«Αυτά Πρέπει να Γίνουν»

«Ο Ιησούς τούς είπε: “. . . Αυτά πρέπει να γίνουν, αλλά δεν είναι ακόμη το τέλος”».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 24:4-6.

1. Ποιο ζήτημα θα πρέπει να εγείρει το ενδιαφέρον μας;

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ενδιαφέρεστε για τη ζωή σας και το μέλλον σας. Τότε θα πρέπει επίσης να ενδιαφέρεστε για ένα ζήτημα που αιχμαλώτισε την προσοχή του Κ. Τ. Ρώσσελ το 1877. Ο Ρώσσελ, ο οποίος αργότερα ίδρυσε την Εταιρία Σκοπιά, έγραψε το βιβλιάριο Ο Σκοπός και ο Τρόπος της Επανόδου του Κυρίου Ημών (The Object and Manner of Our Lord’s Return). Αυτό το βιβλιάριο των 64 σελίδων ασχολούνταν με την επάνοδο του Ιησού, δηλαδή τη μελλοντική έλευσή του. (Ιωάννης 14:3) Σε μια περίπτωση, ενώ βρίσκονταν στο Όρος των Ελαιών, οι απόστολοι ρώτησαν σχετικά με εκείνη την επάνοδο: «Πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου [ή αλλιώς «έλευσης», Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου] και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;»—Ματθαίος 24:3.

2. Γιατί υπάρχουν πολλές αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις σχετικά με αυτά που προείπε ο Ιησούς;

² Γνωρίζετε και κατανοείτε την απάντηση του Ιησού; Αυτή βρίσκεται σε τρία από τα Ευαγγέλια. Ο καθηγητής Ντ. Α. Κάρσον δηλώνει: «Λίγα κεφάλαια της Αγίας Γραφής έχουν προκαλέσει περισσότερες διαφωνίες ανάμεσα στους ερμηνευτές από ό,τι το 24ο κεφάλαιο του Ματθαίου και τα παράλληλά του στο 13ο κεφάλαιο του Μάρκου και στο 21ο κεφάλαιο του Λουκά». Κατόπιν δίνει τη δική του γνώμη—άλλη μια από τις αλληλοσυγκρουόμενες ανθρώπινες απόψεις. Τα τελευταία 100 περίπου χρόνια, πολλές τέτοιες απόψεις φανέρωναν έλλειψη πίστης. Εκείνοι που τις εξέφραζαν ισχυρίζονταν ότι ο Ιησούς ποτέ δεν είπε αυτά που διαβάζουμε στα Ευαγγέλια, ότι τα λόγια του διαστρεβλώθηκαν αργότερα ή ότι η πρόρρησή του απέτυχε—απόψεις που διαμορφώθηκαν από την ανώτερη κριτική. Κάποιος σχολιαστής μάλιστα προσέγγισε το Ευαγγέλιο του Μάρκου “από τη σκοπιά της Βουδιστικής φιλοσοφίας Μαχαγιάνα”!

3. Πώς προσεγγίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά την προφητεία του Ιησού;

³ Σε αντίθεση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δέχονται την αυθεντικότητα και την αξιοπιστία της Αγίας Γραφής, περιλαμβανομένων και των όσων είπε ο Ιησούς στους τέσσερις αποστόλους που ήταν μαζί του στο Όρος των Ελαιών τρεις ημέρες πριν από το θάνατό του. Από τις ημέρες του Κ. Τ. Ρώσσελ, ο λαός του Θεού έχει αποκτήσει σταδιακά σαφέστερη κατανόηση της προφητείας που ανέφερε εκεί ο Ιησούς. Τα τελευταία λίγα χρόνια, Η Σκοπιά έχει διασαφηνίσει ακόμη περισσότερο την άποψή τους για αυτή την προφητεία. Έχετε αφομοιώσει εσείς αυτές τις πληροφορίες, διακρίνοντας την επίδραση που ασκούν στη ζωή σας;a Ας τις ανασκοπήσουμε.

Στα Πρόθυρα μιας Τραγικής Εκπλήρωσης

4. Για ποιο λόγο μπορεί να ρώτησαν οι απόστολοι τον Ιησού σχετικά με το μέλλον;

⁴ Οι απόστολοι γνώριζαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Όταν, λοιπόν, τον άκουσαν να αναφέρεται στο θάνατο, στην ανάσταση και στην επάνοδό του, πρέπει να αναρωτήθηκαν: “Αν πεθάνει ο Ιησούς και αναχωρήσει, πώς θα μπορέσει να φέρει σε πέρας τα θαυμαστά πράγματα που αναμένεται να κάνει ο Μεσσίας;” Επιπλέον, ο Ιησούς είπε ότι θα ερχόταν ένα τέλος για την Ιερουσαλήμ και το ναό της. Οι απόστολοι ίσως αναρωτήθηκαν: “Πότε και πώς θα συμβεί αυτό;” Προσπαθώντας να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα, οι απόστολοι ρώτησαν: «Πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο όταν όλα αυτά μέλλουν να φτάσουν σε τελική περίοδο;»—Μάρκος 13:4· Ματθαίος 16:21, 27, 28· 23:37–24:2.

