σ’ εκείνα που μελετούμε, να συγκεντρωνώμεθα στο θέμα της μελέτης, γιατί αλλιώς δεν θα εντυπωθή στη διάνοιά μας· και πώς θα μπορούμε να σκεπτώμεθα κάτι που δεν έχει εντυπωθή στη μνήμη μας;

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Αν γεμίζωμε την καρδιά μας με τα καλά πράγματα που αφορούν τον Ιεχωβά Θεό και τη βασιλεία του, τα πράγματα αυτά θα υπάρχουν και στα χείλη μας, γιατί από το περίσσευμα της καρδιάς ομιλεί το στόμα. (Λουκάς 6:45) Έτσι, με ένα άλλο τρόπο, οι καρδιές μας κρατούν την έκβασι της ζωής, διότι «με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.»—Ρωμαίους 10:10.

Λόγω της σπουδαιότητος της δημοσίας ομολογίας μας, ας μην αρκούμεθα σε μια μηχανική μόνο ενέργεια, διαθέτοντας απλώς χρόνο, αλλά ας φροντίζωμε να ενεργούμε με τρόπο που θα παράγη το περισσότερο αγαθό, με σοφία, με πειστικότητα: «Ο συνετός εις τα πράγματα, θέλει ευρεί καλόν και ο ελπίζων επί τον Κύριον είναι μακάριος. Ο σοφός την καρδίαν θέλει ονομάζεσθαι φρόνιμος· και η γλυκύτης των χειλέων προσθέτει μάθησιν. Η σύνεσις είναι πηγή ζωής εις τον έχοντα αυτήν· η δε παιδεία των αφρόνων μωρία. Η καρδία του σοφού συνετίζει το στόμα αυτού, και εις τα χείλη αυτού προσθέτει μάθησιν.»—Παροιμίαι 16:20-23.

Εκτιμώντας τη σοβαρότητα των ευθυνών μας θα προσπαθήσωμε επίσης να καταστρώσωμε τα καλύτερα σχέδια και διευθετήσεις για την πορεία μας ως μαρτύρων του Ιεχωβά. Και όταν θα έχωμε κάμει το μέρος μας, έχοντας μελετήσει τελείως το γραπτό λόγο του Θεού, θα αποβλέψωμε στον Ιεχωβά Θεό για υποδείξεις και καθοδηγία. Αν τα σχέδιά μας βρίσκωνται σε πλήρη αρμονία με τη Γραφή, όπως την κατανοούμε, τότε μπορούμε να ελπίζωμε με εμπιστοσύνη ότι ο Κύριος θα μας οδηγήση στο δρόμο που χαράξαμε με θεία επιδοκιμασία. «Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν αυτού· αλλ’ ο Ιεχωβά διευθύνει τα βήματα αυτού.» (Παροιμίαι 16:9, ΑΣ) Πώς το κάνη αυτό ο Ιεχωβά; Μέσω του πνεύματος ή της ενεργού του δυνάμεως, που είναι ανώτερη από ημάς και δεν κάνει λάθος.

ΑΣ ΚΡΑΤΑΙΩΘΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ!

Αν προσέχωμε την καρδιά μας, αυτό θα μας βοηθήση να διάγωμε καθαρή ζωή, θα μας προετοιμάση και θα μας ωθήση να γνωστοποιήσωμε τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού με τον πιο πειστικό τρόπο. Επί πλέον, αυτό θα ενισχύση την καρδιά μας, γιατί οι Χριστιανοί πρέπει να έχουν ισχυρή καρδιά. Μήπως δεν προειδοποιεί ο Παύλος ότι «πάντες οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή»; (2 Τιμόθεον 3:12) Όλες οι ενδείξεις φανερώνουν ότι θα αυξηθή η καταδίωξις, και μόνο αν έχωμε ισχυρές καρδιές, θα μπορέσωμε να σταθούμε. Προσέχοντας στα παραδείγματα της άφοβης και πιστής αφοσιώσεως στον Θεό που περιέχονται στον λόγο του Θεού, εφαρμόζοντας στον εαυτό μας τις υποσχέσεις του για βοήθεια σε κάθε καιρό ανάγκης, θα ενισχυθούμε για να υπομείνωμε και να υποταχθούμε σε όσα Αυτός ήθελε επιτρέψει. Ο λόγος του που θα κατοική μέσα μας θα μας φυλάττη από το ν’ αμαρτήσωμε με στασιασμό εναντίον του Θεού, όταν είμεθα κάτω από την πίεσι ή την επήρεια του κόσμου και των αρχόντων του. «Ουαί, εάν δεν επίστευον να ίδω την αγαθότητα του Ιεχωβά εν γη ζώντων! Πρόσμενε τον Ιεχωβά· ανδρίζου, και ας κραταιωθή η καρδία σου· και πρόσμενε τον Ιεχωβά.»—Ψαλμός 27:13, 14, ΑΣ· 119:143, 144, 153, 157, 161.

