Σίξτος Ε΄ (1585-1590) διώρισε τον μικροανεψιό του Αλέξανδρο καρδινάλιο σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών.

Επίσης στους νεωτέρους χρόνους κατ’ επανάληψιν διαβάζομε για νεαρούς διακόνους που υπηρέτησαν στους άμβωνας. Ίσως η πιο χτυπητή περίπτωσις ήταν εκείνη ενός τετραετούς γυιού ενός κληρικού της Καλιφορνίας, ο οποίος εκήρυττε το 1948, 1949. Πράγματι, λόγω του ότι ο νεαρός αυτός διάκονος ετέλεσε ένα γάμο, υπεβλήθη νομοσχέδιο που αποτελούσε προσθήκη στη νομοθεσία του Μισούρι απαγορεύοντας σε διακόνους κάτω των δεκαεπτά ετών να τελούν γάμους. Το νομοσχέδιον, όμως, απερρίφθη με τη δικαιολογία ότι παρεβίαζε τη θρησκευτική ελευθερία.

Τι απαιτείται για να είναι κανείς διάκονος του Ιεχωβά Θεού αυτόν τον καιρό; Αφιέρωσις στον Ιεχωβά, επίγνωσις του λόγου του, επιθυμία και ικανότης να τον πη κανείς στους άλλους, και πιστότης παρά την εναντίωσι. Το ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς ενήλικος για να έχη αυτά τα προσόντα καταφαίνεται από την εξής έκθεσι που ελήφθη από ένα περιοδεύοντα εκπρόσωπο της Εταιρίας Σκοπιά που υπηρετεί στη Χρυσή Ακτή:

«Όταν έφθασα στη μικρή παραλιακή πόλι της Σένια Μπεράκου συνήντησα ένα νεαρό αδελφό δεκατριών περίπου ετών, του οποίου το ένα μάτι είχε αιματηρά στίγματα. Όταν τον ερώτησα για την αιτία τούτου μου είπε την πείρα του. Ήλθε για πρώτη φορά σε επαφή με την αλήθεια πριν από δύο χρόνια ακολουθώντας ένα μεγαλύτερο συμμαθητή του στην Αίθουσα Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ύστερ’ από λίγον καιρό ο συμμαθητής του έπαυσε να ενδιαφέρεται, όχι όμως κι αυτός. Σε λίγο επήγαινε με τους αδελφούς στο από σπίτι σε σπίτι έργον κηρύγματος. Επειδή η μητέρα του είχε πεθάνει, ο δε πατέρας του απουσίαζε, εργαζόμενος στην Ακτή του Ελεφαντόδοντος, έμενε με μια μάμμη του και μια θεία του οι οποίες κατ’ επανάληψιν τον έδειραν για να τον αποθαρρύνουν στη δράσι του, αλλά μάταια. Δυο φορές τον εμπόδισαν να παρευρεθή σε μια συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά όπου ήλπιζε να βαπτισθή, αλλά μόνο με την απόκρυψι των ρούχων του. Την ημέρα που τον είδα ετοιμαζόταν να έλθη στο ομαδικό έργο κηρύγματος, οπότε η θεία του τον έπιασε κι έβαλε μερικά παιδιά να τον ξαπλώσουν κάτω και να τον δείρουν. Μετά την κακοποίησι αυτή τους ρώτησε αν αυτό ήταν όλο που μπορούσαν να κάμουν και ύστερα έφυγε για να μας συναντήση για το έργο της μαρτυρίας. Αυτός ο δαρμός δικαιολογούσε το μάτωμα του ματιού του.

»Οι άνθρωποι τον χλευάζουν που πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι, αποκαλώντας τον ασέμπφο που σημαίνει ‘φορεύς αγαθών νέων’. Αυτός ψύχραιμα τούς λέγει πως εκτιμά αυτό το όνομα, διότι τέτοιος πραγματικά είναι, και ύστερα τους ρωτάει γιατί δεν θέλουν κι αυτοί να γίνουν ασέμπφος, φορείς αγαθών νέων.

»Του λέγουν ότι θα έπρεπε να είναι στο σχολείο αντί να κηρύττη έτσι, κι εκείνος απαντά τονίζοντας το επείγον του αγγέλματος. Το γεγονός είναι ότι παρά τη διακονική του δράσι είναι πρώτος στην τάξι του σχολείου του. Οι απαντήσεις του είναι τόσο ευγενικές και έξυπνες ώστε μερικοί εκφράζουν δυσαρέσκεια και άλλοι έκπληξι που προέρχονται τέτοιες απαντήσεις από ένα τόσο μικρό παιδί σαν αυτόν. Όταν πηγαίνει από θύρα σε θύρα, ο χαρτοφύλακάς του, που περιέχει Γραφικά βιβλία, σχεδόν σύρεται πάνω στο έδαφος, τόσο μικρός είναι ο διάκονος αυτός.