5. Πώς είχαν μια εκπλήρωση τον πρώτο αιώνα τα όσα είπε ο Ιησούς;

⁵ Ο Ιησούς προείπε ότι θα υπήρχαν πόλεμοι, πείνες, επιδημίες, σεισμοί, μίσος και διωγμός εναντίον των Χριστιανών, ψευδομεσσίες, καθώς και ένα εκτεταμένο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας. Τότε θα ερχόταν το τέλος. (Ματθαίος 24:4-14· Μάρκος 13:5-13· Λουκάς 21:8-19) Ο Ιησούς τα είπε αυτά την άνοιξη του έτους 33 Κ.Χ. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι άγρυπνοι μαθητές του μπορούσαν να αναγνωρίσουν ότι τα όσα είχαν προειπωθεί λάβαιναν πράγματι χώρα με αξιοσημείωτο τρόπο. Ναι, η ιστορία αποδεικνύει ότι το σημείο είχε μια εκπλήρωση εκείνον τον καιρό, η οποία οδήγησε στον τερματισμό του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων στα χέρια των Ρωμαίων τα έτη 66-70 Κ.Χ. Πώς έγινε αυτό;

6. Τι συνέβη ανάμεσα στους Ρωμαίους και στους Ιουδαίους το 66 Κ.Χ.;

⁶ Στη διάρκεια του ζεστού ιουδαϊκού καλοκαιριού του 66 Κ.Χ., Ιουδαίοι Ζηλωτές ηγήθηκαν μιας επίθεσης ενάντια στις ρωμαϊκές φρουρές οι οποίες υπήρχαν σε κάποιο οχυρό κοντά στο ναό της Ιερουσαλήμ, πράγμα που οδήγησε σε έκρηξη βίας και σε άλλα μέρη της επικράτειας. Στο σύγγραμμα Ιστορία των Ιουδαίων (History of the Jews), ο καθηγητής Χάινριχ Γκρετς αναφέρει: «Ο Κέστιος Γάλλος, ο οποίος ως κυβερνήτης της Συρίας είχε το καθήκον να υπερασπίζεται την τιμή των ρωμαϊκών όπλων, . . . δεν μπορούσε πλέον να παρίσταται μάρτυρας της επανάστασης που εξαπλωνόταν γύρω του χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια να αναχαιτίσει την εξέλιξή της. Συγκάλεσε τις λεγεώνες του, και οι γειτονικοί άρχοντες έστειλαν οικειοθελώς τα στρατεύματά τους». Αυτός ο στρατός των 30.000 αντρών περικύκλωσε την Ιερουσαλήμ. Ύστερα από κάποιες μάχες, οι Ιουδαίοι αποτραβήχτηκαν πίσω από τα τείχη κοντά στο ναό. «Στη διάρκεια πέντε διαδοχικών ημερών οι Ρωμαίοι έκαναν εφόδους στα τείχη, αλλά αναγκάζονταν κάθε φορά να υποχωρούν μπροστά στα βέλη των Ιουδαίων. Μόνο την έκτη ημέρα κατάφεραν να υποσκάψουν ένα μέρος του βόρειου τείχους μπροστά από το Ναό».

7. Γιατί μπορούσαν οι μαθητές του Ιησού να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά από τους περισσότερους Ιουδαίους;

⁷ Σκεφτείτε πόσο θα είχαν σαστίσει οι Ιουδαίοι, εφόσον επί μακρόν πίστευαν ότι ο Θεός θα προστάτευε τους ίδιους και την άγια πόλη τους! Οι μαθητές του Ιησού, όμως, είχαν προειδοποιηθεί για τη συμφορά που περίμενε την Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς είχε προείπει: «Θα έρθουν πάνω σου ημέρες κατά τις οποίες οι εχθροί σου θα οικοδομήσουν γύρω σου οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους και θα σε περικυκλώσουν και θα σου προκαλέσουν οδύνη από κάθε πλευρά, και θα κατεδαφίσουν εσένα και τα παιδιά σου μέσα σε εσένα, και δεν θα σου αφήσουν πέτρα πάνω σε πέτρα». (Λουκάς 19:43, 44) Αλλά μήπως αυτό θα σήμαινε το θάνατο των Χριστιανών που βρίσκονταν μέσα στην Ιερουσαλήμ το 66 Κ.Χ.;

8. Ποια τραγωδία προείπε ο Ιησούς, και ποιοι ήταν “οι εκλεγμένοι” για τους οποίους θα συντομεύονταν οι ημέρες;

⁸ Απαντώντας στους αποστόλους στο Όρος των Ελαιών, ο Ιησούς προείπε: «Εκείνες οι ημέρες θα είναι ημέρες θλίψης, τέτοιας που δεν θα έχει συμβεί από την αρχή της δημιουργίας που δημιούργησε ο Θεός μέχρι εκείνον τον καιρό, και δεν θα ξανασυμβεί. Στην πραγματικότητα, αν δεν είχε συντομεύσει ο Ιεχωβά τις ημέρες, δεν θα σωζόταν καμιά σάρκα. Αλλά για χάρη των εκλεγμένων, τους οποίους εξέλεξε, συντόμευσε τις ημέρες». (Μάρκος 13:19, 20· Ματθαίος 24:21, 22) Επομένως, οι ημέρες θα συντομεύονταν και “οι εκλεγμένοι” θα σώζονταν. Ποιοι ήταν αυτοί; Ασφαλώς όχι οι στασιαστικοί Ιουδαίοι οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι λάτρευαν τον Ιεχωβά αλλά είχαν απορρίψει τον Γιο του. (Ιωάννης 19:1-7· Πράξεις 2:22, 23, 36) Οι αληθινοί εκλεγμένοι εκείνον τον καιρό ήταν όσοι Ιουδαίοι και μη Ιουδαίοι ασκούσαν πίστη στον Ιησού ως τον Μεσσία και Σωτήρα. Ο Θεός είχε εκλέξει αυτά τα άτομα, και την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. τους είχε οργανώσει σε ένα νέο πνευματικό έθνος, “τον Ισραήλ του Θεού”.—Γαλάτες 6:16· Λουκάς 18:7· Πράξεις 10:34-45· 1 Πέτρου 2:9.

