Υποσημείωση

a Τα «εβδομήντα χρόνια» κατά τα οποία τηρούσαν νηστείες δεν είναι δυνατόν να άρχισαν με την πρώτη εκτόπιση των Ιουδαίων από τους Βαβυλώνιους το 617 Π.Κ.Χ., διότι η τελική πολιορκία της Ιερουσαλήμ από τον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα ξεκίνησε εννιά περίπου χρόνια αργότερα, και έντεκα περίπου χρόνια αργότερα έλαβε χώρα η διάνοιξη του ρήγματος στα τείχη της πόλης (στις 9 Θαμμούζ), η καταστροφή της πόλης (στις 10 Αβ) και η δολοφονία του Κυβερνήτη Γεδαλία τον έβδομο μήνα (Τισρί)​—⁠αυτά ήταν τα πένθιμα γεγονότα για τα οποία τηρούσαν νηστείες. Συνεπώς, τα «εβδομήντα χρόνια» κατά τα οποία τηρούνταν νηστείες άρχισαν αφότου έλαβαν χώρα αυτές οι τρεις τελευταίες πένθιμες συμφορές, το έτος 607 Π.Κ.Χ. Αυτό αποδεικνύει ότι η γη παρέμεινε ερημωμένη επί εβδομήντα χρόνια και ότι αυτά τα «εβδομήντα χρόνια» άρχισαν το 607 Π.Κ.Χ. και τελείωσαν το 537 Π.Κ.Χ.​—⁠Βλέπε «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» του Φλάβιου Ιώσηπου, Βιβλίο Ι΄, κεφάλαιο ΙΧ, παράγραφο 7.