Προσμένουμε την Ημέρα του Ιεχωβά με Υπομονή

«Εφοδιάστε την πίστη σας . . . με υπομονή».—2 ΠΕΤΡΟΥ 1:5, 6.

1, 2. Τι είναι η υπομονή, και γιατί τη χρειάζονται οι Χριστιανοί;

Η ΜΕΓΑΛΗ ημέρα του Ιεχωβά είναι πολύ κοντά. (Ιωήλ 1:15· Σοφονίας 1:14) Ως Χριστιανοί αποφασισμένοι να κρατήσουμε την ακεραιότητά μας στον Θεό, προσμένουμε με λαχτάρα τον καιρό κατά τον οποίο θα δικαιωθεί η κυριαρχία του Ιεχωβά. Στο μεταξύ, αντιμετωπίζουμε μίσος, ονειδισμό, διωγμό και θάνατο για την πίστη μας. (Ματθαίος 5:10-12· 10:22· Αποκάλυψη 2:10) Αυτό απαιτεί υπομονή—την ικανότητα να αντέχουμε στις αντιξοότητες. Ο απόστολος Πέτρος μάς παροτρύνει: «Εφοδιάστε την πίστη σας . . . με υπομονή». (2 Πέτρου 1:5, 6) Χρειαζόμαστε υπομονή, διότι ο Ιησούς είπε: «Εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί».—Ματθαίος 24:13.

² Αντιμετωπίζουμε επίσης αρρώστιες, λύπη για την απώλεια προσφιλών μας και άλλες δοκιμασίες. Πόσο θα ευχαριστιόταν ο Σατανάς αν η πίστη μας εξαντλούνταν! (Λουκάς 22:31, 32) Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, μπορούμε να υπομείνουμε ποικίλες δοκιμασίες. (1 Πέτρου 5:6-11) Εξετάστε μερικές πραγματικές εμπειρίες οι οποίες αποδεικνύουν ότι μπορούμε να προσμένουμε την ημέρα του Ιεχωβά με υπομονή και αμείωτη πίστη.

Η Αρρώστια Δεν τους Έχει Σταματήσει

3, 4. Αναφέρετε ένα παράδειγμα για να δείξετε ότι μπορούμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά πιστά παρά την αρρώστια.

³ Σήμερα ο Θεός δεν μας θεραπεύει θαυματουργικά, αλλά μας δίνει το απαιτούμενο σθένος για να υπομένουμε την αρρώστια. (Ψαλμός 41:1-3) «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου», είπε η Σάρον, «το αναπηρικό καροτσάκι είναι ο μόνιμος σύντροφός μου. Από τη μέρα της γέννησής μου, η εγκεφαλική παράλυση μου στέρησε τις χαρές της παιδικής ηλικίας». Η Σάρον έμαθε σχετικά με τον Ιεχωβά και τις υποσχέσεις του για τέλεια υγεία και αυτό της έδωσε ελπίδα. Παρότι μιλάει και περπατάει με δυσκολία, βρίσκει χαρά στη Χριστιανική διακονία. Πριν από 15 χρόνια περίπου, η Σάρον είπε: «Η υγεία μου μπορεί να εξακολουθεί να επιδεινώνεται, αλλά η εμπιστοσύνη μου στον Θεό και η σχέση μου μαζί του είναι αυτά που μου δίνουν ζωή. Πόσο ευτυχισμένη είμαι που βρίσκομαι ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά και που έχω την αδιάκοπη υποστήριξή Του!»

⁴ Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη να “μιλούν παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές”. (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Παράγοντες όπως η βαθιά απογοήτευση μπορούν να προξενήσουν κατάθλιψη. Το 1993, η Σάρον έγραψε: «Αισθανόμενη εντελώς αποτυχημένη, . . . βυθίστηκα σε μια τρίχρονη περίοδο βαριάς κατάθλιψης. . . . Οι πρεσβύτεροι μου έδωσαν παρηγοριά και συμβουλή. . . . Μέσω της Σκοπιάς, ο Ιεχωβά προμήθευσε με τρυφερότητα ενόραση για τη βαριά κατάθλιψη. Ναι, εκείνος φροντίζει πράγματι για το λαό του και κατανοεί τα αισθήματά μας». (1 Πέτρου 5:6, 7) Η Σάρον εξακολουθεί να υπηρετεί τον Θεό πιστά καθώς προσμένει τη μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά.

