7. Από ποια άποψι υπάρχει σήμερα «Φιλισταιϊσμός», και πού επιμένει αυτός, και συνεπώς ποιο παράδοξο πράγμα απεφάσισε ο Ιεχωβά σύμφωνα με το Ησαΐας 10:21-23;

⁷ Οι δύο εκείνες παράδοξα κερδισμένες νίκες του Ιεχωβά εχρησίμευσαν ως έξοχα ιστορικά παραδείγματα για να περιγράψη ο Ιεχωβά Θεός τους σκοπούς του για το μέλλον, μάλιστα για την εποχή μας. Σήμερα επίσης υπάρχει «φιλισταιϊσμός», δηλαδή κακεντρεχής εναντίωσις στην πραγματική βασιλεία του Θεού σαν εκείνη των αρχαίων Φιλισταίων. Υπάρχει και επιμένει στον «Χριστιανικό κόσμο», ο οποίος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε μια νέα διαθήκη με τον Θεό. Συνεπώς ο Θεός απεφάσισε κάτι πολύ παράδοξο, μια εξολόθρευσι, κάτι προσδιωρισμένο, για το οποίο δεν θ’ αλλάξη γνώμη. Ο Ησαΐας εχρησιμοποιήθη ως προφήτης για να μιλήση γι’ αυτό, λέγοντας: «Το υπόλοιπον θέλει επιστρέψει, το υπόλοιπον του Ιακώβ, προς τον ισχυρόν Θεόν. Διότι αν και ο λαός σου, Ισραήλ, ήναι ως η άμμος της θαλάσσης, υπόλοιπον εξ αυτών θέλει επιστρέψει· η αποφασισθείσα κατανάλωσις θέλει συντελεσθή εν δικαιοσύνη. Διότι Ιεχωβά ο Θεός των στρατευμάτων θέλει κάμει κατανάλωσιν, βεβαίως προσδιωρισμένην, εν μέσω πάσης της γης.»—Ησ. 10:21-23, ΜΝΚ.

8. Σε ποιους ήλθε πρώτα αυτή η εξολόθρευσις, αλλά πώς ο Παύλος καθορίζει μια ευρύτερη εκπλήρωσί της σε καιρούς μέλλοντας για την εποχή του;

⁸ Εξολόθρευσις επήλθε στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ και του Ιούδα στον επόμενον αιώνα μετά τον Ησαΐα. Εν τούτοις ο Χριστιανός απόστολος Παύλος καθορίζει μια ευρύτερη εκπλήρωσι της εξολοθρεύσεως σε καιρούς μέλλοντας για την εποχή του παραθέτοντας από τον Ησαΐα και λέγοντας: «Ο δε Ησαΐας κράζει υπέρ του Ισραήλ, “Αν και ο αριθμός των υιών Ισραήλ ήναι ως η άμμος της θαλάσσης, το υπόλοιπον αυτών θέλει σωθή· διότι θέλει τελειώσει και συντέμει λογαριασμόν μετά δικαιοσύνης, επειδή συντετμημένον λογαριασμόν θέλει κάμει ο Ιεχωβά επί της γης.” . . . Ούτω λοιπόν και επί του παρόντος καιρού απέμεινε κατάλοιπόν τι κατ’ εκλογήν χάριτος [του Ιεχωβά Θεού].»—Ρωμ. 9:27, 28· 11:5, ΜΝΚ.

9. Πότε υπήρξε μια δεύτερη εξολόθρευσις, και τώρα τι θα υπάρξη στην εποχή μας;

⁹ Αυτός ο ‘λογαριασμός επί της γης’ έγινε από τον Ιεχωβά στη γη του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ και κατέληξε στην εξολόθρευσι των Ιουδαίων που εξετελέσθησαν από τους Ρωμαίους στρατιώτας στο έτος 70 (μ.Χ.). Τώρα στην εποχή μας θα υπάρξη μια τελική εξολόθρευσις.

Προειδοποιήσεις για το Ασύνηθες Έργον του Ιεχωβά

1, 2. (α) Πώς ο «Χριστιανικός κόσμος» και ο Ιούδας και η Ιερουσαλήμ είχαν προειδοποιητικά παραδείγματα επερχομένης καταναλώσεως; (β) Πώς ο Ησαΐας εσάλπισε την προειδοποίησι;

Ο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ κόσμος» σήμερα έχει ένα προειδοποιητικό παράδειγμα του τι πρόκειται να συμβή σ’ αυτόν, σε ό,τι συνέβη στον Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ. Εξ άλλου, ο αρχαίος Ιούδας και η Ιερουσαλήμ είχαν το προειδοποιητικό τους παράδειγμα της «καταναλώσεως» (εξολοθρεύσεως) που θα επήρχετο σ’ αυτούς, στην κατανάλωσι που επήλθε στο δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ, του οποίου η κυρία φυλή ήταν ο Εφραΐμ και του οποίου πρωτεύουσα ήταν η Σαμάρεια. Το όνομα Εφραΐμ εχρησιμοποιείτο πράγματι για να προσδιορίση ολόκληρο το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ. Η κατανάλωσις στον Εφραΐμ και την πρωτεύουσά του Σαμάρεια συνέβη στις ημέρες του προφήτου Ησαΐα, το 740 π.Χ. Προτού ακόμη επέλθη, ο Ησαΐας εχρησιμοποιήθη για να σαλπίση μια προειδοποίησι, λέγοντας:

² «Ουαί εις τον στέφανον της υπερηφανίας των μεθύσων του Εφραΐμ, των οποίων η ένδοξος ωραιότης είναι άνθος μαραινόμενον· οίτινες επί της κορυφής των παχειών κοιλάδων κατακυριεύονται υπό του οίνου! Ιδού, ο Ιεχωβά έχει ισχυρόν και δυνατόν, όστις ως θόρυβος χαλάζης, ως καταστρεπτικός ανεμοστρόβιλος, ως κατακλυσμός ισχυρών υδάτων πλημμυρούντων, θέλει καταρρίψει εις την γην τα πάντα δια της χειρός αυτού. Ο στέφανος της υπερηφανίας των μεθύσων του Εφραΐμ θέλει καταπατηθή υπό τους πόδας. Και το άνθος της ενδόξου ωραιότητος