»Νωρίς την Κυριακή το πρωί τον βαπτίσαμε και μπορείτε να φαντασθήτε τη χαρά του που μπόρεσε επί τέλους να συμβολίση την αφιέρωσί του και να κάμη δημοσία εκδήλωσι της αφιερώσεώς του στον Ιεχωβά.»

Πόσοι κατ’ όνομα Χριστιανοί διάκονοι, ώριμοι σε χρόνια, δείχνουν τέτοια κατανόησι, ζήλο και ακεραιότητα; Αληθινά, όχι η ηλικία αλλά οι καρποί προσδιορίζουν το αν είναι κανείς ή όχι διάκονος του Θεού. Η ηλικία δεν αποτελεί φραγμό στη διακονία.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Σεπτέμβριο

1 Και βαπτισθείς ο Ιησούς . . . είδε το πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν, και ερχόμενον επ’ αυτόν.—Ματθαίος 3:16. Σ 15/8/52 30

2 Διότι ιδού, αυτό τούτο, το ότι ελυπήθητε κατά Θεόν, πόσην σπουδήν εγέννησεν εις εσάς.—2 Κορινθίους 7:11. Σ 1/6/52 28α

3 Ο δε Κύριος είναι το πνεύμα· και όπου είναι το πνεύμα του Κυρίου, εκεί ελευθερία.—2 Κορινθίους 3:17. Σ 1/10/52 16, 17

4 Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξησεν.—1 Κορινθίους 3:6. Σ 1/12/52 27α

5 Ο Θεός είναι φως και σκοτία εν αυτώ δεν υπάρχει ουδεμία.—1 Ιωάννου 1:5. Σ 1/4/53 14

6 Έχοντες λοιπόν τοιαύτην ελπίδα, πολλήν παρρησίαν μεταχειριζόμεθα.—2 Κορινθίους 3:12. Σ 1/2/52 16-18

7 Διότι οι ζώντες κατά την σάρκα, τα της σαρκός φρονούσιν οι δε κατά το πνεύμα, τα του πνεύματος.—Ρωμαίους 8:5. Σ 15/11/52 25

8 Όταν . . . η Σαμάρεια και αι θυγατέρες αυτής επιστρέψωσιν εις την προτέραν αυτών κατάστασιν, τότε θέλεις επιστρέψει, συ και αι θυγατέρες σου, εις την προτέραν σας κατάστασιν.—Ιεζεκιήλ 16:55. Σ 1/9/52 10, 11

9 Μωυσής και Ηλίας . . . φανέντες εν δόξη, έλεγον τον θάνατον αυτού [του Ιησού], τον οποίον έμελλε να εκπληρώση εν Ιερουσαλήμ.—Λουκάς 9:30, 31. Σ 1/11/52 5, 6α

10 Τεκνία φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων.—1 Ιωάννου 5:21. Σ 15/6/52 5α

11 Θέλω υψώσει αυτόν, διότι εγνώρισε το όνομά μου. Θέλει με επικαλείσθαι, και θέλω εισακούει αυτού· μετ’ αυτού θέλω είσθαι εν θλίψει· θέλω λυτρόνει αυτόν, και θέλω δοξάζει αυτόν.—Ψαλμός 91ος 14, 15. Σ 15/2/53 5, 6α

12 Ιδού, έρχομαι· εν τω τόμω του βιβλίου είναι γεγραμμένον περί εμού· χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου.—Ψαλμός 40:7, 8. Σ 15/12/52 7, 8

13 Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής.—Αποκάλυψις 18:4. Σ 15/5/52 19α

14 Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως.—Εβραίους 10:26, 27. Σ 1/6/52 5, 6β

15 Κατάστρεψον αυτούς . . . ας γνωρίσωσιν ότι ο Θεός δεσπόζει εν Ιακώβ έως των περάτων της γης.—Ψαλμός 59:13. Σ 15/2/53 14, 15α

Μελέτες «Σκοπιάς»

Εβδομάς 20 Σεπτεμβρίου: Διδακτοί του Ιεχωβά.

Εβδομάς 27 Σεπτεμβρίου: Διδασκαλία του Ναού.