Προς Όλα τα Πρεσβυτέρια — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Προς Όλα τα Πρεσβυτέρια

1η Δεκεμβρίου 1975

Αγαπητοί Αδελφοί:

Είμεθα βέβαιοι ότι η παρούσα επιστολή θα σας βρη όλους να ‘προσέχετε εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το πνεύμα το άγιον σας έθεσεν επισκόπους, δια να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού, την οποίαν απέκτησε δια του αίματος του ίδιου αυτού Υιού’. (Πράξ. 20:28, ΜΝΚ) Αυτοί είναι σοβαροί καιροί και το ενδιαφέρον μας για τους αδελφούς μας και την πνευματική τους ευημερία απαιτεί να δίνωμε πολλή προσοχή στις ανάγκες τους και τα ενδιαφέροντα τους.

Μπορούμε να είμεθα ευγνώμονες διότι εμείς σήμερα δεν αντιμετωπίζομε μια αποστασία όπως συνέβαινε στην περίπτωσι των Χριστιανών επισκόπων της εποχής του αποστόλου Παύλου. (Πράξ. 20:29, 30) Εν τούτοις είναι γεγονός ότι αντιμετωπίζομε δοκιμασίες και κινδύνους και επομένως δεν είναι αυτός καιρός για να χαλαρώσωμε την επαγρύπνησί μας για ολόκληρο το ποίμνιο. Μολονότι απολαμβάναμε ένα πνευματικό παράδεισο πρέπει εν τούτοις να έχωμε το ίδιο ενδιαφέρον για τους αδελφούς μας και ιδιαίτερα για τους ασθενέστερους, όπως λέγει ο απόστολος Παύλος στην 2 Κορ. 11:28, 29.—Ρωμ. 15:1.

Το να δείχνωμε ένα τέτοιο ενδιαφέρον είναι μια καθημερινή απαίτησις. Εν τούτοις οι ευκαιρίες που έχουν οι πρεσβύτεροι μιας εκκλησίας να συναντώνται σαν ένα σώμα είναι ο καιρός που μπορούν να δείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ευημερία ολοκλήρου της εκκλησίας. Γι’ αυτό θα θέλαμε να μοιρασθούμε μαζί σας μερικές υποδείξεις που αφορούν τις συναθροίσεις των πρεσβυτέρων και πώς αυτές οι συναθροίσεις μπορούν να είναι επωφελείς για όλους και να συντελούν στην ευημερία του επιγείου έργου του Θεού.

Η Συνάθροισις των Πρεσβυτέρων στη Διάρκεια της Επισκέψεως του Επισκόπου Περιοχής

Αυτή η ειδική συνάθροισις συνήθως προγραμματίζεται σαν μια «έκτακτη» συνάθροισις των πρεσβυτέρων χωριστά από τις τριμηνιαίες συναθροίσεις εκτός αν υπάρχουν επαρκείς λόγοι για να γίνη συνδυασμός και των δύο περιπτώσεων. Ο προεδρεύων τώρα επίσκοπος υπηρετεί ως εισηγητής όπως συμβαίνει και στις άλλες συναθροίσεις των πρεσβυτέρων.

Κατά την προετοιμασία και τη διεξαγωγή αυτής της συναθροίσεως είναι καλό να έχετε υπ’ όψιν ότι η επίσκεψις του επισκόπου περιοχής αντιπροσωπεύει μια ειδική ευκαιρία. Ενώ συμμετέχει στη συνάθροισι σαν ένας επισκέπτης πρεσβύτερος, εν τούτοις η επίσκεψίς του έχει κάποιο σκοπό. Η ορθή στάσις των άλλων πρεσβυτέρων απέναντι αυτών των επισκεπτών πρεσβυτέρων εκφράζεται στην 3 Ιωάννου 5-8. Αυτοί οι πρεσβύτεροι που υπηρετούν στις περιοχές έχουν όλοι λάβει διορισμό μέσω του κυβερνώντος σώματος να υπηρετούν μ’ αυτή την ιδιότητα και γενικώς έχουν πολλή πείρα στην υπηρεσία του Θεού. Όταν οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας φιλοξενούν μεταξύ τους αυτούς τους επισκέπτας αδελφούς θα λαμβάνουν φυσικά υπ’ όψι των τη θεόπνευστη συμβουλή του αποστόλου: «Γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι δια της φιλαδελφείας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους».—Ρωμ. 12:10.