9, 10. Πώς “συντομεύτηκαν” οι ημέρες της ρωμαϊκής επίθεσης, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁹ “Συντομεύτηκαν” οι ημέρες και σώθηκαν οι χρισμένοι εκλεγμένοι που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ; Ο καθηγητής Γκρετς αναφέρει: «[Ο Κέστιος Γάλλος] δεν το θεώρησε ενδεδειγμένο να συνεχίσει να μάχεται εναντίον ανθρώπων που τους χαρακτήριζε ενθουσιώδης ηρωισμός και να ξεκινήσει μια μακρόχρονη εκστρατεία εκείνη την περίοδο, ενώ οι βροχές του φθινοπώρου θα άρχιζαν σύντομα . . . και θα μπορούσαν να εμποδίσουν τον ανεφοδιασμό του στρατού. Γι’ αυτό, πιθανώς σκέφτηκε ότι ήταν πιο συνετό να υποχωρήσει». Ό,τι και αν σκεφτόταν ο Κέστιος Γάλλος, ο ρωμαϊκός στρατός αποσύρθηκε από την πόλη και υπέστη σοβαρές απώλειες από τους Ιουδαίους που τον καταδίωκαν.

¹⁰ Αυτή η απροσδόκητη ρωμαϊκή υποχώρηση επέτρεψε σε κάποια «σάρκα»—στους μαθητές του Ιησού που κινδύνευαν μέσα στην Ιερουσαλήμ—να σωθεί. Η ιστορία αναφέρει πως όταν δόθηκε αυτή η ευκαιρία οι Χριστιανοί έφυγαν από την περιοχή. Τι θαυμάσια εκδήλωση της ικανότητας που έχει ο Θεός να προγνωρίζει το μέλλον και να διασφαλίζει την επιβίωση των λάτρεών του! Τι συνέβη όμως στους άπιστους Ιουδαίους οι οποίοι παρέμειναν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία;

Οι Άνθρωποι Εκείνης της Εποχής θα Έβλεπαν την Εκπλήρωση

11. Τι είπε ο Ιησούς σχετικά με “αυτή τη γενιά”;

¹¹ Πολλοί Ιουδαίοι πίστευαν ότι το σύστημα της λατρείας τους, το οποίο είχε ως επίκεντρο το ναό, θα διαρκούσε πολύ καιρό. Αλλά ο Ιησούς είπε: «Μάθετε . . . από τη συκιά . . . το εξής σημείο: Μόλις το νέο κλαδί της γίνει τρυφερό και βγάλει φύλλα, ξέρετε ότι το καλοκαίρι πλησιάζει. Παρόμοια και εσείς, όταν τα δείτε όλα αυτά, να ξέρετε ότι εκείνος πλησιάζει, είναι στην πόρτα. Αληθινά σας λέω ότι αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά. Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, αλλά τα λόγια μου δεν πρόκειται να παρέλθουν».—Ματθαίος 24:32-35.

12, 13. Πώς πρέπει να κατανόησαν οι μαθητές την αναφορά του Ιησού σε “αυτή τη γενιά”;

¹² Στα χρόνια που οδήγησαν στο 66 Κ.Χ., οι Χριστιανοί θα είχαν δει να εκπληρώνονται πολλά από τα προκαταρκτικά στοιχεία του σύνθετου σημείου—πόλεμοι, πείνες, ακόμη και ένα εκτεταμένο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας. (Πράξεις 11:28· Κολοσσαείς 1:23) Πότε, όμως, θα ερχόταν το τέλος; Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε: «Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει»; Ο Ιησούς είχε αποκαλέσει πολλές φορές τη μάζα των εναντιούμενων Ιουδαίων που ζούσαν εκείνη την εποχή, περιλαμβανομένων και των θρησκευτικών ηγετών, “πονηρή, μοιχαλίδα γενιά”. (Ματθαίος 11:16· 12:39, 45· 16:4· 17:17· 23:36) Επομένως, όταν, σε εκείνη την περίπτωση πάνω στο Όρος των Ελαιών, μίλησε και πάλι για “αυτή τη γενιά”, προφανώς δεν εννοούσε ολόκληρο το γένος των Ιουδαίων σε όλη την ιστορία· ούτε εννοούσε τους ακολούθους του, μολονότι εκείνοι ήταν «εκλεγμένο γένος». (1 Πέτρου 2:9) Ο Ιησούς δεν έλεγε επίσης ότι «αυτή η γενιά» αποτελεί περίοδο χρόνου.

¹³ Απεναντίας, ο Ιησούς είχε υπόψη του τους εναντιούμενους Ιουδαίους εκείνης της εποχής οι οποίοι επρόκειτο να ζήσουν την εκπλήρωση του σημείου που έδωσε. Σχετικά με τη φράση «αυτή η γενιά» που αναφέρεται στο εδάφιο Λουκάς 21:32, ο καθηγητής Τζόελ Μπ. Γκριν επισημαίνει: «Στο Τρίτο Ευαγγέλιο, η φράση “αυτή η γενιά” (και οι συναφείς φράσεις) υποδηλώνει με συνέπεια μια κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι αντιστέκονται στο σκοπό του Θεού. . . . [Αναφέρεται] σε ανθρώπους οι οποίοι στρέφουν με πεισματικό τρόπο τα νώτα τους στο θεϊκό σκοπό».b

14. Τι αντιμετώπισε εκείνη η «γενιά», αλλά πώς υπήρξε διαφορετικό αποτέλεσμα για τους Χριστιανούς;

