Οι Σωτήριες Πράξεις του Ιεχωβά Τώρα

Η ΑΓΙΑ Γραφή μάς λέει τα ακόλουθα για τον Ιεχωβά: ‘Πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ’ εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Ιεχωβά’, και, «ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από δοκιμασία».—Ψαλμός 34:19· 2 Πέτρου 2:9.

Πώς βοηθάει ο Ιεχωβά το λαό του όταν αντιμετωπίζει κάποια συμφορά; Όχι αντιστρέφοντας θαυματουργικά τις δυνάμεις της φύσης ούτε μέσω κάποιας άλλης υπερφυσικής πράξης, όπως νομίζουν πολλοί άνθρωποι ότι θα έπρεπε να κάνει, αλλά μέσω μιας άλλης δύναμης που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατανοούν πραγματικά—της αγάπης. Ναι, ο Ιεχωβά αγαπάει το λαό του και έχει καλλιεργήσει ανάμεσά τους μια αμοιβαία αγάπη τόσο δυνατή ώστε να μπορεί εκείνος να επιτελεί για αυτούς πράγματα που φαίνονται σχεδόν θαύματα.—1 Ιωάννη 4:10-12, 21.

Μερικοί μπορεί να αντιτάξουν σε αυτό πως σε καιρό έκτακτης ανάγκης εκείνο που χρειάζεται κάποιος είναι τροφή, φάρμακα και εφόδια—όχι αγάπη. Φυσικά, η τροφή, τα φάρμακα και τα εφόδια είναι σημαντικά. Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος κάνει τον ακόλουθο συλλογισμό: «Αν έχω όλη την πίστη ώστε να μετατοπίζω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα. Και αν δώσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω άλλους και αν παραδώσω το σώμα μου, ώστε να καυχηθώ, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν ωφελούμαι καθόλου».—1 Κορινθίους 13:2, 3.

Συχνά διαβάζουμε σχετικά με αποστολές υλικής βοήθειας που μένουν στις αποβάθρες και σαπίζουν ή που τις καταβροχθίζουν τα τρωκτικά, ενώ άνθρωποι που έχουν ανάγκη χάνονται από τις αρρώστιες και τη λιμοκτονία. Ή, ακόμη χειρότερα, αυτή η υλική βοήθεια μπορεί να πέσει στα χέρια άπληστων και αδίστακτων ανθρώπων που αποκομίζουν προσωπικό κέρδος από αυτήν. Έτσι, το να υπάρχουν διαθέσιμα εφόδια είναι κάτι, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό το να φροντίζει κανείς να επωφελούνται από αυτά τα άτομα που αντιμετωπίζουν μια συμφορά. Η γνήσια αγάπη και το ενδιαφέρον είναι που κάνουν τα πράγματα διαφορετικά.

Αγάπη σε Δράση

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1992, ο τυφώνας Ινίκι έπληξε το νησί της Χαβάης Καουαί, το οποίο έχει πληθυσμό 55.000 κατοίκους. Με ανέμους ταχύτητας 210 χιλιομέτρων την ώρα και ριπές ταχύτητας 260 χιλιομέτρων την ώρα σκότωσε 2 ανθρώπους και τραυμάτισε 98, προκάλεσε ζημιές στο 75 τοις εκατό των σπιτιών, άφησε άστεγους 8.000 ανθρώπους και προξένησε καταστροφές υπολογιζόμενου ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων (περ. 200 δισ. δρχ.). Ανάμεσα σε εκείνους που ζούσαν στο μικρό αυτό νησί ήταν 800 περίπου Μάρτυρες του Ιεχωβά σε έξι εκκλησίες. Πώς αντιμετώπισαν αυτοί την κατάσταση;

Προτού καν «χτυπήσει» ο Ινίκι, οι πρεσβύτεροι των εκκλησιών, υπό την κατεύθυνση του περιοδεύοντα επισκόπου, είχαν ήδη επικοινωνήσει με όλα τα μέλη των εκκλησιών για να βεβαιωθούν ότι ήταν προφυλαγμένοι και ασφαλείς, έτοιμοι για τη λαίλαπα. Η στοργική αυτή φροντίδα έπαιξε βασικό ρόλο στην πρόληψη σοβαρών τραυματισμών ή θανάτων ανάμεσα στους Μάρτυρες.—Παράβαλε Ησαΐας 32:1, 2.