5. Ποια απόδειξη υπάρχει για το ότι οι Χριστιανοί μπορούν να υπομείνουν μεγάλη πίεση;

⁵ Μερικοί Χριστιανοί υφίστανται μεγάλη πίεση λόγω προηγούμενων εμπειριών στη ζωή τους. Ο Χάρλεϊ έζησε σκληρές μάχες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και είχε εφιάλτες από τις εχθροπραξίες. Μέσα στον ύπνο του, φώναζε: «Φυλάξου! Πρόσεχε!» Όταν ξυπνούσε ήταν λουσμένος στον ιδρώτα. Ωστόσο, μπόρεσε να ακολουθήσει θεοσεβή πορεία ζωής, και με τον καιρό η ένταση και η συχνότητα αυτών των ονείρων μειώθηκαν.

6. Πώς αντιμετώπισε ένας Χριστιανός τα συναισθηματικά προβλήματα;

⁶ Ένας Χριστιανός που πάσχει από διπολική διαταραχή δυσκολευόταν πολύ να κηρύττει από πόρτα σε πόρτα. Ενέμεινε, όμως, επειδή αντιλαμβανόταν ότι η διακονία σημαίνει ζωή για τον ίδιο καθώς και για εκείνους που ανταποκρίνονται ευνοϊκά. (1 Τιμόθεο 4:16) Μερικές φορές δεν έβρισκε τη δύναμη να χτυπήσει το κουδούνι, αλλά είπε: «Έπειτα από λίγο, κατόρθωνα να ελέγξω τα αισθήματά μου, να πάω στην επόμενη πόρτα και να προσπαθήσω ξανά. Συνεχίζοντας να συμμετέχω στη διακονία, παρέμεινα πνευματικά υγιής σε λογικό βαθμό». Η παρακολούθηση των συναθροίσεων επίσης παρουσίαζε δυσκολίες, αλλά αυτός ο αδελφός ήταν πεπεισμένος για την αξία της πνευματικής συναναστροφής. Ως εκ τούτου, κατέβαλλε την απαιτούμενη προσπάθεια για να είναι παρών.—Εβραίους 10:24, 25.

7. Παρότι μερικοί φοβούνται να μιλήσουν δημόσια ή να παρακολουθήσουν μια συνάθροιση, πώς εκδηλώνουν υπομονή;

⁷ Μερικοί Χριστιανοί έχουν φοβίες—υπερβολικούς φόβους για ορισμένες καταστάσεις ή αντικείμενα. Λόγου χάρη, ίσως φοβούνται να μιλήσουν δημόσια ή ακόμα και να παρακολουθήσουν μια συνάθροιση. Φανταστείτε πόσο δύσκολο τους είναι να κάνουν σχόλια στις Χριστιανικές συναθροίσεις ή να εκφωνούν ομιλίες στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας! Παρ’ όλα αυτά υπομένουν, και εμείς εκτιμούμε πολύ την παρουσία και τη συμμετοχή τους.

8. Τι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό όταν αντιμετωπίζει κάποιος συναισθηματικές δυσκολίες;

⁸ Η επιπρόσθετη ανάπαυση και ο ύπνος μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να υπομείνει τις συναισθηματικές δυσκολίες. Ίσως χρειάζεται ιατρική βοήθεια. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό, όμως, είναι το να στηρίζεται στον Θεό με προσευχή. «Ρίξε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνεις, και αυτός θα σε στηρίξει», λέει το εδάφιο Ψαλμός 55:22. «Ποτέ δεν θα επιτρέψει να κλονιστεί ο δίκαιος». Γι’ αυτό, οπωσδήποτε “να εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά με όλη σας την καρδιά”.—Παροιμίες 3:5, 6.

