περιωρισμένες (απλώς από συνήθεια) σε ιδιαίτερα άτομα,» και κατόπιν άλλα παραδείγματα παρατίθενται στην Ελληνική, όπως είναι ο Θεός, που, όπως λέγει, κυριολεκτικά σημαίνει «ο μόνος αληθινός Θεός.» Αναζητεί κανείς μάταια σε άλλες μεταφράσεις αυτή τη διάκρισι μεταξύ Ελοχίμ και χα Ελοχίμ.

Ένα άλλο παράδειγμα για το πώς μας βοηθεί αυτή η έκδοσις (ΜΝΚ) να εκτιμήσωμε καλύτερα τον Ιεχωβά είναι με την έκφρασι «Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά.» Ακόμη και οι μεταφράσεις εκείνες που αποδίδουν το Τετραγράμματον ως «Ιεχωβά» ή «Γιαχβέ» γράφουν μόνον «Κύριος Ιεχωβά» ή «Κύριος Γιαχβέ.» Γιατί η «Μετάφρασις Νέου Κόσμου» προσθέτει τη λέξι «Υπέρτατος»; Διότι, όπως εμφαίνεται στην υποσημείωσι της Γενέσεως 15:2, ο όρος Αδωνάι συνήθως αποδίδεται «Κύριος» σ’ αυτές τις περιπτώσεις, και είναι στον πληθυντικό της εξοχότητος, κατά γράμμα «Κύριοι Ιεχωβά.» Επειδή ο πληθυντικός είναι της εξοχότητος αντί να είναι του αριθμού, η «Μετάφρασις Νέου Κόσμου» προσθέτει τη λέξι «Υπέρτατος» για να δείξη ότι αυτός ο Κύριος δεν είναι συνήθης Κύριος. Αληθινά ο Ιεχωβά δεν είναι συνήθης, αλλ’ είναι ένας πολύ ειδικός Κύριος, ο Υπέρτατος Κύριος.

Μια όμοια εξήγησις δίδεται στην υποσημείωσι του εδαφίου Εκκλησιαστής 12:1, για την έκφρασι «Μέγας Δημιουργός.» Εκεί μας λέγει ότι «η Εβραϊκή μετοχή του ρήματος ‘δημιουργώ’ είναι εδώ στον πληθυντικό αριθμό του μεγαλείου ή της εξοχότητος.» Ο τίτλος «Δημιουργός» στον ενικό αριθμό δεν θα απέδιδε το πρωτότυπο και έτσι, πολύ κατάλληλα, χρησιμοποιείται η έκφρασις «Μέγας Δημιουργός.» Επίσης είναι δύσκολο να βρεθούν άλλες μεταφράσεις που να γνωρίζουν αυτό το γεγονός, με εξαίρεσι του Γιανγκ, η οποία εν τούτοις λέγει: «Ενθυμού και τους Δημιουργούς σου εις τας ημέρας της νεότητός σου.» Μήπως αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότεροι από έναν Δημιουργό; Η Βιβλική υποσημείωσις του Σονσίνο σ’ αυτό το εδάφιο εξηγεί τα εξής: «Αν το όνομα διατυπώνεται σε πληθυντικό, πρόκειται για πληθυντικό μεγαλειότητος. Αυτός ο προσδιορισμός του Θεού εξελέγη για να τονισθή αυτός ως η ανώτατη αιτία και ο πλάστης της σωματικής μας διαμορφώσεως.

Διαφωτιστική επίσης είναι η υποσημείωσις που εμφαίνεται στο Δευτερονόμιο 18:5. Αυτή μας λέγει για ένα τμήμα της Ελληνικής «Μεταφράσεως των Εβδομήκοντα» που περιέχει αυτό το εδάφιο, το οποίον τμήμα ανάγεται στον δεύτερο αιώνα π.Χ. Σ’ αυτό «μια Ελληνική απόδοσις του ‘Ιεχωβά ο Θεός σου’ δεν συναντάται. . . αλλά αναγράφεται το Εβραϊκόν τετραγράμματον (יהוה, ΓΧΒΧ) για να παραστήση το όνομα του Θεού. Αυτό, εκτός από τις αναγραφές σε άλλα τμήματα αυτής της συλλογής παπύρων, δείχνει ότι το όνομα του Ιεχωβά αναγράφετο υπό την μορφήν του Εβραϊκού τετραγραμμάτου στο βιβλίον του Δευτερονομίου της Ελληνικής «Μεταφράσεως των Εβδομήκοντα,» αν όχι σε όλη την Πεντάτευχό του.» Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, διότι δείχνει ότι τα αντίγραφα της μεταφράσεως των Εβδομήκοντα που εχρησιμοποιούντο στις ημέρες του Ιησού πιθανώς περιείχαν το Εβραϊκό τετραγράμματον.

