Μια Επιστολή από τους Σκαπανείς

Αγαπητοί Απανταχού Αδελφοί και Αδελφές,

Με το αυξανόμενο ολοένα μέγεθος της στοργικής θεοκρατικής οικογενείας μας αδύνατο είναι για όλους εμάς τους σκαπανείς ατομικά ν’ αντιμετωπίσωμε εσάς τις εκατοντάδες χιλιάδων άλλων ευαγγελιζομένων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά με την παρούσα επιστολή ελπίζομε ότι θα μπορέσετε τουλάχιστον να μας γνωρίσετε κάπως καλύτερα.

Εν πρώτοις, θέλομε να γνωρίζετε πόσο εκτιμούμε τα όσα έχετε κάμει σεις οι ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών στη διάρκεια των ετών—στο έργο από σπίτι σε σπίτι, σε επανεπισκέψεις, σε διεξαγωγή Γραφικών μελετών και στο να φέρνετε πολλούς, πολλούς νέους σε ωριμότητα. Πραγματικά, σεις οι ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών αριθμείτε συνολικά πολύ περισσότερες ώρες υπηρεσίας από εμάς τους σκαπανείς.

Είσθε, βέβαια, αξιέπαινοι επίσης για τις ατομικές προσπάθειες που καταβάλλουν μερικοί από σας. Πολλοί από σας έχουν οικογένειες και γνωρίζομε ότι με τα μικρά σας και με τον αγώνα που διεξάγετε να φροντίσετε γι’ αυτά, ενίοτε απαιτείται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από μέρους σας να κάμετε λίγων ωρών υπηρεσία στη διάρκεια του μηνός παρά από εμάς τους σκαπανείς που είμεθα γεροί και απηλλαγμένοι από βάρη για να φθάσωμε τους σκαπανικούς μας στόχους. Θυμηθήτε όμως ότι αν κάνετε με όλη σας την καρδιά την υπηρεσία σας, ο Ιεχωβά, που ευαρεστήθηκε με τον οβολόν της χήρας, ευαρεστείται επίσης και με την προσφορά του αίνου σας, όσο μικρή κι αν φαίνεται ότι είναι στα όμματα των ανθρώπων.—Μάρκ. 12:41-44.

Κάποτε κι εμείς ήμεθα ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών, αλλά μπορέσαμε να διευθετήσωμε τα πράγματά μας ώστε να δαπανούμε περισσότερο χρόνο αποδίδοντας αίνο στο όνομα του Ιεχωβά, διαφημίζοντας τον Βασιλέα και τη Βασιλεία του και κάνοντας τους ανθρώπους ευτυχείς με τη γνώσι της αληθείας. Αυτή η πολύ γεμάτη ζωή στην υπηρεσία του Ιεχωβά μάς απέδωσε ένα μεγαλύτερο μέτρο χαράς και ευχαριστήσεως. Ίσως και μερικοί από σας επίσης μπορούν να φροντίσουν να μετάσχουν στο ολοχρόνιο κήρυγμα.

Πολλοί από μας είναι σκαπανείς από ένα μακρό, μακρό διάστημα χρόνου, μερικοί από μισόν αιώνα σχεδόν. Αλλ’ αν κυττάξετε στον πίνακα (Αριθ. 1) που παρατίθεται θα παρατηρήσετε ότι η μεγάλη πλειονότης από εμάς έχει κάμει έργο σκαπανέως σε χρονικό διάστημα λιγότερο των δέκα ετών. Εκείνο λοιπόν που μας κάνει να σας καλέσωμε να προσχωρήσετε στις τάξεις μας δεν είναι απλώς να κάνωμε κινητοποίησι για την αντικατάστασι μερικών από εμάς που είναι παλαίμαχοι στην υπηρεσία. Αντιθέτως, υποκινούμεθα πρωτίστως από την επείγουσα ανάγκη των καιρών και την τεράστια ποσότητα έργου που πρέπει ακόμη να γίνη στο τελευταίο μέρος αυτού του «εσχάτου καιρού».

Δεν πρόκειται απλώς για την έναρξι της επισυναγωγής του πολλού όχλου «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών». Όχι, αλλ’ επειδή πλησιάζομε στο οριστικό τέλος του μεγαλειώδους αυτού έργου.—Αποκ. 7:9, 10.