Υπομένοντας τη Λύπη για την Απώλεια Προσφιλών

9-11. (α) Τι μπορεί να μας βοηθήσει να υπομείνουμε τη λύπη όταν πεθαίνει κάποιος που αγαπάμε; (β) Πώς μπορεί το παράδειγμα της Άννας να μας βοηθήσει να αντέξουμε την απώλεια;

⁹ Όταν ο θάνατος χωρίζει τα μέλη μιας οικογένειας, αυτή η τεράστια απώλεια μπορεί να προξενήσει βαθιά λύπη. Ο Αβραάμ έκλαψε για το θάνατο της αγαπημένης του συζύγου, της Σάρρας. (Γένεση 23:2) Ακόμα και ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς «δάκρυσε» όταν ο φίλος του ο Λάζαρος πέθανε. (Ιωάννης 11:35) Άρα είναι φυσικό να νιώθετε θλίψη όταν ο θάνατος πάρει κάποιον που αγαπάτε. Ωστόσο, οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση. (Πράξεις 24:15) Συνεπώς, δεν “λυπούνται όπως και οι υπόλοιποι οι οποίοι δεν έχουν ελπίδα”.—1 Θεσσαλονικείς 4:13.

¹⁰ Πώς μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με την απώλεια κάποιου προσφιλούς; Ένα παράδειγμα ίσως μας βοηθήσει. Συνήθως δεν νιώθουμε παρατεταμένη λύπη όταν ένας φίλος μας πηγαίνει ταξίδι, επειδή αναμένουμε να τον ξαναδούμε όταν επιστρέψει. Το να έχουμε παρόμοια άποψη για το θάνατο ενός πιστού Χριστιανού μπορεί να μετριάσει τη θλίψη μας επειδή γνωρίζουμε ότι αυτός έχει την προοπτική της ανάστασης.—Εκκλησιαστής 7:1.

¹¹ Η απόλυτη εμπιστοσύνη στον “Θεό κάθε παρηγοριάς” θα μας βοηθήσει να αντέξουμε την απώλεια. (2 Κορινθίους 1:3, 4) Θα μας βοηθήσει επίσης ο στοχασμός γύρω από αυτό που έκανε μια χήρα, η Άννα. Αυτή χήρεψε έπειτα από μόλις εφτά χρόνια γάμου. Αλλά σε ηλικία 84 ετών, εξακολουθούσε να αποδίδει ιερή υπηρεσία στον Ιεχωβά στο ναό. (Λουκάς 2:36-38) Μια τέτοια ζωή ευλάβειας αναμφίβολα βοήθησε την Άννα να τα βγάλει πέρα με τη θλίψη και τη μοναξιά. Η τακτική συμμετοχή στις Χριστιανικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένου και του έργου κηρύγματος της Βασιλείας, είναι δυνατόν να μας βοηθήσει να αντέξουμε τις συνέπειες της απώλειας.

Αντιμετώπιση Διαφόρων Δοκιμασιών

12. Ποια δοκιμασία που σχετίζεται με την οικογενειακή ζωή έχουν αντιμετωπίσει μερικοί Χριστιανοί;

¹² Μερικοί Χριστιανοί πρέπει να υπομείνουν δοκιμασίες που σχετίζονται με την οικογενειακή ζωή. Λόγου χάρη, αν ο ένας από τους συζύγους διαπράξει μοιχεία, τι καταστροφική επίδραση μπορεί να έχει αυτό! Νιώθοντας συγκλονισμένος και θλιμμένος, ο προδομένος γαμήλιος σύντροφος ίσως να μην μπορεί να κοιμηθεί, ακόμη δε και να κλαίει ανεξέλεγκτα. Μπορεί να νιώθει πολύ πιεσμένος για να κάνει ακόμα και απλές εργασίες με αποτέλεσμα να γίνονται λάθη ή ατυχήματα. Ο αθώος σύντροφος ίσως δεν μπορεί να φάει, ενώ ενδέχεται να χάσει βάρος καθώς επίσης να διαταραχτούν τα συναισθήματά του. Ίσως δυσκολεύεται να συμμετάσχει στις Χριστιανικές δραστηριότητες. Και πόσο πολύ μπορεί να επηρεαστούν τα παιδιά!

