περασμένο έτος με το εν ύδατι βάπτισμα.

15. Σύμφωνα με το Φιλιππησίους 3:13-16, ποιο φρόνημα πρέπει να έχουν τώρα, και το υπόλοιπο, και τα άλλα πρόβατα;

¹⁵ Ο Ιεχωβά Θεός δεν θα βραδύνη πολύ να φέρη αυτούς τους ωρίμους, ευτυχείς διακόνους στη δικαία βασιλεία του. Ο Παύλος είπε: «Τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού. Όσοι λοιπόν είμεθα ώριμοι, τούτο ας φρονώμεν· και εάν φρονήτε τι άλλως πως, και τούτο θέλει αποκαλύψει εις εσάς ο Θεός. Πλην εις εκείνο εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα, ας φρονώμεν το αυτό.» (Φιλιππησίους 3:13-16, NW) Το κεχρισμένο υπόλοιπο πρέπει να έχη αυτό το φρόνημα, και τα άλλα πρόβατα επίσης προτρέπονται ν’ ακολουθήσουν την ίδια συμβουλή.

16. Από εκείνους που παρευρέθησαν στο δείπνον της αναμνήσεως πόσοι πρέπει να είναι βρέφη πνευματικώς, και ποια πορεία που φέρνει ευτυχία πρέπει να λάβωμε ως προς αυτούς;

¹⁶ Όλοι εμείς έχομε λάβει πείραν της λύπης και της δυστυχίας του παλαιού αυτού κόσμου. Τώρα, έχοντας στραφή στον λόγον του Θεού, εμάθαμε τι σημαίνει να είμεθα ευτυχείς και χαρούμενοι στην οργάνωσί του. Ο Πέτρος, λοιπόν, είπε: «Απορρίψαντες λοιπόν πάσαν κακίαν και πάντα δόλον, και υποκρίσεις, και φθόνους, και πάσας καταλαλιάς, επιποθήσατε, ως νεογέννητα βρέφη, το λογικόν άδολον γάλα, δια να αυξηθήτε δι’ αυτού εις σωτηρίαν· επειδή εγεύθητε “ότι αγαθός ο Κύριος”.» (1 Πέτρου 2:1-3, NW) Παντού, λοιπόν, οι δούλοι του Ιεχωβά προσπαθούν να βοηθήσουν τα «νεογέννητα βρέφη» να αυξηθούν και ν’ αποκτήσουν σωτηρία. Είναι πολλοί από τους νέους αυτούς που έχουν ανάγκην βοηθείας ως βρέφη στην αλήθεια. Στην τέλεσι της Αναμνήσεως από τους μάρτυρας του Ιεχωβά κατά το περασμένο έτος, υπήρξαν 667.099 που συγκεντρώθηκαν μαζί με τον λαόν του Θεού εκείνη τη νύχτα. Είναι εύκολο να δούμε ότι υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι, αλλά πάνω από 200.000 από τον αριθμόν αυτόν είναι πνευματικώς βρέφη. Πλείστοι απ’ αυτούς γνωρίζουν τις θεμελιώδεις διδασκαλίες, και είναι ευτυχείς που βλέπουν τη διαφορά μεταξύ της οργανώσεως του Διαβόλου και της οργανώσεως του Ιεχωβά. Περισσότερη ωστόσο αλήθεια θα φέρη ευτυχία, ικανοποίησι, ευχαρίστησι, και τελικά αιώνια ζωή. Γιατί να μην τους βοηθήσωμε όλους να γίνουν ώριμοι στην αλήθεια; Τότε θα γνωρίζουν, όπως ακριβώς και σεις, τη Γραφική αιτία που ο κόσμος αυτός βρίσκεται σ’ αυτή την κατάστασι της καταπτώσεως και την αιτία που ο Ιεχωβά Θεός πρόκειται να τον καταστρέψη. Θα γνωρίζουν τι να πουν στους ανθρώπους για να τους παρηγορήσουν. Θα γνωρίζουν, όπως και σεις, ότι η ευτυχία έρχεται με την απόκτησι ωριμότητος και με τη λήψι της ορθής πορείας τώρα. Η ορθή πορεία είναι το να συνταυτισθούν με τους μάρτυρας του Ιεχωβά στο να αινούν τον Ιεχωβά Θεό, να προάγουν την αληθινή λατρεία, και να κηρύττουν ότι η βασιλεία των ουρανών είναι πλησίον. Αυτό θα σας φέρη αληθινή ευτυχία που έρχεται με την ωριμότητα.