Η είσοδος στο έργο σκαπανέως σημαίνει μια μεγάλη απόφασι. Το ξέρομε αυτό· το ίδιο ήταν και για μας. Προτού λοιπόν κάμετε την απόφασί σας πρέπει να έχετε μια καλή ιδέα του ζητήματος.

Το βιβλίο «Λύχνος» (σελ. 193-199), βέβαια, σκιαγραφεί τις βασικές απαιτήσεις που πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν από τους σκαπανείς, τακτικούς και διακοπών. Αλλά προς όφελος μερικών από σας τους νέους που αρχίσατε μόλις προσφάτως να συνταυτίζεσθε μ’ εμάς, ας ανασκοπήσωμε σύντομα μερικά απ’ αυτά τα σημεία. Πρώτ’ απ’ όλα, πριν εγγραφήτε ως τακτικός σκαπανεύς πρέπει να έχετε βαπτισθή τουλάχιστον πριν από έξη μήνες και στους τελευταίους έξη μήνες πρέπει να ήσθε τακτικός ευαγγελιζόμενος έχοντας τουλάχιστον δέκα ώρες και έξη επανεπισκέψεις κατά μέσον όρον τον μήνα. Πρέπει επί του παρόντος να διεξάγετε τουλάχιστον μια οικιακή Γραφική μελέτη. Είναι επίσης καταφανές ότι και η διαγωγή σας πρέπει να σας συνιστά ως ένα καλό Χριστιανό στην κοινότητα.

Αν εγγραφήτε ως τακτικός σκαπανεύς, πρέπει ν’ αναμένεται ότι θα φθάνετε κατά μέσον όρον 100 ώρες κάθε μήνα (συνολικά 1.200 ώρες το έτος) στη διακονία. Δεν πρόκειται για μακρά διάρκεια χρόνου, διότι όταν την κατανείμετε, φθάνει σ’ ένα μέσον όρο περίπου τριών ωρών και είκοσι λεπτών την ημέρα. Αυτό σας κάνει να μπορήτε να εργάζεσθε και σε κάποια ολιγόωρη κοσμική εργασία, αν το κρίνετε αναγκαίο, για να συντηρηθήτε στο έργο, όπως έκανε κι ο απόστολος Παύλος και άλλοι τον πρώτον αιώνα.—Πράξ. 18:2-4· 20:33, 34.

Αν οι περιστάσεις σάς εμποδίζουν να είσθε ένας τακτικός σκαπανεύς, γίνεται μια ειδική διευθέτησις ώστε να γίνεται σκαπανεύς «διακοπών» για ένα, δύο ή και περισσοτέρους μήνας. Αν μπορήτε να είσθε σκαπανεύς διακοπών για δυο συνεχείς εβδομάδες μόνο, τότε η απαίτησις είναι εβδομήντα πέντε ώρες τον μήνα εκείνον. Το έργο σκαπανέως διακοπών αποτελεί και ειδικό προνόμιο για τους νεοβαπτισμένους μάρτυρας, διότι αυτοί δεν θα χρειασθή να περιμένουν έξη μήνες· μπορούν να κάμουν έργο σκαπανέως διακοπών από την επόμενη μέρα του βαπτίσματος των αν ήσαν τακτικοί ευαγγελιζόμενοι επί έξη μήνες.

Μπορείτε να Γίνετε Σκαπανεύς Διακοπών;

Η ειδική αυτή διευθέτησις που γίνεται από την Εταιρία, με την οποία σεις οι ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών μπορείτε να είσθε σκαπανείς για ένα περιωρισμένο χρονικό διάστημα, είναι βέβαια μια στοργική πρόβλεψις. Επιτρέπει στους νεαρούς που δεν ετελείωσαν το σχολείο, καθώς και σε οικογενειάρχας πατέρες και μητέρες, που δεν μπορούν να κάμουν έργον ολοχρονίου σκαπανέως, να γευθούν τις χαρές που απολαμβάνομε εμείς οι σκαπανείς πάντοτε. Είναι επίσης ένας εξαίρετος τρόπος για κείνους από σας οι οποίοι για λόγους υγείας, ή οικονομικούς ή για άλλους λόγους κρίνουν αδύνατο να συνεχίσουν ολόκληρο το έτος. Και για σας νεοβαπτισμένοι ευαγγελιζόμενοι που δεν μπορείτε ακόμη να υπηρετήτε ως τακτικοί σκαπανείς έχετε ενώπιον σας την ευκαιρία ν’ αρχίσετε τώρα να κάμετε ό,τι σας φαίνεται καλύτερο!

