1925​—Πριν από 100 Χρόνια

ΜΙΑ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ

Το 1925, πολλοί Σπουδαστές της Γραφής ανέμεναν την αποκατάσταση του επίγειου Παραδείσου. Γιατί; Ο αδελφός Άλμπερτ Σρόντερ, ο οποίος αργότερα υπηρέτησε στο Κυβερνών Σώμα, εξήγησε: «Νομίζαμε ότι τότε το υπόλοιπο των χρισμένων ακολούθων του Χριστού θα πήγαινε στον ουρανό για να αποτελέσει μέρος της Βασιλείας και ότι οι πιστοί άντρες της αρχαιότητας, όπως ο Αβραάμ, ο Δαβίδ και άλλοι, θα ανασταίνονταν ως άρχοντες για να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της γης ως μέρος της Βασιλείας του Θεού». Καθώς το έτος προχωρούσε και οι ελπίδες τους δεν υλοποιούνταν, όπως είναι κατανοητό μερικοί απογοητεύτηκαν.​—Παρ. 13:12.

Παρά την απογοήτευση, οι περισσότεροι Σπουδαστές της Γραφής παρέμειναν δραστήριοι στο έργο κηρύγματος και άρχισαν να αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο την ευθύνη τους να είναι μάρτυρες υπέρ του Ιεχωβά. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, το έργο που έκαναν για να μεταδώσουν μέσω ραδιοφώνου την αλήθεια σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση.

ΟΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΙ

Βλέποντας την επιτυχία που είχε ο ραδιοφωνικός σταθμός WBBR το προηγούμενο έτος, οι Σπουδαστές της Γραφής κατασκεύασαν άλλον έναν ισχυρό ραδιοφωνικό σταθμό, αυτή τη φορά κοντά στο Σικάγο του Ιλινόις. Η ονομασία του νέου σταθμού ήταν WORD. Ο Ραλφ Λέφλερ, ένας ραδιομηχανικός που εργάστηκε για την κατασκευή του σταθμού, ανέφερε: «Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, ακόμα και σε πολύ μακρινές περιοχές κάποιοι άκουγαν τον WORD». Για παράδειγμα, μια οικογένεια που ζούσε πάνω από 5.000 χιλιόμετρα μακριά, στο Πάιλοτ Στέισον της Αλάσκας, παρακολούθησε μια από τις πρώτες εκπομπές. Κατόπιν, έγραψαν μια επιστολή σε εκείνους που εργάζονταν στον σταθμό και τους ευχαρίστησαν για εκείνο το τόσο ενθαρρυντικό πνευματικό πρόγραμμα.

Σχολιάζοντας την εκπληκτική εμβέλεια του σταθμού, Η Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1925 (15 Δεκεμβρίου 1925 στην ελληνική) δήλωσε: “Ο σταθμός WORD είναι ένας από τους μεγαλύτερους σταθμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος λειτουργεί με ισχύ 5.000 βατ. Ο σταθμός αυτός είχε καλή απήχηση στις ακτές τόσο του Ατλαντικού όσο και του Ειρηνικού, στην Κούβα και στο βορειότερο τμήμα της Αλάσκας. Πολλοί που δεν είχαν ακούσει ποτέ προηγουμένως για την αλήθεια ενδιαφέρθηκαν χάρη σε αυτόν τον σταθμό”.

Την ίδια περίοδο, οι Σπουδαστές της Γραφής προσπαθούσαν επίσης να χρησιμοποιήσουν το ραδιόφωνο για το κήρυγμα των καλών νέων στον Καναδά. Το 1924, ντόπιοι Σπουδαστές της Γραφής κατασκεύασαν τον ραδιοφωνικό σταθμό CHUC στο Σασκατούν του Σασκάτσιουαν. Ήταν ένας από τους πρώτους θρησκευτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς στον Καναδά. Το 1925, εκείνος ο μικρός σταθμός χρειαζόταν να μεταφερθεί σε άλλη τοποθεσία. Γι’ αυτό, η κυριότητα του σταθμού μεταβιβάστηκε στην Εταιρία Σκοπιά, η οποία μετέφερε τα στούντιο στο Ρίτζεντ Μπίλντινγκ, ένα παλιό θέατρο στο Σασκατούν το οποίο αγοράστηκε και ανακαινίστηκε για αυτόν τον σκοπό.

