Παρουσίασις των Αγαθών Νέων—Σε Όλον τον Τομέα Μας
1 Αποτελεί επιθυμία μας να πλησιάσωμε όλα τα άτομα που είναι στον τομέα της εκκλησία μας, δεν είν’ έτσι; Γιατί; Διότι κατανοούμε ότι αυτή η γενεά αντιμετωπίζει την επικείμενη καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, καθώς και την καταστροφή του Αρμαγεδδώνος για όλους όσοι δεν έλαβαν την στάσι των με το μέρος του Ιεχωβά. (Αποκάλ. 18:1-3, 8· 19:11-21) Η Γραφή διασαφηνίζει ότι μόνο εκείνοι που επικαλούνται το «όνομα του Ιεχωβά» θα σωθούν. Αλλά, ‘πώς θα επικαλεσθούν εκείνον στον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θα πιστεύσουν σ’ εκείνον για τον οποίον δεν ήκουσαν; και πώς θα ακούσουν αν δεν υπάρχη ο κηρύττων;’—Ρωμ. 10:13, 14.
2 Εκείνο για το οποίον πρόκειται είναι η σωτηρία των ψυχών, των άλλων και της δικής μας. (1 Τιμ. 4:16· Ιεζ. 3:17-21) Για να μη παραβλέπεται κανένας στο ψυχοσωτήριον αυτό έργο, η Εταιρία αναθέτει ένα ωρισμένο τομέα σε κάθε εκκλησία, και αυτός, στη συνέχεια, υποδιαιρείται τοπικά σε μικρότερα τμήματα για ν’ ανατεθή σε αφωσιωμένους δούλους του Ιεχωβά, οι οποίοι πρόθυμα μετέχουν στη κήρυξι του ευαγγελίου. (1 Θεσ. 2:4) Αισθάνονται ζωηρά την ευθύνη να φροντίσουν ώστε ολόκληρος ο τομεύς που ανετέθη στην εκκλησία να καλλιεργήται πλήρως με τον καλύτερο τρόπο που είναι αυτό δυνατόν.
3 Μερικές εκκλησίες επινοούν τρόπους και πρακτικές μεθόδους για να καλύψουν τον ανατεθειμένο τομέα των. Η επιτροπή υπηρεσίας μιας εκκλησίας που καλύπτει συχνά τον τομέα της μπορεί να εξετάση με τις γειτονικές εκκλησίες για να εξακριβώση αν μια άλλη εκκλησία θα ήθελε προσωρινή υποβοήθησι για την κάλυψι του τομέως της. Αν ναι, τότε οι διευθετήσεις μπορούν να γίνουν μεταξύ των δύο επιτροπών υπηρεσίας των εκκλησιών. Αν δύο εκκλησίες επιθυμούν νέο καθορισμό τομέως, δηλαδή από τη μια εκκλησία στην άλλη, τότε πρέπει ν’ ακολουθηθούν οι οδηγίες που υπάρχουν για την περίπτωσι αυτή.
4 Εκτιμώντας το επείγον του έργου μας για την κήρυξι της Βασιλείας και τη μαθήτευσι, θα έχωμε πολλή χαρά όταν γνωρίζωμε ότι οι άνθρωποι όλου του τομέως μας έχουν μια τακτική και συχνή ευκαιρία ν’ ακούσουν τ’ αγαθά νέα.—Ρωμ. 10:13, 14.