ούτε θα το χαλαρώση τώρα, ψάλλοντας αίνους στον Ύψιστον. Έχουν το μεγάλο προνόμιο να κηρύττουν τα αγαθά νέα στους πτωχούς και να ελευθερώνουν εκείνους που είναι δέσμιοι του θεού του κόσμου τούτου. Το όνομά του είναι Σατανάς.

22. Πώς προσφερόμεθα στην υπηρεσία του Ιεχωβά, και ποιο ετήσιο εδάφιο εκπληρώνομε;

²² Ο καιρός ήλθε για να κηρύξωμε και να παρηγορήσωμε τους λαούς του κόσμου και να τους πούμε για τον Θεόν του νέου κόσμου. Το όνομά του είναι Ιεχωβά. Οι δούλοι του Θεού προσφέρονται στην υπηρεσία του προθύμως. Είναι χαρούμενοι καθώς προχωρούν. Θυμούνται τον Ψαλμό 110:3 (AS): «Ο λαός σου προσφέρεται προθύμως κατά την ημέραν της δυνάμεώς σου, εν αγία παρατάξει.» Με πραγματική χαρά και ευφροσύνη οι μάρτυρες του Ιεχωβά προχωρούν στο έργο των σήμερα με ενότητα ο ένας προς τον άλλον και ως ένας άνθρωπος για να ψάλουν τους αίνους του Υψίστου. Πόσο μεγάλη είναι η χαρά τους επειδή προσέχουν στη φωνή του Ιεχωβά! Έτσι, με τα λόγια του εδαφίου που οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξέλεξαν για το ημερολόγιό τους του 1953, θα ‘λατρεύσουν τον Ιεχωβά εν αγία παρατάξει’.—Ψαλμός 29:2, AS.

Ιωάννης ο Βαπτιστής, Πρόδρομος Του Ιησού

Ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ Θεός, που προλέγει με ακρίβεια τα γεγονότα, διεκήρυξε πάνω από τετρακόσια χρόνια πριν από τη γέννησι του Ιωάννου του Βαπτιστού: «Ιδού, εγώ θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθη η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής.» (Μαλαχίας 4:5, AS· Λουκάς 1:17) Νωρίτερα ακόμη, πάνω από 700 χρόνια πριν από τη γέννησι του Ιωάννου, ο Ιεχωβά ανήγγειλε ότι αυτός ο όμοιος με τον Ηλία θα ήταν σαν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ετοιμάσατε την οδόν του Ιεχωβά· ευθείας κάμετε εν τη ερήμω τας τρίβους του Θεού ημών.» (Ησαΐας 40:3, AS· Ματθαίος 3:3) Ώστε η γέννησις του Ιωάννου του Βαπτιστού έξη μήνες πριν από τον Ιησούν, δεν ήταν τυχαίο γεγονός, ούτε ωφείλετο στη φυσική πορεία των πραγμάτων. Πραγματικά, η γέννησις του Ιωάννου ήταν τόσο θαυματουργική όσο ήταν και η γέννησις του υποσχεμένου τέκνου Ισαάκ, διότι οι γονείς του, Ζαχαρίας και Ελισάβετ, είχαν περάσει την κανονική ηλικία της παιδογονίας.—Λουκάς 1:18.

Πριν ακόμη από τη σύλληψί του, η αποστολή, το έργον και ο τρόπος ζωής του Ιωάννου είχαν προκαθορισθή από τον άγγελο Γαβριήλ κατ’ εντολήν του Θεού. Επρόκειτο να κάμη μεγάλα πράγματα στην υπηρεσία του Ιεχωβά, να αναλάβη το έργο του με πνεύμα και δύναμι Ηλία, και να επιστρέψη τους απειθείς από τον δρόμο του θανάτου προετοιμάζοντάς τους να δεχθούν τον Μεσσία Χριστό. Επρόκειτο να είναι Ναζηραίος, τελείως αφιερωμένος στον Θεό, και να μην εγγίση κρασί ή άλλο δυνατό ποτό. Ακόμη και το όνομά του Ιωάννης, που σημαίνει «ο Γιάχ είναι ευμενής», είχε εκλεγή από τον Κύριον. (Λουκάς 1:13-17· Αριθμοί 6:2, 3) Σαν τον Σαμουήλ, από την παιδική του ηλικία είχε αφιερωθή στην ένδοξη υπηρεσία του Υψίστου Θεού.—1 Σαμουήλ 1:11, 24-28.

