Βοηθώντας τους Αδρανείς να Δυναμώσουν στην Πίστη

¹ Τον Ιανουάριο του 1982 άρχισε μια ειδική προσπάθεια να βρούμε και να βοηθήσουμε τους αδρανείς. Ποια υπήρξαν τα αποτελέσματα; Μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε τους αδύνατους και τους αδρανείς; Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους αδελφούς μας;

² Είναι χαρά μας να σας πληροφορήσουμε ότι πολλοί πρώην αδρανείς υπηρετούν και πάλι ώμο με ώμο μαζί μας. Αυτοί ήταν σαν εκείνους για τους οποίους έγραψε ο ψαλμωδός: «Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.» (Ψαλμ. 119:176) Μια αδελφή, αναγνωρίζοντας ότι έχασε τη στενή σχέση της με τον Ιεχωβά, προσευχήθηκε σ’ αυτόν για κατεύθυνση και την επόμενη μέρα την επισκέφθηκε ένας πρεσβύτερος, προτείνοντάς της μια Γραφική μελέτη. Αυτή έκανε τα εξής σχόλια: «Πώς να μην συνεχίσω να Τον υπηρετώ;» Μια πολύ δυστυχισμένη οικογένεια που είχε γίνει αδρανής εξαιτίας εν μέρει της επιδίωξης υλικών πραγμάτων δέχθηκε την επίσκεψη δύο πρεσβυτέρων που τους πρότειναν μια Γραφική μελέτη. Η οικογένεια είπε: «Αυτό είναι εκείνο που περιμέναμε.» Τώρα ολόκληρη η οικογένεια συμμετέχει με χαρά στην υπηρεσία καθώς μειώνουν τις ώρες της κοσμικής τους εργασίας.

³ Πραγματικά, οι στοργικοί κόποι των πρεσβυτέρων και όλων εκείνων που συνεργάζονται μαζί τους έχουν ευλογηθεί από τον Ιεχωβά, τον Μεγάλο Ποιμένα. (1 Πέτρ. 2:25) Ένας περιοδεύων επίσκοπος αναφέρει ότι σε μια περιοχή οι αδελφοί είχαν τη χαρά να δουν 75 άτομα να αναζωογονούνται, πράγμα που κατέστησε αναγκαίο το σχηματισμό μιας νέας εκκλησίας. Πολλές περιοχές αναφέρουν από 25 ως και πάνω από 100 αναζωογονημένους. Εκατοντάδες περισσότεροι ακόμη έχουν αρχίσει να παρακολουθούν συναθροίσεις και πάλι και αυξάνουν σε πίστη μέσω ειδικά διευθετημένων Γραφικών μελετών.

⁴ Πολλές είναι οι εκφράσεις ευγνωμοσύνης από πρώην «χαμένα πρόβατα.» Όταν οι πρεσβύτεροι επισκέφθηκαν μια οικογένεια, ο γάμος τους ήταν έτοιμος να διαλυθεί. Τα παιδιά ήταν ζαλισμένα, και αναρωτιούνταν αν ήταν ακόμη Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά η οικογένεια δέχτηκε μια Γραφική μελέτη και ανανέωσε την επικοινωνία της με την εκκλησία. Ο αδελφός κάνει τα εξής σχόλια: «Τώρα ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει τις προσπάθειές μας κάνοντάς μας πιο δυνατούς πνευματικά. Ο γάμος μας είναι ισχυρός, και μελετάμε μαζί σαν οικογένεια· παρακολουθούμε όλες τις συναθροίσεις και τώρα πηγαίνουμε στην υπηρεσία. Είμαστε πολύ ευγνώμονες για την υπομονή του Ιεχωβά και τη βοήθεια από τους αδελφούς.» Μια άλλη αναζωογονημένη αδελφή είπε ευτυχισμένη: «Τον περασμένο μήνα έδωσα την πρώτη μου έκθεση υπηρεσίας μετά από δέκα χρόνια. Και με την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά ποτέ δεν θ’ αφήσω να περάσει άλλος μήνας χωρίς να κηρύξω.» Ένα ζευγάρι είπε σ’ έναν πρεσβύτερο που τους επισκέφθηκε: «Οι τελευταίοι δύο μήνες, στη διάρκεια των οποίων μελετούσαμε και παρακολουθούσαμε συναθροίσεις, υπήρξαν οι πιο ευτυχισμένοι στη 12χρονη ζωή του γάμου μας.»

