Υποσημείωση

a «Η φύση της διαφοράς [ανάμεσα στον Ιησού και στους Φαρισαίους] γίνεται σαφής μόνο υπό το φως των δύο αλληλοσυγκρουόμενων αντιλήψεων περί Θεού. Για τους Φαρισαίους, ο Θεός είναι πρωτίστως εκείνος που απαιτεί. Για τον Ιησού, είναι φιλεύσπλαχνος και συμπονετικός. Βεβαίως, ο Φαρισαίος δεν αρνείται την αγαθότητα και την αγάπη του Θεού, αλλά για εκείνον αυτές εκφράζονται με το δώρο Του, την Τορά [το Νόμο], και με τη δυνατότητα εκπλήρωσης των όσων απαιτεί αυτή. . . . Η προσκόλληση στην προφορική παράδοση, με τους κανόνες της για την ερμηνεία του νόμου, θεωρούνταν από το Φαρισαίο ως ο τρόπος για την εκπλήρωση της Τορά. . . . Το γεγονός ότι ο Ιησούς εξύψωσε τη διπλή εντολή της αγάπης (Ματθ. 22:34-40) στο επίπεδο του προτύπου αναφορικά με την ερμηνεία καθώς και το ότι απέρριψε τη δεσμευτική φύση της προφορικής παράδοσης . . . τον οδήγησε σε σύγκρουση με τη Φαρισαϊκή καζουιστική».​—Το Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης (The New International Dictionary of New Testament Theology).