Υποσημείωση

a Ο Ιεχωβά Θεός δεν χρειάζεται να κάμη μια νέα διαθήκη για τη Βασιλεία προσωπικώς με τον Ιησού για να καθήση αυτός στο θρόνο του Δαβίδ, διότι ο Ιησούς ήλθε με φυσικό τρόπο μέσα στην παλαιά διαθήκη για τη βασιλεία που είχε κάμει ο Θεός με τον Δαβίδ, δηλαδή, λόγω ανθρωπίνης γεννήσεως. Έτσι καθίσταται Μόνιμος Κληρονόμος της βασιλείας του Δαβίδ. Αλλά ο όρκος του Θεού σχετικά μ’ ένα ιερέα εις τον αιώνα όμοιον με τον Μελχισεδέκ είναι κάτι διαφορετικό. Είναι μια προσωπική διαθήκη για Βασιλεία, που έγινε μόνο με τον Ιησού Χριστό. Ώστε εκείνες οι δύο διαθήκες σχετικά με τη βασιλεία δεν εφηρμόζοντο στο έθνος του Ισραήλ ή τους μαθητάς του Ιησού, αλλά μόνο στον Ιησού Χριστό τον ίδιο. Εξ άλλου, η νέα διαθήκη έχει γίνει μέσω ενός μεσίτου, του Ιησού Χριστού, με τους 144.000 μαθητάς του. Αυτή η νέα διαθήκη με το ‘άγιον έθνος’ των πνευματικών Ισραηλιτών παράγει το «βασίλειον ιεράτευμα» για να υπηρετή υπό τον Ιησού Χριστό, τον όμοιο με τον Μελχισεδέκ Βασιλέα-Ιερέα. Επομένως ο Ιησούς προσδιόρισε μια βασιλεία για τους μαθητάς του εις Λουκάν 22:28-30. Ώστε πρέπει να κάνωμε διάκρισι μεταξύ των διαθηκών για τη Βασιλεία που εφαρμόζονται στο ένα άτομο, τον Ιησού Χριστό, και της νέας διαθήκης, η οποία εφαρμόζεται στο έθνος του πνευματικού Ισραήλ. Ο Ιησούς Χριστός έγινε ένας Βασιλεύς-Ιερεύς στον ουρανό με τον όρκο του Ιεχωβά Θεού, όχι δυνάμει της νέας διαθήκης.