¹⁴ Η πονηρή γενιά των Ιουδαίων εναντιουμένων που θα μπορούσαν να παρατηρήσουν την εκπλήρωση του σημείου θα αντιμετώπιζε και το τέλος. (Ματθαίος 24:6, 13, 14) Αυτό και έγινε! Το 70 Κ.Χ., ο ρωμαϊκός στρατός επέστρεψε υπό την ηγεσία του Τίτου, του γιου του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού. Τα όσα υπέφεραν οι Ιουδαίοι που βρίσκονταν και πάλι αποκλεισμένοι στην πόλη είναι σχεδόν απίστευτα.c Ο αυτόπτης μάρτυρας Φλάβιος Ιώσηπος αναφέρει ότι, μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης από τους Ρωμαίους, περίπου 1.100.000 Ιουδαίοι είχαν πεθάνει και κάπου 100.000 σύρθηκαν αιχμάλωτοι, οι περισσότεροι από τους οποίους επρόκειτο σύντομα να υποστούν φρικτό θάνατο από πείνα ή στα ρωμαϊκά αμφιθέατρα. Πράγματι, η θλίψη των ετών 66-70 Κ.Χ. ήταν η μεγαλύτερη που είχε υποστεί ή θα υφίστατο ποτέ η Ιερουσαλήμ και το Ιουδαϊκό σύστημα. Πόσο διαφορετικό ήταν το αποτέλεσμα για τους Χριστιανούς οι οποίοι είχαν δώσει προσοχή στην προφητική προειδοποίηση του Ιησού και είχαν εγκαταλείψει την Ιερουσαλήμ μετά την αναχώρηση των ρωμαϊκών στρατευμάτων το 66 Κ.Χ.! Οι χρισμένοι Χριστιανοί “εκλεγμένοι” “σώθηκαν”, δηλαδή διαφυλάχτηκαν, το 70 Κ.Χ.—Ματθαίος 24:16, 22.

Άλλη μια Εκπλήρωση, Μελλοντική

15. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η προφητεία του Ιησού θα είχε μια μεγαλύτερη εκπλήρωση μετά το 70 Κ.Χ.;

¹⁵ Ωστόσο, δεν τέλειωσαν όλα εκεί. Πρωτύτερα, ο Ιησούς είχε αφήσει να εννοηθεί ότι, μετά την ερήμωση της πόλης, ο ίδιος θα ερχόταν στο όνομα του Ιεχωβά. (Ματθαίος 23:38, 39· 24:2) Αργότερα, το κατέστησε αυτό σαφέστερο στην προφητεία που είπε πάνω στο Όρος των Ελαιών. Αφού αναφέρθηκε στην επερχόμενη «μεγάλη θλίψη», δήλωσε ότι κατόπιν θα εμφανίζονταν ψευδόχριστοι, καθώς και ότι η Ιερουσαλήμ θα καταπατούνταν από τα έθνη για μια εκτεταμένη περίοδο. (Ματθαίος 24:21, 23-28· Λουκάς 21:24) Μήπως επρόκειτο να λάβει χώρα άλλη μια εκπλήρωση, ακόμη μεγαλύτερη; Τα γεγονότα απαντούν ναι. Παραβάλλοντας τα εδάφια Αποκάλυψη 6:2-8 (τα οποία γράφτηκαν μετά τη θλίψη που επήλθε στην Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ.) με τα εδάφια Ματθαίος 24:6-8 και Λουκάς 21:10, 11, διακρίνουμε ότι επρόκειτο να υπάρξουν πόλεμοι, πείνες και θανατηφόρες αρρώστιες σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτή η μεγαλύτερη εκπλήρωση των λόγων του Ιησού λαβαίνει χώρα από τότε που ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος το 1914.

16-18. Τι αναμένουμε ότι πρόκειται ακόμη να συμβεί;

¹⁶ Εδώ και δεκαετίες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν ότι η τωρινή εκπλήρωση του σημείου αποδεικνύει πως επίκειται ακόμη μια «μεγάλη θλίψη». Η παρούσα πονηρή «γενιά» θα δει αυτή τη θλίψη. Φαίνεται ότι θα υπάρξει και πάλι κάποια εναρκτήρια φάση (μια επίθεση εναντίον όλης της ψεύτικης θρησκείας), ακριβώς όπως η επίθεση του Κέστιου Γάλλου το 66 Κ.Χ. αποτέλεσε την έναρξη της θλίψης που έπληξε την Ιερουσαλήμ.d Κατόπιν, ύστερα από ένα ενδιάμεσο διάστημα απροσδιόριστης διάρκειας, θα έρθει το τέλος—καταστροφή σε παγκόσμια κλίμακα, παράλληλη με αυτήν του 70 Κ.Χ.

¹⁷ Αναφερόμενος στη θλίψη που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας, ο Ιησούς είπε: «Αμέσως μετά τη θλίψη εκείνων των ημερών [την καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας], ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και η σελήνη δεν θα δώσει το φως της και τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό και οι δυνάμεις των ουρανών θα κλονιστούν. Και τότε θα εμφανιστεί στον ουρανό το σημείο του Γιου του ανθρώπου, και τότε όλες οι φυλές της γης θα χτυπούν τον εαυτό τους θρηνώντας και θα δουν τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και μεγάλη δόξα».—Ματθαίος 24:29, 30.

¹⁸ Έτσι λοιπόν, ο ίδιος ο Ιησούς λέει ότι, «μετά τη θλίψη εκείνων των ημερών», θα συμβούν κάποιου είδους ουράνια φαινόμενα. (Παράβαλε Ιωήλ 2:28-32· 3:15.) Αυτό θα τρομάξει και θα συγκλονίσει τους ανυπάκουους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό ώστε θα «χτυπούν τον εαυτό τους θρηνώντας». Πολλοί θα «λιποθυμούν από το φόβο και την προσδοκία αυτών που πρόκειται να έρθουν πάνω στην κατοικημένη γη». Αλλά δεν θα συμβεί το ίδιο με τους αληθινούς Χριστιανούς! Αυτοί “θα σηκώσουν τα κεφάλια τους, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή τους”.—Λουκάς 21:25, 26, 28.