Παρότι οι επικοινωνίες και οι συγκοινωνίες διακόπηκαν εντελώς, τρεις εκπρόσωποι του γραφείου τμήματος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στη Χονολουλού ήταν ανάμεσα στους πρώτους που έφτασαν εκεί μετά τον τυφώνα, με ειδική άδεια από την πολιτοφυλακή να πάνε αεροπορικώς στο Καουαί. Αμέσως, ήρθαν σε επαφή με τους τοπικούς Μάρτυρες, και, το επόμενο πρωί, οργάνωσαν μια συνάντηση για να καταστρώσουν ένα σχέδιο παροχής βοήθειας. Συστήθηκε μια επιτροπή βοήθειας για να εκτιμήσει τις ανάγκες και να πάρει την απαραίτητη υλική βοήθεια μέσω του γραφείου τμήματος στη Χονολουλού. Εργάζονταν όλο το εικοσιτετράωρο και κατηύθυναν το έργο παροχής εφοδίων σε εκείνους που είχαν ανάγκη, καθώς και το έργο καθαρισμού και επισκευής των σπιτιών που είχαν πάθει ζημιές.

Οι Μάρτυρες στα άλλα νησιά ανταποκρίθηκαν γρήγορα με σκοπό να βοηθήσουν τους αδελφούς τους που είχαν ανάγκη. Μόλις άνοιξε το αεροδρόμιο στο Καουαί, 70 Μάρτυρες πήραν το αεροπλάνο για να πάνε να βοηθήσουν. Στάλθηκε υλική βοήθεια αξίας 100.000 δολαρίων (περ. 20 εκατ. δρχ.), που περιλάμβανε γεννήτριες, φορητές σόμπες, φακούς και τρόφιμα. Μια από τις Αίθουσες Βασιλείας στο νησί χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη· ωστόσο υπήρχε ο φόβος μήπως λεηλατηθεί. Τότε μερικά φορτηγά του Στρατού μπήκαν στο χώρο στάθμευσης της Αίθουσας Βασιλείας, και οι οδηγοί ρώτησαν αν θα μπορούσαν να παρκάρουν τα φορτηγά τους εκεί. Οι στρατιώτες που είχαν τοποθετηθεί για να προστατέψουν τα φορτηγά εξάλειψαν έτσι το πρόβλημα της λεηλασίας της υλικής βοήθειας.

Οι αδελφοί πήγαιναν τις γεννήτριες στο ένα σπίτι μετά το άλλο, και τις άναβαν σε κάθε σπίτι επί δυο-τρεις ώρες ώστε να βοηθήσουν τους ανθρώπους να διατηρούν τα ψυγεία τους σε λειτουργία. Ομάδες αδελφών στάλθηκαν σε μερικά σπίτια για να βοηθήσουν στο καθάρισμα και στην επισκευή των ζημιών. Όταν εργάστηκαν στο σπίτι μιας αδελφής της οποίας ο σύζυγος της εναντιωνόταν σφοδρά στο παρελθόν, ο σύζυγος συγκινήθηκε τόσο πολύ ώστε το μόνο που έκανε ήταν να στέκει παράμερα και να κλαίει. Ένας επισκέπτης από την ενδοχώρα, ο οποίος είδε κάποια άλλη ομάδα Μαρτύρων να εργάζεται, εντυπωσιάστηκε τόσο από τη διαγωγή τους και την οργάνωση που είχαν, ώστε τους πλησίασε και τους ρώτησε τι τους έκανε να είναι τόσο διαφορετικοί. Όταν ένας αδελφός εξήγησε ότι ήταν η αγάπη τους για τον Θεό και για τους συγχριστιανούς τους, ο άνθρωπος αποκρίθηκε: «Πώς μπορώ να γνωρίσω τον Θεό;» (Ματθαίος 22:37-40) Κατόπιν πρόσθεσε: «Εσείς είστε τόσο οργανωμένοι, που δεν αποκλείεται, όταν γυρίσω στη Φλόριντα, να έχετε στείλει κάποιον να με περιμένει!»

Γενικά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βοήθησαν στον καθαρισμό και στην επισκευή 295 σπιτιών στο Καουαί. Από αυτά, 207 χρειάστηκαν μικροεπισκευές, αλλά 54 υπέστησαν σοβαρές ζημιές και 19 καταστράφηκαν εντελώς. Έργο τους ήταν επίσης να επισκέπτονται κάθε γνωστό Μάρτυρα στο νησί για να βεβαιώνονται ότι όλοι λάβαιναν φροντίδα. Όταν μια αδελφή παρέλαβε μερικά εφόδια, ο γείτονάς της που ήταν Βουδιστής ανέφερε ότι από τη δική του ομάδα δεν είχε πάρει ούτε ένα φακελάκι τσάι. Μια άλλη κυρία που το σπίτι της τής το καθάρισε μια ομάδα Μαρτύρων είπε: «Έρχεστε στην πόρτα μου εδώ και αρκετό καιρό, και η εντύπωση που είχα για εσάς είναι ότι είστε καλοί γείτονες, όμως αυτή η εκδήλωση αγάπης για τον πλησίον μού δείχνει τι είναι η οργάνωσή σας. Σας ευχαριστώ για όλη τη σκληρή εργασία σας».

