δόλια, οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, δια να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους· οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας, των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί, και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι . . . δια να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών, και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων. Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφθή εν αυτή.» (Παροιμ. 2:10-22, ΜΝΚ) Η σκέψις αυτού του κόσμου σημαίνει θάνατο. Οι σκέψεις του Θεού σημαίνουν ζωή. «Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.» (1 Ιωάν. 2:17) Αν ζητήτε κακές συναναστροφές, αυτές θα διαρκέσουν μόνο ένα βραχύ διάστημα. Οι ορθές συναναστροφές θα εξακολουθήσουν για πάντα. Να ζητήτε ορθές συναναστροφές και να τις απολαμβάνετε για πάντα.

Μέρος 36—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»

Η μακρά διαμάχη, διαρκείας χιλιάδων ετών, μεταξύ του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου, όπως προελέχθη στην προφητεία του Δανιήλ, κεφάλαιον ενδέκατον, επρόκειτο να τερματισθή αφού ο Μιχαήλ, ο ουράνιος άρχων, που έστεκε υπέρ του λαού του Δανιήλ, ηγέρθη σε Βασιλική εξουσία. Εφόσον ο Άρχων Μιχαήλ είναι ο ίδιος με τον ήδη δοξασμένον Κύριον Ιησούν Χριστόν, η έγερσις του Μιχαήλ στην ουράνια Βασιλεία του έλαβε χώραν στο τέλος των «καιρών των εθνών,» στο έτος 1914 μ.Χ. Μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου στη γη, που εσήμανε την έναρξι της ουρανίας βασιλείας του, ήγειρε το υπόλοιπο των πιστών ακολούθων του από τον όμοιο με θάνατο ύπνο των της αδρανείας και τους έκαμε να διαφωτίσουν τους λαούς όλων των εθνών, κηρύττοντας τ’ αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας. Κάτω από τη διαφωτιστική επιρροή του αγίου πνεύματος του Θεού, οι αφυπνισμένοι αυτοί Χριστιανοί περιέτρεχαν τις σελίδες του λόγου του Θεού, αυτός δε τους ευλόγησε με μια συνεχώς επεκτεινόμενη αύξησι πνευματικής γνώσεως. Στην προσταγή Του μέσω του Μιχαήλ, ηγέρθησαν κι άρχισαν να εκχύνουν το φως της αποκεκαλυμμένης αληθείας του Θεού, λάμποντας έτσι σαν τον ήλιο με ένδοξη λαμπρότητα, για να στρέψουν έναν πολύν όχλον «άλλων προβάτων» στη δικαιοσύνη.

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΙ «ΚΑΙΡΟΙ» ΚΑΙ «ΗΜΕΡΑΙ»

9. Πού ήταν ο Δανιήλ όταν είχε αυτή την όρασι, και ποια ερώτησι άκουσε να τίθεται;

⁹ Όταν ο Δανιήλ έλαβε την τελική όρασι στο τρίτο έτος του Κύρου βασιλέως της Περσίας, ήταν στην όχθη του Μεσοποταμιακού ποταμού Τίγρητος, που εκαλείτο στους αρχαίους χρόνους Χιδδεκέλ. (Δαν. 10:4) Μετά την όρασι έλαβε μετρήσεις χρόνου, που είναι μεγάλου ενδιαφέροντος για μας, οι οποίοι εκζητούμε ευτυχία στη διάρκεια του «εσχάτου καιρού» του κόσμου αυτού. Λέγει: «Και εγώ ο Δανιήλ εθεώρησα, και ιδού, ίσταντο δύο άλλοι, είς εντεύθεν επί του χείλους του ποταμού, και είς εκείθεν επί του χείλους του ποταμού. Και είπεν ο είς προς τον άνδρα τον ενδεδυμένον λινά, όστις ήτο επάνωθεν των υδάτων του ποταμού, Έως πότε θέλει είσθαι το τέλος των θαυμασίων τούτων;» (Δαν. 12:5, 6) Ο άγγελος που ενεφανίσθη ως άνθρωπος ενδεδυμένος λινά και ήταν θαυματουργικά επάνω από τα ύδατα του Ποταμού Τίγρητος ήταν ο σύντροφος του Μιχαήλ, ο άγγελος που είχε φέρει το όραμα στον Δανιήλ ως απάντησι στην προσευχή του. Ενεφανίσθησαν άλλοι δύο άγγελοι, ο ένας στην ίδια όχθη του ποταμού όπου ήταν ο Δανιήλ. Προς όφελος του Δανιήλ, αλλά ιδιαίτερα για το δικό μας όφελος σήμερα, ένας απ’ αυτούς ερώτησε τον άγγελο, που είχε φέρει το όραμα στον Δανιήλ, έως πότε θα είναι το «τέλος των θαυμασίων τούτων», δηλαδή, πόσος καιρός θα περάση ώσπου να εκπληρωθούν πλήρως οι θαυμάσιες λεπτομέρειες του οράματος. Ιδού τι ακούομε μαζί με τον Δανιήλ:

10. Ποια απάντησι άκουσε ο Δανιήλ στην ερώτησι, και πώς η απάντησις έγινε βεβαιότερη ως προς την εκπλήρωσί της;

¹⁰ «Και ήκουσα τον άνδρα τον ενδεδυμένον λινά, όστις ήτο επάνωθεν των υδάτων του ποταμού,