Χάρη σε αυτόν τον σταθμό, πολλοί άνθρωποι που ζούσαν στις αραιοκατοικημένες περιοχές του Σασκάτσιουαν άκουσαν τα καλά νέα για πρώτη φορά. Για παράδειγμα, σε μια απομονωμένη κωμόπολη, κάποια κ. Γκρέιαμ έγραψε και ζήτησε Βιβλικά έντυπα όταν άκουσε μια εκπομπή. Ο αδελφός Τζορτζ Νέις ανέφερε: «Η κραυγή της “Διδάξτε μας!” φαινόταν τόσο δυνατή και ξεκάθαρη ώστε της στείλαμε ολόκληρη τη σειρά βιβλίων Γραφικαί Μελέται». Λίγο καιρό αργότερα, η κ. Γκρέιαμ άρχισε να διαδίδει το άγγελμα της Βασιλείας σε ακόμα πιο μακρινές περιοχές.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΤΩΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ

Η Σκοπιά 1 Μαρτίου 1925 (15 Μαρτίου 1925 στην ελληνική) περιείχε ένα άρθρο-ορόσημο με τίτλο «Η Γέννησις του Έθνους». Γιατί ήταν τόσο σημαντικό αυτό το άρθρο; Για κάποιο διάστημα, οι Σπουδαστές της Γραφής ήξεραν ήδη ότι ο Σατανάς έχει μια οργάνωση η οποία αποτελείται από αόρατα πονηρά πνεύματα στον ουρανό, ενώ στη γη αποτελείται από το θρησκευτικό, το εμπορικό και το πολιτικό στοιχείο. Ωστόσο, μέσω αυτού του άρθρου, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» βοήθησε την αδελφότητα να διακρίνει ότι έχει και ο Ιεχωβά μια οργάνωση, η οποία είναι εντελώς διακριτή από την οργάνωση του Σατανά και βρίσκεται σε αντίθεση με αυτήν. (Ματθ. 24:45) Επιπρόσθετα, ο δούλος εξήγησε ότι η Βασιλεία του Θεού γεννήθηκε το 1914 και ότι εκείνο το έτος, ως αποτέλεσμα του “πολέμου που ξέσπασε στον ουρανό”, ο Σατανάς και οι δαίμονές του εκδιώχθηκαν από τον ουρανό και είναι τώρα περιορισμένοι στη γη.​—Αποκ. 12:7-9.

Μερικοί δυσκολεύτηκαν να αποδεχτούν αυτή τη νέα κατανόηση. Αναγνωρίζοντας αυτό το γεγονός, το άρθρο έδινε την εξής συμβουλή: “Εάν υπάρχουν αναγνώστες της Σκοπιάς του Πύργου οι οποίοι δεν συμφωνούν με τα όσα εκτίθενται εδώ, εισηγούμαστε σε αυτούς να περιμένουν καθοδηγία από τον Κύριο ήρεμα και προσεκτικά, διατηρώντας πάντοτε αγνή καρδιά”.

Ωστόσο, ο Τομ Έιρ, ένας βιβλιοπώλης διάκονος (τώρα λέγεται σκαπανέας) από τη Βρετανία, ανέφερε πώς ένιωσαν οι περισσότεροι Σπουδαστές της Γραφής για εκείνο το άρθρο: «Οι αδελφοί ενθουσιάστηκαν με αυτή την εξήγηση του 12ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης. Από τη στιγμή που αντιληφθήκαμε ότι η Βασιλεία είχε εγκαθιδρυθεί στους ουρανούς, αδημονούσαμε να μεταδώσουμε αυτά τα καλά νέα στους άλλους. Αυτό ασφαλώς μας υποκίνησε σε αυξημένη δράση και μας έδωσε τη δυνατότητα να διακρίνουμε ότι ο Ιεχωβά οδηγούσε τον λαό του σε ακόμα μεγαλύτερα πράγματα».

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι καλά εξοικειωμένοι με τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 43:10: «“Εσείς είστε μάρτυρές μου”, δηλώνει ο Ιεχωβά, “ναι, ο υπηρέτης μου τον οποίο επέλεξα”». Εντούτοις, πριν από το 1925, το συγκεκριμένο εδάφιο σπάνια εξεταζόταν στα έντυπά μας. Αυτό επρόκειτο να αλλάξει. Στη διάρκεια του 1925, η αγγλική έκδοση της Σκοπιάς ασχολήθηκε με το θέμα των εδαφίων Ησαΐας 43:10 και 12 σε 11 τεύχη του περιοδικού!

Στα τέλη του Αυγούστου του 1925, οι Σπουδαστές της Γραφής συγκεντρώθηκαν σε μια συνέλευση στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα. Σε ένα μήνυμα καλωσορίσματος που ήταν τυπωμένο στο πρόγραμμα της συνέλευσης, ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ δήλωσε: «Ήρθαμε σε αυτή τη συνέλευση για να λάβουμε . . . ισχύ από τον Κύριο ώστε να επιστρέψουμε στον αγρό με ανανεωμένες δυνάμεις για να είμαστε μάρτυρές του». Σε όλη τη διάρκεια της οχταήμερης συνέλευσης, οι παρευρισκόμενοι παροτρύνονταν να δίνουν μαρτυρία για τον Ιεχωβά σε κάθε ευκαιρία.