17. Αν κρίνωμε από το Βιβλίο του Έτους 1953, τι κάνει τους μάρτυρας του Ιεχωβά τόσο ευτυχείς, και αν ακόμη βρίσκωνται κάτω από καταδυναστευτικές κυβερνήσεις;

¹⁷ Τι κάνει τόσο ευτυχείς τους μάρτυρας του Ιεχωβά; Κυττάξτε στην έκθεσι της δράσεώς των που περιέχεται στο Βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά του Έτους 1953. Εξετάστε τον πίνακα της υπηρεσίας των στον παγκόσμιο αγρό που δημοσιεύεται στις σελίδες 24 και 25 του τεύχους αυτού της Σκοπιάς. Εκεί είναι η απάντησις—υπηρεσία, αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού. Μερικές χώρες δεν κατονομάζονται στην έκθεσι. Πράγματι, δέκα απ’ αυτές αναφέρονται συνολικώς. Γιατί; Για να προστατευθή το έργο της μαρτυρίας και να μην αποκαλυφθή πόσα άτομα πραγματικά κηρύττουν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα και στις χώρες που τελούν υπό τον έλεγχο δικτατόρων. Οι μάρτυρες εξακολουθούν να λέγουν εκεί τα αγαθά νέα στους άλλους, μολονότι αντιμετωπίζουν τρομερόν διωγμό. Όλοι τους, άσχετα με το πού μπορεί να βρίσκωνται, είναι ευτυχείς ενωμένοι ως ένας άνθρωπος στο να ‘λατρεύουν τον Ιεχωβά εν αγία παρατάξει’. (Ψαλμός 29:2, AS) Να είσθε ένας από αυτούς τους υμνητάς και λάτρεις του Ιεχωβά στη χώρα σας κατά το 1953!

Εγκαταλελειμμένο Γραφικό Βοήθημα Παράγει Καρπό

ΕΝΑΣ νεαρός αγρότης στο Ελ Σαλβαντόρ, αν και ποτέ δεν εφοίτησε σε σχολείο, συνήθιζε να τοποθετή διπλωμένα τα βιβλία του στη ζώνη του και ν’ αυτοδιδάσκεται μελετώντας στο διάστημα της μεσημβρινής διακοπής ή την ώρα που τα βόδια του αναπαύονταν από το άροτρο. Μπορούσε να δη τις θαυμάσιες δυνατότητες που περιέκλειαν οι πράσινοι αγροί και τα δάση, αλλά δεν μπορούσε να εννοήση γιατί μια τέτοια δυνατότης θα καταστραφή. Ούτε μπόρεσαν οι κληρικοί να του δώσουν γι’ αυτό ικανοποιητική εξήγησι.

Η γεμάτη περιέργεια διάνοιά του εξακολούθησε να ερευνά για την απάντησι στο ερώτημα αυτό και σ’ άλλες πολύπλοκες ερωτήσεις. Έλαβε την απάντησι μ’ ένα μάλλον παράξενο τρόπο την παραμονή του γάμου της αδελφής του. Στη διάρκεια της ευθυμίας, ένας επισκέπτης προσπάθησε να φιλήση τη νύμφη. Επακολούθησε μια μάχη με περίστροφα μεταξύ του γαμβρού και του επισκέπτου, ενώ το πλήθος διελύετο φεύγοντας από πόρτες και παράθυρα. Τα φώτα έσβησαν. Όταν οι πυροβολισμοί εσταμάτησαν, ο νεαρός φίλος μας βγήκε συρόμενος κάτω από το τραπέζι όπου είχε καταφύγει για προφύλαξι και είχε βρει ένα πράσινο βιβλίο με τον τίτλο «Έστω ο Θεός Αληθής», που είχε εγκαταλειφθή. Απ’ αυτό το βιβλίο και άλλες εκδόσεις, που αργότερα επρομηθεύθη, εύρε την απάντησι στο ερώτημά του. Τώρα είναι ένας ολοχρόνιος διάκονος, κηρύττοντας τα αγαθά νέα της Βασιλείας του Θεού μεταξύ των γειτόνων του, διαβαίνοντας ρεύματα, αψηφώντας θύελλες και κοιμώμενος νύχτες στο ύπαιθρο, ώστε και άλλοι ακόμη από τους ταπεινούς ανθρώπους του δάσους να μπορέσουν επίσης να λάβουν απάντησι στις απορίες των.