δε αυτή ποτέ δεν προεβάλλετο άρνησις.» Η δικαιολογία για τη χρήσι των εικόνων με το να λέγεται ότι η τιμή που αποδίδεται σ’ αυτές είναι σχετική απλώς, δεν υποστηρίζεται από τη Γραφή. Ο Θεός είχε πει στους Ισραηλίτας να μη προσκυνούν καμμιά εικόνα. (Λευιτ. 26:1) Όταν οι Ισραηλίται ελάτρευαν τον χρυσούν μόσχον στο Σινά, εσκόπευαν να κάμουν μια βελτίωσι στη θρησκεία των. Είπαν: «Αύριον είναι εορτή εις τον Ιεχωβά.» Ο Θεός δεν επεδοκίμαζε τη χρήσι εικόνος στην καθαρή λατρεία. Αν δεν μεσολαβούσε η ικεσία του Μωυσέως, ο Ιεχωβά θα κατέστρεφε ολόκληρο το έθνος Ισραήλ. Οι Γραφικές αρχές αποκρούουν τη δοξασία ότι οι εικόνες αποτελούν Χριστιανική βοήθεια στη λατρεία. Ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός είναι πνεύμα· και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.»—Έξοδ. 32:5, ΜΝΚ· Ιωάν. 4:24.

Τι να λεχθή για τη δοξασία που έχει τόσο διαδοθή στον «Χριστιανικό κόσμο»—περί αθανασίας της ψυχής; Έχει γίνει κοινώς παραδεκτή, αλλά διδάσκει η Γραφή αυτή τη δοξασία; Ο ιστορικός Ιωάννης Λορντ, σχολιάζοντας το γεγονός ότι οι Εβραϊκές Γραφές δεν διδάσκουν αυτό το δόγμα, γράφει τα εξής στο βιβλίο Φώτα της Ιστορίας: «Αυτό το γεγονός είναι τόσο αξιοσημείωτο, ώστε μερικοί ανάγουν το ίδιο αυτό δόγμα στους σοφούς της Ελλάδος και της Αιγύπτου, όπως νοείται συνήθως· δηλαδή, μια αναγκαία ύπαρξις της ψυχής μετά θάνατον. Ενισχύονται δε με τις δηλώσεις εκείνες των αποστόλων, που παρουσιάζουν μια ευτυχή αθανασία ως το ειδικό δώρον του Θεού,—όχι μια αναγκαία ύπαρξι. . . . Αν η αθανασία δεν είναι δώρον, αλλά μια αναγκαία ύπαρξις, όπως υπέθετε ο Σωκράτης, φαίνεται παράδοξο το ότι οι ειδωλολάτραι φιλόσοφοι θα θεωριολογούσαν βαθύτερα κι από τους πατριάρχας της Ανατολής πάνω στο μυστηριώδες αυτό θέμα. Δεν μπορούμε να υποθέσωμε ότι ο Πλάτων ήταν βαθύτερα πληροφορημένος σ’ αυτό το θέμα παρά ο Αβραάμ κι ο Μωυσής.»

Η αλήθεια είναι ότι η αθανασία της ψυχής είναι ένα ειδωλολατρικό δόγμα. «Παρεισέδυσε στην Εκκλησία,» είπε κάποτε ο Βρεττανός πρωθυπουργός Ουίλλιαμ Γλάδστων, «από μια οπισθία θύρα—την οπισθία θύρα της Ελληνικής φιλοσοφίας.» Η αληθινή Γραφική δοξασία είναι ότι ο άνθρωπος είναι ψυχή· δεν έχει ψυχή. Το εδάφιον Γένεσις 2:7, ΜΝΚ, περιγράφοντας τον άνθρωπο, την ανθρώπινη ψυχή, λέγει : «Και έπλασεν Ιεχωβά ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης· και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.» Η ανθρώπινη αυτή ψυχή δεν είναι αθάνατη αλλά πεθαίνει. Εξετάστε τη Γραφή στο εδάφιον Ιεζεκιήλ 18:4: «Η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει.»

ΑΙΩΝΙΑ ΒΑΣΑΝΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑΣ

Τα αιώνια βάσανα σ’ ένα πύρινο άδη αποτελούν δοξασία, η οποία καταρρέει, όταν κατανοηθή ότι το θεμέλιό της είναι το ψευδές δόγμα περί αθανασίας της ψυχής. Η αληθινή Γραφική δοξασία είναι ότι άδης είναι ο κοινός τάφος του ανθρωπίνου γένους. Δεν είναι αιώνιος. Ο Ιησούς Χριστός πήγε στον άδη της Γραφής, κι ανεστήθη απ’ αυτόν. (Πράξ. 2:31) Ο άδης μάλιστα πρόκειται να καταστραφή με την εκκένωσί του από τους νεκρούς κατόχους του με την ανάστασι των νεκρών: «Και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς· και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών. Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.» (Αποκάλ. 20:13, 14) Αντί να είναι ο άδης ένας πύρινος τόπος, καταστρέφεται ριπτόμενος μέσα σε μια συμβολική λίμνη πυρός, δηλαδή, σε μια κατάστασι αιωνίας καταστροφής. Το ότι ο άδης είναι τόπος βασάνων είναι μια ψευδής δοξασία: «Οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.»—Εκκλησ. 9:5.

