Εργαζόμενοι το Καλόν Προς τους Νεωτέρους
1 Ο Ιεχωβά ενδιαφερόταν πάντοτε για κείνους που καταδυναστεύονται. (Ψαλμ. 146:7-9) Στους αρχαίους χρόνους είχε κάνει ειδικές διατάξεις για να εξασφαλίση φροντίδα ακόμη και για τους μειονεκτούντες νεωτέρους. Ο νόμος του προς τον Ισραήλ μνημόνευε ιδιαίτερα τα «ορφανά». (Έξοδ. 22:22-24) Μολονότι εμείς δεν είμαστε σήμερα κάτω από τον αρχαίο εκείνο νόμο, μήπως η αρχή του νόμου εκείνου δεν εναποθέτει μια ευθύνη σ’ εμάς ως Χριστιανούς;
2 Σε μερικές εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, υπάρχουν νεαροί που τους λέμε ‘ορφανούς’. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι έχουν άπιστους γονείς. Άλλοι νεαροί έχουν πιστούς γονείς που μπορεί να χρειάζωνται βοήθεια για να υποστηρίξουν πνευματικά τα παιδιά τους. Πιθανόν οι γονείς να είναι πολύ νέοι στην αλήθεια και να μην είναι σε θέσι να βοηθήσουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους, όπως θα ήθελαν. Επειδή οι πιέσεις διαφόρων ειδών αυξάνουν τις απαιτήσεις μερικοί μπορεί να δυσκολεύωνται να προγραμματίσουν αρκετό χρόνο για να μελετούν με τα παιδιά τους ή να συνεργάζωνται στην υπηρεσία αγρού, και λοιπά. Άλλοι γονείς, μολονότι θέλουν να δώσουν την αναγκαία βοήθεια, αυτοί οι ίδιοι έχουν ανάγκη να βοηθηθούν για να εντυπώσουν τις αλήθειες του Λόγου του Θεού στη διάνοια και την καρδιά των παιδιών τους.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ;
3 Ένα ερώτημα που πρέπει να το σκεφθούν σοβαρά όλοι μέσα στην εκκλησία είναι: «Πώς μπορώ εγώ να προσφέρω τη βοήθεια και την ενθάρρυνσι που χρειάζεται;» Εκείνοι που έχουν διορισμούς στις συναθροίσεις μπορούν να συμπεριλαμβάνουν τους νεώτερους κατά καιρούς. Μήπως θα μπορούσε να χρησιμοποιήται στις συναθροίσεις μια ευρύτερη ποικιλία νεαρών που είναι πρότυπα στην εκκλησία; (Πράξ. 16:1, 2) Μολονότι μερικοί μπορεί να μην είναι τόσο προικισμένοι όσο άλλοι στο να εκφράζωνται, η κατά καιρούς παραχώρησις προνομίων θα είναι ενθαρρυντική γι’ αυτούς καθώς και για άλλους. Ίσως να απαιτήται περισσότερος χρόνος για να βοηθηθούν μερικοί, αλλά αυτή η εκπαίδευσις, η πείρα και η προσοχή θα φέρουν πλούσια μερίσματα καθώς οι ευσυνείδητοι νεαροί μας προχωρούν στην αλήθεια.
4 Οι γονείς έχουν την θεόδοτη ευθύνη να βοηθούν τα παιδιά τους. Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν και άλλοι να βοηθήσουν; Όχι βέβαια! Τα παιδιά που έχουν ανάγκη πρόσθετης βοηθείας μπορούν να προσκαλούνται να έρχωνται στην οικογένειά σας για συμμελέτη, για την υπηρεσία αγρού ίσως μάλιστα και για υγιή ψυχαγωγία. Μήπως η ενθάρρυνσις του αποστόλου για ‘πλάτυνσι’ δεν εφαρμόζεται εδώ;—2 Κορ. 6:11-13.
5 Ίσως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τυχόν ευκαιρίες πριν και μετά τις συναθροίσεις για να μιλάτε στους νεαρούς. Αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από ένα «Γεια σου» και «Τι κάνεις;» Ένας πρεσβύτερος ρώτησε ένα μικρό παιδί τι κάνει, αλλά προτού απαντήση το παιδί, ο πρεσβύτερος γύρισε να μιλήση σ’ ένα άλλο πρεσβύτερο που ήθελε να δη. Αργότερα το μικρό παιδί ήλθε και ρώτησε τον πρεσβύτερο: «Θέλετε πράγματι να μάθετε πώς είμαι;» Ο πρεσβύτερος ομολόγησε ότι κάτι έμαθε απ’ αυτή την εμπειρία.
6 Οι νεώτεροι ανταποκρίνονται με μεγαλύτερη προθυμία όταν τους φωνάζουν με το όνομά τους. Ναι, και αυτοί αποτελούν μέρος της εκκλησίας και οι πρεσβύτεροι πρέπει να δημιουργούν σχέσεις με τα νεώτερα αυτά μέλη. Όταν οι νεώτεροι φθάσουν να σας βλέπουν σαν «φίλους» τους υπάρχει πιο πρόθυμη ανταπόκρισις στις συμβουλές και κατευθύνσεις, έτσι δεν είναι;
ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΣ
7 Πολλοί από σας μπορούν ασφαλώς να ανατρέξουν και να θυμηθούν ζωηρά κάποιο μικρό προνόμιο που σας είχε δοθή όταν ήσαστε κι εσείς πολύ νέος. Αυτό και ενθαρρυντικό ήταν και εκτιμήθηκε, έτσι δεν είναι; Τι ήταν εκείνο που σας εντυπωσίασε; Μήπως ένα μικρό μέρος σε μια επίδειξι, κάποιος καλός λόγος συμβουλής ή επαίνου που σας δόθηκε από ένα πρεσβύτερο; Μήπως μια πείρα στην υπηρεσία αγρού που είχατε συνεργαζόμενος μ’ ένα μεγαλύτερο αδελφό ή με μια αδελφή; Όταν βλέπετε όλους μέσα στην εκκλησία σαν μέρος μιας μεγάλης εκκλησιαστικής «οικογενείας,» θα υπάρχουν πολλά οφέλη και για τους νέους και για τους ηλικιωμένους. Καθώς εμείς προσπαθούμε να μιμηθούμε το παράδειγμα του Ιεχωβά στην εκδήλωσι ενδιαφέροντος και στοργής προς όλη την ανθρωπότητα, ας εξακολουθήσωμε να εργαζώμεθα το καλό προς τους νεωτέρους μας.