Μια Κρίση Βρίσκεται Μπροστά Μας!

19. Πώς μπορούμε να καταδείξουμε πότε θα εκπληρωθεί η παραβολή των προβάτων και των κατσικιών;

¹⁹ Προσέξτε πως τα εδάφια Ματθαίος 24:29-31 προλέγουν ότι (1) ο Γιος του ανθρώπου έρχεται, (2) αυτή η έλευση θα είναι με μεγάλη δόξα, (3) οι άγγελοι θα είναι μαζί του και (4) όλες οι φυλές της γης θα τον δουν. Ο Ιησούς επαναλαμβάνει αυτά τα στοιχεία στην παραβολή των προβάτων και των κατσικιών. (Ματθαίος 25:31-46) Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτή η παραβολή έχει να κάνει με τον καιρό, μετά το εναρκτήριο ξέσπασμα της θλίψης, κατά τον οποίο ο Ιησούς θα έρθει με τους αγγέλους του και θα καθήσει στο θρόνο του για να κρίνει. (Ιωάννης 5:22· Πράξεις 17:31· παράβαλε 1 Βασιλέων 7:7· Δανιήλ 7:10, 13, 14, 22, 26· Ματθαίος 19:28.) Ποιοι θα κριθούν, και με ποιο αποτέλεσμα; Η παραβολή δείχνει ότι ο Ιησούς θα στρέψει την προσοχή του σε όλα τα έθνη, σαν να ήταν συγκεντρωμένα μπροστά στον ουράνιο θρόνο του.

20, 21. (α) Τι θα συμβεί στα πρόβατα της παραβολής του Ιησού; (β) Τι θα αντιμετωπίσουν τα κατσίκια στο μέλλον;

²⁰ Οι προβατοειδείς άντρες και γυναίκες θα χωριστούν και θα τοποθετηθούν στη δεξιά πλευρά της εύνοιας του Ιησού. Γιατί; Επειδή χρησιμοποίησαν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν για να κάνουν το καλό στους αδελφούς του—τους χρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στην ουράνια Βασιλεία του Χριστού. (Δανιήλ 7:27· Εβραίους 2:9–3:1) Σε αρμονία με την παραβολή, εκατομμύρια προβατοειδείς Χριστιανοί έχουν αναγνωρίσει τους πνευματικούς αδελφούς του Ιησού και τους παρέχουν υποστήριξη. Ως αποτέλεσμα, το «μεγάλο πλήθος» έχει τη βασισμένη στη Γραφή ελπίδα να επιζήσει από «τη μεγάλη θλίψη» και κατόπιν να ζήσει για πάντα στον Παράδεισο, την επίγεια επικράτεια της Βασιλείας του Θεού.—Αποκάλυψη 7:9, 14· 21:3, 4· Ιωάννης 10:16.

²¹ Πόσο διαφορετικό θα είναι το αποτέλεσμα για τα κατσίκια! Αυτά περιγράφονται στο εδάφιο Ματθαίος 24:30 ως άτομα που «χτυπούν τον εαυτό τους θρηνώντας» όταν έρχεται ο Ιησούς. Και δικαιολογημένα, εφόσον θα έχουν δημιουργήσει ένα υπόμνημα που θα δείχνει ότι απορρίπτουν τα καλά νέα της Βασιλείας, ότι εναντιώνονται στους μαθητές του Ιησού και ότι προτιμούν τον κόσμο ο οποίος παρέρχεται. (Ματθαίος 10:16-18· 1 Ιωάννη 2:15-17) Ο Ιησούς—και όχι κάποιοι από τους μαθητές του στη γη—αποφασίζει ποια είναι τα κατσίκια. Σχετικά με εκείνα λέει: «Αυτοί θα απέλθουν σε αιώνια εκκοπή».—Ματθαίος 25:46.

22. Ποιο μέρος της προφητείας του Ιησού αξίζει να εξετάσουμε περαιτέρω;

²² Η πρόοδος που έχουμε σημειώσει στην κατανόηση της προφητείας των κεφαλαίων 24 και 25 του Ματθαίου είναι συναρπαστική. Εντούτοις, υπάρχει ένα μέρος της προφητείας του Ιησού στο οποίο αξίζει να στρέψουμε περαιτέρω την προσοχή μας—“το αηδιαστικό πράγμα που θα προκαλούσε ερήμωση και το οποίο θα στεκόταν σε άγιο τόπο”. Ο Ιησούς παρότρυνε τους ακολούθους του να χρησιμοποιήσουν διάκριση αναφορικά με αυτό και να είναι έτοιμοι για δράση. (Ματθαίος 24:15, 16) Τι είναι αυτό το «αηδιαστικό πράγμα»; Πότε στέκεται σε άγιο τόπο; Και πώς περιλαμβάνονται οι προοπτικές μας για την τωρινή και τη μελλοντική ζωή; Το επόμενο άρθρο θα το εξετάσει αυτό.

«Ο Αναγνώστης ας Ασκεί Διάκριση»

«Όταν . . . δείτε το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση . . . να στέκεται σε άγιο τόπο . . . , τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 24:15, 16.

1. Ποιο αποτέλεσμα είχε η προειδοποίηση που έδωσε ο Ιησούς, η οποία βρίσκεται στα εδάφια Λουκάς 19:43, 44;

ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ προειδοποιηθεί για μια επερχόμενη συμφορά, αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να την αποφύγουμε. (Παροιμίες 22:3) Φανταστείτε, λοιπόν, την κατάσταση των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ μετά τη ρωμαϊκή επίθεση το 66 Κ.Χ. Ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει ότι η πόλη θα περικυκλωνόταν και θα καταστρεφόταν. (Λουκάς 19:43, 44) Οι περισσότεροι Ιουδαίοι τον αγνόησαν. Αλλά οι μαθητές του έδωσαν προσοχή στην προειδοποίησή του. Ως αποτέλεσμα, σώθηκαν από τη συμφορά του 70 Κ.Χ.

