Ο Απόστολος που Έγινε Κλέπτης

Ένα άρθρο σχεδιασμένο για να το διαβάζουν οι γονείς με τα παιδιά των

ΣΑΣ έχει ποτέ κλέψει κανείς κάτι; Πώς αισθανθήκατε; Όποιος το έκλεψε ήταν κλέφτης, και κανένας δεν αγαπά έναν κλέφτη.

Γνωρίζατε ότι ένας από τους αποστόλους του Ιησού είχε γίνει κλέφτης; Το όνομά του ήταν Ιούδας Ισκαριώτης.

Ο Ιούδας γνώριζε εκείνα που ήταν ορθό να κάνη. Όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί είχε ακούσει το νόμο του Θεού. Γνώριζε ότι κάποτε ο Θεός είχε μιλήσει μάλιστα από τον ουρανό με δυνατή φωνή και είχε πει στο λαό του: «Μη κλέψης.» Ο Ιούδας ήξερε ότι ο νόμος του Θεού ήταν ορθός.—Έξοδ. 20:15.

Όταν μεγάλωσε, συνήντησε τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Στον Ιούδα άρεσαν αυτά που έλεγε ο Ιησούς. Ο Ιούδας έγινε μαθητής του Ιησού. Αργότερα, ο Ιησούς ξεχώρισε τον Ιούδα για να είναι ένας από τους δώδεκα αποστόλους.

Ο Ιησούς και οι απόστολοι του διέθεταν πολύ χρόνο μαζί. Ταξίδευαν μαζί. Έτρωγαν μαζί. Και τα χρήματα για τον όμιλο τα κρατούσαν μαζί σ’ ένα κουτί. Ο Ιησούς έδωσε εκείνο το κουτί στον Ιούδα για να φροντίζη για τα χρήματα.

Φυσικά, τα χρήματα δεν ανήκαν στον Ιούδα. Ο Ιησούς επρόκειτο να του λέγη πώς να τα χρησιμοποιή. Αλλά ξέρετε τι έκαμε ο Ιούδας ύστερ’ από λίγο; Άρχισε να παίρνη χρήματα από το κουτί όταν δεν έπρεπε. Τα έπαιρνε όταν δεν τον έβλεπαν οι άλλοι. Έγινε κλέφτης. Τώρα άρχισε να σκέπτεται όλο για χρήματα. Προσπαθούσε να βρίσκη τρόπους να παίρνη περισσότερα.

Μια μέρα μια γυναίκα αγόρασε ένα πολύ καλό άρωμα και το χρησιμοποίησε για ν’ αλείψη τα πόδια του Ιησού για τα τον κάμη να αισθάνεται ευχάριστα. Αλλά ο Ιούδας παραπονέθηκε. Είπε ότι το άρωμα έπρεπε να πουληθή κι έτσι να έχουν περισσότερα χρήματα για τους φτωχούς. Στην πραγματικότητα ήθελε να έχη περισσότερα χρήματα στο κουτί για να μπορή να τα κλέβη. Τι γνώμη έχετε για ένα τέτοιο άτομο;—Ιωάν. 12:1-6.

Ο Ιησούς δεν είπε στον Ιούδα τότε αμέσως ότι ήταν κλέφτης. Αλλά του είπε να μη δημιουργή ζήτημα για τη γυναίκα η οποία ήταν τόσο καλή. Αυτό δεν άρεσε στον Ιούδα. Τι θα έκανε;

Έπρεπε να αισθανθή λύπη. Έπρεπε να είχε πη στον Ιησού ότι έκλεβε, και ότι έπρεπε να βάλη τα χρήματα στη θέσι τους. Αλλ’ αντιθέτως, έκαμε κάτι τρομερό.

Πήγε στους αρχιερείς, οι οποίοι ήσαν εχθροί του Ιησού. Αυτοί ήθελαν να συλλάβουν τον Ιησού. Αλλά ήθελαν να τον συλλάβουν τη νύχτα για να μη τους ιδούν οι άνθρωποι. Ο Ιούδας τους είπε: ‘Εγώ θα σας πω πώς μπορείτε να συλλάβετε τον Ιησού, αν μου δώσετε χρήματα. Πόσα θα μου δώσετε;’ Οι ιερείς είπαν: ‘Θα σου δώσωμε τριάντα αργυρά νομίσματα!’ Αυτά ήσαν πολλά χρήματα.—Ματθ. 26:14-16.

Ο πονηρός Ιούδας πήρε τα χρήματα. Ήταν σαν να πουλούσε τον Μεγάλο Διδάσκαλο σ’ εκείνους τους ανθρώπους. Μπορείτε να φαντασθήτε πώς είναι δυνατόν να κάμη αυτό το τρομερό πράγμα ένας άνθρωπος; Αυτό είναι εκείνο που συμβαίνει όταν ένα άτομο γίνη κλέφτης. Αγαπά τα χρήματα περισσότερο απ’ όσο αγαπά τον Θεό.

Ας δούμε, τώρα, αν εννοούμε καλά αυτό το ζήτημα. Για να καταλάβωμε τι είναι κλέφτης, πρέπει να ξέρωμε τι σημαίνει να έχη κανείς κάτι δικό του. Οι άνθρωποι έχουν δικά τους πράγματα επειδή έχουν εργασθή γι’ αυτά. Ή τα έχουν αγοράσει με χρήματα. Ή πιθανόν να τους τα έχουν κάμει δώρο.

Όταν ο πατέρας σας εργάζεται, πληρώνεται με χρήματα για την εργασία του. Είναι δικά του αυτά τα χρήματα; Ναι γιατί εργάσθηκε γι’ αυτά. Δεν είναι δικά σας· είναι δικά του.

Μ’ αυτά τα χρήματα αγοράζει πράγματα για το σπίτι σας. Είναι δικά του. Και επειδή είναι δικά του, αυτός έχει δικαίωμα να πη ποιος μπορεί να τα χρησιμοποιήση. Εκείνος σας λέγει αν μπορήτε να παίζετε μ’ αυτά ή όχι. Και πιθανόν λέγει στη μητέρα σας να σας το πη αυτό.

Μερικές φορές πηγαίνετε να παίξετε με άλλα παιδιά στο σπίτι τους, δεν είναι έτσι; Τα πράγματα που υπάρχουν σ’ εκείνο το σπίτι ανήκουν στον πατέρα τους. Θα ήταν καλό να πάρετε κάτι από το σπίτι τους και να το φέρετε στο δικό σας; Όχι, εκτός αν ο πατέρας των ή η μητέρα των σας πη ότι μπορείτε. Αν πάρετε κάτι για το σπίτι σας χωρίς να τους ρωτήσετε, αυτό θα ήταν κλοπή.

Γιατί κλέβει ένα άτομο; Ίσως έχει δη κάτι που ανήκει σ’ έναν άλλον άνθρωπο. Ίσως ένα ποδήλατο. Όσο περισσότερο βλέπει το ποδήλατο και το σκέπτεται, τόσο περισσότερο του αρέσει. Αν δεν είναι καλός άνθρωπος, δεν τον νοιάζει πώς σκέπτονται οι άλλοι. Έτσι μπορεί να χτυπήση το άλλο άτομο και να προσπαθήση να του πάρη το ποδήλατο. Ή μπορεί να περιμένη ώσπου να μη βλέπη το άλλο άτομο. Τότε παίρνει το ποδήλατο και φεύγει. Τι κάνει στην πραγματικότητα; Κλέβει.

Ίσως το άλλο άτομο δεν τον είδε να κλέβη το ποδήλατο. Αλλά κάποιος τον είδε. Ξέρετε ποιος; Ο Ιεχωβά Θεός τον βλέπει που κάνει τη κλοπή. Ο Θεός τον βλέπει ότι είναι κλέφτης.

Δεν έχει σημασία αν το άλλο άτομο έχη πολλά πράγματα ή μόνο λίγα. Μερικοί άνθρωποι πηγαίνουν σ’ ένα κατάστημα και βλέπουν πολλά πράγματα εκεί. Βλέπουν κάτι που το επιθυμούν πάρα πολύ. Μπορεί να πουν στον εαυτό τους ότι κανένας δεν θα αισθανθή την έλλειψι ενός μόνο. Έτσι το παίρνουν, αλλά δεν πληρώνουν γι’ αυτό. Είναι σωστό Αυτό; Όχι, είναι κλοπή.

Όταν το κάνουν αυτό οι άνθρωποι, γίνονται σαν τον Ιούδα. Διότι ο Ιούδας ήταν κλέφτης! Ας βεβαιωθούμε ότι δεν είμεθα ποτέ σαν αυτόν.