Επίσης, στην Έξοδο 23:28 πολλές μεταφράσεις λέγουν ότι ο Θεός θα έστελλε «σφήκες» ή τη σφήκα μπροστά από τους Ισραηλίτας για να διώξη του Χαναναίους ενώπιον των. (Βλέπε «Εξουσιοδοτημένη Μετάφρασι,» «Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφρασις,» «Βίβλος της Ιερουσαλήμ,» «Νέα Αμερικανική Βίβλος,» «Αναθεωρημένη Στερεότυπος Μετάφρασις.») Αυτή η απόδοσις θα μπορούσε να λεχθή ότι αντανακλά τη θεία ειλικρίνεια, διότι οι Γραφές δεν αναφέρουν πουθενά ότι πραγματικά έστειλε σφήκες μπροστά από τους Ισραηλίτες. Εν τούτοις, η υποσημείωσις της «Μεταφράσεως Νέου Κόσμου» 1971 παραθέτει από τον Γερμανό Βιβλικό αρχαιολόγο Λούντβιγκ Κόλερ για να δείξη ότι η Εβραϊκή λέξι εδώ αντιστοιχεί με την Αραβική λέξι που σημαίνει «κατήφεια· αποθάρρυνσις· ταπείνωσις.» Συνεπώς, η «Μετάφρασις Νέου Κόσμου» λέγει ότι ο Ιεχωβά θα «έστελνε το αίσθημα της κατηφείας μπροστά απ’ αυτούς.» Αυτό πραγματικά συνέβη, διότι η πόρνη Ραάβ της Ιεριχώ είπε στους δύο Ισραηλίτας κατασκόπους ότι «ο τρόμος σας επέπεσεν εφ’ ημάς και. . . πάντες οι κάτοικοι της γης ενεκρώθησαν εκ του φόβου σας.» (Ιησ. Ναυή 2:9-11) «Η Νέα Αγγλική Βίβλος,» στην Έξοδο 23:28, σύμφωνα με τη «Μετάφρασι Νέου Κόσμου,» λέγει ότι ο Θεός «θέλει στείλει πανικόν έμπροσθέν σου.»

Οι υποσημειώσεις της «Μεταφράσεως Νέου Κόσμου» εκδόσεως 1971 συμβάλλουν σε μια καλύτερη κατανόησι του Ιεχωβά ως του μόνου αληθινού Θεού, του Υπέρτατου Κυρίου και του Μεγάλου Δημιουργού ο οποίος εκπληρώνει τις υποσχέσεις του.

«Τραχείς Άνθρωποι στα Εκκλησιαστικά Συμβούλια»;

● Ο Μπρους ΜακΛεόντ, Πρόεδρος της Ηνωμένης Εκκλησίας του Καναδά, λέγει: «Χρειαζόμεθα περισσότερους τραχείς και απότομους νέους ανθρώπους οι οποίοι θα ανοίξουν τον δρόμο τους στα εκκλησιαστικά συμβούλια. . . . και είναι μια επιτακτική ανάγκη να γίνουν αυτοί οι νέοι άνθρωποι ένα ζωτικό μέρος της εκκλησιαστικής μας οικογενείας.» Αλλά πώς είναι δυνατόν ‘τραχείς και απότομοι άνθρωποι’ ν’ αντιπροσωπεύουν τον «πράο και ταπεινό» Χριστό; Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι η ίδια οργάνωσις αναφέρει όχι αύξησι, αλλά μείωσι των «κέντρων κηρύγματος» κατά 1.300, τα τελευταία δέκα έτη.