όλοι συνήλθαν στην Αλμάδα και παρά τη βροχή ο αριθμός των ήταν 73 αδελφοί και άτομα καλής θελήσεως.

Νωρίς την Τρίτη πρωί αναχωρήσαμε από την Ευρώπη, πετώντας προς τη βάσι μας, τη Νέα Υόρκη. Παρακολουθούσαμε τον ήλιο που ήρχετο πίσω μας και μπορούσαμε να ιδούμε το φως που ηύξανε κάθε λεπτό έως ότου τελικά επρόβαλε ο ήλιος με όλη του τη λαμπρότητα πάνω από τα χνουδωτά σύννεφα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει τώρα και με το φως της αληθείας, διότι λάμπει περισσότερο κάθε λεπτό μέσα από το πνευματικό σκοτάδι του κόσμου του Σατανά επάνω στη γη. Ήταν ακριβώς προνόμιό μας να δούμε την επέκτασι σε μεγάλη κλίμακα στην Αφρική και στη Νότιο Ευρώπη, με περισσοτέρους διακόνους των αγαθών νέων που άφηναν το φως των να λάμπη χιλιάδες περισσοτέρους από την τελευταία φορά που ήμεθα εκεί. Τι απερίγραπτο προνόμιο είναι να υπηρετούμε τον Ιεχωβά!

Γάμος κατά Μίμησιν Θείων Υποδειγμάτων

ΟΤΑΝ σκεπτώμεθα για γάμο είναι κατάλληλα να σκεπτώμεθα τον Ιεχωβά. Αυτός είναι ο Πρωτουργός του γάμου. Αυτός έκαμε διευθέτησι για τον πρώτο γάμο. Στην Εδέμ ο Θεός είδε ότι δεν ήταν καλό να είναι μόνος ο άνθρωπος, ότι εχρειάζετο ένα βοηθόν ως συμπλήρωμά του: «Και είπε Γιαχβέ ο Θεός, Δεν είναι καλόν να ήναι ο άνθρωπος μόνος· θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν.» Ο Ιεχωβά επλήρωσε αυτή την ανάγκη όταν έκαμε τη «γυναίκα, και έφερεν αυτήν προς τον Αδάμ.» Ευθύς από τότε και οι δύο αναφέρονται ως «ανήρ» και «γυνή» (σύζυγος), διότι είναι από «σάρκα μίαν».—Γένεσις 2:18-25, ΜΙΡ.

Ο γάμος χρησιμοποιείται εξεικονιστικώς για να συμβολίση τούς στενούς δεσμούς ωρισμένων ουρανίων σχέσεων, μια σύντομη δε μελέτη των θείων αυτών υποδειγμάτων θα κάμη βαθύτερη την εκτίμησί μας προς την επίγεια σχέσι του γάμου. Πρώτα, ο Ιεχωβά Θεός χρησιμοποιεί την εικόνα του γάμου για να δείξη τη σχέσι μεταξύ του εαυτού του και της παγκοσμίου του οργανώσεως, αναφερόμενος στον εαυτό του ως τον Σύζυγον της ομοίας με γυναίκα οργανώσεώς του. (Ησαΐας 54:5) Πάλιν, η σχέσις του γάμου χρησιμοποιείται για να παραστήση τον στενό δεσμό μεταξύ του Χριστού και της εκκλησίας του, όπου αυτός θεωρείται ως Νυμφίος, η δε εκκλησία ως νύμφη του, και ο γάμος των τελείται στον ουρανό.—2 Κορινθίους 11:2· Αποκάλυψις 19:7.

Ακριβώς όπως στην Εδέμ ο άνδρας και η γυναίκα αναφέρονται ως ‘μία σαρξ’, καθώς και οι σύντροφοι του ανθρωπίνου γάμου κατόπιν, έτσι και ο Θεός και ο αρχηγός της παγκοσμίου οργανώσεώς του, Χριστός Ιησούς, αναφέρονται ως ένα. Και ο Χριστός και η νύμφη του, η εκκλησία, αναφέρονται ως ένα. (Ματθαίος 19:4-6· Ιωάννης 14:10· 17:21-23) Εν τούτοις, η Γραφή δείχνει καθαρά ότι ο Ιεχωβά και ο Χριστός δεν είναι ένα σε καμμιά μυστηριώδη ειδωλολατρική τριάδα. Ούτε και ο Χριστός και τα 144.000 μέλη της τάξεως της εκκλησίας δεν γίνονται κατά γράμμα ένα· όπως και ο άνδρας και η γυναίκα, δύο άτομα, δεν γίνονται κατά γράμμα ένα μετά τον γάμο. Και στις τρεις περιπτώσεις, η ενότης είναι στον σκοπό, στην πρόθεσι, στην επιδίωξι, στην επιθυμία και στην κατεύθυνσι της προσπαθείας. Οι θείες δε αυτές ενώσεις που κάνουν δύο ή περισσοτέρους να ενώνωνται ως ένα, απαιτούν κάποιο είδος αρχηγίας, διότι μια κεφαλή απαιτείται για να δώση σώφρονα κατεύθυνσι στις ενέργειες εκείνων που ενώνονται. Σε μια ακέφαλη ένωσι θα έλειπε η κατάλληλη κατευθυντήριος δύναμις. Αφ’ ετέρου, μια δικέφαλη ένωσις θα ήταν αφύσικη, αναμφιβόλως διηρημένη καθ’ εαυτήν, κι επομένως ανίκανη να σταθή. (Ματθαίος 12:25) Ο καθείς έχει μια κεφαλή πιο πάνω από τον εαυτό του, εκτός από τον Ιεχωβά Θεόν. «Θέλω δε να εξεύρητε, ότι η κεφαλή παντός ανδρός είναι ο Χριστός· κεφαλή δε της γυναικός, ο ανήρ· κεφαλή δε του Χριστού, ο Θεός.»—1 Κορινθίους 11:3· 15:28.

ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ

Σε μερικές χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου υπάρχει ισχυρή τάσις να προσπαθούν πολλές γυναίκες να μετάσχουν της ηγεσίας της οικογενείας ή και να την αναλάβουν, ισχυρές αντιρρήσεις εγείρονται εναντίον του θείου διορισμού του ανδρός να είναι αρχηγός της οικογενείας και της γυναικός να είναι υποτελής σ’ αυτόν. Θεωρείται αυτό ως καταθλιπτικό και ως δυσμενής διάκρισις εις βάρος των γυναικών και ως πολύ δυσβάστακτο φορτίο γι’ αυτές. Εν τούτοις, μια σοβαρή σκέψις θ’ αποκαλύψη ότι ο σύζυγος είναι εκείνος στον οποίον ανετέθη ο δυσκολώτερος ρόλος στη διάταξι του γάμου. Αυτός πρέπει ν’ αγωνισθή να μιμηθή τα άμεμπτα παραδείγματα του Ιεχωβά Θεού και του Χριστού Ιησού καθώς εκτελούν στους μεταφορικούς γάμους τον ρόλον των ως συζύγων.

Ο Ιεχωβά Θεός, ως Δημιουργός του σύμπαντος και Πατήρ όλων των ζώντων, είναι η υπάτη Κεφαλή ολοκλήρου της κτίσεως, ορατής και αόρατης. Αυτός έφερε τα πάντα σε ύπαρξι, καθώρισε τους νόμους που πρέπει ν’ ακολουθούν τα έμψυχα και άψυχα δημιουργήματα για να υπάρχουν, και προνοεί για τη διατήρησί των. Και στις δικές Του πράξεις ακόμη, ο Ιεχωβά πιστά ακολουθεί δίκαιες αρχές και διεξάγει την ηγεσία του με δικαιοσύνη και σοφία, και, πάνω απ’ όλα, με αγάπη. Το παράδειγμα του Ιεχωβά εμιμήθη ο Ιησούς Χριστός, διότι αυτός ασκεί την ηγεσία του στην εκκλησία. Η δικαιοσύνη και η σοφία, η αγάπη και η συμπάθεια εκδηλώνονται εξόχως. Δεν εργάσθηκε ακούραστα ο Ιησούς προς το συμφέρον των μελών του σώματός του όταν ήταν επάνω στη γη, διδάσκοντας και κηρύττοντας, παρέχοντας την πνευματική συντήρησι που είναι τόσο ζωτικώτερη από τον κατά γράμμα άρτον; Δεν επέδειξε παραδειγματική υπομονή και μακροθυμία στην πολιτεία του με τους επιγείους μαθητάς του, παραβλέποντας τις σαρκικές αδυναμίες των; Δεν υπέμεινε διωγμούς και βασανισμούς τηρώντας ακεραιότητα προς τον Θεό και κάνοντας έτσι τον εαυτό του ασφαλές υπόδειγμα για τους ακολούθους του; Και τελικά δεν έφθασε στα άκρα καταθέτοντας τη ζωή του για την νύμφη και σύζυγό του, την τάξι της εκκλησίας;

Έτσι και στην περίπτωσι των ανθρωπίνων συζύγων. Πρέπει να προσπαθήσουν να ανταποκριθούν στον τέλειο τρόπο με τον οποίον ο Ιεχωβά διαδραματίζει τον συζυγικό του ρόλο ως Κεφαλή της ομοίας με γυναίκα παγκοσμίου οργανώσεώς του, και στον έξοχο τρόπο με τον οποίον ο Χριστός Ιησούς εξασκεί την ηγεσία του ως Σύζυγος της γυναικός του, της εκκλησίας. Ο ανθρώπινος σύζυγος πρέπει να προμηθεύη τροφή, ιματισμό και στέγη για τη σύζυγό του. Αυτός πρέπει να δώση κατάλληλη κατεύθυνσι στις ενωμένες προσπάθειές των με το να λαμβάνη συνετές αποφάσεις, να επωμίζεται τις ευθύνες τών αποφάσεων αυτών και ν’ αντιμετωπίζη τις συνέπειες που μπορεί να επακολουθήσουν στην πορεία των. Πάντοτε δε στην άσκησι της ηγεσίας του πρέπει να δείχνη υπομονή και μακροθυμία, συμπάθεια και συγχωρητικότητα, και, πάνω απ’ όλα, αγάπη σύμφωνα με το υπόδειγμα της αγάπης που εκδηλώνεται από τον Ιεχωβά προς την παγκόσμια οργάνωσί του και από τον Χριστό προς τη Χριστιανική οργάνωσι της εκκλησίας του. Το ν’ ανταποκριθή κανείς στις υψηλές αυτές απαιτήσεις είναι βέβαια δυσκολώτερο από το να είναι πειθήνιος κάτω από τη δίκαιη αυτή ηγεσία.

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ

Το εξέχον μέλος της παγκοσμίου οργανώσεως του Ιεχωβά, ο Χριστός Ιησούς, δεν εθεώρησε ενοχλητικό το να