2, 3. Γιατί πρέπει να ενδιαφερόμαστε για την προφητεία του Ιησού που είναι καταγραμμένη στα εδάφια Ματθαίος 24:15-21;

² Σε μια προφητεία με προεκτάσεις για εμάς σήμερα, ο Ιησούς περιέγραψε ένα σύνθετο σημείο το οποίο περιλάμβανε πολέμους, πείνες, σεισμούς, επιδημίες και διωγμό των Χριστιανών που θα κήρυτταν για τη Βασιλεία του Θεού. (Ματθαίος 24:4-14· Λουκάς 21:10-19) Ο Ιησούς έδωσε επίσης ένα στοιχείο το οποίο θα βοηθούσε τους μαθητές του να γνωρίζουν ότι το τέλος ήταν κοντά—ένα “αηδιαστικό πράγμα που θα προκαλούσε ερήμωση και το οποίο θα στεκόταν σε άγιο τόπο”. (Ματθαίος 24:15) Ας εξετάσουμε και πάλι εκείνα τα γεμάτα νόημα λόγια για να δούμε πώς μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας τώρα και στο μέλλον.

³ Αφού περιέγραψε το σημείο, ο Ιησούς είπε: «Όταν . . . δείτε το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση, όπως ειπώθηκε μέσω του Δανιήλ του προφήτη, να στέκεται σε άγιο τόπο (ο αναγνώστης ας ασκεί διάκριση), τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά. Αυτός που είναι στην ταράτσα ας μην κατεβεί να πάρει τα αγαθά από το σπίτι του· και αυτός που είναι στον αγρό ας μην επιστρέψει στο σπίτι να πάρει το εξωτερικό του ένδυμα. Αλίμονο στις έγκυες και σε αυτές που θηλάζουν εκείνες τις ημέρες! Να προσεύχεστε να μη συμβεί η φυγή σας στη διάρκεια του χειμώνα ούτε σε ημέρα σαββάτου· διότι τότε θα γίνει μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου».—Ματθαίος 24:15-21.

4. Τι δείχνει ότι το εδάφιο Ματθαίος 24:15 είχε μια εκπλήρωση τον πρώτο αιώνα;

⁴ Οι αφηγήσεις του Μάρκου και του Λουκά παρέχουν επιπρόσθετες λεπτομέρειες. Εκεί όπου ο Ματθαίος χρησιμοποιεί την έκφραση «να στέκεται σε άγιο τόπο», το εδάφιο Μάρκος 13:14 λέει «να στέκεται εκεί που δεν πρέπει». Το εδάφιο Λουκάς 21:20 προσθέτει τα εξής λόγια του Ιησού: «Όταν δείτε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, τότε να ξέρετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της». Αυτό μας βοηθάει να διακρίνουμε ότι η πρώτη εκπλήρωση περιλάμβανε τη ρωμαϊκή επίθεση εναντίον της Ιερουσαλήμ και του ναού της—ενός τόπου άγιου για τους Ιουδαίους, ο οποίος όμως δεν ήταν πια άγιος τόπος για τον Ιεχωβά—επίθεση που άρχισε το 66 Κ.Χ. Ολοκληρωτική ερήμωση έλαβε χώρα όταν οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν και την πόλη και το ναό το 70 Κ.Χ. Ποιο ήταν «το αηδιαστικό πράγμα» τότε; Και πώς “στάθηκε σε άγιο τόπο”; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα μας βοηθήσουν να διασαφηνίσουμε τη σύγχρονη εκπλήρωση.

5, 6. (α) Γιατί θα χρειάζονταν διάκριση οι αναγνώστες του 9ου κεφαλαίου του Δανιήλ; (β) Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του Ιησού σχετικά με «το αηδιαστικό πράγμα»;

⁵ Ο Ιησούς πρότρεψε τους αναγνώστες να ασκούν διάκριση. Αναγνώστες τίνος πράγματος; Πιθανώς του 9ου κεφαλαίου του Δανιήλ. Εκεί βρίσκουμε μια προφητεία η οποία υποδείκνυε πότε θα εμφανιζόταν ο Μεσσίας και προέλεγε ότι επρόκειτο να «εκκοπεί» ύστερα από τριάμισι χρόνια. Η προφητεία δηλώνει: «Πάνω στη φτερούγα αηδιαστικών πραγμάτων θα είναι αυτός που προκαλεί ερήμωση· και μέχρις εξόντωσης, το πράγμα που έχει αποφασιστεί θα εκχέεται επίσης πάνω σε αυτό που κείτεται έρημο».—Δανιήλ 9:26, 27· βλέπε επίσης Δανιήλ 11:31· 12:11.

⁶ Οι Ιουδαίοι νόμιζαν ότι αυτό εφαρμοζόταν στη βεβήλωση του ναού από τον Αντίοχο Δ΄ περίπου 200 χρόνια νωρίτερα. Ωστόσο, ο Ιησούς ανέφερε κάτι διαφορετικό, συστήνοντας την άσκηση διάκρισης επειδή «το αηδιαστικό πράγμα» επρόκειτο να εμφανιστεί μελλοντικά και να σταθεί σε «άγιο τόπο». Είναι προφανές ότι ο Ιησούς αναφερόταν στο ρωμαϊκό στρατό που θα ερχόταν το 66 Κ.Χ. με χαρακτηριστικά εμβλήματα. Αυτά τα λάβαρα, που τα χρησιμοποιούσαν από παλιά, στην ουσία ήταν είδωλα και προκαλούσαν αηδία στους Ιουδαίους.a Πότε, όμως, θα “στεκόταν σε άγιο τόπο”; Αυτό συνέβη όταν ο ρωμαϊκός στρατός, με τα εμβλήματά του, επιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ και στο ναό της, τα οποία οι Ιουδαίοι θεωρούσαν άγια. Οι Ρωμαίοι άρχισαν μάλιστα να υποσκάπτουν το τείχος της περιοχής του ναού. Πράγματι, εκείνο που από παλιά θεωρούνταν αηδιαστικό στεκόταν τώρα σε άγιο τόπο!—Ησαΐας 52:1· Ματθαίος 4:5· 27:53· Πράξεις 6:13.

