Οι Νεαροί Ρωτούν
Πώς Μπορώ να Έχω Λίγη Ιδιωτική Ζωή;
Γιατί επεμβαίνουν οι γονείς;
Οι γονείς σου λένε ότι απλώς ανησυχούν. Εσύ, όμως, θεωρείς ότι παραβιάζουν την ιδιωτική σου ζωή. Για παράδειγμα:
«Ο μπαμπάς μου παίρνει το κινητό μου, απαιτεί να μάθει τον κωδικό πρόσβασης και διαβάζει όλα τα μηνύματά μου», λέει μια έφηβη, η Έριν. «Αν πάρω αμυντική στάση, πιστεύει ότι κάτι κρύβω».
Η Ντενίζ, που τώρα είναι λίγο πάνω από 20 χρονών, θυμάται ότι η μαμά της περνούσε από το μικροσκόπιο τον λογαριασμό του τηλεφώνου. «Έβλεπε κάθε αριθμό και με ρωτούσε σε ποιον ανήκε και τι είχα συζητήσει με εκείνο το άτομο».
Μια έφηβη, η Κέιλα, λέει ότι η μαμά της διάβασε ένα από τα ημερολόγιά της. «Εκεί έγραφα συχνά για τα αισθήματά μου—ακόμα και κάποια πράγματα για την ίδια! Έπειτα από αυτό, σταμάτησα να κρατάω ημερολόγιο».
Συμπέρασμα: Οι γονείς σου έχουν την ευθύνη να είσαι καλά, και απλώς δεν μπορείς να ελέγξεις πόσο αυστηροί θα είναι καθώς την εκπληρώνουν. Μήπως θα φαίνεται ότι το παρακάνουν κάποιες φορές; Ίσως. Το καλό είναι ότι υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις εσύ για να μη νιώθεις τόσο έντονα ότι επεμβαίνουν στην ιδιωτική σου ζωή.
Τι μπορείς να κάνεις
Να είσαι ειλικρινής. Η Αγία Γραφή μάς παροτρύνει να «συμπεριφερόμαστε έντιμα σε όλα». (Εβραίους 13:18) Προσπάθησε να το κάνεις αυτό και με τους γονείς σου. Όσο μεγαλύτερη εντιμότητα και ειλικρίνεια δείχνεις απέναντί τους, τόσο πιο πιθανό είναι να σου παραχωρήσουν περισσότερη ιδιωτική ζωή.
Σκέψου: Πώς τα πηγαίνεις ως τώρα στο ζήτημα της αξιοπιστίας; Μήπως δεν γυρίζεις στο σπίτι την ώρα που πρέπει; Μήπως δεν μιλάς για τις φιλίες σου; Μήπως δεν λες ξεκάθαρα τι κάνεις;
«Πρέπει να κάνω και εγώ υποχωρήσεις. Μιλάω ανοιχτά στους γονείς μου για το τι συμβαίνει στη ζωή μου. Τους λέω ό,τι θέλουν να ξέρουν, γι’ αυτό με εμπιστεύονται και με αφήνουν να έχω ιδιωτική ζωή».—Ντέλια.
Να έχεις υπομονή. Η Αγία Γραφή λέει: «Να αποδεικνύετε τι είστε». (2 Κορινθίους 13:5) Χρειάζεται χρόνος για να αποδείξεις ότι είσαι αξιόπιστο άτομο, αλλά αξίζει τον κόπο.
Σκέψου: Κάποτε οι γονείς σου ήταν έφηβοι. Κατά τη γνώμη σου, τι σχέση έχει αυτό με το ενδιαφέρον που δείχνουν για τη ζωή σου;
«Νομίζω ότι οι γονείς θυμούνται τα λάθη που έκαναν εκείνοι και δεν θέλουν να κάνουν τα παιδιά τους τα ίδια λάθη».—Ντάνιελ.
Να δείχνεις κατανόηση. Προσπάθησε να δεις τα πράγματα από την άποψη των γονέων σου. Η Γραφή λέει ότι η άξια σύζυγος «είναι άγρυπνη για τα ζητήματα του σπιτικού της» και ότι ο καλός πατέρας ανατρέφει τα παιδιά του «με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά». (Παροιμίες 31:27· Εφεσίους 6:4) Για να το πετύχουν αυτό, υπάρχει μόνο ένας τρόπος: οι γονείς σου πρέπει να έχουν ανάμειξη στη ζωή σου.
Σκέψου: Αν ήσουν γονέας—με όσα ξέρεις για τους εφήβους—θα παραχωρούσες εσύ στον γιο ή στην κόρη σου απεριόριστη ιδιωτική ζωή, χωρίς να κάνεις ερωτήσεις;
«Όταν είσαι έφηβος, νιώθεις λες και οι γονείς σου “παραβιάζουν” την ιδιωτική σου ζωή. Αλλά τώρα ως νεαρός ενήλικος, καταλαβαίνω γιατί πρέπει να το κάνουν αυτό οι γονείς. Αντανακλά την αγάπη τους».—Τζέιμς.