Κάντε τους Αιώνιους Βραχίονες του Ιεχωβά Στήριγμά Σας

«Ο Θεός ο αιώνιος είναι καταφυγή, και υποστήριγμα οι αιώνιοι βραχίονες».—ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ 33:27.

1, 2. Γιατί μπορεί ο λαός του Ιεχωβά να είναι βέβαιος για την υποστήριξή Του;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ενδιαφέρεται για το λαό του. Για παράδειγμα, σε όλες τις θλίψεις των Ισραηλιτών, «εθλίβετο»! Με αγάπη και συμπόνια, «εσήκωσεν αυτούς και εβάστασεν αυτούς». (Ησαΐας 63:7-9) Έτσι, αν είμαστε πιστοί στον Θεό, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την υποστήριξή του.

² Ο προφήτης Μωυσής είπε: ‘Κρυψώνα είναι ο Θεός του αρχαίου καιρού, και από κάτω είναι οι βραχίονες που διαμένουν επ’ αόριστον’. (Δευτερονόμιον 33:27, ΜΝΚ) Η Νεοελληνική Μετάφραση λέει: «Ο Θεός ο αιώνιος είναι καταφυγή, και υποστήριγμα οι αιώνιοι βραχίονες». Αλλά πώς υποστηρίζουν οι βραχίονες του Θεού τους δούλους του;

Γιατί Τόσο Πολλές Δυσκολίες;

3. Πότε θα απολαμβάνει πλήρως το υπάκουο ανθρώπινο γένος ‘την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού’;

³ Το ότι υπηρετούμε τον Ιεχωβά δεν μας προστατεύει από τις δυσκολίες που είναι κοινές για τους ατελείς ανθρώπους. Ο Ιώβ, ο δούλος του Θεού, είπε: «Άνθρωπος γεγεννημένος εκ γυναικός είναι ολιγόβιος και πλήρης ταραχής». (Ιώβ 14:1) Όσο για τις ‘ημέρες της ζωής μας’, ο ψαλμωδός είπε: «Το καλήτερον μέρος αυτών είναι κόπος [στενοχώριες, ΜΝΚ] και πόνος». (Ψαλμός 90:10) Η ζωή θα είναι έτσι μέχρι ‘να ελευθερωθεί η κτίση από τη δουλεία στη φθορά και να μεταβεί στην ελευθερία της δόξας [ένδοξη ελευθερία, ΜΝΚ] των τέκνων του Θεού’. (Ρωμαίους 8:19-22) Αυτό θα συμβεί στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Τότε, με βάση τη λυτρωτική θυσία του Ιησού, οι άνθρωποι που θα είναι υπήκοοι της Βασιλείας θα δοκιμάσουν την απελευθέρωση από την αμαρτία και το θάνατο. Ως το τέλος της Χιλιετίας, ο Χριστός και οι βασιλείς-ιερείς σύντροφοί του θα έχουν βοηθήσει το υπάκουο ανθρώπινο γένος να φτάσει στην τελειότητα, και τα ονόματα εκείνων που θα παραμείνουν όσιοι στον Θεό στη διάρκεια της τελικής δοκιμής από τον Σατανά και τους δαίμονές του θα γραφτούν μόνιμα στο ‘βιβλίο της ζωής’. (Αποκάλυψις 20:12-15) Τότε θα απολαμβάνουν πλήρως την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού.

4. Αντί να μεμψιμοιρούμε για τη ζωή μας, τι θα πρέπει να κάνουμε;

⁴ Εν τω μεταξύ, αντί να μεμψιμοιρούμε για τη ζωή μας, ας εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά. (1 Σαμουήλ 12:22· Ιούδα 16) Ας είμαστε επίσης ευγνώμονες για τον Αρχιερέα μας, τον Ιησού, μέσω του οποίου μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό «δια να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας». (Εβραίους 4:14-16) Ποτέ δεν θα πρέπει να γίνουμε σαν τον Αδάμ. Αυτός, στην πραγματικότητα, κατηγόρησε εσφαλμένα τον Ιεχωβά ότι του έδωσε μια κακή σύζυγο, λέγοντας: «Η γυνή την οποίαν έδωκας να ήναι μετ’ εμού, αυτή μοι έδωκεν από του δένδρου, και έφαγον». (Γένεσις 3:12) Ο Θεός δίνει καλά πράγματα και δεν φέρνει παθήματα σε εμάς. (Ματθαίος 5:45· Ιακώβου 1:17) Οι αντιξοότητες είναι συχνά αποτέλεσμα της δικής μας έλλειψης σοφίας ή των λαθών κάποιου άλλου. Επίσης, μπορεί να έρχονται πάνω μας επειδή είμαστε αμαρτωλοί και ζούμε σ’ έναν κόσμο που βρίσκεται υπό την εξουσία του Σατανά. (Παροιμίαι 19:3· 1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ) Ωστόσο, οι αιώνιοι βραχίονες του Ιεχωβά πάντοτε υποστηρίζουν τους όσιους δούλους του οι οποίοι βασίζονται σε αυτόν με προσευχή και εφαρμόζουν προσωπικά τις συμβουλές του Λόγου του.—Ψαλμός 37:5· 119:105.

Μας Ενδυναμώνει στις Ασθένειες

5. Ποια ενθάρρυνση μπορούν να βρουν στα εδάφια Ψαλμός 41:1-3, ΜΝΚ, εκείνοι που είναι άρρωστοι;

⁵ Οι ασθένειες προξενούν στους περισσότερους από εμάς θλίψη κατά καιρούς. Ωστόσο, ο Δαβίδ είπε: ‘Ευτυχισμένος είναι όποιος ενεργεί με στοχαστικό ενδιαφέρον προς τον ταπεινό· τη μέρα της συμφοράς ο Ιεχωβά θα του παράσχει διαφυγή. Ο ίδιος ο Ιεχωβά θα τον περιφρουρεί και θα τον διατηρεί ζωντανό. Αυτός θα ανακηρυχθεί ευτυχισμένος στη γη· και δεν υπάρχει πιθανότητα να τον παραδώσεις στην ψυχή των εχθρών του. Ο ίδιος ο Ιεχωβά θα τον συντηρεί επάνω σε ντιβάνι ασθένειας· όλο του το κρεβάτι εσύ ασφαλώς θα το αλλάξεις στη διάρκεια της ασθένειάς του’.—Ψαλμός 41:1-3, ΜΝΚ.

6, 7. Πώς βοήθησε ο Θεός τον Δαβίδ όταν αυτός ήταν άρρωστος στο κρεβάτι, και πώς μπορεί αυτό να ενθαρρύνει τους δούλους του Ιεχωβά σήμερα;

⁶ Ένας άνθρωπος με στοχαστικό ενδιαφέρον βοηθάει εκείνους που έχουν ανάγκη. ‘Η μέρα της συμφοράς’ μπορεί να είναι οποιαδήποτε περίσταση που προκαλεί συμφορά ή μια μεγάλη περίοδος δυσκολιών που κάνει κάποιον αδύναμο. Αυτός εμπιστεύεται στον Θεό για να τον περιφρουρήσει στη διάρκεια της πάθησής του, και οι άλλοι τον ‘ανακηρύσσουν ευτυχισμένο στη γη’ διαδίδοντας τα νέα της ελεήμονης πολιτείας του Ιεχωβά μαζί του. Ο Θεός συντήρησε τον Δαβίδ ‘επάνω σε ντιβάνι ασθένειας’, πιθανόν στη διάρκεια του γεμάτου πίεσης καιρού που ο γιος τού Δαβίδ, ο Αβεσσαλώμ, προσπαθούσε να σφετεριστεί το θρόνο του Ισραήλ.—2 Σαμουήλ 15:1-6.

⁷ Εφόσον ο Δαβίδ είχε δείξει στοχαστικό ενδιαφέρον για τον ταπεινό, πίστευε ότι ο Θεός θα τον συντηρούσε ενόσω ήταν αβοήθητος και άρρωστος στο κρεβάτι. (Ψαλμός 18:24-26) Αν και ήταν σοβαρά άρρωστος, ήταν βέβαιος ότι ο Θεός θα ‘άλλαζε το κρεβάτι του’, όχι διώχνοντας θαυματουργικά την ασθένεια, αλλά ενισχύοντάς τον με παρηγορητικές σκέψεις. Θα ήταν σαν να μεταμόρφωνε ο Ιεχωβά το κρεβάτι του από κρεβάτι ασθένειας σε κρεβάτι ανάρρωσης. Παρόμοια, αν εμείς υποφέρουμε από κάποια ασθένεια ως δούλοι του Θεού, οι αιώνιοι βραχίονες του Ιεχωβά θα μας υποστηρίζουν.

Παρηγοριά για τους Καταθλιμμένους

8. Πώς έχει δείξει ένας Χριστιανός που είναι άρρωστος την εξάρτησή του από τον Θεό;

⁸ Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει ψυχική κατάθλιψη. Ένας σοβαρά άρρωστος Χριστιανός, ο οποίος μερικές φορές δεν έχει αρκετή δύναμη ούτε και για να διαβάσει ακόμα, αναφέρει: «Αυτό μου φέρνει πολλά καταθλιπτικά συναισθήματα, αισθήματα αναξιότητας κι ακόμα δάκρυα». Γνωρίζοντας ότι ο Σατανάς θέλει να τον συντρίψει μέσω της αποθάρρυνσης, εκείνος αντεπιτίθεται, επειδή ξέρει ότι με τη βοήθεια του Ιεχωβά δεν υπάρχει περίπτωση να αποτύχει. (Ιακώβου 4:7) Αυτός ο άντρας αποτελεί ενθάρρυνση για τους άλλους που γνωρίζουν ότι εμπιστεύεται στον Θεό. (Ψαλμός 29:11) Ακόμα κι όταν βρίσκεται στο νοσοκομείο, τηλεφωνάει σε αρρώστους, καθώς και σε άλλους, για να τους εποικοδομήσει πνευματικά. Ο ίδιος εποικοδομείται ακούγοντας κασέτες που περιέχουν μελωδίες της Βασιλείας και άρθρα από αυτό το περιοδικό και το συνοδευτικό του, το Ξύπνα!, και επίσης με το να συναναστρέφεται με συγχριστιανούς του. Αυτός ο αδελφός λέει: «Τακτικά προσεύχομαι και μιλάω στον Ιεχωβά, ζητώντας του να μου δίνει δύναμη, καθοδήγηση, παρηγοριά και βοήθεια για να υπομείνω». Αν είστε ένας Χριστιανός που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, να εμπιστεύεστε πάντοτε στον Ιεχωβά και να κάνετε τους αιώνιους βραχίονές του στήριγμά σας.

9. Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι η ψυχική κατάθλιψη βασανίζει μερικές φορές θεοσεβείς ανθρώπους;

⁹ Η κατάθλιψη είναι παλιό πρόβλημα. Όταν βρισκόταν κάτω από δοκιμασία, ο Ιώβ μίλησε σαν ένας άνθρωπος που ένιωθε εγκαταλειμμένος από τον Θεό. (Ιώβ 29:2-5) Η ανησυχία για την ερημωμένη κατάσταση της Ιερουσαλήμ και των τειχών της έκαναν τον Νεεμία σκυθρωπό, και ο Πέτρος ήταν τόσο καταθλιμμένος εξαιτίας του ότι αρνήθηκε τον Χριστό ώστε έκλαψε πικρά. (Νεεμίας 2:1-8· Λουκάς 22:62) Ο Επαφρόδιτος ήταν καταθλιμμένος επειδή οι Χριστιανοί στους Φιλίππους είχαν ακούσει ότι αρρώστησε. (Φιλιππησίους 2:25, 26) Η κατάθλιψη έπληξε μερικούς Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη, αφού ο Παύλος πρότρεψε τους αδελφούς εκεί να ‘μιλούν παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές’. (1 Θεσσαλονικείς 5:14, ΜΝΚ) Πώς, λοιπόν, βοηθάει ο Θεός αυτά τα άτομα;

10. Τι μπορεί να φανεί υποβοηθητικό στην προσπάθεια για αντιμετώπιση της ψυχικής κατάθλιψης;

¹⁰ Προσωπική απόφαση πρέπει να παρθεί σχετικά με τη θεραπεία για οξεία κατάθλιψη.a (Γαλάτας 6:5) Η επαρκής ανάπαυση και η ισορροπημένη δραστηριότητα είναι πράγματα που μπορεί να βοηθήσουν. Αντί να βλέπει τα διάφορα προβλήματα σαν μια μεγάλη συμφορά, ένα άτομο που πάσχει από κατάθλιψη μπορεί να διαπιστώσει ότι είναι υποβοηθητικό το να προσπαθεί να τα λύνει ένα-ένα χωριστά. Η ενθαρρυντική βοήθεια από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας μπορεί να αποδειχτεί πολύ ωφέλιμη, ιδιαίτερα αν αυτό το συναισθηματικό πρόβλημα προκαλεί πνευματική ανησυχία. (Ιακώβου 5:13-15) Πάνω απ’ όλα, είναι ζωτικής σημασίας να βασιζόμαστε στον Ιεχωβά, ‘ρίχνοντας σε αυτόν όλη μας τη μέριμνα, διότι αυτός φροντίζει για εμάς’. Η επίμονη και εγκάρδια προσευχή μπορεί να φέρει σε κάποιον ‘την ειρήνη του Θεού που θα διαφυλάξει την καρδιά και τα διανοήματα [διανοητικές δυνάμεις, ΜΝΚ] δια του Ιησού Χριστού’.—1 Πέτρου 5:6-11· Φιλιππησίους 4:6, 7.

Ο Ιεχωβά μάς Βοηθάει να Υπομείνουμε τη Λύπη

11-13. Τι μπορεί να βοηθήσει να μετριαστεί η λύπη για το θάνατο ενός αγαπημένου μας προσώπου;

¹¹ Μια άλλη καταθλιπτική εμπειρία είναι ο θάνατος ενός αγαπημένου μας προσώπου. Ο Αβραάμ έκλαψε για το χαμό της συζύγου του, της Σάρρας. (Γένεσις 23:2) Ο Δαβίδ λυπήθηκε βαθιά όταν ο γιος του ο Αβεσσαλώμ πέθανε. (2 Σαμουήλ 18:33) Μάλιστα, ακόμα και ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς «εδάκρυσεν» για το θάνατο του φίλου του, του Λάζαρου! (Ιωάννης 11:35) Λυπόμαστε, λοιπόν, όταν ο θάνατος παίρνει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο. Τι μπορεί να βοηθήσει, όμως, για να μετριαστεί αυτή η λύπη;

¹² Ο Θεός βοηθάει το λαό του να αντέξει την τρομερή λύπη που φέρνει το πένθος. Ο Λόγος του λέει ότι θα γίνει ανάσταση. Συνεπώς, ‘δεν λυπούμεθα καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα’. (1 Θεσσαλονικείς 4:13· Πράξεις 24:15) Το πνεύμα του Ιεχωβά μάς βοηθάει να έχουμε ειρήνη και πίστη και να στοχαζόμαστε γύρω από το θαυμαστό μέλλον που υπόσχεται στο Λόγο του, ώστε να μη μας συντρίβουν ολοκληρωτικά οι θλιβερές σκέψεις για ένα αγαπημένο μας πρόσωπο που έχει πεθάνει. Παρηγοριά μπορεί να έρθει επίσης καθώς διαβάζουμε τις Γραφές και προσευχόμαστε στον ‘Θεό πάσης παρηγορίας’.—2 Κορινθίους 1:3, 4· Ψαλμός 68:4-6.

¹³ Μπορούμε να αντλήσουμε παρηγοριά από την ελπίδα της ανάστασης όπως και ο θεοσεβής Ιώβ, ο οποίος αναφώνησε: «Είθε να με έκρυπτες [Ιεχωβά] εν τω τάφω, να με εσκέπαζες εωσού παρέλθη η οργή σου, να προσδιώριζες εις εμέ προθεσμίαν, και τότε να με ενθυμηθής! Εάν αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει; Πάσας τας ημέρας της εκστρατείας μου θέλω περιμένει, εωσού έλθη η απαλλαγή μου. Θέλεις καλέσει, και εγώ θέλω σοι αποκριθή· θέλεις επιβλέψει εις το έργον των χειρών σου». (Ιώβ 14:13-15) Συνήθως δεν νιώθουμε μεγάλη λύπη όταν ένας αγαπητός μας φίλος πηγαίνει ταξίδι, επειδή περιμένουμε να τον ξαναδούμε. Η βαθιά λύπη που προκαλεί ο χαμός ενός αγαπημένου μας προσώπου μπορεί να μειωθεί κάπως αν βλέπουμε το θάνατο ενός πιστού Χριστιανού με παρόμοιο τρόπο. Αν είχε επίγεια ελπίδα, θα αφυπνιστεί από τον ύπνο του θανάτου εδώ στη γη στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. (Ιωάννης 5:28, 29· Αποκάλυψις 20:11-13) Και αν εμείς ελπίζουμε να ζήσουμε για πάντα στη γη, μπορεί να είμαστε εδώ για να καλωσορίσουμε τους αγαπημένους μας που θα ανασταίνονται.

14. Πώς αντιμετώπισαν δυο Χριστιανές χήρες το θάνατο του συζύγου τους;

¹⁴ Μετά το θάνατο του συζύγου της, μια αδελφή ήξερε ότι έπρεπε να συνεχίσει τη ζωή της στην υπηρεσία του Θεού. Εκτός από το ότι παρέμενε απασχολημένη ‘έχοντας πολλά να κάνει στο έργο του Κυρίου’, έφτιαξε ένα πάπλωμα που αποτελούνταν από 800 κομμάτια. (1 Κορινθίους 15:58, ΜΝΚ) «Αυτό ήταν μια καλή απασχόληση», είπε η ίδια, «επειδή όλη την ώρα που δούλευα μπορούσα να ακούω τις μελωδίες της Βασιλείας και κασέτες της Αγίας Γραφής, οι οποίες κρατούσαν το μυαλό μου απασχολημένο». Θυμάται με ευχαρίστηση την επίσκεψη ενός έμπειρου πρεσβυτέρου και της συζύγου του. Χρησιμοποιώντας την Αγία Γραφή, ο πρεσβύτερος τόνισε ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πραγματικά για τις χήρες. (Ιακώβου 1:27) Μια άλλη Χριστιανή δεν ενέδωσε στην αυτολύπηση όταν πέθανε ο σύζυγός της. Εκτίμησε την υποστήριξη των φίλων της και άρχισε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους άλλους. «Προσευχόμουν συχνότερα και ανέπτυξα μια στενότερη σχέση με τον Ιεχωβά», λέει η ίδια. Και τι ευλογία είναι να έχει κανείς την υποστήριξη των αιώνιων βραχιόνων του Θεού!

Βοήθεια Όταν Σφάλλουμε

15. Ποιο είναι το νόημα των λόγων του Δαβίδ στα εδάφια Ψαλμός 19:7-13;

¹⁵ Μολονότι αγαπούμε το νόμο του Ιεχωβά, σφάλλουμε κατά καιρούς. Αυτό αναμφίβολα μας καταθλίβει, όπως συνέβη και με τον Δαβίδ, για τον οποίο οι νόμοι, οι υπενθυμίσεις, οι διαταγές και οι δικαστικές αποφάσεις του Θεού ήταν πράγματα πιο επιθυμητά από το χρυσάφι. Ο ίδιος είπε: «Ο δούλος σου μάλιστα νουθετείται δι’ αυτών· εις την τήρησιν αυτών η ανταμοιβή είναι μεγάλη. Τις συναισθάνεται τα εαυτού αμαρτήματα; Καθάρισόν με από των κρυφίων αμαρτημάτων. Και έτι προφύλαξον τον δούλον σου από υπερηφανιών [από αλαζονικές πράξεις, ΜΝΚ]· ας μη με κυριεύσωσι· τότε θέλω είσθαι τέλειος [πλήρης, ΜΝΚ] και θέλω καθαρισθή από μεγάλης παρανομίας». (Ψαλμός 19:7-9, ΜΝΚ· 19:10-13) Ας αναλύσουμε αυτά τα λόγια.

16. Γιατί θα πρέπει να απέχουμε από την αλαζονεία;

¹⁶ Οι αλαζονικές πράξεις είναι πολύ πιο σοβαρές αμαρτίες από τα λάθη. Ο Σαούλ απορρίφθηκε από βασιλιάς επειδή αλαζονικά προσέφερε θυσία και επειδή λυπήθηκε τον Αμαληκίτη βασιλιά Αγάγ και τα καλύτερα λάφυρα, ενώ ο Θεός είχε προστάξει να εξολοθρευτούν οι Αμαληκίτες. (1 Σαμουήλ 13:8-14· 15:8-19) Ο Βασιλιάς Οζίας πατάχθηκε με λέπρα επειδή σφετερίστηκε με αλαζονεία ιερατικά καθήκοντα. (2 Χρονικών 26:16-21) Όταν η κιβωτός της διαθήκης μεταφερόταν στην Ιερουσαλήμ και τα βόδια που τραβούσαν το κάρο κόντεψαν να την αναποδογυρίσουν, ο Θεός θανάτωσε τον Ουζά επειδή με ασέβεια άρπαξε την Κιβωτό για να τη σταθεροποιήσει. (2 Σαμουήλ 6:6, 7, ΜΝΚ) Έτσι, αν δεν ξέρουμε τι να κάνουμε ή δεν ξέρουμε αν είμαστε εξουσιοδοτημένοι να κάνουμε κάτι, θα πρέπει να εκδηλώνουμε μετριοφροσύνη και να συμβουλευόμαστε εκείνους που έχουν διάκριση. (Παροιμίαι 11:2, ΜΝΚ· 13:10) Φυσικά, αν κάποτε υπήρξαμε αλαζόνες, θα πρέπει να προσευχηθούμε για συγχώρηση και να ζητήσουμε από τον Θεό να μας βοηθάει να φυλαγόμαστε από την αλαζονεία στο μέλλον.