Εκτός από την κάλυψη των υλικών αναγκών όλων των συγχριστιανών τους, εκείνοι που ήταν επικεφαλής της βοήθειας ενδιαφέρθηκαν εξίσου και για την πνευματική ευημερία τους. Δεν είχαν περάσει ούτε δυο μέρες μετά τον τυφώνα, και αρκετές εκκλησίες διεξήγαν ήδη τις συναθροίσεις τους. Σύντομα, οι μικρές ομάδες μελέτης βιβλίου λειτουργούσαν και πάλι κανονικά. Δέκα πρεσβύτεροι από άλλα νησιά ήρθαν στο Καουαί για να βοηθήσουν τους τοπικούς πρεσβυτέρους ώστε να γίνουν ποιμαντικές επισκέψεις σε κάθε Μάρτυρα που βρισκόταν στο νησί. Την επόμενη Κυριακή, και οι έξι εκκλησίες παρακολούθησαν τη Μελέτη Σκοπιάς, μια 30λεπτη ομιλία από ένα μέλος της Επιτροπής Βοήθειας σχετικά με τις διαδικασίες παροχής βοήθειας και μια τελική 30λεπτη ομιλία από ένα μέλος της Επιτροπής του Τμήματος που είχε έρθει από τη Χονολουλού για αυτόν το σκοπό. Μια έκθεση από κάποιον αυτόπτη μάρτυρα δηλώνει: «Όλοι ανακουφίστηκαν από την υπέροχη κατεύθυνση που δόθηκε και αισθάνθηκαν πνευματικά έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα υπόλοιπα προβλήματά τους. Πολύ λίγοι ήταν αυτοί από το ακροατήριο που δεν έκλαψαν καθώς το πρόγραμμα τελείωνε, και το χειροκρότημα ήταν αυθόρμητο».

Παγκόσμια Αδελφότητα

Αυτή η αγάπη και το ενδιαφέρον αποτελούν γνώρισμα του λαού του Ιεχωβά παγκόσμια. Όταν ο κυκλώνας Βαλ σάρωσε τις Δυτικές Σαμόα πριν από ένα χρόνο περίπου, προκάλεσε πολλές ζημιές, αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά από άλλα μέρη του κόσμου πρόσφεραν γρήγορα βοήθεια στα θύματα της πλημμύρας. Αργότερα, όταν η κυβέρνηση έδωσε κάποιο χρηματικό ποσό σε όλες τις θρησκείες—περιλαμβανομένων των Μαρτύρων του Ιεχωβά—για να επισκευάσουν τις εγκαταστάσεις τους, οι Μάρτυρες επέστρεψαν το χρηματικό ποσό και σε ένα συνοδευτικό γράμμα δήλωναν ότι όλες οι ζημιές είχαν ήδη αποκατασταθεί, και ότι το ποσό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επισκευαστούν μερικά κυβερνητικά κτίρια. Η ενέργειά τους αυτή δημοσιεύτηκε σε μια τοπική εφημερίδα. Παρατηρώντας το αυτό, κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος είπε σε ένα Μάρτυρα ότι ντρεπόταν κάπως για τη δική του εκκλησία, επειδή είχε δεχτεί χρήματα από την κυβέρνηση, αν και όλα τα κτίριά της που έπαθαν ζημιές κατά τη διάρκεια του κυκλώνα καλύπτονταν από ασφάλεια.

