όμοια δραστηριότητα την παρηγορία της αληθείας στους καλής θελήσεως ανθρώπους. Σ’ αυτό εναντιώνονται τα σύγχρονα πανομοιότυπα των γραμματέων και Φαρισαίων, οι ψευδείς θρησκευτικοί διδάσκαλοι του «Χριστιανισμού». Παραστατική της διαφοράς μεταξύ των δύο τάξεων είναι η πρόσφατη έκθεσις που ελήφθη από δύο νεαρούς ιεραποστόλους που κηρύττουν τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού στο Τάιλαντ (Σιάμ) από τον περασμένο Ιούλιο:

«Λοιπόν, συνηθίζομε στο έργον εδώ και αρχίζομε να αισθανώμεθα σαν στον τόπο μας. Έχομε ένα σημαντικό αριθμό Γραφικών μελετών με τους ανθρώπους, μερικοί δε απ’ αυτούς προοδεύουν πολύ καλά. Την τελευταία Κυριακή είχαμε την πρώτη μας δημοσία ομιλία στο Κόρατ. Αυτή έγινε στον οίκο μας και στην Αγγλική. Επειδή λίγοι εδώ μπορούν να καταλάβουν Αγγλικά, συγκινηθήκαμε που είδαμε σαράντα άτομα στη διάλεξι. Μεταξύ των παρόντων ήσαν ο βοηθός επιθεωρητής της εκπαιδεύσεως για τη Βορειοανατολική Περιφέρεια του Τάιλαντ και ο επιθεωρητής της διοικήσεως, καθώς κι ένας τοπικός δικαστής· και οι τρεις αυτοί μελετούν τη Γραφή μ’ έναν από τους ιεραποστόλους.

»Ο Ιεχωβά ασφαλώς έκαμε θετική εργασία συγχίζοντας τις γλώσσες. Δεν είναι εύκολο έργον το να μάθη κανείς μια απ’ αυτές τις Ανατολικές γλώσσες· είναι πολύ διαφορετικές και φαίνονται να έχουν πάρα πολλές εξαιρέσεις από τους κανόνας που μαθαίνομε. Ωστόσο, οι άνθρωποι φαίνεται να νομίζουν ότι τα καταφέρνομε πολύ καλά, και συχνά, μας ρωτούν πόσα χρόνια έχομε κάμει στο Τάιλαντ. Ελπίζομε να κάμωμε ομιλίες στη γλώσσα του Τάιλαντ σε λίγον καιρό. Αυτό είναι ενθαρρυντικό, δεν είναι έτσι;

»Όχι μόνο οι Ανατολικές γλώσσες, αλλά και οι Ανατολικές θρησκείες παρουσιάζουν ένα μεγάλο πρόβλημα. Απαιτείται πραγματική προσπάθεια και χρόνος για να πεισθή ένας Βουδδιστής για την αλήθεια της Γραφής. Όταν αρχίζετε μια Γραφική μελέτη πρέπει πρώτα να κάμετε πολλές επεξηγήσεις για ν’ αποδείξετε ότι ο Θεός όντως υπάρχει· και ύστερα αυτοί δεν έχουν καμμιά γνώσι περί Αδάμ και Εύας, Νώε και κατακλυσμού, Αβραάμ και Μωυσέως, ή άλλων Βιβλικών προσώπων και γεγονότων· γι’ αυτό πρέπει να ξεκινά κανείς από την πρώτη αρχή.

Υπάρχουν κι άλλοι ιεραπόστολοι εδώ· αυτοκαλούνται Ιεραποστολική Συμμαχία, και είναι από την Αμερική. Αν και βρίσκονται εδώ από πολλά χρόνια, έκαμαν λίγη πρόοδο. Η τάξις των Γραφικής μελέτης στην Αγγλική τις Κυριακές ελκύει μερικούς που θέλουν να μάθουν Αγγλικά κι έπειτα έχουν επίσης κι ένα Κυριακό σχολείο για τα παιδιά. Δαπανούν πολύν χρόνον παίζοντας τέννυς και μπάντμιντον. Οι άνθρωποι διέκριναν ήδη τη διαφορά μεταξύ αυτών και των ιεραποστόλων της Σκοπιάς, και συχνά σχολιάζουν το γεγονός ότι εμείς είμεθα πάντοτε απασχολημένοι και ποτέ δεν παίζομε τέννυς και μπάντμιντον, αλλ’ ασχολούμεθα με τους πολλούς τους οποίους διδάσκομε. Ρωτούν επίσης γιατί εμείς δεν έχομε υπηρέτας και αυτοκίνητα όπως έχουν οι άλλοι ιεραπόστολοι. Οι άλλοι ιεραπόστολοι το φέρουν βαρέως που βρισκόμαστε εδώ· μας είπαν ότι αυτός ήταν δικός τους αγρός, και μας ρώτησαν γιατί ήλθαμε κι εμείς, αφού αυτοί πρώτοι ήλθαν εδώ.

»Τον άλλο μήνα ελπίζομε να πάμε σε μια συνέλευσι μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μπανγκόκ σε απόστασι 180 περίπου μιλίων απ’ εδώ! Θα είναι μια νέα πείρα για μας, διότι ολόκληρο το πρόγραμμα θα είναι στη γλώσσα του Τάιλαντ. Θα είναι πραγματική ευχαρίστησις να συναντήσωμε κι άλλους ιεραποστόλους, διότι υπάρχουν μόνο πέντε στον όμιλό μας εδώ.»