17. Πώς μπορεί να επηρεάσουν ένα άτομο οι κρυφές αμαρτίες, αλλά ωστόσο πώς μπορεί να βρεθεί συγχώρηση και ανακούφιση;

¹⁷ Οι κρυφές αμαρτίες μπορούν να προξενήσουν θλίψη. Σύμφωνα με τα εδάφια Ψαλμός 32:1-5, ο Δαβίδ προσπάθησε να κρύψει την αμαρτία του, αλλά ο ίδιος είπε: «Ότε απεσιώπησα, επαλαιώθησαν τα οστά μου εκ του ολολυγμού μου όλην την ημέραν· επειδή ημέραν και νύκτα εβαρύνθη η χειρ σου επ’ εμέ· η υγρότης μου μετεβλήθη εις θερινήν ξηρασίαν». Η προσπάθεια να καταστείλει μια ένοχη συνείδηση κατέβαλε τον Δαβίδ, και η οδύνη μείωσε τη ζωτικότητά του όπως συμβαίνει μ’ ένα δέντρο που χάνει ζωογόνα υγρασία στη διάρκεια μιας ανομβρίας ή στην ξηρασία του καλοκαιριού. Καθώς φαίνεται, υπέστη άσχημα επακόλουθα από διανοητική και σωματική άποψη, και έχασε τη χαρά του επειδή δεν είχε εξομολογηθεί την αμαρτία του. Μόνο αν εξομολογούνταν στον Θεό την αμαρτία του μπορούσε να βρει συγχώρηση και ανακούφιση. Ο Δαβίδ είπε: ‘Μακάριος εκείνος, του οποίου συνεχωρήθη η παράβασις, του οποίου εσκεπάσθη η αμαρτία. . . . Την αμαρτίαν μου εφανέρωσα προς σε, και την ανομίαν μου δεν έκρυψα· είπα, εις τον Ιεχωβά θέλω εξομολογηθή τας παραβάσεις μου· και συ συνεχώρησας την ανομίαν της αμαρτίας μου’. Η παροχή στοργικής βοήθειας από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους μπορεί να βοηθήσει συμβάλλοντας στην πνευματική ανάρρωση.—Παροιμίαι 28:13· Ιακώβου 5:13-20.

18. Ποιες αποδείξεις υπάρχουν ότι η αμαρτία μπορεί να έχει μακροχρόνια επίδραση, αλλά τι μπορεί να είναι πηγή παρηγοριάς σε τέτοιες περιπτώσεις;

