22 ᾿Αλλ᾿ ὁ Δαβὶδ εἶπε, Τί μεταξὺ ἐμοῦ καὶ ὑμῶν, υἱοὶ τῆς Σερουΐας, ὥστε γίνεσθε σήμερον ἐπίβουλοι εἰς ἐμέ; πρέπει τὴν ἡμέραν ταύτην νὰ θανατωθῇ ἄνθρωπος ἐν Ἰσραήλ; διότι δὲν γνωρίζω ἐγὼ ὅτι σήμερον εἶμαι βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ;