Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Μοιχεία—Να Συγχωρήσω ή Όχι;

«ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ οτιδήποτε έχετε εναντίον κάποιου· ώστε ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς να σας συγχωρήσει και τα δικά σας παραπτώματα». (Μάρκος 11:25) Αυτά τα λόγια του Ιησού εγείρουν μερικά δυσεπίλυτα ερωτήματα στην περίπτωση που κάποιος γάμος κλονίζεται εξαιτίας της μοιχείας: Πρέπει η αθώα Χριστιανή να συγχωρήσει το σύντροφό της και να διατηρήσει το γάμο ακέραιο;a Αν αποφασίσει να πάρει διαζύγιο, μήπως θέτει σε κίνδυνο τη δική της υπόσταση ενώπιον του Θεού; Ας δούμε πώς μας βοηθάει η Αγία Γραφή να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.

Πρέπει να Συγχωρείτε Πάντοτε;

Μήπως τα λόγια του Ιησού, «να συγχωρείτε οτιδήποτε έχετε εναντίον κάποιου», σημαίνουν ότι σε όλες τις περιπτώσεις—ακόμα και όταν ο γαμήλιος σύντροφος διαπράξει μοιχεία—η Χριστιανή είναι υποχρεωμένη να συγχωρήσει; Η δήλωση του Ιησού πρέπει να κατανοηθεί υπό το φως άλλων σχολίων που έκανε εκείνος σε σχέση με τη συγχώρηση.

Για παράδειγμα, μαθαίνουμε μια σημαντική αρχή σχετικά με τη συγχώρηση από τα λόγια του Ιησού που καταγράφονται στα εδάφια Λουκάς 17:3, 4: «Αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία, επίπληξέ τον και, αν μετανοήσει, συγχώρησέ τον. Ακόμη και αν αμαρτήσει εναντίον σου εφτά φορές την ημέρα και γυρίσει σε εσένα εφτά φορές, λέγοντας: ‘Μετανοώ’, πρέπει να τον συγχωρήσεις». Ασφαλώς σε περιπτώσεις σοβαρής αμαρτίας, το άτομο που έχει θιγεί λαβαίνει την παρότρυνση να προσπαθήσει να συγχωρήσει αν υπάρχει ειλικρινής μετάνοια. Ο ίδιος ο Ιεχωβά βλέπει τα ζητήματα με αυτόν τον τρόπο· για να λάβουμε τη θεϊκή συγχώρηση πρέπει να έχουμε μετανοήσει ειλικρινά.—Λουκάς 3:3· Πράξεις 2:38· 8:22.

Ωστόσο, αυτό δείχνει επίσης ότι, αν ο σύντροφος ο οποίος έχει διαπράξει μοιχεία είναι αμετανόητος και αρνείται να δεχτεί την ευθύνη για την αμαρτία που διέπραξε, είναι ευνόητο πως η αθώα σύντροφος μπορεί να προτιμήσει να μην τον συγχωρήσει.—Παράβαλε 1 Ιωάννη 1:8, 9.

Συγχώρηση—Τι Γίνεται με τις Συνέπειες;

Τι θα γίνει, όμως, αν ο μοιχός έχει μετανοήσει; Όταν υπάρχει μετάνοια, υπάρχει βάση για συγχώρηση. Αλλά μήπως συγχώρηση σημαίνει ότι το άτομο που έχει αδικοπραγήσει απαλλάσσεται από όλες τις συνέπειες της εσφαλμένης πορείας του; Εξετάστε μερικά παραδείγματα της συγχώρησης του Ιεχωβά.

Όταν οι Ισραηλίτες στασίασαν στην περίπτωση που άκουσαν τους δέκα κατασκόπους οι οποίοι έδωσαν κακή αναφορά για τη γη Χαναάν, ο Μωυσής ικέτεψε τον Ιεχωβά: «Συγχώρησον, δέομαι, την ανομίαν του λαού τούτου». Ο Ιεχωβά αποκρίθηκε: «Συνεχώρησα αυτούς κατά τον λόγον σου». Μήπως αυτό σήμαινε ότι οι παραβάτες απαλλάσσονταν από τις συνέπειες των πράξεών τους; Ο Ιεχωβά συνέχισε: «Πάντες οι άνδρες . . . [που] δεν υπήκουσαν εις την φωνήν μου, βεβαίως δεν θέλουσιν ιδεί την γην, την οποίαν ώμοσα προς τους πατέρας αυτών». (Αριθμοί 14:19-23) Ο Ιεχωβά τήρησε το λόγο του· εκείνη η μεγαλύτερη σε ηλικία γενιά—εκτός από τον Ιησού του Ναυή και τον Χάλεβ—δεν είδε την Υποσχεμένη Γη.—Αριθμοί 26:64, 65.

Παρόμοια, όταν ο προφήτης Νάθαν επέπληξε τον Βασιλιά Δαβίδ για την αμαρτία που είχε διαπράξει με τη Βηθ-σαβεέ, ο μετανοημένος Δαβίδ παραδέχτηκε: ‘Ημάρτησα εις τον Ιεχωβά’. Κατόπιν, ο Νάθαν είπε στον Δαβίδ: ‘Και ο Ιεχωβά παρέβλεψε το αμάρτημά σου’. (2 Σαμουήλ 12:13) Εντούτοις, μολονότι ο Ιεχωβά συγχώρησε τον Δαβίδ, ο Δαβίδ υπέφερε από τις συνέπειες της αμαρτίας του για το υπόλοιπο της ζωής του.—2 Σαμουήλ 12:9-14· βλέπε επίσης 2 Σαμουήλ, κεφάλαιο 24.

Αυτά τα παραδείγματα θεϊκής συγχώρησης τονίζουν ένα σημαντικό μάθημα: Δεν μπορούμε να αμαρτάνουμε ατιμωρητί. (Γαλάτες 6:7, 8) Ένας μετανοημένος αμαρτωλός, αν και μπορεί να λάβει συγχώρηση, δεν απαλλάσσεται απαραίτητα από τις συνέπειες της εσφαλμένης πορείας του. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η αθώα σύντροφος είναι πιθανό να συγχωρήσει τον μοιχό—τουλάχιστον με την έννοια ότι θα σταματήσει να κρατάει πικρή μνησικακία—και εντούτοις να αποφασίσει να τον διαζευχτεί;

Συγχώρηση και Διαζύγιο

Στη διάρκεια της διακονίας του, ο Ιησούς μίλησε για το διαζύγιο σε τρεις περιπτώσεις. (Ματθαίος 5:32· 19:3-9· Λουκάς 16:18) Είναι ενδιαφέρον ότι ούτε μία φορά σε κάποια από αυτές τις συζητήσεις δεν ανέφερε ο Ιησούς τη συγχώρηση. Για παράδειγμα, είπε, όπως καταγράφεται στο εδάφιο Ματθαίος 19:9: «Όποιος διαζευχτεί τη σύζυγό του, εκτός εξαιτίας πορνείας, και παντρευτεί άλλη μοιχεύει». Λέγοντας ο Ιησούς «εκτός εξαιτίας πορνείας», αναγνώρισε ότι η σεξουαλική ανηθικότητα θα έδινε στην αθώα σύντροφο το δικαίωμα, ή τη Γραφική ‘αιτία’, να πάρει διαζύγιο. Εντούτοις, ο Ιησούς δεν είπε ότι το αθώο μέλος θα πρέπει να πάρει διαζύγιο. Αλλά άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι μπορεί να το κάνει αυτό.

Ο γάμος είναι ένας δεσμός ο οποίος δένει δύο ανθρώπους. (Ρωμαίους 7:2) Αλλά όταν ένας από αυτούς δεν είναι πιστός στο σύντροφό του, ο δεσμός μπορεί να σπάσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αθώα σύζυγος πρέπει στην πραγματικότητα να πάρει δύο αποφάσεις. Πρώτον, θα πρέπει να τον συγχωρήσει; Όπως έχουμε δει, ένας σημαντικός παράγοντας σε σχέση με αυτό είναι το αν ο μοιχός έχει μετανοήσει ειλικρινά ή όχι. Όταν υπάρχει μετάνοια, η αθώα σύντροφος ίσως με τον καιρό τον συγχωρήσει—τουλάχιστον με την έννοια ότι θα σταματήσει να κρατάει μνησικακία.

Η δεύτερη απόφαση σχετίζεται με το αν θα πρέπει να ζητήσει διαζύγιο. Γιατί να δημιουργείται αυτό το ερώτημα εφόσον τον έχει συγχωρήσει;b Ας σκεφτούμε: Τι θα γίνει αν αυτή έχει βάσιμους λόγους να ανησυχεί τόσο για τη δική της ασφάλεια όσο και για των παιδιών της, ιδιαίτερα αν ο σύζυγός της την κακομεταχειριζόταν στο παρελθόν; Ή τι θα γίνει αν φοβάται μήπως μολυνθεί από κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια; Ή τι θα γίνει αν αισθάνεται βαθιά μέσα της ότι, εξαιτίας της προδοσίας του, δεν μπορεί πια να τον εμπιστεύεται ως σύζυγό της; Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι αντιληπτό ότι η αθώα σύντροφος θα μπορούσε να συγχωρήσει το σύζυγό της που έχει σφάλει (με την έννοια ότι θα σταματήσει να κρατάει μνησικακία) και παρ’ όλα αυτά να αποφασίσει να τον διαζευχτεί επειδή δεν θέλει να ζει πια μαζί του. Αν σταματήσει να κρατάει μνησικακία, ίσως βοηθηθεί να συνεχίσει τη ζωή της. Επίσης, αυτό ίσως κάνει τυχόν απαραίτητες μελλοντικές σχέσεις με τον μοιχό πιο πολιτισμένες.

Το αν η αθώα σύντροφος θα πάρει διαζύγιο από το σύντροφο ο οποίος δεν της ήταν πιστός είναι προσωπική απόφαση, μια απόφαση που θα πρέπει να πάρει αφού πρώτα σταθμίσει προσεκτικά και με προσευχή όλους τους παράγοντες που περιλαμβάνονται. (Ψαλμός 55:22) Οι άλλοι δεν έχουν το δικαίωμα να προσπαθήσουν να αναγκάσουν ή να πιέσουν την αθώα σύντροφο να αποφασίσει το ένα ή το άλλο. (Παράβαλε Γαλάτες 6:5). Να θυμάστε ότι ο Ιησούς δεν είπε τι πρέπει να κάνει η αθώα σύντροφος. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο Ιεχωβά δεν δυσαρεστείται με τα άτομα που αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο με βάση κατάλληλες Γραφικές αιτίες.

[Υποσημειώσεις]

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 10]

Life