¹⁸ Η αμαρτία είναι δυνατόν να έχει μακροχρόνια επίδραση. Είχε για τον Δαβίδ, ο οποίος διέπραξε μοιχεία με τη Βηθ-σαβεέ, προκάλεσε με μηχανορραφία το θάνατο του συζύγου της και παντρεύτηκε την έγκυο χήρα. (2 Σαμουήλ 11:1-27) Αν και ο Θεός έδειξε έλεος λόγω της διαθήκης για τη Βασιλεία, της μετάνοιας του Δαβίδ και της ελεήμονης συμπεριφοράς τού Δαβίδ προς τους άλλους, ο Δαβίδ υπέστη ‘κακά εκ του οίκου του’. (2 Σαμουήλ 12:1-12) Το παιδί που ήταν καρπός της μοιχείας πέθανε. Ο Αμνών, ο γιος τού Δαβίδ, βίασε την ετεροθαλή αδελφή του Θάμαρ και θανατώθηκε κατ’ εντολή του αδελφού της, του Αβεσσαλώμ. (2 Σαμουήλ 12:15-23· 13:1-33) Ο Αβεσσαλώμ ατίμασε τον Δαβίδ με το να έχει σχέσεις με τις παλλακίδες του Δαβίδ. Προσπάθησε να σφετεριστεί το θρόνο αλλά θανατώθηκε. (2 Σαμουήλ 15:1–18:33) Η αμαρτία εξακολουθεί να έχει συνέπειες. Για παράδειγμα, κάποιος αποκομμένος λόγω αδικοπραγίας μπορεί να μετανοήσει και να επανενταχθεί στην εκκλησία, αλλά μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να ξεπεράσει τη σπιλωμένη υπόληψη και το συναισθηματικό τραύμα που προκάλεσε η αμαρτία. Εν τω μεταξύ, πόσο παρηγορητικό είναι να έχει τη συγχώρηση του Ιεχωβά και την υποστήριξη των αιώνιων βραχιόνων του!

Διάσωση από τις Πιέσεις που Υφιστάμεθα

19. Πώς μπορεί να βοηθήσει το πνεύμα του Θεού όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρές δοκιμασίες;

¹⁹ Όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρές δοκιμασίες, μπορεί να μην έχουμε αρκετή σοφία και δύναμη για να πάρουμε μια απόφαση και να ενεργήσουμε σύμφωνα με αυτήν. Σε μια τέτοια περίπτωση, το πνεύμα του Θεού «συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών· επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ’ αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών δια στεναγμών αλαλήτων». (Ρωμαίους 8:26) Αν ο Ιεχωβά φέρει κάποια αλλαγή των περιστάσεων, τότε θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Ωστόσο, ο βραχίονάς του μπορεί να μας σώσει και με έναν άλλον τρόπο. Αν προσευχόμαστε για σοφία, ο Ιεχωβά μπορεί να μας δείξει με το πνεύμα του τι να κάνουμε και να μας παράσχει τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να το κάνουμε. (Ιακώβου 1:5-8) Με τη βοήθειά του, μπορούμε να υπομείνουμε όταν ‘λυπούμεθα εν διαφόροις πειρασμοίς’ και να τους ξεπερνούμε με δοκιμασμένη και ενδυναμωμένη πίστη.—1 Πέτρου 1:6-8.

20. Τι θα απολαμβάνουμε αν πραγματικά κάνουμε τους αιώνιους βραχίονες του Ιεχωβά στήριγμά μας;

²⁰ Ας μην κουραστούμε ποτέ να στρεφόμαστε στον Θεό με προσευχή. ‘Οι οφθαλμοί μου είναι διαπαντός προς τον Ιεχωβά, διότι αυτός θέλει εξαγάγει εκ παγίδος τους πόδας μου’, είπε ο Δαβίδ. «Επίβλεψον επ’ εμέ και ελέησόν με, διότι μεμονωμένος και τεθλιμμένος είμαι. Αι θλίψεις της καρδίας μου ηύξησαν· εξάγαγέ με εκ των στενοχωριών μου. Ιδέ την θλίψιν μου και τον μόχθον μου, και άφες πάσας τας αμαρτίας μου». (Ψαλμός 25:15-18) Σαν τον Δαβίδ, θα απολαμβάνουμε θεϊκή απελευθέρωση, εύνοια και συγχώρηση αν πραγματικά κάνουμε τους αιώνιους βραχίονες του Ιεχωβά στήριγμά μας.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Πώς βοηθάει ο Ιεχωβά τους δούλους του που είναι άρρωστοι;

◻ Τι μπορεί να φανεί υποβοηθητικό όταν προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την ψυχική κατάθλιψη;

◻ Τι μπορεί να βοηθήσει να μετριαστεί η λύπη για το θάνατο ενός αγαπημένου μας προσώπου;

◻ Πώς μπορούν να βρουν ανακούφιση εκείνοι που αποκρύπτουν τις αμαρτίες τους;

◻ Ποια βοήθεια υπάρχει όταν ο λαός του Ιεχωβά αντιμετωπίζει σοβαρές δοκιμασίες;

[Εικόνα στις σελίδες 16, 17]

Μπορούμε να αντλήσουμε παρηγοριά από την ελπίδα της ανάστασης, όπως και ο θεοσεβής Ιώβ