Ναι, υπάρχουν ιεραπόστολοι και «ιεραπόστολοι». «Ιεραπόστολοι» των οποίων το μόνο μέλημα είναι να θρέψουν τους εαυτούς των, και ιεραπόστολοι των οποίων το κύριον μέλημα είναι να τρέφουν το ποίμνιο των προβατοειδών ατόμων, των ανθρώπων καλής θελήσεως—Ιεζεκιήλ 34:2.

Λάβετε την Απόφασί σας

ΚΑΤ’ επανάληψιν αγαθής προθέσεως θρησκευτικοί άνθρωποι λέγουν ότι ο Θεός «προσπαθεί να προσηλυτίση τον κόσμο». Για να βοηθήσουν τον Θεό να το κάμη αυτό, ενδιαφέρονται, μεταξύ άλλων, για εγχώριες και ξένες ιεραποστολές. Εν τούτοις, αν κρίνωμε από την πρόοδο που έγινε στον περασμένον αιώνα, καθίσταται προφανές ότι ο σκοπός των να προσηλυτίσουν τον κόσμο ποτέ δεν θα πραγματοποιηθή, διότι όχι μόνο διπλασιάσθηκε στο διάστημα αυτό ο λεγόμενος «μη Χριστιανικός» πληθυσμός, αλλά και ό,τι ακόμη προβάλλει ως Χριστιανικό, απέχει περισσότερο από το να είναι πραγματικά Χριστιανικό. Πρέπει σαφώς να υπάρχη λάθος κάπου.

Εν πρώτοις ας σημειωθή ότι ο Θεός δεν προσπαθεί να κάμη κάτι. Αυτός προστάσσει και γίνεται. Είπε: «Γενηθήτω φως. Και έγεινε φως.» (Γένεσις 1:3) Ό,τι θέλει το εκπληρώνει: «Ελάλησα, και θέλω κάμει να γείνη· εβουλεύθην, και θέλω εκτελέσει αυτό.» (Ησαΐας 46:11) Προφανέστατα, λοιπόν, η βουλή του Θεού δεν περιλαμβάνει την προσηλύτισι του κόσμου από τους δούλους του, αλλιώς ο σκοπός αυτός δεν θα έφθανε ολοένα πια μακριά από την πραγματοποίησί του.

Αλλά δεν προσέταξε ο Ιησούς τους ακολούθους του να ‘μαθητεύσουν πάντα τα έθνη’ και δεν προείπε ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα εκηρύττετο σε όλο τον κόσμο; Είναι αληθές αυτό, αλλά σημειώστε ότι δεν διέταξε να προσηλυτίσουν όλα τα έθνη, αλλά να ‘μαθητεύσουν’ δηλαδή να κάμουν μαθητάς από όλα τα έθνη. Επίσης, να κηρύξουν το ευαγγέλιο της Βασιλείας εις πάντα τα έθνη «προς μαρτυρίαν», όχι για την προσηλύτισι όλων των εθνών. Τα πράγματα δείχνουν ότι οι εντολές αυτές εκπληρώνονται· γίνονται μαθηταί από όλα τα έθνη, η δε μαρτυρία δίδεται σε όλο τον κόσμο.—Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.

Το ότι ο Ιησούς δεν ανέμενε να προσηλυτίσουν οι μαθηταί του τον κόσμο καταφαίνεται από τα ίδια του τα λόγια, όπως αναγράφονται στο κατά Λουκάν 18:8: «Ο υιός του ανθρώπου όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» Σημειώστε επίσης την προφητεία του: «Καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.» Ο κόσμος βέβαια δεν προσηλυτίσθη στον Θεό κατά την εποχή του Νώε παρά τη θαυμαστή εκδήλωσι πίστεως που έκαμε ο Νώε κατασκευάζοντας την κιβωτό και προειδοποιώντας για τον κατακλυσμό.—Ματθαίος 24:37· Εβραίους 11:7· 2 Πέτρου 2:5.

Η κακή αντίληψις όσον αφορά την προσπάθεια του Θεού να προσηλυτίση τον κόσμο, βασίζεται σε αποτυχία εκτιμήσεως του γεγονότος ότι ο κύριος σκοπός του Ιεχωβά είναι να διεκδικήση την υπεροχή του και το όνομά του και ότι η σωτηρία πλασμάτων είναι—που μπορεί να λεχθή—δευτερεύουσα μόνον υπόθεσις. Ο Ιεχωβά μάς λέγει ότι απηλευθέρωσε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο για να κάμη όνομα για τον εαυτό του· για τον ίδιο λόγο τούς απηλευθέρωσε από τη Βαβυλώνα και τους αποκατέστησε στη Παλαιστίνη: «Εγώ δεν κάμνω τούτο ένεκεν υμών, οίκος Ισραήλ, αλλ’ ένεκεν του αγίου ονόματός μου.»—2 Σαμουήλ 7:23· Ιεζεκιήλ 36:22.

Ο Ιεχωβά Θεός δεν χρειάζεται τον μηδαμινό άνθρωπο για την εκπλήρωσι των βουλών του. Είναι κάτω της αξιοπρεπείας του και της θέσεώς του να εκλιπαρήση ή εξαναγκάση οποιαδήποτε από τα πλάσματά του να τον λατρεύσουν. Δεν καταφεύγει ούτε σε απειλές βασανισμού μετά θάνατον ούτε σε φυσικές βλάβες στην παρούσα ζωή· ο Ισλαμισμός, η Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία, και πολλές άλλες θρησκείες πράττουν εν τούτοις τα αντίθετο.