Η ‘Προθυμία να Πιστεύετε’ Είναι Σοφία—Πότε;
ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ πολλοί ότι, «Η πιο σπουδαία και η πιο απαραίτητη ιδιότης στον κόσμο είναι η επιθυμία να πιστεύωμε. Παίζει το μέρος της κάθε φορά που ρίχνομε ένα γράμμα στο γραμματοκιβώτιο ή ανεβαίνομε σ’ ένα αεροπλάνο ή κάνομε τα χίλια δύο καθημερινά μικροπράγματα που αποτελούν τη σύγχρονη ζωή μας. Από τα χρήματα που καταθέτομε στην τράπεζα ώς τα χρήματα που δανειζόμεθα. . .ζούμε σ’ ένα κόσμο που είναι οικοδομημένος επάνω στην πίστι,» στην προθυμία να πιστεύωμε.—«Η Επιθυμία να Πιστεύωμε,» από τον καθηγητή και δημοφιλή συγγραφέα Μάρκους Μπαχ.
Αυτό μπορεί να συμβαίνη σε μεγάλο βαθμό στον υλικό κόσμο, αλλά πόσο αληθεύει όταν πρόκειται για πνευματικά ζητήματα; Οι αγνωστικισταί και οι αθεϊσταί ιδιαιτέρως εκδηλώνουν απροθυμία να πιστεύουν. Όπως ετόνισε κάποτε ο φιλόσοφος Ουίλλιαμ Τζαίημς, αυτοί οι σκεπτικισταί παίρνουν τη θέσι του ότι είναι σπουδαιότερο ν’ απορρίψη κανείς την πλάνη παρά να δεχθή την αλήθεια. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Αρνούνται στον εαυτό τους την ευκαιρία να μάθουν γεγονότα που αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένας Θεός και έτσι ν’ αποκομίσουν όλες τις ευλογίες που προέρχονται από μια τέτοια γνώσι.
Η άσοφη πορεία αυτών των σκεπτικιστών είναι όμοια με τη στάσι πολλών τον δέκατο έβδομο αιώνα απέναντι στην ανακάλυψι του Χάρβεϋ ότι το αίμα κυκλοφορεί μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Ο Χάρβεϋ δεν μπορούσε να δώση εξηγήσεις όσον αφορά το πώς το αίμα περνά από τις αρτηρίες στις φλέβες, διότι το μικροσκόπιο δεν είχε ακόμη εφευρεθή· γι’ αυτό και δεν μπορούσε να παρατηρήση τα τριχοειδή αγγεία. Το ότι δεν ήσαν ορατά τα τριχοειδή αγγεία προσέφερε μια από τις αντιρρήσεις εναντίον αυτής της θεωρίας. Έτσι η ανακάλυψίς του «δεν απέκτησε οπαδούς από κανένα από τους ανεγνωρισμένους ανατομικούς της Ευρώπης.» Αντιθέτως, «διακεκριμένες προσωπικότητες έγραψαν ισχυρές αντιρρήσεις,» μας λέγει το βιβλίο Δη Χιούμαν Μπόντυ.
Ύστερ’ από τρεις αιώνες η ιατρική επιστήμη της Αγγλίας ήταν και πάλι αδικαιολογήτως επικριτική· αυτή τη φορά για την ανακάλυψι της πενικιλλίνης από τον Αλέξανδρο Φλέμινγκ. Αλλά με τον καιρό δύο ερευνηταί ήσαν πρόθυμοι να εξετάσουν με ανοιχτή διάνοια τις δυνατότητες αυτού του φαρμάκου και επέτυχαν να τελειοποιήσουν την πενικιλλίνη ώστε ν’ απομακρύνουν απ’ αυτήν τα επιβλαβή ξένα στοιχεία. Αποτέλεσμα τούτου ήταν οι τρεις ερευνηταί να λάβουν βραβεία Νόμπελ για το έργο των που ωνομάσθηκε «το μοναδικό μεγαλύτερο σύγχρονο φάρμακο για τη σωτηρία της ζωής.»
Εκείνος ο οποίος έχει ανοιχτή διάνοια και ο οποίος είναι πρόθυμος να εξετάση την απόδειξι σχετικά με τον Θεό, δεν θα είναι αγνωστικιστής ούτε αθεϊστής. Έτσι ο Σαντιάγκο Ραμόν ύ Καγχάλ, ένας από τις εξέχουσες αυθεντίες στα ζητήματα των ματιών, ωμολόγησε κάποτε ότι η σοφία που βρήκε να εκδηλώνεται σ’ αυτόν τον τομέα, ιδιαιτέρως στον αμφιβληστροειδή χιτώνα και στον φακό του ματιού, «εξασθένησε για πρώτη φορά την πίστι μου στην υπόθεσι του Δαρβίνου για τη φυσική επιλογή.» Αυτό συνέβηκε διότι δεν είχε κλείσει τη διάνοιά του στα γεγονότα. Άφησε τον εαυτό του ελεύθερο στις αποδείξεις ότι πρέπει να υπάρχη κάποια ανωτέρα δύναμις.
