υπάρχη τότε θάνατος λόγω της αμαρτίας που κληρονομήθηκε από τον Αδάμ, ούτε λύπη, ούτε κραυγή ούτε πόνος, γιατί όλα τα προηγούμενα αυτά θα έχουν περάσει. (Αποκάλυψις 21:4) Έτσι, αντί η γη να ερημωθή για χίλια έτη, θα είναι υπερπλήρης από ευκαιρίες για ζωή, δράσι και ευλογίες.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Οκτώβριο

16 Ευλογητός Ιεχωβά ο Θεός του Ισραήλ, από του αιώνος και έως του αιώνος· και ας λέγη πας ο λαός, Αμήν, Αινείτε τον Ιεχωβά.—Ψαλμός 106:48. ΑΣ. Σ 15/4/53 25

17 Θυσία του Θεού είναι πνεύμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, Θεέ, δεν θέλεις καταφρονήσει.—Ψαλμός 51:17. Σ 1/6/52 27, 28α

18 Ηλεήθην όμως διότι αγνοών έπραξα εν απιστία.—1 Τιμόθεον 1:13. Σ 1/9/52 18α

19 Παρακαλώ . . . να κάμνητε δεήσεις, . . . υπέρ πάντων ανθρώπων, υπέρ βασιλέων, και πάντων των όντων εν αξιώμασι.—1 Τιμόθεον 2:1, 2. Σ 15/9/52 17α

20 Η καρδία σου υψώθη δια το κάλλος σου· έφθειρας την σοφίαν σου δια την λαμπρότητά σου.—Ιεζεκιήλ 28:17. Σ 1/12/52 10

21 Γέροντας, νέους, και παρθένους, και νήπια, και γυναίκας, φονεύσατε μέχρις εξαλείψεως.—Ιεζεκιήλ 9:6. Σ 1/5/52 22

22 Ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς· ευλογείτε, και μη καταράσθε.—Ρωμαίους 12:14. Σ 15/12/52 16

23 Έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.—2 Κορινθίους 7:1. Σ 15/2/53 6

24 Ας αναγγείλωσι τα πρότερα, τι ήσαν, δια να στοχασθώμεν αυτά, και να γνωρίσωμεν τα έσχατα αυτών· . . . Αναγγείλατε τα συμβησόμενα εις το μετέπειτα, δια να γνωρίσωμεν ότι είσθε θεοί.—Ησαΐας 41:22, 23. Σ 15/3/53 2β

25 Κάθηται ο Ιεχωβά Βασιλεύς εις τον αιώνα.—Ψαλμός 29:10, ΑΣ. Σ 1/1/53 19α

26 Έν σώμα και έν πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας· είς Κύριος.—Εφεσίους 4:4, 5. Σ 1/2/52 27

27 Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε, και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου· . . . αλλ’ εάν και της εκκλησίας παρακούση, ας είναι εις σε ως ο εθνικός.—Ματθαίος 18:15-17. Σ 1/6/52 7, 8β

28 Διότι μαρτυρεί, λέγων, “Ότι συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.”—Εβραίους 7:17. Σ 15/8/52 31

29 Εάν δε τις από σας ήναι ελλειπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού, . . . Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς.—Ιάκωβος 1:5, 6. Σ 15/5/52 12α

30 Απομακρύνθητε λοιπόν απ’ εμού, άνδρες αιμάτων.—Ψαλμός 139:19. Σ 15/2/53 11, 12α

31 Επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν, αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, “Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ’ εμέ.”—Ρωμαίους 15:3. Σ 15/12/52 5α

Μελέτες «Σκοπιάς»

Εβδομάς 1 Νοεμβρίου: Η Βασιλεία του Θανάτου.

Εβδομάς 8 Νοεμβρίου: Διάρρηξις της Βασιλείας του Θανάτου.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Ούτε Κεφαλαιοκράται Είναι Ούτε Κομμουνισταί

ΕΙΝΑΙ πασίγνωστο γεγονός ότι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι συνθήκες στη Φιλλανδία υπήρξαν τέτοιες ώστε να ευνοούν τον κομμουνισμό. Εκεί όπου οι μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και η ψευδής θρησκεία διακυβέρνησαν επί πολύν καιρό με αδικία και ανειλικρίνεια, ανεπήδησαν ισχυροί Κομμουνιστικοί προμαχώνες. Ένα απ’ αυτά τα «ερυθρά στρατόπεδα» κείται στην πόλι της Κέμης, στη βόρειο Φιλλανδία, σε απόστασι εξήντα περίπου μιλίων από τον πολικό ή Αρκτικό Κύκλο. Στο μέσον αυτού είναι μια πολύ δραστήρια εκκλησία μαρτύρων του Ιεχωβά, από 60 περίπου άτομα, με πολλούς ολοχρονίους διακόνους.

