σε μεγαλύτερες μονάδες οι οποίες λειτουργούν σύμφωνα με οργάνωσι ομάδος, και σε ακόμη μεγαλύτερες διευθετήσεις όπου έχουν τις συνελεύσεις των περιοχής. Κατόπιν πολλές περιοχές συγκεντρώνονται σε περιφερειακές οργανώσεις, και όλες αυτές οι περιφέρειες σε ωρισμένα μέρη έρχονται κάτω από τη διεύθυνσι μιας οργανώσεως τμήματος. Αυτές οι οργανώσεις τμημάτων είναι διασκορπισμένες σε όλο τον κόσμο, αλλά έρχονται και αυτές κάτω από τη διεύθυνσι του κεντρικού γραφείου. Όλες λαμβάνουν τις ίδιες οδηγίες διοργανώσεως μέσω του περιοδικού Η Σκοπιά. Γνωρίζουν πώς να ενεργήσουν, τι να πουν και να πράξουν, πώς να παρηγορήσουν τους πτωχούς και τους πράους, πώς να ελευθερώσουν τους δεσμίους, πώς να τους φέρουν έξω από την οργάνωσι του Διαβόλου στην οργάνωσι του Θεού, πώς να τους βοηθήσουν αυτούς να λάβουν τη στάσι τους ανάμεσα στον λαόν του Θεού και να λατρεύσουν τον Ιεχωβά «εν αγία παρατάξει». Υπάρχουν πολλοί ολοχρόνιοι διάκονοι συνδεδεμένοι μ’ αυτές τις οργανώσεις ομάδων, και αφιερώνουν όλον τον χρόνον τους στο να κηρύττουν τα καλά νέα, ψάλλοντας συνεχώς αίνους ενώπιον του θρόνου του Θεού. Μερικοί απ’ αυτούς εξεπαιδεύθησαν στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» και απεστάλησαν σε άλλες χώρες ως ιεραπόστολοι. Μερικές φορές είναι μόνοι εκεί επί ένα χρονικό διάστημα, ώσπου να βρουν τα άλλα πρόβατα, και κατόπιν αυτά συγκεντρώνονται μαζί τους σ’ ένα μικρόν όμιλο για Γραφική μελέτη, τελικά δε γίνεται έναρξις μιας ομάδος. Κατόπιν σ’ αυτό το μέρος της γης αναπτύσσεται κι ένα άλλο τμήμα της οργανώσεως του Ιεχωβά.

20. Ποιο είναι το κοινόν μας ενδιαφέρον, και τι προσκαλούμε τώρα όλους τους ανθρώπους να κάμουν;

²⁰ Ο καθένας έχει τη θέσι του στην οργάνωσι του Θεού και όλοι συνεργάζονται με χαρά και ευφροσύνη. Είτε είναι περιφερειακοί υπηρέται, υπηρέται περιοχής, υπηρέται ομάδων, εργάται σ’ έναν οίκον ή γραφείον τμήματος, σκαπανείς, ιεραπόστολοι, είτε ευαγγελιζόμενοι ομάδων, το μόνο πράγμα για το οποίον όλοι ενδιαφέρονται είναι να λατρεύουν τον Ιεχωβά, τον Θεόν των. Η λατρεία των ευαρεστεί τον Ύψιστον. Γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά έχει ένα μεγάλο έργο που πρέπει να γίνη προτού αυτός πατάξη στη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Όπως ακριβώς ήταν στις ημέρες του Νώε, έτσι είναι και τώρα. Πρέπει να δοθή προειδοποίησις στους ανθρώπους. Ο Ιεχωβά δεν καταστρέφει τα έθνη χωρίς να τους δώση κατάλληλη πληροφορία για το τι πρόκειται να συμβή. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ξέρουν τι μέλλει να συμβή, και γι’ αυτό επιδίδουν το άγγελμα της καταδίκης και συγχρόνως ένα άγγελμα παρηγορίας. Η βασιλεία του Ιεχωβά πρέπει να αναγγελθή. Όταν αυτός λέγη ότι τα έθνη της γης θα συντριβούν και θα είναι σαν σκόνη στο δίσκο μιας πλάστιγγος, αυτό ακριβώς και εννοεί. Δεν είναι τώρα καιρός να νανουρίζωμε τους ανθρώπους για ύπνο, λέγοντας ότι όλα θα πάνε πολύ καλά και ότι ειρήνη και ευημερία μπορούν να επιτευχθούν με τις προσπάθειες των ανθρώπων των εθνών. Ο Ιεχωβά Θεός διεκήρυξε με όχι αβέβαιες εκφράσεις ότι όλοι πρέπει να τον λατρεύσουν «εν αγία παρατάξει», και εκείνους που δεν προσέρχονται να τον λατρεύσουν, αυτός θα τους σείση τότε και θα τους καταστρέψη.