Θα μπορούσαμε επίσης να παρομοιάσωμε το έργο σκαπανέως διακοπών μ’ ένα μάθημα εκπαιδεύσεως πτήσεως που κάνουν τα μικρά πουλιά τα οποία, έχουν ανάγκη εμπιστοσύνης στα πτερά των και στους εαυτούς των. Το αίσθημα ικανοποιήσεως που προέρχεται από επιτυχή, εκτέλεσι κάνει πάρα πολλούς να επανέρχωνται πολλές φορές για βραχυχρόνιο έργο σκαπανέως διακοπών, ως τότε που μπορούν να το κάνουν τακτικό.

Και ξέρετε ότι το έργο σκαπανέως διακοπών υπήρξε το πρώτο βήμα που ωδήγησε πολλούς από εμάς να γίνουν τακτικοί ή ειδικοί σκαπανείς, υπηρέται περιοχής ή περιφερείας, ιεραπόστολοι ή μέλη της οικογενείας Μπέθελ;

Θυμάστε τι λέγει ο Εκκλησιαστής 3:1: «Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν». Αυτό αληθεύει σε όλη μας τη ζωή, είτε ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών είμεθα είτε σκαπανείς, δεν είν’ έτσι; Στη διάρκεια του έτους όλοι μας διαθέτομε ένα ωρισμένο χρονικό διάστημα για ουσιώδη ζητήματα της ζωής—φαγητό, ύπνο κλπ. Απολαμβάνομε επίσης ένα ωρισμένο διάστημα αναπαύσεως και διακοπής. Αλλ’ η μεγαλύτερη χαρά μας προέρχεται από την αφιέρωσι χρόνου στη λατρεία και υπηρεσία του Θεού μας Ιεχωβά, έτσι δεν είναι;

Εκτός από την κανονική λατρεία που απητείτο από τον Νόμο, οι Ισραηλίται μπορούσαν εθελουσίως να κάνουν μια «ειδική ευχή να ζήσουν ως Ναζηραίοι στον Ιεχωβά». Στη διάρκεια του χρόνου εκείνου θα απείχαν από μερικές κανονικές πράξεις της ζωής, για να είναι ειδικά χωρισμένοι για τον Ιεχωβά. (Αριθ. 6:2-8) Σήμερα είναι αδύνατο να κάμετε μια ευχή Ναζηραίου, αλλ’ ως ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών μπορείτε να κάμετε κάτι παρόμοιο όταν κάνετε έργο σκαπανέως διακοπών. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρείται ως ένα από τα ειδικά προνόμια υπηρεσίας στο βιβλίο «Λύχνος», σελίδες 186 και 199.

Αυτό το ειδικό προνόμιο υπηρεσίας είναι ανοιχτό καθ’ όλον το έτος σε όλους όσοι είναι ικανοί. Πολλοί δέχονται για να μπορέσουν ν’ αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στον Ιεχωβά και το δηλώνουν στη διάρκεια της επισκέψεως του υπηρέτου περιοχής. Άλλοι διαθέτουν τον μήνα Μάρτιο ή Απρίλιο, για έργο σκαπανέως. Άλλοι επωφελούνται από τις θερινές ή χειμερινές περιόδους διακοπών όταν έχουν διακοπές σχολείου ή κοσμικής εργασίας.

