Υποσημείωση

a Παράβαλε τους δυο τρόπους με τους οποίους ο Παύλος χειρίστηκε το ζήτημα της περιτομής. Αν και γνώριζε ότι «η περιτομή είναι ουδέν», περιέτμησε το σύντροφό του στα ταξίδια, τον Τιμόθεο, ο οποίος ήταν Ιουδαίος από την πλευρά της μητέρας του. (1 Κορινθίους 7:19· Πράξεις 16:3) Στην περίπτωση του Τίτου, ο απόστολος Παύλος απέφυγε να τον βάλει να περιτμηθεί, επειδή αυτό ήταν ζήτημα αρχής στον αγώνα του με τους Ιουδαΐζοντες. (Γαλάτας 2:3) Ο Τίτος ήταν Έλληνας και γι’ αυτό, ανόμοια με τον Τιμόθεο, δεν είχε βάσιμο λόγο να περιτμηθεί. Αν αυτός, ο οποίος ήταν Εθνικός, έκανε περιτομή, ‘ο Χριστός δεν θα τον ωφελούσε σε τίποτα’.—Γαλάτας 5:2-4.