Υποσημείωση

c Η αφήγηση αναφέρει δύο παραδείγματα ασέβειας. Πρώτον, ο Νόμος όριζε ποια κομμάτια μιας θυσιαστικής προσφοράς έπρεπε να δίνονται στους ιερείς για κατανάλωση. (Δευτ. 18:3) Στη σκηνή της μαρτυρίας, όμως, οι πονηροί ιερείς είχαν υιοθετήσει μια πολύ διαφορετική τακτική. Έβαζαν τους υπηρέτες τους να βυθίζουν μια μεγάλη πιρούνα στο καζάνι όπου έβραζε το κρέας και να παίρνουν όποιο εκλεκτό κομμάτι έβγαζαν έξω! Δεύτερον, όταν ο λαός έφερνε τις θυσίες του στο θυσιαστήριο, οι πονηροί ιερείς έβαζαν έναν υπηρέτη να τρομοκρατεί εκείνον που έκανε την προσφορά, απαιτώντας να του δώσει ωμό κρέας πριν ακόμη προσφερθεί στον Ιεχωβά το πάχος της θυσίας.​—Λευιτ. 3:3-5· 1 Σαμ. 2:13-17.