⁵ Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να βοηθάμε τους αδρανείς; Συνεχίστε να κάνετε λογικές προσπάθειες να βρείτε και να βοηθήσετε εκείνους που έχουν αποπλανηθεί. Να τους μιλάτε θετικά και με κατανόηση. Προσευχηθείτε μαζί τους. Δείξτε τους για ποιο λόγο πρέπει να είναι γεμάτοι ελπίδα και ότι ο Θεός τους θεωρεί πολύτιμους στα μάτια του.

⁶ Αν μελετάτε μ’ ένα αδρανές άτομο, να έχετε στο νου ότι η πνευματική ανάρωση είναι συχνά μια διαδικασία αργή, βήμα με βήμα. Υπομονή και μακροθυμία είναι απαραίτητες. Όταν μια αδελφή ρωτήθηκε τι την βοήθησε να επιστρέψει είπε ότι η αδελφή που μελετούσε μαζί της «δεν έδειχνε χαλαρότητα.» Βοηθήστε τους να δουν την αξία να ‘τηρούν μια καθορισμένη πορεία’ θεμελιώνοντας καλές συνήθειες μελέτης και υπηρεσίας. (Ψαλμ. 50:23) Όλοι στην εκκλησία μπορούν να βοηθήσουν με το να τους ελκύουν σε στοργική συντροφιά. Μια αναζωογονημένη είπε ότι αυτό που τη βοήθησε ήταν «η μεγάλη καλοσύνη και αγάπη που μου έδειξαν οι φίλοι όταν ξαναγύρισα στις συναθροίσεις. Είμαστε αληθινά μια μεγάλη οικογένεια.»

⁷ Καθώς επιδιώκουμε να βοηθήσουμε τους αδρανείς, ας μην ξεχνάμε ποτέ εκείνους που είναι τώρα συνταυτισμένοι μαζί μας και οι οποίοι ίσως να χρειάζονται βοήθεια. (Πράξ. 20:35) Μπορούμε να τους εμποδίσουμε να πέσουν σιγά-σιγά σε αδράνεια με το να ενδιαφερόμαστε για την πνευματικότητα των αδελφών μας. Όλοι οι αγαπητοί μας αδελφοί και αδελφές πρέπει να είναι δραστήριοι υμνητές του Ιεχωβά ΚΑΘΕ μήνα. Πώς μπορούμε ν’ αφήσουμε να περάσει ένας ολόκληρος μήνας χωρίς να μιλήσουμε για τον Θεό μας Ιεχωβά, τον Γιο του Ιησού και τις ευλογίες της Βασιλείας; Θα αποδείξουμε την οσιότητά μας στον Ιεχωβά με το να τον αινούμε κάθε μήνα. Μήπως υπάρχει κάποιος στον όμιλό μας Μελέτης Βιβλίου που χαλαρώνει στην υπηρεσία του ή που χάνει συναθροίσεις; Μήπως χρειάζεται κάποια ενθάρρυνση; Θα μπορούσατε να τον προσκαλέσετε να συμμετάσχει στην οικογενειακή σας ή στην προσωπική σας μελέτη; Θα μπορούσατε να εργαστείτε μαζί του στη διακονία; Αντί να ‘συρόμαστε’ μακριά από τον Ιεχωβά μέσω έλλειψης πίστης, ας συνεχίσουμε να παροτρύνουμε ο ένας τον άλλο κάθε μέρα.—Εβρ. 3:12.