ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Οι σημερινές συζυγικές θάλασσες φορτίζονται με τα ναυάγια πολλών γάμων που εξώκειλαν. Συχνά μια ξένη σάρκα έξω από την γαμήλιο ένωσι εμφανίζεται σαν ένα δόλωμα που σύρει τον γάμο στον τελική συντριβή του. Τέτοια γαμήλια τρίγωνα είναι κοινά στον αμαρτωλό αυτόν κόσμο, και συμβαίνουν όταν ο γάμος είναι οικοδομημένος στη μετακινούμενη άμμο της άστατης σαρκός. Η ασφάλεια είναι να οικοδομήται ο γάμος επάνω στο πέτρινο θεμέλιο του Θείου λόγου. Συμμορφωθήτε με τις απαιτήσεις του. Τόσον ο σύζυγος όσο και η σύζυγος ας ανταποκρίνεται στον θείο κανόνα, δίνοντας ό,τι απαιτεί ο ρόλος που του ανετέθη. Τότε η συζυγική ένωσις θα παραμείνη, αβύθιστη από τις θυελλώδεις επιθέσεις που κρημνίζουν τόσους γάμους σήμερα.

Καμμιά ξένη σαρξ δεν θα παρεισδύση για να σχηματίση ένα τρίγωνο λαγνείας, διότι η θέσις μιας αγάπης ισχυρότερης από την μεταξύ ανδρός και γυναικός θα είναι ήδη κατειλημμένη. Όχι από τον θρησκευτικόν ή τον πολιτικόν λειτουργόν που υπηρετεί στην τελετή αυτή, ούτε από τα νομικά χαρτιά που απαιτούνται από το κράτος· αν και οι υπηρεσίες αυτές και τα έγγραφα είναι αναγκαία. (Λουκάς 20:25· 1 Θεσσαλονικείς 5:22) Θα είναι κατειλημμένη από τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός είναι ο πραγματικός μάρτυς στη θεοκρατική τελετή του γάμου. Δεν πρόκειται απλώς για μια συμφωνία μεταξύ ενός ανδρός και μιας γυναικός, αλλά για τη σύναψι συμφωνίας μεταξύ των δύο ενώπιον του Θεού. Αυτός είναι μάρτυς των θεοκρατικών ευχών του γάμου, και είναι εκείνος που πραγματικά ενώνει τους δύο, αφού ο Ιησούς είπε: «Εκείνο το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη. (Ματθαίος 19:6) Αν λοιπόν το ανδρόγυνο παραμείνη κάτω από τις διατάξεις την γάμου, ο Θεός θα γίνη ο ανιδιοτελής Φίλος ενός τέτοιου θεοκρατικού γάμου και θα τον συνδέεση παρά τις κοσμικές πιέσεις και τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει. Αν ο άνδρας και η γυναίκα κρατούν την πιο μεγάλη αγάπη των για τον Θεό, θέτουν αυτόν πρώτον, υπακούουν σ’ αυτόν πρώτον, αποδίδουν πρώτα σ’ αυτόν τον χρόνο, την ενέργεια και την περιουσία των, ο γάμος των δεν θα γίνη πια έρμαιον της συζυγικής θαλάσσης.

Αυτό το να θέτουν τα ανδρόγυνα τον Θεό πρώτα, καταδεικνύεται από τον απόστολο Παύλο, στην επιστολή 1 Κορινθίους 7:29-31: «Λέγω δε τούτο, αδελφοί, ότι ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος· ώστε και οι έχοντες γυναίκας να ήναι ως μη έχοντες· και οι κλαίοντες, ως μη κλαίοντες· και οι χαίροντες, ως μη χαίροντες· και οι αγοράζοντες, ως μη έχοντες κατοχήν· και οι μεταχειριζόμενοι τον κόσμον τούτον, ως μηδόλως μεταχειριζόμενοι· διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται.» Ο Παύλος εδώ δεν λέγει ότι πρέπει να αναστέλλωνται τα διάφορα συζυγικά καθήκοντα και οι ευθύνες, διότι σ’ αυτό ακριβώς το κεφάλαιο νουθετεί ν’ αποδίδωνται. (1 Κορινθίους 7:3-5) Εκείνο που νουθετεί είναι ότι δεν πρέπει να αποδίδεται ολόκληρη ή η κυριώτερη προσοχή στα ατομικά, ιδιοτελή πράγματα που σχετίζονται με τη σάρκα, είτε αυτά είναι η απόλαυσις του ανδρός ή της γυναικός, είτε η υπερβολική επιδίωξις των ευχαριστήσεων και τέρψεων ή το να επιτρέπωμε στον εαυτό μας να καταβροχθίζεται από τις λύπες και τις θλίψεις μας και να αντλούμε ακόμη μια νοσηρή ικανοποίησι από βαθιά συμπάθεια προς τον εαυτό μας ή το να προσπαθούμε να συσσωρεύσωμε μεγάλα αποκτήματα εμπλεκόμενοι σε κοσμικές υποθέσεις—οι οποίες, ως υπερβολικές περιποιήσεις της σαρκός, χαρακτηρίζουν τον παλαιόν αυτόν κόσμο και θα παρέλθουν μαζί του. Ο Χριστιανός λοιπόν δεν πρέπει να θάπτεται ή βυθίζεται πολύ βαθιά σ’ αυτά τα πράγματα με παραμέλησι εκείνων που είναι αιώνια, και μάλιστα τώρα που «ο υπόλοιπος χρόνος είναι σύντομος». Τίποτε δεν πρέπει να επιτρέπεται να απορροφά τον χρόνον του Χριστιανού ώστε να μην του μένη καθόλου καιρός για την υπηρεσία του Ιεχωβά. Ώστε μέσα στην ενδεδειγμένη αυτή άποψι ζη το ανδρόγυνο σαν να είναι άγαμοι, θέτοντας πάντοτε τον Ιεχωβά πρώτα.