Ιδιαίτερα στα τελευταία δυο χρόνια υπήρξε μεγάλη αύξησις του αριθμού εκείνων οι οποίοι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο «έκαμαν ευχήν εις τον Ιεχωβά» ως σκαπανείς διακοπών. Αυτό καταδεικνύεται παραστατικά στον πίνακα Αριθ. 2. Ο αριθμός 78.857 παριστάνει τον αριθμό των διορισμών σε υπηρεσία σκαπανέως διακοπών. Σημειώστε επίσης τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό παρατάσεων διορισμού σκαπανέων διακοπών. Μερικοί ευαγγελιζόμενοι υπηρέτησαν ως σκαπανείς διακοπών αρκετούς μήνας συνεχώς ή περισσότερες από μια φορά στη διάρκεια του έτους. Έτσι ελήφθησαν συνολικά 104.008 δελτία σκαπανέων διακοπών από τους 78.857 στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1970 όπως αναγράφεται στη σελίδα 73 του Βιβλίου του Έτους 1971.

Είναι γραμμένο: «Δεν είναι καλήτερον, ειμή το να ευφραίνηται ο άνθρωπος εις τα έργα αυτού». (Εκκλησ. 3:22) Ως σκαπανείς εμείς δεν γνωρίζομε καλύτερον τρόπο για την απολαυή χαράς από τα έργα παρά το να είμεθα στην υπηρεσία του Ιεχωβά όλον τον χρόνο. Ως ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών μπορείτε να λάβετε πείραν τούτου διαθέτοντας χρόνο για έργο σκαπανέως διακοπών, όπως λόγου χάριν στη διάρκεια του Μαρτίου ή και του Απριλίου.

Γιατί να μην το συζητήσετε στην οικογένεια σας και στην εκκλησία σας, ενθαρρύνοντας τους άλλους να ενωθούν μαζί σας ή να συνεργασθούν μαζί σας για να μπορέσουν να το κάμουν; Και το σπουδαιότερο, γιατί να μην το αναφέρετε στην προσευχή σας στον παντοδύναμο ουράνιο Πατέρα σας;

Θα βρήτε μεγαλύτερη ικανοποίησι στα ατομικά σας «έργα» ως σκαπανεύς διακοπών υπηρετώντας τον Ιεχωβά με τον ειδικό αυτόν τρόπο. Και ποιος ξέρει αν το έργο σας σκαπανέως διακοπών τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο δεν σας δώση την απαιτούμενη, ώθησι στην αφοσίωσί σας στον Ιεχωβά να σας θέση τελικά στις επεκτεινόμενες τάξεις των τακτικών σκαπανέων. Κι αυτό επίσης θα ήταν κάτι πολύ εξαιρετικό για το οποίο να χαίρετε. Σκεφθήτε τα εκατομμύρια εκατομμυρίων προσθέτων ωρών αφιερωμένων στον αίνο του Ιεχωβά, αν εδιπλασιάζοντο οι αριθμοί των πινάκων αυτών!

Τι Λέγουν οι Ίδιοι οι Σκαπανείς

Μήπως θα θέλατε ν’ ακούσετε πραγματικές πείρες που εκθέτουν τι ενεθάρρυνε μερικούς από μας να γίνωμε τακτικοί σκαπανείς;

Η αγάπη του Ιεχωβά ήταν βέβαια αρκετά υποκινητική γι’ αυτή την αδελφή της πολιτείας Κοννέκτικατ: «Αγαπώ τον Ιεχωβά και θέλω να τον υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα. Και τι καλύτερος τρόπος υπάρχει γι’ αυτό από το να πηγαίνη κανείς από θύρα σε θύρα και να λέγη στους ανθρώπους για τη θαυμάσια ελπίδα που παρέχει ο Ιεχωβά σ’ αυτόν τον άρρωστο κόσμο; Είμαι νέα, άγαμος, υγιής και αφιερωμένη. Πραγματικά, δεν έχω δικαιολογία να μην είμαι σκαπανεύς». Ένας σκαπανεύς της πολιτείας Νεβράσκα λέγει: «Η ολοχρόνια διακονία βαθύνει περισσότερο την εκτίμησι της αγάπης του Ιεχωβά».