Γι’ αυτό το λόγο το πρόγραμμα της συναθροίσεως στην οποία θα συμμετάσχη και ο επίσκοπος περιοχής πρέπει να καταρτίζεται σύμφωνα με τις ανάγκες της εκκλησίας στις οποίες αυτός θα μπορούσε περισσότερο να προσφέρη βοήθεια, κάνοντας πρακτικές υποδείξεις και παρατηρήσεις. Αυτός δαπανά πολύ χρόνο σε τέτοιες συναθροίσεις σε διάφορες εκκλησίες και αυτή η πείρα που έχει μπορεί ν’ αποδειχθή επωφελής. Μπορεί να προσφέρη υποβοηθητικά παραδείγματα και πράγματα που έχει μάθει από άλλες εκκλησίες. Πρέπει πάντοτε να είμαστε πρόθυμοι να λαμβάνωμε υποδείξεις ή νέες σκέψεις που μπορεί να βοηθήσουν την προώθησι του έργου του Θεού τόσο στην εκκλησία όσο και στον αγρό.—Παράβαλε Πράξ. 13:15· βλέπε βιβλίον Οργάνωσις σελίς 82.

Έτσι εφ’ όσον αυτή η ευκαιρία είναι ειδική, αξίζει μια επιπρόσθετη σκέψι και προετοιμασία. Ίσως είναι κατάλληλο ο προεδρεύων επίσκοπος και ο επίσκοπος περιοχής στην αρχή της εβδομάδος που θα λάβη χώραν η επίσκεψις, να συζητήσουν το πρόγραμμα της συναθροίσεως. Φυσικά όλοι οι πρεσβύτεροι προσκαλούνται να προτείνουν σημεία που πιστεύουν ότι θα ήταν καλό να συμπεριληφθούν μεταξύ των προς συζήτησιν θεμάτων. Όταν καθορισθή ο πίναξ θεμάτων, οι πρεσβύτεροι σαν σύνολο πρέπει να λάβουν γνώσι, ώστε να δώσουν κάποια ιδιαίτερη προσοχή εκ των προτέρων και να προετοιμασθούν να συμβάλουν στη συζήτησι. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να συζητηθούν καινούργια σημεία. Μεγαλύτερη ωφέλεια θα προέλθη απ’ αυτή τη συνάθροισι αν έχη ειδικά σχεδιασθή για την επίσκεψι του επισκόπου περιοχής και για τα ζητήματα στα οποία αυτός μπορεί να βοηθήση καλύτερα. Τα ζητήματα που δεν χρήζουν αμέσου προσοχής μπορούν να συζητηθούν από τους πρεσβυτέρους σε κάποια άλλη ευκαιρία. Αν η συνάθροισις των πρεσβυτέρων με τον επίσκοπο περιοχής μπορή να προγραματισθή προς το τέλος της εβδομάδος αφού αυτός θα έχη γνωρισθή προσωπικά με τις περιστάσεις ή το «πνεύμα» της εκκλησίας, αυτό θα είναι πιο επωφελές. (Φιλήμ. 25) Αλλά οι τοπικές περιστάσεις θα ρυθμίσουν το πρόγραμμα.

Στη διάρκεια της συναθροίσεως ο επίσκοπος περιοχής πρέπει να αισθάνεται ελεύθερος να σχολιάζη ή να υποβάλλη ερωτήσεις μαζί με τους άλλους πρεσβυτέρους. Οι επίσκοποι της εκκλησίας μπορούν επίσης να τον ρωτήσουν ποιες παρατηρήσεις έχει να κάμη ή ποια σημεία πρέπει να συζητηθούν, θα ήταν καλό να διατεθή ένα μέρος του χρόνου της συναθροίσεως σ’ αυτόν, ίσως είκοσι ή τριάντα λεπτά ώστε στη διάρκεια αυτού του χρόνου να μπορέση να παρουσιάση πληροφορία που βλέπει ότι είναι αναγκαία. Ίσως θεωρήση κατάλληλο ν’ ανασκοπήση μερικά ζητήματα που συζητήθηκαν στη συνάθροισι των πρεσβυτέρων στη συνέλευσι περιοχής (που διεξήχθη από τον επίσκοπο περιφερείας) και αυτή η ανασκόπησις μπορεί ν’ αποδειχθή πολύ επωφελής.—2 Πέτρ. 1:12, 13.