Ένα Σύγχρονο «Αηδιαστικό Πράγμα»

7. Ποια προφητεία του Ιησού εκπληρώνεται στην εποχή μας;

⁷ Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, βλέπουμε τη μεγαλύτερη εκπλήρωση του σημείου του Ιησού που είναι καταγραμμένο στο 24ο κεφάλαιο του Ματθαίου. Ωστόσο, θυμηθείτε τα λόγια του: «Όταν . . . δείτε το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση . . . να στέκεται σε άγιο τόπο . . . , τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά». (Ματθαίος 24:15, 16) Αυτή η πτυχή της προφητείας πρέπει να έχει εκπλήρωση και στην εποχή μας.

8. Επί χρόνια ολόκληρα, με τι ταυτίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά «το αηδιαστικό πράγμα» στους σύγχρονους καιρούς;

⁸ Καταδεικνύοντας την πεποίθηση που είχαν οι υπηρέτες του Ιεχωβά ότι αυτή η προφητεία θα εκπληρωνόταν, Η Σκοπιά 1 Ιανουαρίου 1921 (στην αγγλική) έστρεψε την προσοχή σε αυτή την προφητεία συνδέοντάς την με εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Κατόπιν, στο τεύχος της με ημερομηνία 15 Δεκεμβρίου 1929, στη σελίδα 374 (1 Ιανουαρίου 1930, σελίδα 6 [στην ελληνική]), Η Σκοπιά έκανε την εξής αποφασιστική δήλωση: “Ολόκληρη η τάση της Κοινωνίας των Εθνών είναι να στρέψει τους ανθρώπους μακριά από τον Θεό και τον Χριστό, και επομένως είναι πράγμα που προκαλεί ερήμωση το οποίο έχει παραγάγει ο Σατανάς, κάτι το απεχθές στα μάτια του Θεού”. Έτσι, το 1919 εμφανίστηκε «το αηδιαστικό πράγμα». Αργότερα, η Κοινωνία των Εθνών έδωσε τη θέση της στα Ηνωμένα Έθνη. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν εκθέσει προ πολλού αυτούς τους ανθρώπινους ειρηνευτικούς οργανισμούς ως κάτι το αηδιαστικό ενώπιον του Θεού.

9, 10. Πώς επηρέασε μια προγενέστερη κατανόηση της μεγάλης θλίψης την άποψή μας για τον καιρό κατά τον οποίο θα στεκόταν «το αηδιαστικό πράγμα» σε άγιο τόπο;

⁹ Το προηγούμενο άρθρο παρουσίασε συνοπτικά μια διασαφηνισμένη άποψη όσον αφορά ένα μεγάλο μέρος των κεφαλαίων 24 και 25 του Ματθαίου. Μήπως χρειάζεται κάποια διασαφήνιση σχετικά με “το αηδιαστικό πράγμα που θα στεκόταν σε άγιο τόπο”; Προφανώς ναι. Η προφητεία του Ιησού συνδέει στενά το γεγονός ότι αυτό “θα στεκόταν σε άγιο τόπο” με το ξέσπασμα της προειπωμένης “θλίψης”. Επομένως, μολονότι «το αηδιαστικό πράγμα» υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, η σύνδεση που γίνεται μεταξύ τού ότι “θα στεκόταν σε άγιο τόπο” και της μεγάλης θλίψης θα πρέπει να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα. Πώς συμβαίνει αυτό;

¹⁰ Ο λαός του Θεού κατανοούσε κάποτε ότι η πρώτη φάση της μεγάλης θλίψης άρχισε το 1914 και ότι το τελικό μέρος θα ερχόταν στη μάχη του Αρμαγεδδώνα. (Αποκάλυψη 16:14, 16· παράβαλε Η Σκοπιά 1 Απριλίου 1939, σελίδα 110 [στην αγγλική].) Συνεπώς, μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί υπήρχε κάποτε η άποψη ότι το «αηδιαστικό πράγμα» των πρόσφατων καιρών πρέπει να στάθηκε σε άγιο τόπο λίγο μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

11, 12. Το 1969, ποια αναπροσαρμοσμένη άποψη για τη μεγάλη θλίψη παρουσιάστηκε;

¹¹ Ωστόσο, στα μετέπειτα χρόνια φτάσαμε στο σημείο να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Την Πέμπτη 10 Ιουλίου 1969, στη Διεθνή Συνέλευση «Επί Γης Ειρήνη» που διεξάχθηκε στην Πόλη της Νέας Υόρκης, ο Φ. Γ. Φρανς, ο τότε αντιπρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, εκφώνησε μια συγκλονιστική ομιλία. Ανασκοπώντας την προηγούμενη κατανόηση της προφητείας του Ιησού, ο αδελφός Φρανς είπε: «Είχε δοθεί η εξήγηση ότι η “μεγάλη θλίψη” είχε αρχίσει το 1914 Κ.Χ. και ότι δεν επιτράπηκε να εξελιχθεί πλήρως τότε αλλά ότι ο Θεός σταμάτησε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Νοέμβριο του 1918. Από τότε και έπειτα ο Θεός επέτρεπε να υπάρχει μια ανάπαυλα για χάρη της δράσης του χρισμένου υπολοίπου του των εκλεγμένων Χριστιανών προτού αφήσει το τελικό μέρος της “μεγάλης θλίψης” να ξαναρχίσει στη μάχη του Αρμαγεδδώνα».