Επίσης, ο Ρόμπερτ Μίλλικαν, που εθεωρείτο ο κοσμήτωρ των Αμερικανών επιστημόνων της εποχής του, είπε κάποτε: «Υπάρχει μια θεότης η οποία διαμορφώνει τους σκοπούς μας. . . διαφορετικά δεν θα είχαμε το αίσθημα της προσωπικής μας ευθύνης. ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΩΣ ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΟΗΣΙΑ. Σοφοί άνθρωποι των εποχών έχουν δει αρκετά ώστε να τους κάμουν ταπεινούς.» Ναι, όπως εξεφράσθη ο απόστολος Παύλος πριν από δεκαεννέα αιώνες: «Τα αόρατα αυτού [του Θεού] βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων,. . .ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι,» διότι αρνούνται να πιστεύουν την ύπαρξι του Θεού.—Ρωμ. 1:20.
Η επιθυμία να πιστεύη κανείς σε μια ανωτέρα αόρατη δύναμι μπορεί να λεχθή ότι αποτελεί βασικό ανθρώπινο ένστικτο. Έτσι η Παγκόσμια Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου (στην Αγγλική) μας λέγει ότι «δεν υπήρξε ποτέ λαός που να μη έχη κάποια μορφή θρησκείας.» Και όπως παρετήρησε ο Καθηγητής Νιγκ, «Ο έντονος πόθος για τον Θεό είναι με ανεξάντλητο τρόπο ριζωμένος στον άνθρωπο οπουδήποτε κι αν βρίσκεται και σ’ οποιαδήποτε ηλικία και αν ανήκη.» Αυτό γίνεται καταφανές όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζη ένα μεγάλο κίνδυνο ή θάνατο, και γι’ αυτό ελέχθη, «δεν υπάρχουν αθεϊσταί μέσα στα χαρακώματα,» δηλαδή, στο πεδίον της μάχης.
Επειδή η προθυμία να πιστεύη κανείς είναι ένα βασικό ένστικτο και μια ανάγκη, η ισχυρή Κομμουνιστική Ρωσία αναγκάσθηκε να έλθη σε συμφωνία με την ωργανωμένη θρησκεία όπως αυτή ασκείται στον Χριστιανικό κόσμο (όσο αηδιαστική και αν είναι.) Η νεολαία της Ρωσίας διαπιστώνει ότι μια καθαρώς υλιστική φιλοσοφία της ζωής δεν είναι ικανοποιητική. Οι πιο σοβαρά σκεπτόμενοι ανάμεσά τους θρηνούν την χωρίς νόημα ζωή τους και ζητούν κάτι στο οποίο να μπορούν να πιστεύουν. Η Αμερικανική νεολαία αποκαλύπτει την ίδια ανάγκη να πιστεύη.
Η ανάγκη να πιστεύη κανείς σε κάτι είναι σοφία, αλλά μόνο εφόσον βασίζεται σε γεγονότα και στη λογική, όπως ακριβώς αναφέρεται στις ανωτέρω παραπομπές των δηλώσεων του επιστήμονος Μίλλικαν. Η πίστις απλώς στην ύπαρξι μιας προσωπικότητας Ανωτέρας Δυνάμεως δεν είναι αρκετή. Για να είναι σοφία η προθυμία για πίστι οφείλει κανείς να προχωρήση και να είναι πρόθυμος να εξετάση εκείνο που ομολογεί ότι απαντά σε ερωτήματα όπως: Τι ζητεί αυτό το Υπέρτατο Ον από μας; Από που προήλθαμε; Ποιος είναι ο προορισμός μας; Γιατί υποφέρομε και πεθαίνομε;
Σχετικά μ’ αυτό η Γραφή έχει περισσότερους λόγους να μας συνιστά να την εξετάσωμε από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο. Είναι το πιο αρχαίο βιβλίο κι εκείνο που έχει μεταφρασθή περισσότερο—εν όλω ή εν μέρει σε 1.471 γλώσσες—πράγμα που θα έπρεπε ν’ αναμένωμε από μια θεία αποκάλυψι.
Επί πλέον, έχει εμπνεύσει μια πιστότητα όμοια με την οποία δεν έχει εμπνεύσει κανένα άλλο βιβλίο ποτέ. Άνθρωποι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους και έχουν ακόμη θυσιάσει τη ζωή τους για να την μεταφράσουν. Έχει φέρει ελπίδα και χαρά σε συντετριμμένους και θλιμμένους ανθρώπους και έχει βοηθήσει αναρίθμητους ανθρώπους να διάγουν καλύτερη ζωή.
Ένας Αμερικανός πρόεδρος που έζησε πριν από ένα και πλέον αιώνα αναφέρεται ότι είπε σ’ ένα σκεπτικιστή φίλο: «Διάβασε αυτό το βιβλίο [τη Γραφή] και δέξου εκείνο που μπορείς να δεχθής με τη λογική και το υπόλοιπο δέξου το με πίστι, και θα ζήσης και θα πεθάνης ένας καλύτερος άνθρωπος.» Σκοπός των εκδόσεων που διαθέτουν οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά είναι να σας βοηθήσουν ν’ αποκτήσετε καλύτερη κατανόησι και μεγαλύτερη ωφέλεια απ’ αυτό το βιβλίο. Με το να διαβάσετε και αυτό το περιοδικό ακόμη θα δείξετε την προθυμία σας να πιστεύσετε—βάσει αρκετών λόγων και αποδείξεων.