Τι Κάνετε με τα Περιοδικά Σας;
1 Κάθε φορά που λαμβάνατε ένα νέο τεύχος του περιοδικού Σκοπιά, τι το κάνετε; Μήπως η άμεση αντίδρασί σας ομοιάζει με την αντίδρασι του ατόμου εκείνου που μπορεί να χαρακτηρισθή ως «αναγνώστης επικεφαλίδων», που απλώς φυλλομετρά το περιοδικό εξετάζοντας τους τίτλους και άλλα εξέχοντα σημεία; Ή, μήπως είσθε ένας «αναγνώστης εικόνων», που του αρέσουν οι ζωγραφιές; Μήπως είσθε «αναγνώστης με ειδικά ενδιαφέροντα», που ιδιαίτερα προσελκύεται από μερικά ειδικά χαρακτηριστικά του περιοδικού, όπως είναι οι «Ερωτήσεις από Αναγνώστες» ή «Μια Ματιά στις Ειδήσεις»; Ή μήπως κάνετε κάτι άλλο;
2 Ομολογουμένως, κάθε τεύχος της Σκοπιάς διεγείρει αναμονή και είναι πολύ ευχάριστο να φυλλομετρά κανείς τις σελίδες του ενόσω είναι ακόμη νωπό το τεύχος. Αλλά τώρα αντιμετωπίζομε το ερώτημα—Τι θα κάνωμε, λοιπόν; Τι θα κάνετε με το περιοδικό αφού ικανοποιήσετε αυτόν τον αρχικό σπινθήρα του ενδιαφέροντός σας; Μήπως απλώς το βάζετε μέσα σ’ ένα συρτάρι και το λησμονείτε; Ή μήπως απλώς το τοποθετείτε επιμελώς σ’ ένα φάκελλο για να ξέρετε ακριβώς που βρίσκεται όταν έλθη η ώρα να προετοιμασθήτε για την εκκλησιαστική μελέτη Σκοπιάς και πιστεύετε έτσι ότι κάνατε το καθήκον σας; Ή μήπως το αφήνετε κάπου έξω, υπολογίζοντας ότι θα το εξετάσετε περισσότερο αργότερα και διαπιστώνετε, μετά από λίγο καιρό, ότι έχει ανακατευθή με άλλα πράγματα και δεν το βλέπετε πλέον;
3 Είτε αληθεύει για σας προσωπικά κάποιο απ’ αυτά τα παραδείγματα, είτε όχι, ασφαλώς σε μερικούς από μας αυτά συμβαίνουν, έτσι δεν είναι; Ίσως να μη έχωμε την πρόθεσι να δείξωμε αμέλεια, αλλά έχοντας τόσα πολλά να κάνωμε στον πολύτιμο χρόνο μας κάθε μέρα, μπορεί να κάνωμε τη σκέψι ότι, στο κάτω κάτω, η ‘εν καιρώ τροφή’ είναι μέσα στα άρθρα της μελέτης που θα καλυφθή στη μελέτη Σκοπιάς της εκκλησίας. Όσο για τα άλλα άρθρα, μερικοί μπορεί να φρονούν ότι πολλά απ’ αυτά είναι απλώς μια ανασκόπησις ύλης που είναι ήδη πολύ γνωστή σ’ εκείνους οι οποίοι υπήρξαν στην αλήθεια επί ένα χρονικό διάστημα. Έτσι, δεν ‘χάνομε’ και πολλά πράγματα.
4 Ίσως, όμως, να ‘χάνωμε’ περισσότερα απ’ όσα νομίζομε. Πώς γίνεται αυτό; Τα περιεχόμενα αυτών των δευτερευόντων άρθρων δεν είναι όλα απλή ανασκόπησις. Μερικά απ’ αυτά είναι εντελώς νέα. Μερικές φορές σχολιάζονται Γραφικά εδάφια, τα οποία δεν έχουν εξετασθή στις εκδόσεις της Εταιρίας εδώ και τριάντα και πλέον χρόνια. Μπορεί επίσης να βρούμε μια καινούργια άποψι για ένα γνωστό θέμα, ή λεπτομέρειες που διατυπώνονται με σαφήνεια η οποία μας βοηθεί προσωπικά ν’ αντιληφθούμε πραγματικά το θέμα αυτό για πρώτη φορά. Όλα αυτά θα τα ‘χάσωμε’ αν δεν διαβάζωμε αυτά τα άρθρα, έτσι δεν είναι;
5 Και τι θα γίνη αν μερικοί από μας διαπιστώσουν ότι το άρθρο είναι απλώς μια ανασκόπησις; Γιατί πρέπει να δαπανήσωμε χρόνο να το διαβάσωμε; Διότι έτσι τρέφομε την καρδιά μας. (2 Πέτρ. 1:12, 13) Δεν αυξάνομε την εκτίμησί μας για την αλήθεια αναζητώντας πάντοτε κάτι καινούργιο, αλλά ανασκοπώντας και μελετώντας όσα ήδη γνωρίζομε. Αυτό είναι εκείνο που μας διατηρεί στην οδό της αληθείας.
6 Φυσικά, γεγονός είναι ότι δεν μπορούμε όλοι να διαβάσωμε όλα όσα είναι μέσα στα περιοδικά. Δεν διαβάζομε όλοι με τον ίδιο ρυθμό και δεν έχομε όλοι την ίδια ποσότητα χρόνου για προσωπική μελέτη. Αλλά, αν δεν καλύπτωμε όλα τα θέματα, αυτό δεν πρέπει να οφείλεται σε έλλειψι ενδιαφέροντος ή στο ότι η κοσμική αναγνωστική ύλη ή η ψυχαγωγία μάς ελκύει περισσότερο.
7 Αποβλέποντας στο μέλλον, ποια πρακτική εφαρμογή μπορούμε να έχωμε υπ’ όψιν για να διαβάζωμε αυτή την ύλη με τον κατάλληλο αντικειμενικό σκοπό και όχι σαν να κάνωμε «αγγαρεία»; Πολλά απ’ αυτά τα άρθρα μπορούν ν’ αποτελέσουν εξαίρετη ύλη για την οικογενειακή μας μελέτη. Επίσης, οι πληροφορίες που αποκομίζομε απ’ αυτό τα άρθρα μπορούν ν’ αποτελέσουν ενδιαφέροντα θέματα για εποικοδομητικές συνομιλίες με τούς συγχριστιανούς μας. Η προσωπική μας επαφή με τα περιοδικά ασφαλώς θ’ αυξήση τον ενθουσιασμό μας για να τα συστήσωμε και σε άλλους στον αγρό. Πραγματικά, αν αποφασίσωμε να διαβάζωμε και να εφαρμόζωμε αυτή την ύλη τακτικά, κάνοντας ‘βαθειές σκέψεις και στοχασμούς’ η ζωή μας θα πλουτισθή και η πρόοδος μας θα είναι φανερή, προς όφελος δικό μας και άλλων.—1 Τιμ. 4:15, 16.