Πώς θα Ακούσουν;
1. Γιατί μπορεί να αποτελεί πρόκληση το έργο κηρύγματος, και γιατί επιμένουμε εμείς;
1 Καθώς η ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει γοργά, υπάρχει επιτακτική ανάγκη να βοηθήσουμε αναρίθμητα ακόμη άτομα να αποκτήσουν ακριβή γνώση σχετικά με τον Θεό και το σκοπό του για την ανθρωπότητα. (Ιωάν. 17:3· 2 Πέτρ. 3:9, 10) Αυτό μπορεί ενίοτε να αποτελεί πρόκληση, διότι πολλοί είναι απαθείς ή μπορεί να μας εμπαίζουν λόγω του έργου κηρύγματος που κάνουμε. (2 Πέτρ. 3:3, 4) Μολαταύτα, εμείς έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν στον τομέα μας άτομα που θα δεχτούν τα καλά νέα όταν τα ακούσουν. Πώς θα ακούσουν αυτά τα άτομα αν δεν τους κηρύξει κάποιος;—Ρωμ. 10:14, 15.
2. Πώς μας ενθαρρύνει το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου;
2 Αντιμετώπιση της Εναντίωσης: Για χάρη όσων είναι πρόθυμοι να ακούσουν το άγγελμα της Βασιλείας, δεν πρέπει να αποθαρρυνθούμε. Οι Φίλιπποι ήταν η πρώτη πόλη της Ευρώπης που άκουσε τον απόστολο Παύλο να κηρύττει τα καλά νέα. Όταν διατυπώθηκαν ψευδείς κατηγορίες εναντίον του ιδίου και του Σίλα, και οι δυο τους ραβδίστηκαν και ρίχτηκαν στη φυλακή. (Πράξ. 16:16-24) Ωστόσο, εκείνη η επώδυνη εμπειρία δεν έκανε τον Παύλο να οπισθοχωρήσει από φόβο. Όταν επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη, την επόμενη πόλη στο ιεραποστολικό του ταξίδι, “βρήκε τόλμη μέσω του Θεού”. (1 Θεσ. 2:2) Δεν δείχνει σαφώς το παράδειγμα του Παύλου το λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να «παραιτούμαστε»;—Γαλ. 6:9.
3. Πού μπορεί να οφείλεται η αλλαγή στην καρδιά κάποιων ανθρώπων παρότι δεν ενδιαφέρονταν προηγουμένως;
3 Η καρδιά πολλών ανθρώπων που αρνούνταν επί χρόνια να ακούσουν έχει αλλάξει. Τα οικονομικά προβλήματα, οι αρρώστιες, κάποιος θάνατος στην οικογένεια ή οι ειδήσεις για ανησυχητικά γεγονότα στο σκηνικό του κόσμου ίσως οδηγήσουν σε μια τέτοια αλλαγή. (1 Κορ. 7:31) Μερικοί των οποίων οι γονείς ήταν ενάντιοι ενηλικιώθηκαν και είναι πρόθυμοι να ακούσουν. Καθώς συνεχίζουμε να κηρύττουμε, δίνουμε σε τέτοια άτομα την ευκαιρία να “επικαλεστούν το όνομα του Ιεχωβά” προτού να είναι πολύ αργά.—Ρωμ. 10:13.
4. Τι μας υποκινεί να συνεχίζουμε να επιτελούμε τη διακονία «αδιάκοπα»;
4 «Αδιάκοπα»: Η αγάπη μας για τον Θεό και τον πλησίον θα μας υποκινεί να συνεχίζουμε το έργο κηρύγματος και μαθήτευσης «αδιάκοπα», όπως έκαναν οι απόστολοι τον πρώτο αιώνα. (Πράξ. 5:42) Πολλοί σήμερα «στενάζουν και βογκούν για όλα τα απεχθή πράγματα» που γίνονται τώρα. (Ιεζ. 9:4) Τι ελπίδα αποκτούν και τι ανακούφιση νιώθουν τέτοια άτομα όταν ακούν τα καλά νέα! Ακόμη και όταν οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να ακούσουν, εμείς έχουμε τη Γραφική διαβεβαίωση ότι ο Ιεχωβά ευαρεστείται με τις προσπάθειές μας.—Εβρ. 13:15, 16.