Το Σάββατο 29 Αυγούστου, ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε μια ομιλία με θέμα «Πρόσκλησις προς Δράσιν». Στην ομιλία του, τόνισε τη σπουδαιότητα του έργου μαρτυρίας: «Ο Ιεχωβά λέει στον λαό του . . . : “Εσείς είστε μάρτυρές μου . . . ότι εγώ είμαι ο Θεός”. Κατόπιν έρχεται σε αυτούς το σαφές πρόσταγμα, το οποίο ηχεί χωρίς ίχνος αβεβαιότητας: “Υψώστε σημάδι για τους λαούς”. Δεν υπάρχει κανείς άλλος στη γη να υψώσει σημάδι για τους λαούς εκτός από [τους υπηρέτες του], οι οποίοι έχουν το πνεύμα του Κυρίου και οι οποίοι είναι συνεπώς μάρτυρές του».​—Ησ. 43:12· 62:10.

Μετά την ομιλία του αδελφού Ρόδερφορντ, το ακροατήριο υιοθέτησε ομόφωνα την απόφαση με τίτλο «Άγγελμα Ελπίδος», η οποία έστρεφε την προσοχή στη Βασιλεία του Θεού ως την πραγματική ελπίδα για να λάβει η ανθρωπότητα “τις ευλογίες της ειρήνης, της ευημερίας, της υγείας, της ζωής, της ελευθερίας και της αιώνιας ευτυχίας”. Αργότερα, αυτή η απόφαση μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες και τυπώθηκε σε μορφή φυλλαδίου. Διανεμήθηκαν περίπου 40 εκατομμύρια αντίτυπα.

Πέρασαν μερικά χρόνια ακόμα ώσπου οι Σπουδαστές της Γραφής να υιοθετήσουν επίσημα το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ωστόσο, ήδη αντιλαμβάνονταν ολοένα και περισσότερο την ευθύνη τους να είναι μάρτυρές του.

ΕΠΑΝΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ

Καθώς οι Σπουδαστές της Γραφής αυξάνονταν παγκόσμια, τους δινόταν ολοένα και περισσότερο η προτροπή να επανεπισκέπτονται εκείνους που είχαν δείξει προηγουμένως ενδιαφέρον για τα καλά νέα. Μετά την εκστρατεία για τη διανομή του φυλλαδίου Άγγελμα Ελπίδος, το Δελτίον (Bulletin)a έδωσε την εξής οδηγία: «Διευθετήστε να καλυφτούν ξανά τα σπίτια στα οποία οι εργάτες άφησαν το φυλλάδιο Άγγελμα Ελπίδος, ακόμα και αν δεν διέθεσαν άλλα έντυπα».

Το Δελτίον (Bulletin) του Ιανουαρίου 1925 περιείχε την ακόλουθη έκθεση από έναν Σπουδαστή της Γραφής στο Πλέινο του Τέξας: «Μας έχει εντυπωσιάσει το γεγονός ότι τομείς που έχουν καλυφτεί αρκετές φορές είναι συχνά καλύτεροι από νέους αγρούς. Μια κωμόπολη στον τομέα μας έχει καλυφτεί πέντε φορές τα τελευταία δέκα χρόνια. . . . Πρόσφατα, η αδελφή Χέντριξ και η μητέρα μου την κάλυψαν ξανά και διέθεσαν περισσότερα βιβλία από ποτέ άλλοτε».

Στον Παναμά, ένας βιβλιοπώλης διάκονος έγραψε: «Πολλοί άνθρωποι που με είχαν διώξει από την πόρτα τους εκδηλώνουν διαφορετική στάση όταν πηγαίνω για δεύτερη ή τρίτη φορά. Φέτος, οι δραστηριότητές μου περιορίζονται κυρίως στο να πηγαίνω ξανά σε εκείνους που είχα επισκεφτεί κάποια στιγμή στο παρελθόν, και οι εμπειρίες μου με μερικούς από αυτούς είναι εξαιρετικές».

ΑΠΟΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Στην ετήσια επιστολή του προς όλους τους βιβλιοπώλες διακόνους, ο αδελφός Ρόδερφορντ συνόψισε τη δράση εκείνου του έτους και έστρεψε την προσοχή στο έργο που είχαν μπροστά τους. Είπε: «Στη διάρκεια αυτού του έτους, είχατε το προνόμιο να παρηγορήσετε πολλούς θλιμμένους ανθρώπους. Αυτό το έργο έφερε χαρά στην καρδιά σας . . . Το έτος που έχετε μπροστά σας θα σας προσφέρει ευκαιρίες να είστε μάρτυρες υπέρ του Θεού και της βασιλείας του και να υψώσετε το σημάδι του για τους λαούς. . . . Ας συνεχίσουμε μαζί να υψώνουμε τη φωνή μας και να ψάλλουμε τον αίνο του Θεού μας και του Βασιλιά μας».

Καθώς το έτος 1925 έφτανε στο τέλος του, οι αδελφοί έκαναν σχέδια για να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις τους στο Μπρούκλιν. Το έτος 1926 θα έβλεπε την έναρξη του μεγαλύτερου οικοδομικού έργου που είχε αναλάβει ποτέ η οργάνωση.