Παρόμοια, το Σεπτέμβριο του 1992, όταν ο ποταμός Ουβέζ στη νοτιοανατολική Γαλλία πλημμύρισε και κατέστρεψε τη Βεζόν-λα-Ρομέν και 15 κοινότητες στα περίχωρα, οι Μάρτυρες ανταποκρίθηκαν γρήγορα. Μέσα σε μια νύχτα, η πλημμύρα αφαίρεσε 40 ζωές, κατέστρεψε 400 σπίτια, προκάλεσε ζημιές σε εκατοντάδες άλλα και άφησε χιλιάδες οικογένειες χωρίς νερό και ηλεκτρισμό. Νωρίς-νωρίς το επόμενο πρωί, οι Μάρτυρες από τις τοπικές εκκλησίες ήταν οι πρώτοι που έφτασαν για να βοηθήσουν τους αδελφούς τους. Οικογένειες Μαρτύρων στην περιοχή φιλοξένησαν στοργικά όσους είχαν ανάγκη στέγης. Εκατοντάδες Μάρτυρες ήρθαν από μακριά και κοντά για να προσφέρουν βοήθεια. Μια επιτροπή βοήθειας συστήθηκε στην κοντινή πόλη της Οράγγης για να συντονίσει τις προσπάθειες τεσσάρων ομάδων εθελοντών, οι οποίοι απομάκρυναν τη λάσπη και καθάριζαν σπίτια, έπλεναν στοίβες λασπωμένα ρούχα και ετοίμαζαν και μοίραζαν φαγητό και πόσιμο νερό στις περιοχές που είχαν πληγεί. Προσφέρθηκαν μάλιστα να καθαρίσουν ένα τοπικό σχολείο και μερικά δημοτικά κτίρια. Οι ακούραστες προσπάθειες που κατέβαλαν εκτιμήθηκαν από τους αδελφούς τους και, επίσης, από τους ανθρώπους της κοινότητας.

Σε πολλά άλλα μέρη, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, σαν όλους τους άλλους, έχουν υποφέρει από καταστροφές, όπως πλημμύρες, θύελλες και σεισμούς. Κατανοώντας ότι αυτά είναι συνέπειες απρόβλεπτων ή αναπόφευκτων περιστάσεων δεν κατηγορούν τον Θεό ή κάποιον άλλον. (Εκκλησιαστής 9:11, ΜΝΚ) Απεναντίας, είναι σίγουροι ότι η αυτοθυσιαστική αγάπη των ομοπίστων τους θα σπεύσει να τους διασώσει ανεξάρτητα από το πόσο τρομερές καταστάσεις θα τους πλήξουν. Τέτοιες στοργικές πράξεις είναι αποτέλεσμα της κοινής τους πίστης. Ο μαθητής Ιάκωβος εξηγεί: «Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή βρίσκονται σε κατάσταση γυμνότητας και τους λείπει η τροφή που αρκεί για την ημέρα, κάποιος όμως από εσάς τους πει: ‘Πηγαίνετε με ειρήνη, να ζεσταίνεστε και να χορταίνετε’, αλλά δεν τους δώσετε τα αναγκαία για το σώμα τους, ποιο το όφελος; Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή».—Ιακώβου 2:15-17.

Η Πηγή της Αληθινής Προστασίας

Αντί να περιμένουν θαύματα υπό μορφή κάποιου είδους θεϊκής παρέμβασης, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται να βρουν προστασία στην παγκόσμια Χριστιανική αδελφότητά τους. Στην πραγματικότητα, ό,τι μπορεί να επιτελέσει η αδελφότητα αυτή σε καιρούς συμφοράς δεν είναι παρά θαύμα. Εκείνοι θυμούνται τα λόγια του Ιησού που βρίσκονται στο εδάφιο Ματθαίος 17:20: «Αν έχετε πίστη στο μέγεθος ενός κόκκου σιναπιού, θα πείτε σε αυτό το βουνό: ‘Μετακινήσου από εδώ εκεί’, και θα μετακινηθεί, και τίποτα δεν θα είναι αδύνατον για εσάς». Ναι, εμπόδια που μοιάζουν με βουνά εξαφανίζονται όταν μπαίνει σε δράση η αληθινή Χριστιανική πίστη, σε συνδυασμό με την αγάπη.

Ο λαός του Ιεχωβά παγκόσμια αισθάνεται το προστατευτικό χέρι του Θεού του σε αυτούς τους ασταθείς και επικίνδυνους καιρούς. Αισθάνονται όπως ο ψαλμωδός: ‘Εν ειρήνη θέλω και πλαγιάσει και κοιμηθή· διότι συ μόνος, Ιεχωβά, με κατοικίζεις εν ασφαλεία’. (Ψαλμός 4:8) Με πεποίθηση, συγκεντρώνουν την προσοχή τους στην αποστολή που εκτελείται τώρα: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθαίος 24:14) Επίσης, γεμάτοι βεβαιότητα αποβλέπουν με προσμονή στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Ιεχωβά για έναν ειρηνικό, δίκαιο νέο κόσμο, στον οποίο δεν θα δοκιμάζουν πια καταστροφές κανενός είδους, ανθρωποποίητες ή φυσικές.—Μιχαίας 4:4.

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Μάρτυρες ήρθαν από μακριά και κοντά για να βοηθήσουν τα θύματα της πλημμύρας