Κατά καιρούς ο επίσκοπος περιοχής, σαν ένας επισκέπτης πρεσβύτερος, μπορεί να κάνη αντικειμενικές παρατηρήσεις για το πνεύμα που παρατηρεί στην εκκλησία—μέχρι ποίου βαθμού η εκκλησία επιδεικνύει ειρήνη και ενότητα—και πρέπει να αισθάνεται ελεύθερος για να το κάμη αυτό. Μπορεί να βοηθήση με υπολογίσιμη αποτελεσματικότητα καθώς θα προσφέρη από τις Γραφές και από την πείρα του υποδείξεις σχετικά με το πώς μπορούν να γίνουν βελτιώσεις στο έργο της ποιμάνσεως, της διδασκαλίας στις συναθροίσεις, να προμηθεύση καλύτερη κατεύθυνσι για το έργο ή να βοηθήση τα άτομα στον αγρό. Οι πρεσβύτεροι θα εκτιμήσουν οτιδήποτε είναι εποικοδομητικό και ωφέλιμο που θα μπορούσε να προσφέρη ο περιοδεύων επίσκοπος.

Ίσως είναι πιθανόν οι πρεσβύτεροι να σκέπτωνται να προτείνουν ωρισμένους αδελφούς μελλοντικά ως διακονικούς υπηρέτας ή πρεσβυτέρους. Αν το σώμα των πρεσβυτέρων έχη κάποια ερώτησι σχετικά με την καταλληλότητα κάποιου από αυτούς θα ωφεληθή να ζητήση τις παρατηρήσεις του επισκόπου περιοχής. Οι πρεσβύτεροι που υπηρετούν ως δικαστική επιτροπή μπορεί να έχουν μερικά ερωτήματα σχετικά με προβλήματα που ήδη χειρίζονται ή είναι τρέχοντα και για τα οποία θα εκτιμούσαν την άποψι του επισκόπου περιοχής και την Γραφική του υποστήριξι.

Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη συνάθροισι των πρεσβυτέρων στη διάρκεια της επισκέψεως του επισκόπου περιοχής εξετάστε το άρθρο «Η Συνάθροισις των Πρεσβυτέρων στη Διάρκεια της Επισκέψεως του Επισκόπου Περιοχής» της Διακονίας της Βασιλείας του Αυγούστου 1974 και το άρθρο «Αποκτήστε τα Πνευματικά Οφέλη» της Διακονίας της Βασιλείας του Μαΐου 1975.

Μετά λίγο καιρό από την επίσκεψι του επισκόπου περιοχής η έκθεσίς του πρέπει να δοθή σε καθένα από τους πρεσβυτέρους για να την διαβάσουν. Τα διάφορα σημεία που τονίζονται μπορεί να είναι επωφελή για τους πρεσβυτέρους, τους διακονικούς υπηρέτας και ολόκληρη την εκκλησία. Επίσης μπορεί να είναι μια χρήσιμη πληροφορία που μπορεί να προμηθεύση τη βάσι για τις συναθροίσεις ειδικής υπηρεσίας που πρέπει να προετοιμασθούν τοπικά όπως υποδεικνύεται κατά καιρούς.

Οι Τριμηνιαίες Συναθροίσεις των Πρεσβυτέρων

Όταν οι πρεσβύτεροι ετοιμάζωνται για τις τριμηνιαίες συναθροίσεις των, θα κάμουν καλά να σκεφθούν την ποιμαντική συμβουλή που βρίσκεται στις επιστολές προς Τιμόθεον και Τίτον και στα εδάφια Πράξεις 20:17-35 και 1 Πέτρ. 5:1-11, έχοντες υπ’ όψιν τη δική τους εκκλησία και το δικό τους έργο ποιμάνσεως. Οι καιροί στους οποίους ζούμε τώρα κάνουν ακόμη πιο ζωτική την εφαρμογή αυτής της συμβουλής. Με το να δώσουν περισσότερη προσοχή σ’ αυτήν οι πρεσβύτεροι μπορεί να βοηθηθούν να διακρίνουν πιο καθαρά ποιες ζωτικές απόψεις της υπηρεσίας των προς τους αδελφούς των αξίζουν ιδιαιτέρας προσοχής. (Εβρ. 2:1) Σαν παράδειγμα εξετάστε τα ακόλουθα σημεία εκ των οποίων τα δύο ή τρία μπορούν να χρησιμεύσουν σαν βάσι για μια πνευματική, ωφέλιμη και πρακτική συζήτησι:

Οι πρεσβύτεροι μπορούν να εξετάσουν το γενικό πνεύμα της εκκλησίας, δηλαδή μέχρι ποίου βαθμού εκδηλώνεται η καρποφορία του πνεύματος του Θεού. (Παράβαλε Γαλ. 5:22, 23· 6:18· Φιλιππ. 4:23· Φιλήμ. 25· 1 Θεσσ. 5:23) Εκδηλώνεται μέσα στην εκκλησία πραγματική αγάπη μ’ ένα πνεύμα γνησίας θέρμης μεταξύ των αδελφών; Ενισχύονται οι δεσμοί της αγάπης μέσω της καλής φιλοξενίας και της φιλικότητος χωρίς ταξικές διακρίσεις και μ’ ένα πνεύμα βοηθητικότητος σε περίπτωσι ανάγκης; Μπορεί αυτό να βελτιωθή; Πώς; Υπάρχει ένα χαρούμενο πνεύμα μέσα στην εκκλησία που να δημιουργή μια ευχάριστη ατμόσφαιρα ελεύθερη από έντασι; Ταυτοχρόνως οι αδελφοί παίρνουν την αλήθεια στα σοβαρά και την κάνουν τρόπο της ζωής των ο οποίος να περιλαμβάνη όλες τις δραστηριότητες τους όχι μόνο τις συναθροίσεις ή την υπηρεσία του αγρού; Μπορεί να εξετασθούν πρακτικές υποδείξεις που σχετίζονται με την τοπική κατάστασι.—1 Πέτρ. 4:8-10· Πράξ. 2:46· Ιακ. 2:1-4, 15, 16.

Σε κάθε περίπτωσι όπου παρατηρείται κάποια αδυναμία οι πρεσβύτεροι μπορούν να εξετάσουν τι ρόλο παίζουν αυτοί οι ίδιοι σ’ αυτό το ζήτημα, αν δηλαδή συμβάλλουν με λόγο ή παράδειγμα για βελτίωσι αυτής της αδυναμίας και τι μπορούν να κάμουν περαιτέρω για να βοηθήσουν. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα για εφαρμογή της αληθινής Χριστιανοσύνης στην εκκλησία. Πρέπει να μιλούν με την ίδια φωνή του καλού ποιμένος και όχι να κάνουν δικούς των «κανόνες» διότι αυτό θα ήταν ζημία για τη χαρά της εκκλησίας και θα προξενούσε άσκοπη έντασι.—Ιωάν. 10:4, 5· 1 Κορ. 1:10· Φιλιππ. 2:1-4.

Οι πρεσβύτεροι πρέπει να εξετάσουν επίσης πόσο καλά γνωρίζουν το ποίμνιο ώστε να είναι σε θέσι ν’ ασχολούνται με αυτό μ’ έναν τρόπο που δείχνη κατανόησι και ενθάρρυνσι. Οι επιδεινούμενες καταστάσεις δημιουργούν πολλά προβλήματα κατά καιρούς και πολλοί από τους αδελφούς μας χρειάζονται ενθάρρυνσι. Πόσο καλά γνωρίζομε την κατάστασι του ποιμνίου; (Παροιμ. 27:23) Τι μπορεί να λεχθή για τους νεοσυνταυτισμένους; Έχουν αυτοί γνωρισθή με τους πρεσβυτέρους και οι πρεσβύτεροι μαζί τους; Δείχνουν την κατάλληλη φροντίδα για κείνους που είναι ασθενείς, ανάπηροι, εκείνους που έχουν απίστους συντρόφους και για τους νέους μέσα στην εκκλησία; Τι μπορεί να γίνη για να βοηθήσουν αυτά τα άτομα μ’ ένα πρακτικό τρόπο αλλ’ ο οποίος να δείχνη καλωσύνη και αγάπη; (Ιακ. 1:27· 1 Τιμ. 5:9, 10· Παροιμ. 14:21· 28:27· 1 Θεσσ. 5:14) Σε αρμονία με το παράδειγμα του Παύλου, που αναγράφεται στις Πράξεις 20:20 μήπως υπάρχει ανάγκη για περισσότερες επισκέψεις στα σπίτια των αδελφών όχι μ’ ένα επικριτικό πνεύμα ή διάθεσι για την ανεύρεσι σφαλμάτων αλλά για να ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν τους δεσμούς της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και εκτιμήσεως;—Ρωμ. 1:11, 12.