Και τι να πούμε για το δημοφιλές δόγμα του «Χριστιανικού κόσμου»—την τριάδα; Δεν πρέπει να εκπλήξη κανένα τώρα ότι είναι παγανιστικής προελεύσεως. Το δόγμα αυτό, εκτός του ότι δεν είναι ευλογοφανές, είναι και παράλογο και μη σύμφωνο με τη Γραφή. Κανένα Γραφικό εδάφιο δεν διδάσκει τριάδα.a Σύμφωνα με το δόγμα περί τριάδος, ο Πατήρ και ο Υιός είναι συναιώνιοι· αλλά για τον Ιησού Χριστό η Γραφή λέγει ότι αυτός είναι «πρωτότοκος πάσης κτίσεως» και «η αρχή της κτίσεως του Θεού.» Ούτε ίσοι είναι ο Πατήρ και ο Υιός, διότι ο Ιησούς εδήλωσε: «Ο Πατήρ μου είναι μεγαλύτερός μου.» Όσο για το άγιον πνεύμα, αυτό δεν είναι πρόσωπον, αλλ’ είναι η αόρατη ενεργός δύναμις του Θεού.—Κολ. 1:15· Αποκάλ. 3:14· Ιωάν. 14:28.

Η τριάς, λοιπόν, είναι άλλη μια από τις εσφαλμένες δοξασίες του «Χριστιανικού κόσμου», οι οποίες είναι «πέραν πάσης αριθμήσεως». Γιατί να ριψοκινδυνεύετε με ψευδείς δοξασίες; Δοκιμάστε τι είναι αναληθές και απορρίψατέ το. Δοκιμάστε τι είναι αληθινό και διακρατήστε το. Μόνον η αλήθεια μπορεί να ελευθερώση έναν και να τον καταστήση ικανόν να παραγάγη τον καλό καρπό της ορθής θρησκείας που είναι ευπρόσδεκτη στον Θεό.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Σεπτέμβριο

1 Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε. Μη έχετε χρυσόν, μηδέ άργυρον, μηδέ χαλκόν εις τας ζώνας σας· μη σακκίον δια την οδόν, μηδέ δύο χιτώνας, μηδέ υποδήματα, μηδέ ράβδον· διότι ο εργάτης είναι άξιος της τροφής αυτού.—Ματθ. 10:8-10. Σ 1/4/60 5-7

2 Εκάστου το έργον θέλει φανερωθή· διότι η ημέρα θέλει φανερώσει αυτό· επειδή . . . το πυρ θέλει δοκιμάσει το έργον εκάστου οποίον είναι.—1 Κορ. 3:13. Σ 1/10/59 15, 16α

3 Τις υιός είναι τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ;—Εβρ. 12:7. Σ 15/12/59 12, 13

4 Παρά τω Θεού . . . τα πάντα είναι δυνατά.—Ματθ. 19:26. Σ 1/1/59 2, 3α

5 Δια να ονομάζωνται δένδρα δικαιοσύνης, φύτευμα του Ιεχωβά, εις δόξαν αυτού.—Ησ. 61:3, ΜΝΚ. Σ 15/5/59 32α

6 Ο Ιεχωβά θέλει σηκωθή ως εν τω όρει Φερασείμ, θέλει θυμωθή ως εν τη κοιλάδι του Γαβαών, δια να ενεργήση την πράξιν αυτού, την παράδοξον πράξιν αυτού, και να εκτελέση το έργον αυτού, το ασύνηθες έργον αυτού.—Ησ. 28:21, 13, ΜΝΚ. Σ 15/6/59 9, 10 β

7 Μη κρίνετε δια να μη κριθήτε· διότι με οποίαν κρίσιν κρίνετε, θέλετε κριθή· και με οποίον μέτρον μετρείτε, θέλει αντιμετρηθή εις εσάς.—Ματθ. 7:1, 2. Σ 1/7/59 13, 14α

8 Εστέ λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς είναι τέλειος.—Ματθ. 5:48. Σ 1/8/59 17, 18α

9 Τον λόγον τον οποίον απέστειλε προς τους υιούς Ισραήλ, ευαγγελιζόμενος ειρήνην δια Ιησού Χριστού· (ούτος είναι ο Κύριος πάντων).—Πράξ. 10:36. Σ 1/1/60 15, 17

10 Δια του οποίου έχομεν την απολύτρωσιν . . . την άφεσιν των αμαρτημάτων . . . καθ’ ην επερίσσευσεν εις ημάς εν πάση σοφία και φρονήσει.—Εφεσ. 1:7, 8. Σ 15/3/60 12, 13

11 Ο σπείρων με αφθονίαν, και με αφθονίαν θέλει θερίσει.—2 Κορ. 9:6. Σ 15/8/59 13α

12 Ηνώρθωσε την ψυχήν μου· με ωδήγησε δια τρίβων δικαιοσύνης, ένεκεν του ονόματος αυτού.—Ψαλμ. 23:3. Σ 15/9/59 20

13 Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν· φοβού τον Ιεχωβά,