Έργο σκαπανέως ή φοίτησις σε κολλέγιο—ποια είναι η καλύτερη πορεία; «Προτού τελειώσω το κολλέγιο», λέγει αυτός ο νέος της πολιτείας Καλιφορνίας, «ένα από τα προβλήματα μου ήταν αν θα έπρεπε να φοιτήσω στο κολλέγιο ή όχι. Θυμάμαι πολύ καλά εκείνη τη μέρα· ο πατέρας μου κάθησε και μου μίλησε αρκετή ώρα. Ετόνισε τη βραχύτητα του χρόνου και τις κρίσιμες μέρες στις οποίες ζούμε. Όταν θα αποφοιτούσα από το κολλέγιο αυτό το σύστημα πραγμάτων μπορεί να έχη τελειώσει. Δεν θα είχα κάμει τίποτα· ίσως να έχανα και τη ζωή μου. Απεφάσισα λοιπόν να γίνω σκαπανεύς». Ίσως μερικοί από σας πατέρες θα έπρεπε να έχετε μια ειλικρινή συνομιλία με τους νεαρούς γυιους σας.

Πιστεύετε πραγματικά ότι ο καιρός αυτής της γενεάς τελειώνει; Αυτή η αδελφή της Καλιφορνίας λέγει: «Τρεις άλλες αδελφές κι εγώ συνομιλούσαμε για το έργο σκαπανέως και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν πράγματι πιστεύαμε ότι αυτή είναι η οργάνωσις του Ιεχωβά και ότι ο Αρμαγεδδών πράγματι είναι κοντά, τότε καλύτερο θα ήταν να κάμωμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσωμε εκείνους που ποθούν πραγματικά ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή. Ως αποτέλεσμα, και οι τέσσαρες υπεβάλαμε αιτήσεις για την τακτική υπηρεσία σκαπανέως».

Εξετάσατε ποτέ το έργο σκαπανέως ως ένα ισόβιο στάδιο; Αυτός ο σκαπανεύς της πολιτείας Τέξας, ανατρέχοντας στο παρελθόν, ήταν ευτυχής που το έπραξε. «Πριν από τριάντα χρόνια όλη η οικογένεια μου (σύζυγος και δύο τέκνα) κι εγώ πουλήσαμε το σπίτι μας και τ’ άλλα μας υπάρχοντα κι αρχίσαμε έργο σκαπανέως. Το κάμαμε αυτό με πλήρη, σκοπό να μείνωμε σκαπανείς στο υπόλοιπο της ζωής μας. Σε λίγο θα είμαι εβδομήντα οκτώ ετών. Η σύζυγος μου κι εγώ επιθυμούμε να πούμε ότι υπήρξε μεγάλο προνόμιο για μας σ’ αυτά τα χρόνια να βοηθήσωμε πολλούς να γίνουν μάρτυρες του Ιεχωβά!»

Ένα από τα πολλά πράγματα που μας διδάσκει το έργο σκαπανέως είναι να καταρτίζωμε ένα πρακτικό πρόγραμμα. Λόγου χάριν, μια αδελφή της πολιτείας Ιλλινόις λέγει: «Αφού τελείωσε ο καιρός του έργου μου σκαπανέως διακοπών, το πρόγραμμα που είχα κάμει ήταν τόσο πρακτικό ώστε εξακολούθησα να διαθέτω ώρες σκαπανέως διακοπών, χωρίς καμμιά δυσκολία απολύτως.»

Η προγραμμάτισις του χρόνου της εβοήθησε αυτή την σκαπανέα του Τέξας να υπερνικήση τα εμπόδια της ζωής της. Όπως λέγει: «Οι κύριες φροντίδες μου που με αποτραβούσαν από το έργο σκαπανέως για πολύν καιρό εσχετίζοντο με την υγεία μου, τον μη πιστεύοντα σύζυγό μου και τα οικογενειακά μου καθήκοντα. Αλλά τώρα που κάνω έργο σκαπανέως, η υγεία μου βελτιώθηκε, φροντίζω περίπου το ίδιο για το σπίτι μου, και ο σύζυγος μου είναι ευτυχής να βοηθή κι αυτός. Η χαρά μου επίσης είναι πολύ μεγαλύτερη τώρα που είμαι σκαπανεύς».