Ομοίως πρέπει να δοθή προσοχή και στις συναθροίσεις της εκκλησίας και επίσης πώς αυτές και ιδιαίτερα η συνάθροισις υπηρεσίας μπορεί να είναι περισσότερο ωφέλιμη για την τοπική εκκλησία. Μπορούν να διεξάγωνται οι συναθροίσεις πιο πρακτικά ώστε να καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες και περιστάσεις; Τηρείται ο κατάλληλος χρόνος ώστε αποφεύγεται η δημιουργία προβλημάτων για κείνους που παρακολουθούν τη συνάθροισι; Μήπως υπάρχουν ωρισμένα θέματα δημοσίων διαλέξεων που θα ήταν καλό να ξαναπαρουσιασθούν ίσως προσαρμοσμένα άμεσα στις ανάγκες της τοπικής εκκλησίας; Είναι οι παρουσιάσεις από το βήμα αρκετά θερμές και ενθαρρυντικές; Δείχνουν καλή ισορροπία και κατανόησι των περιστάσεων και των δυσκολιών που συναντούν οι αδελφοί; Εκείνοι που σχολιάζουν εκφράζονται με πραγματικά λόγια πίστεως ή μήπως υπάρχουν πολύ μηχανικές απαντήσεις όπως επί παραδείγματι ανάγνωσις των σχολίων χωρίς κατανόησι της ύλης κλπ.; Όπου υπάρχουν προβλήματα τι μπορεί να γίνη για να βοηθηθούν οι συναθροίσεις να γίνουν περισσότερο πνευματικές ή να βοηθήσουν εκείνους που τις παρακολουθούν να συμμετέχουν πιο ελεύθερα ή πιο εποικοδομητικά; Υπάρχει ανάγκη να μεταφέρωνται ωρισμένοι αδελφοί που είναι φυσικώς αδύνατοι για να παρακολουθούν τις συναθροίσεις; Υπάρχουν μήπως για μερικούς κίνδυνοι στο να προσέρχωνται στις συναθροίσεις; Πώς μπορούν να βοηθηθούν; Μήπως υπάρχει ανάγκη να κάμετε αλλαγή στις ώρες των συναθροίσεων; Μήπως υπάρχει ανάγκη για περισσότερες μελέτες βιβλίου;

Σχετικά με το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας στον αγρό, ο επίσκοπος αγρού φυσικά θα δώση αυτή την ιδιαίτερη προσοχή προσπαθώντας να κάμη διευθετήσεις που θα είναι πραγματικά υποβοηθητικές για όλους όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν τόσο στη διάρκεια της εβδομάδος όσο και τα Σαββατοκύριακα. Ίσως θελήση να εξετάση μαζί με το σώμα των πρεσβυτέρων μερικά σημεία όπου είναι ιδιαιτέρως αναγκαία η συνεργασία των άλλων πρεσβυτέρων όπου οι υποδείξεις των θα μπορούσαν να ήσαν βοηθητικές. Οι πρεσβύτεροι πρέπει επίσης να εξετάσουν πώς μπορούν να ισοσταθμίσουν καλύτερα τις ευθύνες των ποιμάνσεως με την προσωπική τους συμμετοχή στη διάδοσι των αγαθών νέων στον αγρό. Είναι αυτοί παραδείγματα για το ποίμνιο στην υπηρεσία αγρού; (Φιλιππ. 3:17· 1 Πέτρ. 5:3) Ποια βοήθεια δίδουν στους νεωτέρους για να κάνουν καλή πρόοδο στο να μεταδίδουν ευρύτερα τον λόγο της ζωής στους άλλους; Βοηθούν τους νεοσυνταυτισμένους να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή στη διάδοσι των αγαθών νέων; Τους γίνεται πρόσκλησις να συνοδεύσουν άλλους σε επανεπισκέψεις και Γραφικές μελέτες ώστε να μπορέσουν να μάθουν πώς να είναι αποτελεσματικοί διδάσκαλοι της αληθείας της Αγίας Γραφής;

