Προστατεύετε, Εποικοδομείτε την Εκκλησία με Οσιότητα
1 Εκείνοι που επιδιώκουν ευθύνες στην εκκλησία και κάθε άλλος που θέλει να ευαρεστήση τον Θεό, πρέπει να καλλιεργήση την οσιότητα. Τι ωραία ιδιότης είναι η οσιότης! Αυτό ιδιαίτερα συμβαίνει όταν είναι συνδυασμένη η οσιότης με την αγάπη, όταν είναι αληθινή, ειλικρινής αγάπη· «Εν παντί καιρώ αγαπά ο φίλος, και ο αδελφός γεννάται δια καιρόν ανάγκης.»—Παροιμ. 17:17.
2 Η οσιότης θεωρείται ως πιστή προσήλωσις σε έναν άρχοντα ή σε μια κυβέρνησι ή σε έναν ηγέτη ή σε μια υπόθεσι, αλλά η Αγία Γραφή τονίζει ότι σημαίνει περισσότερα πράγματα: Είναι αγαθωσύνη που προσηλώνεται στοργικά σε ένα αντικείμενο ώσπου να πραγματοποιηθή ο σκοπός που σχετίζεται με αυτό το αντικείμενο. Οι αντιξοότητες δεν κάνουν ένα άτομο να εγκαταλείψη τη βαθειά φιλία που βασίζεται στην ειλικρινή αγάπη. Μόνον η απιστία, πραγματικά η ανοσιότης, προξενεί διάσπασι του ισχυρού αυτού δεσμού.
3 Για τον Ιεχωβά λέγεται το εξής από μέρους εκείνων που είναι ενώπιον Του: «Είσαι μόνος όσιος». (Αποκάλ. 15:4) Εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να φθάσωμε την τέλεια και ισορροπημένη οσιότητα του Ιεχωβά, αλλά μπορούμε να επιζητήσωμε να μιμηθούμε το υψηλό Του παράδειγμα. (Εφεσ. 5:1) Εμείς αγαπούμε επειδή αυτός πρώτος μας αγάπησε. (1 Ιωάν. 4:10, 11) Μέσα στη Χριστιανική εκκλησία συνερχόμεθα με στοργική οσιότητα προς τον Ιεχωβά και προς αλλήλους. Η αληθινή δικαιοσύνη και η οσιότης περιλαμβάνονται στη νέα Χριστιανική προσωπικότητα.—Εφεσ. 4:24.
4 Οι πρεσβύτεροι πρέπει να είναι «όσιοι» με παραδειγματικό τρόπο καθώς ποιμαίνουν το ποίμνιον. (Τίτον 1:8, 9) Η οσιότης της αγάπης τους προς τον Ιεχωβά θα τους υποκινή να είναι όχι μόνον υποδειγματικοί στο να επωμίζωνται τις ευθύνες τους αλλά και να στέκουν δίπλα στους πιστούς συνυπηρέτας των όταν αυτοί ονειδίζωνται ή αντιμετωπίζουν δοκιμασίες. Το έργο τους είναι να υψώνουν το όνομα του Ιεχωβά μέσα στην εκκλησία και ενώπιον της κοινότητος. (2 Κορ. 7:1) Όταν δίνουν συμβουλές, υποχρεούνται να εμμένουν στον πιστό λόγο του Θεού. Πρέπει να αγρυπνούν πάντοτε για να φροντίζουν να μη εισέρχωνται στην εκκλησία η ακαθαρσία, οι ψευδείς διδασκαλίες και οι διχασμοί.
5 Η αγάπη με οσιότητα θα μας κάνη να παραβλέπωμε τα αθέλητα αμαρτήματα και τις αδυναμίες των άλλων, διότι «η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών». (1 Πέτρ. 4:8) Εξ άλλου, η οσιότης προς τον Θεό θα μας βοηθήση να αποφεύγωμε εσφαλμένη τοποθέτησι της οσιότητος καθώς και την τάσι να ευνοούμε άλλους, ιδιαίτερα στενούς φίλους, ακόμη και αν κάνουν κακό. Στον αρχαίο Ισραήλ, εκείνοι που ήσαν μάρτυρες αδικοπραγίας έπρεπε να λέγουν στους πρεσβυτέρους ό,τι ήξεραν, για να αποφεύγουν συμμετοχή στη μομφή για την πιθανότητα εσφαλμένης αποφάσεως.—Λευιτ. 5:1.
6 Σύμφωνα με αυτά, αν γνωρίζετε κάτι για μια πραγματική αδικοπραγία—αν υπάρχουν άτομα που κάνουν πράξεις οι οποίες μπορούν να επιφέρουν μια αποκοπή—πρέπει με αληθινή οσιότητα να βοηθήσετε τους πρεσβυτέρους με κάθε πραγματική πληροφορία που έχετε. Δεν πρόκειται για «κατάδοσι» όπως είναι γνωστή στον παλαιό κόσμο. Με αγάπη γι’ αυτούς μπορείτε πρώτα να προτιμήσετε να τους νουθετήσετε να πάνε στους πρεσβυτέρους οι ίδιοι και να αποκαλύψουν το αδίκημα, αλλά αυτοί πρέπει να κατανοήσουν ότι αν δεν πάνε οι ίδιοι, θα πάτε εσείς. Πραγματικά, αποτελεί οσιότητα στους πλανωμένους να βοηθήσουν τους πρεσβυτέρους να γνωρίσουν πλήρως τις περιστάσεις και να δοθή η απαιτούμενη υποβοήθησις, με σκοπό να βοηθηθούν οι πλανώμενοι να μη χάσουν την αιώνια ζωή.
7 Η οσιότης στο Θεό, πλαισιούμενη από τη συμβουλή του Λόγου Του, παρέχει ένα κλίμα κατανοήσεως και σεβασμού στο οποίο μπορούν ν’ αναπτυχθούν οι σχέσεις μας προς αλλήλους. Αυτό μπορεί να μας υποβοηθήση να φυλαγώμεθα από το να επιβάλωμε τη συνείδησί μας στους άλλους με προσωπικές αντιλήψεις εκεί όπου δεν υπάρχει παράβασις Γραφικών αρχών. Παραδείγματος χάριν, μόνον, εκεί όπου τα πράγματα φθάνουν στα άκρα σε τύπους αμφιέσεως ή κομμώσεως και σε πράγματα τέτοιας φύσεως θα μπορούσαν οι πρεσβύτεροι να αισθανθούν την ανάγκη να παράσχουν Γραφικές συμβουλές.
8 Η οσιότης στον Θεό και στους αδελφούς μας φέρνει ειρήνη και αγαθή συνείδησι σε μας. Προάγει σε μεγαλύτερη αγάπη και οσιότητα από μέρους των άλλων καθώς και το μειδίαμα της επιδοκιμασίας του Θεού. Οι εκκλησιαστικές προσευχές θα ακούωνται και θα απαντώνται απ’ Αυτόν. (1 Τιμ. 2:8) Με το αγαθό πνεύμα που προάγει η οσιότης, μπορούμε να έχωμε μεγαλύτερη παρρησία προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους.—Εβρ. 4:16.