Λόγω των θείων αυτών προκαθορισμών, όταν το βρέφος περιετμήθη την ογδόη ημέρα, ο ιερεύς πατέρας του απεκάλυψε με θεία έμπνευσι: «Και συ, παιδίον, προφήτης του Υψίστου θέλεις ονομασθή· διότι θέλεις προπορευθή προ προσώπου του Ιεχωβά, εις το να ετοιμάσης τας οδούς αυτού, εις το να δώσης γνώσιν σωτηρίας εις τον λαόν αυτού, δια της αφέσεως των αμαρτιών αυτών, δια σπλάγχνα ελέους του Θεού ημών. (Λουκάς 1:76-78, NW) Η δημοσία αυτή διακονία θα ήταν μεγάλης σπουδαιότητος· όλα τα άλλα πράγματα της ζωής του Ιωάννου δεν ήσαν τόσο σπουδαία. Γι’ αυτό και η Γραφή καλύπτει τα πρώτα τριάντα χρόνια της ζωής του Ιωάννου με ένα μόνο εδάφιο: «Το δε παιδίον ηύξανε, και εδυναμούτο κατά το πνεύμα, και ήτο εν ταις ερήμοις, έως της ημέρας καθ’ ην έμελλε να αναδειχθή προς τον Ισραήλ.»—Λουκάς 1:80.

Η «ΦΩΝΗ» ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΒΟΑ

Στο δέκατο πέμπτο έτος της βασιλείας του Καίσαρος Τιβερίου, όταν ο Πόντιος Πιλάτος ήταν κυβερνήτης της Ιουδαίας και ο Ηρώδης Αντίπας διοικούσε την επαρχία της Γαλιλαίας, ο Ιωάννης ο βαπτιστής κάνει έναρξι της διακονίας του στην έρημο με το άγγελμα: «Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» (Λουκάς 3:1, 2· Μάρκος 1:4· Ματθαίος 3:2) Ο όχλος ολοκλήρου της υπαίθρου ξυπνά και διεγείρεται. Ήταν πραγματικά ένα παράξενο άγγελμα, αλλά η ειλικρίνεια, η πειστικότης και η δύναμις με την οποία μιλούσε ο κήρυξ Ιωάννης κατέπεισε μεγάλα πλήθη τιμίων και ειλικρινών ανθρώπων ότι ήταν άνθρωπος σταλμένος από τον Θεό και εκινείτο από το άγιο πνεύμα του Θεού για να δώση μια προειδοποίησι υψίστης σπουδαιότητος. Ως προφήτης του Κυρίου αναγνωρίσθηκε εύκολα από την ενδυμασία του και την αφοσίωσί του.—Ματθαίος 3:4· Μάρκος 1:6.

Η φήμη του ανθρώπου αυτού ξαπλώθηκε σαν τη φωτιά των αγρών, ώσπου και οι ιερείς και οι Λευίτες ακόμη εταξίδευαν από την πρωτεύουσα Ιερουσαλήμ για να εξακριβώσουν τι συμβαίνει. Να μετανοήσουν; Γιατί, και από τι πράγμα: Ποιος ήταν ο άνθρωπος αυτός; Ήθελαν να μάθουν. Ο Ιωάννης τούς εξήγησε:

«Δεν είμαι εγώ ο Χριστός». «Και ηρώτησαν αυτόν, Τι λοιπόν; Ηλίας είσαι συ; Και λέγει, Δεν είμαι. Ο προφήτης είσαι συ; και απεκρίθη, Ουχί. Είπον λοιπόν προς αυτόν, Τις είσαι; δια να δώσωμεν απόκρισιν εις τους αποστείλαντας ημάς· τι λέγεις περί σεαυτού; Απεκρίθη, Εγώ είμαι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ευθύνατε την οδόν του Ιεχωβά,» καθώς είπεν Ησαΐας ο προφήτης. Οι δε απεσταλμένοι ήσαν εκ των Φαρισαίων· και ηρώτησαν αυτόν, και είπον προς αυτόν, Διά τι λοιπόν βαπτίζεις, εάν συ δεν ήσαι ο Χριστός, ούτε ο Ηλίας, ούτε ο προφήτης;»—Ιωάννης 1:20-25, NW.

Σχετικά με το τελευταίο αυτό ζήτημα της μετανοίας και του βαπτίσματος, ο μάρτυς αυτός του Θεού στην έρημο είπε κατ’ ουσίαν: ‘Εγώ βαπτίζω τους αμαρτωλούς που μετανοούν με νερό, αλλά έρχεται οπίσω μου ένας ισχυρότερός μου, ο οποίος θα τους βαπτίση με άγιο πνεύμα και με φωτιά. Εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να σκύψω και να λύσω το λουρί των υποδημάτων του μεγαλυτέρου Αυτού! Και προσέξτε! κρατεί το φτυάρι στο χέρι του και θα καθαρίση το αλώνι του και θα συνάξη το σιτάρι στην αποθήκη, και το άχυρο θα το κατακαύση.»—Ματθαίος 3:11, 12· Μάρκος 1:7, 8· Λουκάς 3:15-17· Πράξεις 1:5· 11:16.

«ΠΑΝΤΕΣ» ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

Υπήρχαν πολλοί που ήσαν σαν το σιτάρι και ωμολογούσαν φανερά τις αμαρτίες τους που αποτελούσαν απιστία στη διαθήκη του Νόμου, έδειχναν δε δημοσία την ειλικρίνειά τους αφήνοντας τον Ιωάννη να τους βαπτίζη στον Ιορδάνη ποταμό. (Ματθαίος 3:5, 6) Έτσι ήρχοντο στην κατάλληλη κατάστασι να δεχθούν τον Μεσσία