Πώς μπορούν να ενθαρρυνθούν περισσότεροι να συμμετάσχουν στην δραστηριότητα του προσωρινού ή τακτικού σκαπανέως; Εκείνοι οι οποίοι είναι τώρα σκαπανείς μπορούν να βοηθήσουν περισσοτέρους να συμμετάσχουν στην υπηρεσία του αγρού στη διάρκεια της εβδομάδος ή κατά καιρούς όταν οι πρεσβύτεροι δεν είναι ελεύθεροι να το κάμουν αυτό; Πόση ενθάρρυνσι δίνουν οι πρεσβύτεροι σ’ εκείνους που είναι σκαπανείς τώρα; Είσθε ενήμεροι των προβλημάτων που ίσως αυτοί αντιμετωπίζουν;

Πόσης φροντίδος τυγχάνουν οι άνθρωποι του τομέως σας και μέχρι ποίου βαθμού οι αδελφοί κηρύττουν τον λόγο της ζωής σε κάθε ευκαιρία, σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, καθώς επίσης και σε ξένους τους οποίους συναντούν στην καθημερινή ζωή; Υπάρχουν ξενόγλωσσες ομάδες στον τομέα και πώς μπορούν να βοηθηθούν καλύτερα; Ο επίσκοπος περιοχής δαπανά πολύ χρόνο στην υπηρεσία αγρού και μπορεί να έχη βοηθητικές υποδείξεις για να σας βοηθήσουν σε πολλά τέτοια ζητήματα.

Η ηθική καθαρότης μέσα στην εκκλησία είναι ένα άλλο ζωτικό θέμα. Η δικαστική επιτροπή πρέπει να γνωρίζη τις περιπτώσεις για τις οποίες θα μπορούσε να πληροφορήση το σώμα των πρεσβυτέρων ώστε να γνωρίζουν όλοι πώς να συνεργασθούν για να προστατεύσουν την πνευματική υγεία της εκκλησίας καθώς επίσης και να βοηθήσουν προσωπικώς τα μέλη που είναι ασθενέστερα. (Η πληροφορία που είναι εμπιστευτικής φύσεως πρέπει να τηρηθή εμπιστευτική και να μην διαβιβασθή σε άλλους εκτός του σώματος των πρεσβυτέρων.)

Ίσως είναι προφανές ότι μερικές τάσεις αξίζει να εξετασθούν ιδιαίτερα, ίσως λόγω του ότι υπάρχει πιθανότης να εισάγουν ένα πνεύμα κοσμικότητος όπως συμβαίνει με μερικές υπερβολές στο ντύσιμο, στη διασκέδασι και σε όμοια πράγματα. Μπορεί να συζητηθή η ανάγκη για μια ισορροπημένη άποψι. Οι πρεσβύτεροι δεν πρέπει να προσπαθούν να ‘αστυνομεύσουν’ την ιδιωτική ζωή των αδελφών τους αλλά πρέπει να τους επιτρέπουν να εξασκούν την προσωπική των συνείδησι. Ταυτοχρόνως πρέπει να προσπαθούν ως στοργικοί ποιμένες να είναι άγρυπνοι ώστε να διακρίνουν τον πραγματικό κίνδυνο και να τον αποτρέπουν. Ο τρόπος για ν’ ασχοληθούν μ’ αυτές τις τάσεις που φαίνεται ότι αποτελούν ένα πραγματικό κίνδυνο δεν είναι το να θέτουν κανονισμούς ή αυθαίρετες απαγορεύσεις αλλά μάλλον να χρησιμοποιούν την ‘υγιά διδασκαλία’ που θα βοηθήση τους αδελφούς να είναι άγρυπνοι στον κίνδυνο που υπάρχει όταν φθάνουν σε υπερβολές. Ενθαρρύνατε μια ισορροπημένη άποψι σε όλα τα πράγματα εντυπώνοντας στους αδελφούς τα οφέλη που θα προκύψουν όταν περιφρουρούν τους εαυτούς των και άλλους από το να παρασυρθούν σε ανήθικες πράξεις και όταν αποφεύγουν να γίνωνται αιτία προσκόμματος στους άλλους.—Ρωμ. 14:19· 1 Κορ. 8:9-13· 10:23, 24, 31-33· 1 Θεσσ. 4:3-6· Τίτον 1:9· 2:1-8.

