«Κιβώτιον» Ερωτήσεων

● Είναι ορθόν να επισκέπτεται κανείς ένα άτομον του ετέρου φύλου, αν αυτό εξεδήλωσε ενδιαφέρον για την αλήθεια;

Όταν κάνωμε έργο από σπίτι σε σπίτι, ή στον δρόμο ή κάπου αλλού, δίνομε μαρτυρία σε όλους όσοι ακούουν, είτε άρρενες είναι είτε θήλεις. Αν βρεθή ενδιαφέρον, αποτελεί επιθυμία μας να κάμωμε διευθετήσεις για επανεπίσκεψι ώστε να τακτοποιηθή μια οικιακή Γραφική μελέτη. Μπορεί ευχερώς να κατανοηθή ότι δεν μπορεί να γίνη παρακολούθησις ενδιαφέροντος και έναρξις μελετών αν ελέγετο ότι σε καμμιά περίπτωσι δεν μπορεί να γίνη επίσκεψις μοναχική σε άτομο του ετέρου φύλου.

Αν πηγαίνη κανείς μόνος να κάνη επανεπισκέψεις σε ενδιαφερόμενο άτομο του ετέρου φύλου ή όχι, αυτό αφήνεται στη διάκρισι του καθενός, αναλόγως των διαφόρων περιστάσεων σε κάθε περίπτωσι. Το ζήτημα της ασφαλείας και αποφυγής κακών εμφανίσεων πρέπει θετικά να τύχη καταλλήλου εξετάσεως. Εμείς, βέβαια, δεν πρέπει να δίνωμε πρόσκομμα στους άλλους, είτε μέσα είτε έξω από την οργάνωσι του Ιεχωβά, ή να θέσωμε τους εαυτούς μας σε μια θέσι επικίνδυνη.—2 Κορ. 6:3.

Αν οι περιστάσεις είναι τέτοιες ώστε ν’ αποφασίση κανείς να πάη μόνος, καλύτερο είναι να γίνη η επανεπίσκεψις ή η συμμελέτη όταν ο σύζυγος ή η σύζυγος ή άλλο μέλος της οικογενείας βρίσκεται στο σπίτι.

Συχνά οι περιστάσεις μπορεί να υπαγορεύσουν ότι συνετό πράγμα θα ήταν να προσλαμβάνεται κι ένας άλλος ευαγγελιζόμενος στην επίσκεψι που γίνεται. Θυμηθήτε πώς ο αθώος Ιωσήφ «συκοφαντήθηκε» από ένα άτομο του ετέρου φύλου. (Γέν. 39:7-20) Αν οι περιστάσεις αφήνουν να νοηθή ότι δεν πρέπει να πάτε μόνος, και δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν οι ανωτέρω υποδείξεις, μπορείτε ν’ αναθέσετε την επίσκεψι σ’ έναν ευαγγελιζόμενο ή σκαπανέα του ιδίου φύλου για να χειρισθή το ζήτημα.