Μόνον όσοι γάμοι ανταποκρίνονται στις ανωτέρω θείες απαιτήσεις είναι αληθινά επιτυχημένοι γάμοι, κι έχουν την ευκαιρία μιας ένδοξης επιτυχίας. Μπορεί να παραμείνουν και στον νέο κόσμο του Ιεχωβά, όπου τα επίγεια ανδρόγυνα θα εκτελέσουν τελικά την εντολή που πρώτα εδόθη από τον Θεό στην Εδέμ, να ‘πληθυνθούν και να γεμίσουν την γην’.—Γένεσις 1:28.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Αύγουστο

16 Παν κλήμα εν εμοί μη φέρον καρπόν, εκκόπτει αυτό· και παν το φέρον καρπόν, καθαρίζει αυτό, δια να φέρη πλειότερον καρπόν.—Ιωάννης 15:2. Σ 1/12/52 5α

17 Η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ’ εις το τέλος θέλει λαλήσει, και δεν θέλει ψευσθή.—Αββακούμ 2:3. Σ 15/12/52 17α

18 Καθιερώσατε εαυτούς σήμερον εις τον Κύριον, έκαστος επί τον υιόν αυτού, και έκαστος επί τον αδελφόν αυτού, δια να δοθή εις εσάς ευλογία σήμερον.—Έξοδος 32:29. Σ 15/8/52 22

19 Ιδού, απέρριψαν τον λόγον του Ιεχωβά· και ποια σοφία είναι εν αυτοίς;—Ιερεμίας 8:9, ΑΣ. Σ 15/3/53 12α

20 Και αύτη είναι η εντολή αυτού, το να πιστεύσωμεν εις το όνομα του Υιού αυτού Ιησού Χριστού, και να αγαπώμεν αλλήλους.—1 Ιωάννου 3:23. Σ 1/4/53 8-10

21 Πρόσεχε, ουρανέ, και θέλω λαλήσει· και ας ακούη η γη τους λόγους του στόματός μου. Διότι θέλω εξυμνήσει το όνομα του Ιεχωβά· απόδοτε μεγαλωσύνην εις τον Θεόν ημών.—Δευτερονόμιον 32:1, 3, ΑΣ. Σ 1/1/53 1-3α

22 Έως της παρούσης ώρας . . . κοπιώμεν εργαζόμενοι με τας ίδιας ημών χείρας.—1 Κορινθίους 4:11, 12. Σ 1/5/52 5α

23 Αληθεύοντες δε εν αγάπη αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα, ος εστιν η κεφαλή, ο Χριστός.—Εφεσίους 4:15, Κείμενον. Σ 1/2/52 7α

24 Μη εμποδίζετε αυτόν· . . . επειδή όστις δεν είναι καθ’ ημών, είναι υπέρ ημών.—Μάρκος 9:39, 40. Σ 15/5/52 12

25 Αλλά τώρα σας έγραψα, να μη συναναστρέφησθε, εάν τις, αδελφός ονομαζόμενος, ήναι πόρνος, ή πλεονέκτης, ή ειδωλολάτρης, ή λοίδορος, ή μέθυσος, ή άρπαξ· με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε.—1 Κορινθίους 5:11. Σ 1/6/52 10, 15α

26 Και λαβών ο Μωυσής το αίμα, ερράντισεν επί τον λαόν, και είπεν, Ιδού το αίμα της διαθήκης, την οποίαν ο Κύριος έκαμε προς εσάς κατά πάντας τούτους τους λόγους.—Έξοδος 24:8. Σ 15/8/52 25

27 Έχετε άλας εν εαυτοίς, και ειρηνεύετε εν αλλήλοις.—Μάρκος 9:50. Σ 15/12/52 19, 20α

28 Εν παντί συνιστώντες εαυτούς ως υπηρέται Θεού, εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν.—2 Κορινθίους 6:4. Σ 15/2/53 13, 11, 12

29 Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.—Λουκάς 21:28. Σ 1/8/52 11β

30 Ο λαός σου προσφέρεται πρόθυμος κατά την ημέραν της δυνάμεώς σου, εν αγία παρατάξει.—Ψαλμός 110:3. ΑΣ. Σ 1/1/53 21, 22α

31 Τότε προσευχήθη ο Μανωέ προς τον Κύριον . . . Ο άνθρωπος του Θεού . . . ας διδάξη ημάς τι να κάμωμεν εις το παιδίον, το οποίον μέλλει να γεννηθή.—Κριταί 13:8. Σ 1/5/52 9

Μελέτες «Σκοπιάς»

Εβδομάς 6 Σεπτεμβρίου: Ο Αποκλειστικός Θεός.

Εβδομάς 13 Σεπτεμβρίου: Ο Ιεχωβά: Σύζυγος, Πατήρ και Διδάσκαλος.