Ένας άνδρας με τη σύζυγό του, υπηρετώντας ως ολοχρόνιοι διάκονοι σε μια τέτοια Κομμουνιστική εργοστασιακή κοινότητα, βρέθηκαν σε δύσκολη θέσι διότι ένας μάρτυς του Ιεχωβά από το Ελσίνκι, τεχνικός διευθυντής μιας μεγάλης Αμερικανικής εταιρίας πετρελαίων, τους επεσκέφθη με εκείνο που ονομάζουν οι Κομμουνισταί «δολλαρικό μειδίαμα», εννοώντας το Αμερικανικό του αυτοκίνητο. Απ’ εκείνη τη στιγμή οι θύρες της κοινότητος κλείσθηκαν για τους σκαπανείς διακόνους μας· όλοι επείσθησαν ήδη ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν κατάσκοποι Αμερικανών κεφαλαιοκρατών. Οι άνθρωποι δεν ήθελαν τα βιβλία των, και όσοι είχαν αρχίσει να συμμελετούν μαζί τους, τους είπαν ότι δεν έπρεπε πια να ξαναπάνε.

Τότε ήλθε βοήθεια από μέρος απροσδόκητο. Σε απόστασι έξι μιλίων απ’ αυτή την κοινότητα κατοικούσε ο αρχιπυροσβέστης της πόλεως, ο οποίος ήταν επίσης Κομμουνιστής· πραγματικά ήταν ο επιτόπιος ηγέτης των και είδωλό των μετά τον Στάλιν και μόνο. Αυτός ο αρχιπυροσβέστης, όχι μόνο επρομηθεύθη το βιβλίο «Έστω ο Θεός Αληθής», αλλά και εφρόντισε να μελετά τη Γραφή στο σπίτι του με τη βοήθεια ενός διακόνου του Ιεχωβά.

Ένα βράδυ του φθινοπώρου, μετά τη συμμελέτη, ο διάκονος ήταν έτοιμος ν’ αναχωρήση με το ποδήλατό του, οπότε ο αρχιπυροσβέστης παρετήρησε ότι έβρεχε πολύ και ότι η θύελλα ηύξανε σε βιαιότητα. Παρήγγειλε λοιπόν ένα νοσοκομειακό φορείον, ετοποθέτησε το ποδήλατο στο πίσω μέρος και ύστερα μετέφερε τον διάκονο στο σπίτι του. Καθώς το αυτοκίνητο εμφανίσθηκε μπροστά στο σπίτι του διακόνου, οι περίεργοι γείτονες, παρά τη βροχοθύελλα, ήλθαν να δουν τι συνέβαινε. Φαντασθήτε την έκπληξί των όταν είδαν τον ειδωλοποιημένο Κομμουνιστή ηγέτη των και τον διάκονο τον οποίον είχαν αποκαλέσει «Αμερικανόν κεφαλαιοκρατικόν πράκτορα» ν’ ανασύρουν μαζί το ποδήλατο από το φορείον!

Η μικρή αυτή σκηνή διήνοιξε τη θύρα για πολλές ευκαιρίες μαρτυρίας. Καθώς οι μάρτυρες επήγαιναν στο έργον του κηρύγματος την επομένη μέρα, συναντούσαν φυσιογνωμίες φιλικές και περίεργες. Επήγαιναν από το ένα τραπέζι καφενείου στο άλλο γράφοντας συνδρομητάς, διανέμοντας έντυπα, και κυρίως μιλώντας για τη Γραφή. Οι άνθρωποι έμαθαν ότι όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είχαν τίποτε το κοινόν με τον κομμουνισμό, έτσι δεν είχαν τίποτε το κοινόν και με τον κεφαλαιοκρατικό ιμπεριαλισμό. Το αποτέλεσμα ήταν ότι σε λίγον καιρό πέντε Κομμουνισταί εγκατέλειψαν την οργάνωσί των και βγήκαν στην ελευθερία των τέκνων του Θεού, και δεν είναι πια Κομμουνισταί.