Η Διακονία Μας—Χαρακτηρίζεται από Υπομονή
1. Πώς έχει εκδηλώσει ο Ιεχωβά υπομονή με την ανθρωπότητα;
1 Η υπομονή είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της πολιτείας του Θεού με την ανθρωπότητα. (Έξοδ. 34:6· Ψαλμ. 106:41-45· 2 Πέτρ. 3:9) Ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα της στοργικής υπομονής του γίνεται φανερό σε σχέση με το παγκόσμιο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά φροντίζει να επιτελείται αυτό το έργο στην ανθρωπότητα επί σχεδόν 2.000 χρόνια και ωστόσο συνεχίζει να ελκύει κοντά του τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά. (Ιωάν. 6:44) Πώς μπορεί η διακονία μας να αντικατοπτρίζει την υπομονή του Ιεχωβά;
2. Πώς μπορούμε να δείχνουμε υπομονή όταν καλλιεργούμε τον τομέα μας;
2 Διακονία από Σπίτι σε Σπίτι: Μιμούμαστε την υπομονή του Ιεχωβά κηρύττοντας «αδιάκοπα» σε τομέα όπου τα άτομα δεν έχουν εκδηλώσει ακόμη ενδιαφέρον. (Πράξ. 5:42) Υπομένουμε καρτερικά την αδιαφορία, το χλευασμό και την εναντίωση στη διακονία μας. (Μάρκ. 13:12, 13) Εκδηλώνουμε επίσης υπομονή εμμένοντας στις προσπάθειες που καταβάλλουμε για να ποτίζουμε τους σπόρους της αλήθειας ακόμη και όταν είναι δύσκολο να βρούμε τα ενδιαφερόμενα άτομα στο σπίτι τους.
3. Γιατί είναι απαραίτητη η υπομονή όταν κάνουμε επανεπισκέψεις και διεξάγουμε Γραφικές μελέτες;
3 Γραφικές Μελέτες: Για να αναπτυχθεί ένα φυτό απαιτείται υπομονή. Μπορούμε να το φροντίζουμε, αλλά δεν μπορούμε να επισπεύσουμε την ανάπτυξή του. (Ιακ. 5:7) Παρόμοια, η πνευματική ανάπτυξη γίνεται σταδιακά και σε φάσεις. (Μάρκ. 4:28) Εκείνοι με τους οποίους μελετούμε ίσως δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν εσφαλμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις ή αντιγραφικά έθιμα. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να επιταχύνουμε την ανάπτυξη πιέζοντας τους σπουδαστές μας να κάνουν αλλαγές. Απαιτείται υπομονή για να δώσουμε στο πνεύμα του Θεού λογικό χρόνο ώστε να επενεργήσει στην καρδιά του σπουδαστή.—1 Κορ. 3:6, 7.
4. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η υπομονή να δίνουμε αποτελεσματική μαρτυρία στους μη ομόπιστους συγγενείς;
4 Μη Ομόπιστοι Συγγενείς: Αν και επιθυμούμε διακαώς να γνωρίσουν την αλήθεια οι μη ομόπιστοι συγγενείς μας, δείχνουμε υπομονή περιμένοντας τη σωστή στιγμή προκειμένου να τους μιλήσουμε για την πίστη μας και όντας προσεκτικοί ώστε να μην τους κατακλύζουμε με τεράστιο όγκο πληροφοριών. (Εκκλ. 3:1, 7) Στο μεταξύ, αφήνουμε το παράδειγμά μας να μιλάει για εμάς και είμαστε πάντοτε έτοιμοι να εκφράσουμε την πίστη μας με πραότητα και βαθύ σεβασμό. (1 Πέτρ. 3:1, 15) Πράγματι, η διακονία που χαρακτηρίζεται από υπομονή θα είναι πιο αποτελεσματική και θα ευαρεστεί τον ουράνιο Πατέρα μας.