13, 14. (α) Τι ενθάρρυνση παίρνετε από την προσευχή που ανέπεμψε ο Σολομών κατά την εγκαινίαση του ναού; (β) Γιατί προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα;

¹³ Όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες δοκιμασίες, ο Ιεχωβά παρέχει τη δύναμη που χρειαζόμαστε. (Ψαλμός 94:19) Ο Θεός ακούει τις προσευχές του λαού του, όπως δείχνει η προσευχή που ανέπεμψε ο Βασιλιάς Σολομών κατά την εγκαινίαση του ναού του Ιεχωβά. Ο Σολομών προσευχήθηκε στον Θεό: «Όποια προσευχή, όποιο αίτημα για εύνοια και αν απευθύνει κάποιος άνθρωπος ή όλος ο λαός σου ο Ισραήλ, επειδή γνωρίζει ο καθένας την πληγή της δικής του καρδιάς, και απλώσουν τις παλάμες τους προς αυτόν τον οίκο, τότε εσύ να ακούσεις από τους ουρανούς, το σταθερό τόπο της κατοίκησής σου, και να συγχωρήσεις και να ενεργήσεις και να δώσεις στον καθένα σύμφωνα με όλες τις οδούς του, επειδή γνωρίζεις την καρδιά του (διότι μόνο εσύ γνωρίζεις καλά την καρδιά όλων των γιων των ανθρώπων)· ώστε να σε φοβούνται όλες τις ημέρες που θα είναι ζωντανοί στην επιφάνεια της γης την οποία έδωσες στους προπάτορές μας».—1 Βασιλέων 8:38-40.

¹⁴ Κάτι που μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ είναι το να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα. (Ματθαίος 7:7-11) Οι καρποί του πνεύματος περιλαμβάνουν ιδιότητες όπως η χαρά και η ειρήνη. (Γαλάτες 5:22, 23) Τι ανακούφιση νιώθουμε όταν ο ουράνιος Πατέρας μας απαντάει στις προσευχές μας—η χαρά αντικαθιστά τη θλίψη, και η ειρήνη παίρνει τη θέση της οδύνης!

15. Ποια εδάφια μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της ανησυχίας μας;

¹⁵ Ένας βαθμός ανησυχίας είναι αναμενόμενος όταν αναγκαζόμαστε να υπομείνουμε μεγάλη πίεση. Αλλά αυτή η ανησυχία μπορεί να μειωθεί έστω και εν μέρει αν θυμόμαστε τα λόγια του Ιησού: «Μην ανησυχείτε για την ψυχή σας σχετικά με το τι θα φάτε ή τι θα πιείτε, ή για το σώμα σας σχετικά με το τι θα φορέσετε. . . . Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του [Θεού], και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν». (Ματθαίος 6:25, 33, 34) Ο απόστολος Πέτρος μάς παροτρύνει να “ρίχνουμε κάθε ανησυχία μας πάνω στον Θεό, επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εμάς”. (1 Πέτρου 5:6, 7) Είναι σωστό να καταβάλλουμε προσπάθειες για να λύσουμε ένα πρόβλημα. Ωστόσο, αν κάναμε ήδη ό,τι μπορούσαμε, η ανησυχία δεν μπορεί να μας βοηθήσει όσο η προσευχή. «Εναπόθεσε στον Ιεχωβά την οδό σου και βασίσου σε αυτόν, και αυτός θα ενεργήσει», έψαλε ο ψαλμωδός.—Ψαλμός 37:5.

16, 17. (α) Γιατί δεν είμαστε τελείως απαλλαγμένοι από την ανησυχία; (β) Τι θα γευτούμε αν εφαρμόσουμε τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7;

¹⁶ Ο Παύλος έγραψε: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιππησίους 4:6, 7) Φυσικά, οι ατελείς απόγονοι του Αδάμ δεν μπορούν να είναι εντελώς απαλλαγμένοι από ανησυχία. (Ρωμαίους 5:12) Οι Χετταίες σύζυγοι του Ησαύ «έφερναν πίκρα στο πνεύμα» των θεοσεβών γονέων του, του Ισαάκ και της Ρεβέκκας. (Γένεση 26:34, 35) Η αρρώστια πιθανότατα προξενούσε ανησυχία σε Χριστιανούς όπως ο Τιμόθεος και ο Τρόφιμος. (1 Τιμόθεο 5:23· 2 Τιμόθεο 4:20) Ο Παύλος ανησυχούσε για τους ομοπίστους του. (2 Κορινθίους 11:28) Αλλά “Αυτός που ακούει προσευχή” είναι πάντα εκεί για όσους τον αγαπούν.—Ψαλμός 65:2.