Οι συμβουλές του Παύλου στο εδάφιο 2 Τιμ. 2:2 παροτρύνουν τους πρεσβυτέρους να βοηθούν άλλους άνδρες μέσα στην εκκλησία να γίνωνται ικανοί για ευθύνες υπηρεσίας. Πώς μπορεί να δοθή αυτή η βοήθεια σ’ αυτά τα άτομα και πόση βοήθεια δίδεται τώρα, που να υποβοηθή τη μελλοντική των ανάπτυξι; Το ‘ορέγεσθαι επισκοπήν’ δεν είναι απλώς μια έκφρασις επιθυμίας για υπηρεσία σε μια τέτοια θέσι, αλλά εκδηλώνεται σε προσωπική καλλιέργεια των καλών ιδιοτήτων που κάμουν έναν βοηθητικό και εξυπηρετικό στους άλλους.

Οι τρόποι με τους οποίους οι διακονικοί υπηρέται θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα είναι καλό να συζητηθούν και να ληφθή φροντίδα ώστε οι ικανότητες του καθενός να χρησιμοποιηθούν στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και επίσης να βοηθηθούν να συνεχίσουν αυτή την καλή ανάπτυξι.

Υπάρχουν πολλά άρθρα που έχουν εμφανισθή στη Σκοπιά και σε άλλες εκδόσεις σχετικά με τα θέματα που σχετίζονται άμεσα με το έργο των πρεσβυτέρων, καθώς, και με άλλα θέματα που συνδέονται έμεσα, όπως είναι το έλεος, η μετάνοια και άλλα όμοια ζητήματα. Οποιοδήποτε απ’ αυτά τα θέματα θα μπορούσε να προμηθεύση ύλη για μια αξιόλογη συζήτησι και μπορεί να ανασκοπηθή και να εφαρμοσθή οπουδήποτε είναι κατάλληλο και οποτεδήποτε το επιτρέπει ο χρόνος.

Εκτός από όλα αυτά τα πράγματα υπάρχουν ζητήματα που έχουν λιγώτερη άμεση πνευματική φύσι και τα οποία απαιτούν φροντίδα, όπως είναι η ανάγκη για καλύτερη φροντίδα και προστασία της αιθούσης βασιλείας και των αντικειμένων που υπάρχουν σ’ αυτήν ή οι πιθανές μελλοντικές ανάγκες για έντυπα καθώς και το πρόβλημα του να ληφθή φροντίδα ώστε τα οποιαδήποτε παλαιά αποθέματα βιβλίων ή περιοδικών να τίθενται σε χρήσι, όπως επίσης να δοθή περισσότερη προσοχή σε μερικά από τα αναγκαία αρχεία της εκκλησίας ή στην ανταπόκρισι ωρισμένων οικονομικών υποχρεώσεων της εκκλησίας.

Υπάρχουν επομένως πολλά σημεία για πιθανή συζήτησι. Οι πρεσβύτεροι πρέπει οπωσδήποτε να είναι εκλεκτικοί ως προς το ποια θέματα μπορούν να εξετασθούν σε ειδική συνάθροισι, βασίζοντας την εκλογή τους στις τρέχουσες ανάγκες της εκκλησίας τους. Αυτό επίσης θα βοηθήση ν’ αποφεύγωνται συναθροίσεις που θα είναι άσκοπα μακρές. Μερικά από τα ανωτέρω θέματα μπορούν να συζητώνται σαν ένα τακτικό μέρος της δραστηριότητος των πρεσβυτέρων καθώς υπηρετούν από εβδομάδα σε εβδομάδα. Άλλα ζητήματα που θα μπορούσαν επωφελώς να τα χειρισθούν οι πρεσβύτεροι σαν ένα σώμα μπορούν να συζητούνται σύντομα σε καιρούς που δεν θα παραμερίζουν την ευθύνη των να δίνουν προσοχή στο ποίμνιο ή την προσωπική των συμμετοχή στο κήρυγμα των αγαθών νέων.

