Αναπτύξτε Επιδεξιότητα στο να Συζητάτε Λογικά με τους Άλλους
1. Ποια Βιβλική αφήγηση θα εξετάσουμε, και γιατί;
1 Η ομιλία του αποστόλου Παύλου σε κάποια συναγωγή στην Αντιόχεια της Πισιδίας, όπως καταγράφεται στα εδάφια Πράξεις 13:16-41, παρέχει έξοχο παράδειγμα σχετικά με το πώς μπορούμε να συζητάμε λογικά με τους άλλους. Ο Παύλος έλαβε υπόψη του το παρελθόν και τη νοοτροπία των ακροατών του και προσάρμοσε αναλόγως τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασε τα καλά νέα. Καθώς εξετάζουμε αυτή την αφήγηση, ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να κάνουμε το ίδιο στη δική μας διακονία.
2. Τι μαθαίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε ο Παύλος την ομιλία του;
2 Να Αναζητάτε Κοινή Βάση: Παρότι το άγγελμα του Παύλου επικεντρώθηκε στο βασικό ρόλο που παίζει ο Ιησούς στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού, ο Παύλος δεν ξεκίνησε την ομιλία του αναφέροντας αυτό το σημείο. Αντίθετα, μίλησε για κάτι κοινό που είχε με το ακροατήριό του το οποίο αποτελούνταν ως επί το πλείστον από Ιουδαίους—την ιστορία του Ιουδαϊκού λαού. (Πράξ. 13:16-22) Παρόμοια και εμείς, αν επιδιώκουμε να βρίσκουμε κοινή βάση με άλλους, θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί καθώς τους πλησιάζουμε. Κάτι τέτοιο μπορεί να απαιτεί να τους βοηθάμε με διακριτικές ερωτήσεις να εκφράζονται, αλλά και να ακούμε προσεκτικά ώστε να διακρίνουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό για αυτούς.
3. Γιατί ήταν δύσκολο να δεχτούν οι ακροατές του Παύλου ότι ο Ιησούς ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας;
3 Μιλώντας για την ιστορία των Ιουδαίων, ο Παύλος υπενθύμισε στους ακροατές του ότι ο Θεός είχε υποσχεθεί να εγείρει έναν Σωτήρα από τη γραμμή του Δαβίδ. Πολλοί Ιουδαίοι, όμως, ανέμεναν κάποιον πολεμιστή ήρωα ο οποίος θα αφαιρούσε το ζυγό της ρωμαϊκής κυριαρχίας και θα εξύψωνε το Ιουδαϊκό έθνος πάνω από όλα τα άλλα. Αναμφίβολα γνώριζαν ότι ο Ιησούς είχε απορριφθεί από τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες στην Ιερουσαλήμ, είχε παραδοθεί στις ρωμαϊκές αρχές και είχε θανατωθεί. Πώς μπορούσε ο Παύλος να τους πείσει ότι Εκείνος ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας;
4. Πώς αποδείχτηκε ο Παύλος επιδέξιος στη λογική ανάλυση του ζητήματος ενώπιον των Ιουδαίων ακροατών του;
4 Να Προσαρμόζετε την Προσέγγισή Σας: Γνωρίζοντας τη νοοτροπία των ακροατών του, ο Παύλος χρησιμοποίησε τις Γραφές για να τους αναλύσει λογικά το ζήτημα με βάση πράγματα που είχαν ήδη δεχτεί. Παραδείγματος χάρη, προσδιόρισε τον Ιησού ως απόγονο του Δαβίδ και ως εκείνον που αναγνώρισε ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, ο οποίος θεωρούνταν από πολλούς προφήτης του Θεού. (Πράξ. 13:23-25) Ο Παύλος έδειξε ότι, απορρίπτοντας τον Ιησού και καταδικάζοντάς τον σε θάνατο, οι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν “εκπληρώσει αυτά που ειπώθηκαν από τους Προφήτες”. (Πράξ. 13:26-28) Επίσης, εξήγησε ότι υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι μπορούσαν να πιστοποιήσουν ότι ο Ιησούς είχε εγερθεί από τους νεκρούς, και έστρεψε την προσοχή σε γνωστές Γραφικές περικοπές που είχαν εκπληρωθεί με την ανάσταση του Ιησού.—Πράξ. 13:29-37.
5. (α) Πώς προσάρμοσε ο Παύλος την προσέγγισή του όταν μιλούσε σε κάποιο ακροατήριο Ελλήνων; (β) Πώς μπορούμε εμείς να μιμούμαστε το παράδειγμα του Παύλου όταν δίνουμε μαρτυρία στον τοπικό τομέα;
5 Από την άλλη πλευρά, όταν απευθύνθηκε σε κάποιο ακροατήριο Ελλήνων στον Άρειο Πάγο της Αθήνας, ο Παύλος χρησιμοποίησε διαφορετική προσέγγιση. (Πράξ. 17:22-31) Εντούτοις, παρουσίασε το ίδιο βασικό άγγελμα και, τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση, οι προσπάθειές του απέφεραν καλά αποτελέσματα. (Πράξ. 13:42, 43· 17:34) Παρόμοια και σήμερα, εμείς θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη διακονία μας αν επιδιώκουμε να βρίσκουμε κοινή βάση με τους ακροατές μας και αν προσαρμόζουμε την προσέγγισή μας ανάλογα με το παρελθόν τους και τη νοοτροπία τους.