¹⁷ Καθώς προσμένουμε την ημέρα του Ιεχωβά, λαβαίνουμε υποστήριξη και παρηγοριά από “τον Θεό της ειρήνης”. (Φιλιππησίους 4:9) Ο Ιεχωβά είναι «ελεήμων και φιλεύσπλαχνος», είναι “αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”, και «θυμάται ότι είμαστε χώμα». (Έξοδος 34:6· Ψαλμός 86:5· 103:13, 14) Γι’ αυτό, ας “γνωστοποιούμε τα αιτήματά μας σε εκείνον”, διότι αν ενεργούμε έτσι θα έχουμε την «ειρήνη του Θεού»—γαλήνη η οποία υπερβαίνει την ανθρώπινη κατανόηση.

18. Όπως αναφέρεται στο εδάφιο Ιώβ 42:5, πώς είναι δυνατόν να “βλέπουμε” τον Θεό;

¹⁸ Όταν λαβαίνουμε απάντηση στις προσευχές μας, γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Αφού ο Ιώβ υπέμεινε τις δοκιμασίες του, είπε: «Από λόγια άλλων έχω ακούσει για εσένα [Ιεχωβά] αλλά τώρα σε βλέπουν τα ίδια μου τα μάτια». (Ιώβ 42:5) Με τα μάτια της κατανόησης, της πίστης και της ευγνωμοσύνης, μπορούμε να συλλογιζόμαστε πώς πολιτεύεται ο Θεός μαζί μας και να τον “βλέπουμε” όπως ποτέ προηγουμένως. Αυτή η στενή σχέση μάς φέρνει μεγάλη ειρήνη καρδιάς και διάνοιας!

19. Τι θα συμβεί αν “ρίχνουμε κάθε ανησυχία μας στον Ιεχωβά”;

¹⁹ Αν “ρίχνουμε κάθε ανησυχία μας στον Ιεχωβά”, μπορούμε να υπομένουμε τις δοκιμασίες με εσωτερική ηρεμία η οποία διαφυλάττει την καρδιά μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις. Βαθιά μέσα στη συμβολική μας καρδιά, θα είμαστε απαλλαγμένοι από ταραχή, φόβο και ανησυχία. Η διάνοιά μας δεν θα αναστατώνεται από προβληματισμούς και έγνοιες.

20, 21. (α) Πώς αποδεικνύει η περίπτωση του Στεφάνου ότι μπορούμε να έχουμε γαλήνη όταν αντιμετωπίζουμε διωγμό; (β) Αναφέρετε ένα σύγχρονο παράδειγμα ηρεμίας υπό δοκιμασίες.

²⁰ Ο μαθητής Στέφανος παρέμεινε γαλήνιος όταν υπέμεινε μια σοβαρή δοκιμή της πίστης του. Προτού δώσει μαρτυρία για τελευταία φορά, όλοι οι παρόντες στο Σάνχεδριν «είδαν το πρόσωπό του να είναι σαν πρόσωπο αγγέλου». (Πράξεις 6:15) Η όψη του ήταν γαλήνια—σαν την όψη αγγέλου, ενός αγγελιοφόρου του Θεού. Όταν ο Στέφανος ξεσκέπασε την ενοχή τους για το θάνατο του Ιησού, οι δικαστές «ένιωσαν σαν να τους μαχαιρώνουν την καρδιά και άρχισαν να τρίζουν τα δόντια τους εναντίον του». Ο Στέφανος, «γεμάτος . . . με άγιο πνεύμα, ατένισε τον ουρανό και είδε τη δόξα του Θεού και τον Ιησού να στέκεται στα δεξιά του Θεού». Ενισχυμένος από εκείνο το όραμα, ο Στέφανος αποδείχτηκε πιστός ως το θάνατο. (Πράξεις 7:52-60) Μολονότι εμείς δεν βλέπουμε οράματα, μπορούμε να έχουμε θεόδοτη γαλήνη όταν διωκόμαστε.