Ακρόασις της Φωνής Του

1. Τι πρέπει ν’ αποδοθή στον Ιεχωβά, και γιατί;

ΣΤΟΝ Ψαλμό 29:3-9, ο Ιεχωβά δείχνει πώς βροντές και αστραπές θα έλθουν από τους ουρανούς και ακόμη και τα μεγάλα κέδρα του Λιβάνου θα θραυσθούν σαν ξυλάκια σπίρτων. Τα όρη στην έρημο θα σεισθούν. Με όμοιο τρόπο τα έθνη της γης θα σεισθούν από τον Κυρίαρχον Άρχοντα του σύμπαντος, διότι δεν θέλουν να λατρεύσουν τον Ιεχωβά Θεό. Όλοι οι ψευδείς θεοί του κόσμου τούτου πρέπει να καταστραφούν. Δεν υπάρχει θέσις γι’ αυτούς. Όταν ο Ψαλμός 29:1 (AS) λέγη, «Απόδοτε εις τον Ιεχωβά,» εννοεί ότι πρέπει να δώσωμε, να απονείμωμε ό,τι δικαιωματικώς ανήκει στον Ιεχωβά Θεό. Δεν είναι ο Ιεχωβά εκείνος που μας έδωσε ζωή; Δεν ήταν αυτός ο Δημιουργός του ανθρώπου και όλων των κτισμάτων επάνω στη γη; Τι άλλο θα μπορούσε να δώσωμε στον Ιεχωβά εκτός από τον αίνο μας; Πρέπει να είμεθα ευγνώμονες. Πρέπει να δείξωμε την ευγνωμοσύνη μας. Λατρεύσατε, λοιπόν, αυτόν, και όχι τους ψευδείς θεούς.

2. Τι ο Μωυσής, σε άσμα, απέδωσε στον Ιεχωβά, και πότε;

² Με ό,τι ακριβώς κάνομε ή λέμε, μπορούμε να δείξωμε στον Ιεχωβά Θεό ότι αναγνωρίζομε τη μεγάλη του εξουσία και υπεροχή, τη δύναμί του και τη δόξα του. Όταν ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στον Μωυσή τη νίκη όταν διέβαινε την Ερυθρά θάλασσα και τον άφησε να δη την καταστροφή του Φαραώ και των στρατευμάτων του, ο Μωυσής έψαλε ένα άσμα στον Ιεχωβά. Έπειτα από σαράντα χρόνια ο Μωυσής έψαλε ένα άλλο άσμα με τα εξής εισαγωγικά λόγια: «Πρόσεχε, ουρανέ, και θέλω λαλήσει· και ας ακούη η γη τους λόγους του στόματός μου. Η διδασκαλία μου θέλει σταλάξει ως η βροχή, ο λόγος μου θέλει καταβή ως η δρόσος, ως η ψεκάς επί την χλόην, και ως ο όμβρος επί τον χόρτον· διότι θέλω εξυμνήσει το όνομα του Ιεχωβά· απόδοτε μεγαλωσύνην εις τον Θεόν ημών.»—Δευτερονόμιον 32:1-3, AS.

3. Ποιοι σήμερα ακολουθούν την πορεία του Μωυσέως σ’ αυτό το άσμα, και ποιοι όχι;

³ Σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν το όνομα του Ιεχωβά, και αποδίδουν μεγαλωσύνη