Κιβώτιο Ερωτήσεων

●Ποιοι παράγοντες θα πρέπει να λαβαίνονται υπόψη όταν δυο ή περισσότερες εκκλησίες, που μιλούν διαφορετική γλώσσα, κάνουν έργο στον ίδιο τομέα;

Η Διακονία Μας της Βασιλείας του Μαρτίου 1984, στην αγγλική, στο άρθρο «Παρουσίαση των Καλών Νέων», έλεγε: «Οι ευαγγελιζόμενοι κάθε εκκλησίας θα πρέπει να συγκεντρώσουν τις προσπάθειές τους στους ανθρώπους του τομέα που μιλούν τη δική τους γλώσσα». Κι αυτό επειδή η ανάθεση του τομέα των εκκλησιών σε πολυγλωσσικές περιοχές γίνεται κατά γλώσσα. Οι εκκλησίες που κάνουν έργο σε πολυγλωσσικό τομέα μπορεί να βρουν υποβοηθητικό το να κάνουν έναν κατάλογο των μονοκατοικιών και των διαμερισμάτων εκείνων που δεν πρέπει να επισκέπτονται οι ευαγγελιζόμενοί τους. Αποτελεί ευθύνη των επισκόπων υπηρεσίας στις αντίστοιχες εκκλησίες να διευθετήσουν κάποιο σύστημα, το οποίο να είναι αποδεκτό από όλες τις εκκλησίες που περιλαμβάνονται, ώστε να γίνεται με επιμέλεια το έργο στον τομέα και να κατευθύνονται τα ενδιαφερόμενα άτομα στην ανάλογη εκκλησία. Αυτό θα πρέπει να γίνει για να μην ενοχλούνται άσκοπα οι οικοδεσπότες από ευαγγελιζομένους εκκλησιών, που μιλούν διαφορετική γλώσσα, ίσως στη διάρκεια του ίδιου πρωινού ή απογεύματος. Δεν θέλουμε να «προξενήσωμεν εμπόδιόν τι εις το ευαγγέλιον του Χριστού».​—1 Κορ. 9:12.

Όταν χρειάζεται να γίνουν προσαρμογές επειδή ορισμένοι άνθρωποι μετακόμισαν, να δίνετε σύντομα τα ονόματα και τις διευθύνσεις των ενδιαφερομένων στην ανάλογη εκκλησία. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα παραμένουν ενημερωμένα τα αρχεία της εκκλησίας. Είναι ζωτικό να υπάρχει αγάπη, αμοιβαίο ενδιαφέρον, κατανόηση, ‘λογικότητα’ και συνεργασία.​—Φιλιπ. 4:5, ΜΝΚ.

Όταν οι ευαγγελιζόμενοι συμμετέχουν στο έργο δρόμου, στην ανεπίσημη μαρτυρία, κτλ., μπορούν να έχουν μαζί τους έντυπα διαφόρων γλωσσών. Ωστόσο, όταν πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι, συνήθως δεν προσφέρουμε έντυπα άλλης γλώσσας παρά μόνο στη γλώσσα της εκκλησίας μας. Να θυμάστε ότι οι τομείς σ’ αυτές τις περιοχές προετοιμάζονται κατά γλώσσα, ώστε οι ευαγγελιζόμενοι που διαθέτουν έντυπα να μπορούν επίσης να κατευθύνουν τον ενδιαφερόμενο οικοδεσπότη στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις οι οποίες διεξάγονται στη γλώσσα που αυτός καταλαβαίνει καλύτερα ή που προτιμάει.

Είναι φανερό ότι μερικές φορές θα συμπίπτουν κάπως οι προσπάθειές μας. Όμως, όπως έλεγε το άρθρο που αναφέρθηκε προηγουμένως, «είναι καλό καθώς κηρύττουμε να έχουμε πρωτίστως κατά νου ότι ο σκοπός μας είναι να κάνουμε μαθητές​—να διδάξουμε την αλήθεια. (Ματθ. 28:19, 20) Η διδασκαλία θα πρέπει να πραγματοποιείται στη γλώσσα που οι άνθρωποι καταλαβαίνουν καλύτερα. (1 Κορ. 14:9)» Αν συγκεντρώνουμε τη διακονία μας σε ανθρώπους οι οποίοι καταλαβαίνουν καλύτερα ή προτιμούν τη γλώσσα της εκκλησίας στην οποία πηγαίνουμε εμείς, θα επιτελεστεί πολύ καλό έργο ώστε να βοηθηθούν πολλά ακόμη άτομα να αποκτήσουν σωτηρία.