Οτιδήποτε αποφασίζεται σ’ αυτές τις συναθροίσεις των πρεσβυτέρων το οποίον απαιτεί περισσότερη ενέργεια πρέπει να τακτοποιήται όσο το δυνατόν γρηγορώτερα. Οι συζητήσεις θα επιτύχουν λίγα αν δεν ακολουθούνται από ενέργειες και δεν θέλομε βέβαια να είμεθα «μόνον ακροαταί, αλλά εκτελεσταί του λόγου». (Ιακ. 1:22-25· 1 Ιωάν. 3:18) Έτσι αν μερικά ζητήματα περιλαμβάνωνται επί παραδείγματι στην ευθύνη του επισκόπου αγρού ή του επισκόπου Γραφικών μελετών για να τα χειρισθούν, όπως περιγράφει το βιβλίο Οργάνωσις, ο καθένας τους θα χρησιμοποιήση την πρωτοβουλία του για να τα διεκπεραιώση. Μερικά πράγματα εν τούτοις απαιτούν την ενωμένη προσπάθεια ολοκλήρου του σώματος των πρεσβυτέρων, όπως είναι η επίσκεψις σε αδελφούς στις οικίες των, η βελτίωσις της ποιότητος των συναθροίσεων ή η πρωτοβουλία των στον αγρό για να δίδουν το καλό παράδειγμα. Αλλά υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες που μπορεί να προσδιορισθούν σε ωρισμένους πρεσβυτέρους από το σώμα των πρεσβυτέρων για να τις φροντίσουν. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει οπωσδήποτε να διευκρινισθή ποιος θα φροντίζη ώστε να διεκπαιρεωθή αυτό το καθήκον. Ο προεδρεύων επίσκοπος θα φροντίση να τηρήται ενήμερος για την πρόοδο που γίνεται και να δείχνη ενδιαφέρον ώστε αυτά τα ζητήματα να τακτοποιηθούν κατάλληλα. Μ’ αυτό τον τρόπο αυτές οι συναθροίσεις θα καταλήξουν όχι απλώς σε πολλά λόγια, αλλά σε μια πραγματική βοήθεια για το καλό όλων.—Παροιμ. 15:22.

Εκτιμούμε την βαρειά ευθύνη που εσείς αδελφοί φέρετε στους ώμους σας και προσευχόμεθα ώστε «να περισσεύση η αγάπη σας έτι μάλλον και μάλλον εις επίγνωσιν και εις πάσαν νόησιν δια να διακρίνητε τα διαφέροντα» (τα σπουδαιότερα, ΜΝΚ) καθώς υπηρετείτε το ποίμνιο. Κρατείτε κατά νουν τη δύναμι του λόγου του Θεού και του πνεύματος του και με την υγιαίνουσα διδασκαλία σας, αφήστε αυτά μάλλον αντί κάποια επιβολή αυθαιρέτων κανονισμών, να είναι η δύναμις που θα υποκινή το ποίμνιο σε ένζηλη δραστηριότητα και δίκαιη ζωή. Μ’ αυτό τον τρόπο όλοι εσείς θα είσθε «πλήρεις καρπών δικαιοσύνης των δια του Ιησού Χριστού, εις δόξαν και έπαινον Θεού».—Φιλιππ. 1:9-11.

Παραμείνετε άγρυπνοι στις ανάγκες του ποιμνίου και προσπαθείτε να ποιμαίνετε με διακριτικότητα, κατανόησι και καλωσύνη. Όταν ο επίσκοπος περιοχής κάνη την επίσκεψί του μπορεί να διακρίνη ωρισμένα ζητήματα που επηρεάζουν την πνευματικότητα του ποιμνίου και τα οποία έχουν περάσει απαρατήρητα από τους άλλους πρεσβυτέρους· ή ίσως να είναι μια αξιόλογη βοήθεια στο να βοηθήση τους πρεσβυτέρους να δουν με καθαρώτερη άποψι ωρισμένα προβλήματα. Είμεθα βέβαιοι ότι εσείς πρεσβύτεροι θα αξιολογήσετε και θα κάμετε κατάλληλη χρήσι της στοργικής βοηθείας που αυτός μπορεί να σας δώση, σαν ένας από τους άνδρες που η κεφαλή, ο Ιησούς Χριστός, προσφέρει στην εκκλησία για την ωφέλεια της και την εξυπηρέτησί της.—Εφεσ. 4:11-16.

Παρακαλούμε βεβαιωθήτε για τη θερμή μας αγάπη και τις καλύτερες ευχές μας καθώς συνεχίζετε να φροντίζετε πιστά το ποίμνιο του Θεού.

ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΩΝ ΣΩΜΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