Ας ενδυναμώσωμε τις καρδιές μας με το να γυμναζώμεθα τώρα στο να δείχνωμε θάρρος. Ας μη φοβούμεθα τον ονειδισμό των ανθρώπων, αλλ’ ας ομολογούμε το όνομα του Ιεχωβά με παρρησία σε κάθε περίπτωσι στην κοσμική μας εργασία, στις εμπορικές μας συναλλαγές, στο έργον του αγρού, στις γωνίες των δρόμων και από σπίτι σε σπίτι. Η εκγύμνασις αυτή θα μας προετοιμάση για τις πύρινες δοκιμασίες που βρίσκονται μπροστά μας. Και ας είμαστε πάντα άγρυπνοι ώστε να μη κάνωμε κανένα συμβιβασμό με τον κόσμο αυτόν από οποιαδήποτε άποψι.—Φιλιππησίους 1:27-29.

Σήμερα όλος ο κόσμος βλέπει προς το μέλλον με φόβο και δισταγμό, τρέμοντας για ένα επικείμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, και για την καταστροφή που οι ατομικές βόμβες θα επιφέρουν στο σημερινό πολιτισμό. Δεν πρέπει να έχωμε τον φόβο που έχουν οι άνθρωποι, γιατί αν εμείς που ελάβαμε το όνομα του Ιεχωβά, δειλιάσωμε, ποιος άλλος θα έχη δύναμι; Άλλως τε, πώς θα μπορέσωμε να πούμε σε άλλους να είναι δυνατοί, αν εμείς οι ίδιοι δεν έχωμε δύναμι; Θυμηθήτε ότι η αποστολή μας είναι: «Ενισχύσατε τας κεχαυνωμένας χείρας· και στερεώσατε τα παραλελυμένα γόνατα. Είπατε προς τους πεφοβημένους την καρδίαν, Ισχύσατε, μη φοβείσθε· ιδού, ο Θεός σας θέλει έλθει μετ’ εκδικήσεως, ο Θεός μετά ανταποδόσεως· αυτός θέλει ελθεί και θέλει σας σώσει.»—Ησαΐας 35:3, 4.

Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι ασθένειες της φυσικής καρδιάς είναι ο υπ’ αριθ. 1 φονεύς του σημερινού πολιτισμού. Ας προσέξωμε να μη χάσωμε την αιώνια ζωή στον νέο κόσμο λόγω αδύνατης ή κακής συμβολικής καρδιάς. Για να έχωμε δυνατές, γερές καρδιές πρέπει να έχωμε τον νου μας καλά πληροφορημένο από τον λόγο του Θεού και τις υποσχέσεις του. Πρέπει να έχωμε τις καρδιές μας γεμάτες από τη γνώσι των μεγάλων έργων του Ιεχωβά, από την πιστή του πολιτεία με τον λαό του, άλλοτε και τώρα, και από τους σκοπούς του που θα επιτελέση μέσω της βασιλείας του. Ας έχωμε πάντα στον νου μας το μεγάλο επίμαχο ζήτημα της παγκοσμίου κυριαρχίας, γνωρίζοντας ότι αν σταθούμε πιστοί και κρατήσωμε ακεραιότητα προς τον Ιεχωβά θα έχωμε μέρος στη διεκδίκησι του ονόματος του. Ας κρατήσωμε τη διανοητική αφοσίωσί μας, την αγάπη μας, σταθερή σ’ Αυτόν και στην ένδοξη θεοκρατική του κυβέρνησι δια Χριστού Ιησού. Ας δώσωμε μαρτυρία για την αλήθεια, χωρίς φόβο απ’ τον ονειδισμό των ανθρώπων. Ακολουθώντας μια τέτοια συνετή πορεία, θα ενισχύσωμε την καρδιά μας, γιατί «ο σοφός άνθρωπος ισχύει, και ο άνθρωπος ο φρόνιμος αυξάνει δύναμιν». (Παροιμίαι 24:5) Και πάλιν: «Υπεράνω όλων εκείνων, τα οποία πρέπει να φυλάττωνται, φύλαττε την καρδίαν σου, διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.»—Παροιμίαι 4:23, ΜΙΡ.

Η Γραφική Αλήθεια Ελευθερώνει

ΠΩΣ μπορεί να προβληθή ο ισχυρισμός ότι η Γραφική αλήθεια ελευθερώνει, όταν η ιστορία μαρτυρή ότι μερικοί από τους πιο ευλαβείς σπουδαστάς, κήρυκας και υποστηρικτάς της Γραφής έφθιναν στις φυλακές ή εξωρίζοντο σαν σκλάβοι σε ειδωλολατρικές χώρες;

Το έθνος Ισραήλ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα τούτου. Ως έθνος ήταν το πρώτο που προήσπισε τη Γραφή, κι εν τούτοις κατήντησε να φερθή σε δουλεία από τις Ασσυριακές και Βαβυλωνιακές ορδές που δεν εσέβοντο καθόλου τη Γραφή. Ήταν η Γραφική αλήθεια μέσον απελευθερώσεως σ’ αυτή την περίπτωσι; Αν ναι, με ποια έννοια; Ο απόστολος Ιωάννης επεράτωσε τον κανόνα των Αγίων Γραφών όταν συνεπλήρωσε τη συγγραφή του Ευαγγελίου και των επιστολών του και του Βιβλίου της Αποκαλύψεως, το οποίον συμπίπτει να μιλή