Ιδού πώς ένας καλός προγραμματισμός επέτρεψε σ’ αυτή την οικογένεια της πολιτείας Κεντώκυ να κάμη έργο σκαπανέως: «Αφού απολαύσαμε όλοι το έργο σκαπανέως διακοπών τον Απρίλιο, κατόπιν η οικογένεια μας κάθησε κι έκαμε ένα πρόγραμμα ώστε η μητέρα μου κι εγώ να μπορέσωμε να γίνωμε τακτικοί σκαπανείς και οι τρεις αδελφές μου να μπορέσουν να κάμουν έργο σκαπανέως διακοπών στη διάρκεια των σχολικών διακοπών. Ο πατέρας μου σχεδιάζει να εργασθή μόνο ένα μέρος του χρόνου του μετά την αποφοίτησι των αδελφών μου από το σχολείο για να μπορέση κι αυτός επίσης να γίνη τακτικός σκαπανεύς».

Ως σκαπανείς, όλοι αντιμετωπίζομε προβλήματα· αυτά δεν μπορούμε να τ’ αποφύγωμε. Αλλ’ αυτός ο σκαπανεύς της πολιτείας Οκλαχόμα έχει κάποια καλή συμβουλή σχετικά μ’ αυτό. «Στη διάρκεια των ετών του σκαπανικού μου έργου εδοκίμασα καιρούς αποθαρρύνσεως. Αλλ’ έμαθα ότι κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθή με την εγκατάλειψι του έργου σκαπανέως. Ένα καλό πρόγραμμα και μια σταθερή απόφασις, μαζί με τη βοήθεια του Ιεχωβά, έλυσαν τα προβλήματα που είχα».

Εξ άλλου, ίσως μερικά προβλήματα των ευαγγελιζομένων εκκλησιών μπορούν να λυθούν με την έναρξι υπηρεσίας σκαπανέως. Έτσι νομίζει αυτός ο σκαπανεύς της πολιτείας Μαίρυλαντ. «Ύστερ’ από είκοσι πέντε χρόνια που ήμουν ευαγγελιζόμενος εκκλησίας, απεφάσισα πέρυσι τον Οκτώβριο να γίνω σκαπανεύς διακοπών. Το απήλαυσα τόσο πολύ το έργο ώστε δέχθηκα να συνεχίσω τον Νοέμβριο και κατόπιν να συνεχίσω όλον τον χειμώνα. Πάντοτε επίστευα ότι οι χειμώνες ήσαν πολύ δριμείς για μένα για το έργο τακτικού σκαπανέως. Αλλ’ άνθεξα καλύτερα απ’ όσο τους άλλους χειμώνες· είχα λιγώτερη γρίππη και κρυολογήματα, και απήλαυσα το χιόνι όπως όταν ήμουν μικρό παιδί».

Προσέξτε πώς αυτή η αδελφή της Καλιφόρνιας έλυσε το δίλημμα της—είχε πάρα πολλές επανεπισκέψεις αφ’ ενός, κι ένα παιδάκι δύο ετών αφ’ ετέρου. «Αφού έκαμα έργο σκαπανέως διακοπών έκρινα ότι δεν θα ήταν δυνατόν να φροντίσω για τις επανεπισκέψεις μου βγαίνοντας μόνο λίγες φορές την εβδομάδα. Έργο τακτικού σκαπανέως ήταν η μόνη απάντησις. Αλλά τότε είχα ένα αγοράκι δύο ετών. Εν τούτοις, με βοήθησε ο Ιεχωβά, η οικογένεια μου και άλλες αδελφές, και μπόρεσα να κάμω έργο τακτικού σκαπανέως. Ποτέ δεν ήμουν πιο ευτυχής, ούτε είχα τόση ειρήνη διανοίας. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά γι’ αυτό το προνόμιο!»

Μια σκαπανεύς της πολιτείας Κεντώκυ, μιλώντας για την απόλυτη χαρά στην ολοχρόνια υπηρεσία, λέγει: «Συνήθιζα ν’ ακούω τους σκαπανείς να μιλούν για τη χαρά τους. Ενόμιζα ότι τα έλεγαν υπερβολικά. Τώρα ως σκαπανεύς εγώ η ίδια, μπορώ να πω σαν τη Βασίλισσα της Σεβά, ‘Αυτοί ούτε τα μισά δεν μου είπαν!’»

