Εσείς Υπομένετε;
1 «Τίποτα δεν μου δίνει μεγαλύτερη αιτία για ευγνωμοσύνη από ό,τι αυτά τα πράγματα, . . . ότι τα παιδιά μου περπατούν στην αλήθεια». (3 Ιωάν. 4) Η υπομονή των πνευματικών του παιδιών έφερνε στον Ιωάννη μεγάλη χαρά. Πόσο πρέπει να αγάλλεται ο ουράνιος Πατέρας μας βλέποντας εκατομμύρια από τα μελλοντικά παιδιά του να «περπατούν στην αλήθεια»!—Παρ. 23:15, 16· 27:11.
2 Αν και ο λαός του Θεού ως σύνολο εμμένει γεμάτος ζήλο στη Χριστιανική δράση, μερικοί έχουν σταδιακά επιβραδύνει το ρυθμό τους. Μολονότι ίσως να ήταν δραστήριοι όταν γνώρισαν την αλήθεια, με το πέρασμα των ετών καταστάλαξαν σε μια μικρή ή σποραδική μόνο συμμετοχή στο έργο μαθήτευσης.
3 Εύλογα, μερικοί μπορεί να έχουν επιβραδύνει το ρυθμό τους εξαιτίας σωματικών περιορισμών καθώς και των συνεπειών της προχωρημένης ηλικίας. Εντούτοις, πρέπει να επαινεθούν για την υπομονή τους. Κάνουν ό,τι μπορούν. Ωστόσο, το κάθε άτομο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του: “Μήπως έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να συγκεντρώνει τόσο πολύ την προσοχή του σε προσωπικές επιδιώξεις ώστε τα συμφέροντα της Βασιλείας να κατέχουν μόνο μικρή θέση στη ζωή μου; Μήπως έχω γίνει κάπως «χλιαρός» ή εξακολουθώ να αγωνίζομαι «σθεναρά»;” (Αποκ. 3:15, 16· Λουκ. 13:24) Είθε όλοι να συλλογιζόμαστε το πώς ενεργούμε, και μάλιστα με προσευχή, και να κάνουμε βελτιώσεις όπου χρειάζεται, καθώς θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά υπόσχεται να παράσχει «δόξα και τιμή και ειρήνη για τον καθένα που εργάζεται το καλό».—Ρωμ. 2:10.
4 Πώς Μπορούμε να Υπομένουμε: Τι βοήθησε τον Ιησού να υπομείνει; Ο Παύλος εξήγησε: «Για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του αυτός υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή, και έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου του Θεού». (Εβρ. 12:1-3) Η χαρά που είχε τεθεί μπροστά στον Ιησού ξεπερνούσε κατά πολύ τις πρόσκαιρες δοκιμασίες που είχε να αντιμετωπίσει. Το να σκεφτόμαστε τη χαρά που έχει τεθεί μπροστά μας μπορεί να βοηθήσει και εμάς να υπομείνουμε. (Αποκ. 21:4, 7· 22:12) Αν αποβλέπουμε στον Ιεχωβά για να μας δίνει δύναμη μέσω προσωπικής μελέτης, τακτικής παρακολούθησης των συναθροίσεων και εμμονής στην προσευχή, θα είμαστε σε θέση να εγκαρτερούμε στο έργο που μας έχει αναθέσει.
5 Ο Ιεχωβά χαίρεται με την υπομονή των οσίων του. Ας αυξάνουμε λοιπόν τη χαρά του συνεχίζοντας να “περπατάμε στην αλήθεια”.