²¹ Αναλογιστείτε τα συναισθήματα ορισμένων Χριστιανών οι οποίοι θανατώθηκαν από τους Ναζί στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αφηγούμενος την εμπειρία που είχε στο δικαστήριο, ένας από αυτούς ανέφερε: «Αποφασίστηκε η θανατική καταδίκη. Άκουσα, και ύστερα αφού είπα τα λόγια: “Γίνου πιστός μέχρι θανάτου” και λίγα άλλα λόγια του Κυρίου μας, τελείωσαν όλα. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά τώρα. Έχω τέτοια ειρήνη και τέτοια γαλήνη, που δεν είναι δυνατόν να φανταστείτε!» Ένας νεαρός Χριστιανός που επρόκειτο να θανατωθεί δι’ αποκεφαλισμού έγραψε στους γονείς του: «Είναι ήδη περασμένα μεσάνυχτα. Έχω ακόμη χρόνο για να αλλάξω γνώμη. Α! Θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένος και πάλι σ’ αυτόν τον κόσμο αν αρνιόμουν τον Κύριό μας; Ασφαλώς όχι! Τώρα όμως σας διαβεβαιώ ότι εγκαταλείπω τον κόσμο αυτό με ευτυχία και ειρήνη». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά στηρίζει τους όσιους υπηρέτες του.

Μπορείτε να Υπομείνετε!

22, 23. Για ποιο πράγμα μπορείτε να είστε βέβαιοι καθώς προσμένετε την ημέρα του Ιεχωβά με υπομονή;

²² Εσείς ίσως να μην αντιμετωπίζετε τις συγκεκριμένες δυσκολίες που εξετάσαμε. Εντούτοις, ο θεοφοβούμενος Ιώβ είχε δίκιο όταν είπε: «Άνθρωπος γεννημένος από γυναίκα είναι λιγόχρονος και χορτασμένος ταραχή». (Ιώβ 14:1) Ίσως είστε γονέας που καταβάλλει σκληρές προσπάθειες για να παρέχει πνευματική καθοδήγηση στα παιδιά του. Εκείνα είναι αναγκασμένα να υπομένουν δοκιμασίες στο σχολείο, αλλά πόσο χαίρεστε όταν τάσσονται σταθερά υπέρ του Ιεχωβά και των δίκαιων αρχών του! Πιθανώς αντιμετωπίζετε αντιξοότητες και πειρασμούς στο χώρο της εργασίας σας. Μπορείτε, όμως, να υπομείνετε αυτές και άλλες καταστάσεις, επειδή “ο Ιεχωβά βαστάζει καθημερινά το φορτίο για εσάς”.—Ψαλμός 68:19.

²³ Ίσως θεωρείτε τον εαυτό σας συνηθισμένο άνθρωπο, αλλά να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει ποτέ το έργο σας και την αγάπη που δείχνετε για το άγιο όνομά του. (Εβραίους 6:10) Με τη βοήθειά του, μπορείτε να υπομείνετε δοκιμές της πίστης. Γι’ αυτό, να συμπεριλαμβάνετε την επιτέλεση του θελήματος του Θεού στις προσευχές σας και στα σχέδιά σας. Αν το κάνετε αυτό, μπορείτε να είστε βέβαιοι για τη θεϊκή ευλογία και υποστήριξη καθώς προσμένετε την ημέρα του Ιεχωβά με υπομονή.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Γιατί χρειάζονται οι Χριστιανοί υπομονή;

• Τι μπορεί να μας βοηθήσει να αντέξουμε όταν είμαστε άρρωστοι ή έχουμε χάσει κάποιον προσφιλή μας;

• Πώς μας βοηθάει η προσευχή να υπομένουμε τις δοκιμασίες;

• Γιατί είναι δυνατόν να προσμένουμε την ημέρα του Ιεχωβά με υπομονή;

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά μάς καθιστά ικανούς να αντέξουμε την απώλεια προσφιλών μας

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Η εγκάρδια προσευχή μάς βοηθάει να υπομένουμε δοκιμές της πίστης