Ξέρετε σεις οι ευαγγελιζόμενοι που φοιτάτε σε γυμνάσια ότι σε μερικά μέρη της χώρας μπορείτε να πηγαίνετε στο σχολείο κι εν τούτοις να είσθε και σκαπανείς; Αυτός ο σκαπανεύς της πολιτείας Φλώριδας μάς λέγει τον τρόπο: «Πέρυσι το φθινόπωρο όταν ξαναπήγα στο σχολείο έμαθα ότι είχαν ένα νέο πρόγραμμα που ελέγετο ΔΣΕ (Διαφοροποιημένη Συνεργατική Εκπαίδευσις). Μ’ αυτή τη διάταξι ένας μαθητής πηγαίνει στο σχολείο μισή μέρα κι εργάζεται σε κοσμική εργασία την άλλη μισή μέρα, για την οποία δίδονται τρείς βαθμοί επαίνων κατά την αποφοίτησι. Όταν εγώ εξήγησα ότι ήμουν ένας διάκονος του Ιεχωβά και ήθελα να κάνω έργο σκαπανέως εκείνη τη μισή μέρα, η άδεια μού δόθηκε. Θα ήθελα λοιπόν έντονα να συστήσω να επωφεληθούν και άλλοι μαθηταί από το πρόγραμμα Δ.Σ.Ε.».

Αποφάσεις! Αποφάσεις! Πολύ συχνά ποτέ δεν λαμβάνονται αποφάσεις, διότι συνεχώς αναβάλλονται. Αυτός ο σκαπανεύς της πολιτείας Οκλαχόμα εκφράζει πώς πολλοί από εμάς ήλθαν σε δυσχερή θέσι με το πρόβλημα του αν πρέπει να γίνουν σκαπανείς ή όχι. Λέγει: «Ύστερ’ από πολύν καιρό κατενόησα ότι δεν είχα Γραφικές υποχρεώσεις που να με εμποδίζουν από το έργο σκαπανέως. Επρόκειτο μόνο για τον καθορισμό μιας οριστικής ημερομηνίας ενάρξεως έργου σκαπανέως και κατόπιν εμμονής σ’ αυτό. Τώρα έχω τόσο πολλές επανεπισκέψεις και συμμελέτες ώστε δεν θα μπορούσα ποτέ να φροντίσω γι’ αυτές αν δεν ήμουν σκαπανεύς».

Ίσως υπάρχουν πολλοί από σας τους ευαγγελιζομένους εκκλησιών που μπορούν επίσης να κάμουν ό,τι εκάμαμε κι εμείς και να γίνουν σκαπανείς. Το σκεφθήκατε αυτό; Είτε στα πενήντα σας χρόνια είσθε, είτε στα εξήντα, είτε στα τριάντα είτε στα σαράντα, ή αν είσθε κάτω ή επάνω από είκοσι ετών, ίσως κι εσείς επίσης μπορείτε να μετάσχετε σ’ αυτό το ευλογητό προνόμιο του έργου. σκαπανέως. Αν δεν υπήρξατε ποτέ άλλοτε σκαπανεύς, γιατί να μην αρχίσετε έργο σκαπανέως διακοπών εφέτος τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο; Αν είσθε ελεύθεροι να το πράξετε, σας προτρέπομε να εξετάσετε το ζήτημα σοβαρά και με προσευχή. Κι αν μπορήτε να δεχθήτε αυτή την πρόσκλησι, θα είσθε και σεις πολύ ευτυχείς στην επέκτασι της διακονίας σας.

Βεβαιωθήτε για την αγάπη μας.

Οι σύνδουλοί σας του Ιεχωβά,

Οι Απανταχού Σκαπανείς

[Γράφημα στη σελίδα 3]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

1

ΣΚΑΠΑΝΕΙΣ

Μ. Ο. Ετησίως

14.840

8.774

6.365

5.117

4.941

1950 1955 1960 1965 1970

[Γράφημα στη σελίδα 4]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

2

ΣΚΑΠΑΝΕΙΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

Διορισμοί

Παρατάσεις

78.857

52.093

16.303

12.415

2.708

858 1.144 2.467

1950 1955 1960 1965 1970