¹² Κατόπιν δόθηκε μια σημαντικά προσαρμοσμένη εξήγηση: «Σε αντιστοιχία με τα γεγονότα του πρώτου αιώνα, . . . η αντιτυπική “μεγάλη θλίψη” δεν άρχισε το 1914 Κ.Χ. Αντίθετα, αυτό που επήλθε στη σύγχρονη αντιτυπική Ιερουσαλήμ ανάμεσα στα έτη 1914-1918 ήταν απλώς “αρχή βασανιστικών πόνων” . . . Η “μεγάλη θλίψη” που δεν πρόκειται να ξανασυμβεί είναι ακόμη μελλοντική, διότι σημαίνει την καταστροφή της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας (περιλαμβανομένου και του Χριστιανικού κόσμου), η οποία θα ακολουθηθεί από τον “πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου” στον Αρμαγεδδώνα». Αυτό σήμαινε ότι ολόκληρη η μεγάλη θλίψη ήταν ακόμη μελλοντική.

13. Γιατί είναι λογικό να πούμε ότι «το αηδιαστικό πράγμα» “θα σταθεί σε άγιο τόπο” μελλοντικά;

¹³ Αυτό επηρεάζει άμεσα το πώς μπορούμε να διακρίνουμε πότε στέκεται «το αηδιαστικό πράγμα» σε άγιο τόπο. Θυμηθείτε τι συνέβη τον πρώτο αιώνα. Οι Ρωμαίοι επιτέθηκαν στην Ιερουσαλήμ το 66 Κ.Χ., αλλά αποσύρθηκαν αιφνιδιαστικά, πράγμα που επέτρεψε να σωθεί η Χριστιανική «σάρκα». (Ματθαίος 24:22) Ανάλογα, εμείς αναμένουμε να αρχίσει σύντομα η μεγάλη θλίψη, αλλά αυτή θα συντομευτεί για χάρη των εκλεγμένων του Θεού. Προσέξτε το εξής βασικό σημείο: Στο αρχαίο πρότυπο, “το αηδιαστικό πράγμα που θα στεκόταν σε άγιο τόπο” συνδεόταν με την επίθεση των Ρωμαίων υπό τον στρατηγό Κέστιο Γάλλο το 66 Κ.Χ. Το σύγχρονο παράλληλο αυτής της επίθεσης—το ξέσπασμα της μεγάλης θλίψης—είναι ακόμη μελλοντικό. Επομένως, «το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση», το οποίο υπάρχει από το 1919, προφανώς πρόκειται να σταθεί μελλοντικά σε άγιο τόπο.b Πώς θα συμβεί αυτό; Και πώς μπορεί να επηρεαστούμε εμείς;

Μια Μελλοντική Επίθεση

14, 15. Πώς μας βοηθάει το 17ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης να κατανοήσουμε τα γεγονότα που οδηγούν στον Αρμαγεδδώνα;

¹⁴ Το βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει μια μελλοντική καταστροφική επίθεση κατά της ψεύτικης θρησκείας. Το 17ο κεφάλαιο σκιαγραφεί την κρίση του Θεού εναντίον της “Βαβυλώνας της Μεγάλης, της μητέρας των πορνών”—της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. Ο Χριστιανικός κόσμος παίζει βασικό ρόλο και ισχυρίζεται ότι έχει μια σχέση διαθήκης με τον Θεό. (Παράβαλε Ιερεμίας 7:4.) Οι ψεύτικες θρησκείες, περιλαμβανομένου και του Χριστιανικού κόσμου, έχουν εδώ και πολύ καιρό αθέμιτες σχέσεις με “τους βασιλιάδες της γης”, αλλά αυτό θα τερματιστεί με την ερήμωση εκείνων των θρησκειών. (Αποκάλυψη 17:2, 5) Από το χέρι τίνος;

¹⁵ Η Αποκάλυψη απεικονίζει «ένα κατακόκκινο θηρίο» το οποίο υπάρχει για κάποιο χρονικό διάστημα, χάνεται και κατόπιν επιστρέφει. (Αποκάλυψη 17:3, 8) Αυτό το θηρίο υποστηρίζεται από ηγεμόνες του κόσμου. Λεπτομέρειες που αναφέρονται στην προφητεία μάς βοηθούν να προσδιορίσουμε ότι αυτό το συμβολικό θηρίο είναι ένας ειρηνευτικός οργανισμός ο οποίος ήρθε σε ύπαρξη το 1919 ως η Κοινωνία των Εθνών (ένα «αηδιαστικό πράγμα») και τώρα ονομάζεται Ηνωμένα Έθνη. Τα εδάφια Αποκάλυψη 17:16, 17 δείχνουν ότι στο μέλλον ο Θεός θα βάλει στην καρδιά ορισμένων ανθρώπινων ηγεμόνων, οι οποίοι κατέχουν εξέχουσα θέση σε αυτό το «θηρίο», να ερημώσουν την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας. Αυτή η επίθεση σηματοδοτεί το ξέσπασμα της μεγάλης θλίψης.

16. Ποιες αξιοσημείωτες εξελίξεις λαβαίνουν χώρα οι οποίες περιλαμβάνουν τη θρησκεία;

¹⁶ Εφόσον η έναρξη της μεγάλης θλίψης είναι ακόμη μελλοντική, μήπως το ότι «το αηδιαστικό πράγμα» «στέκεται σε άγιο τόπο» είναι επίσης κάτι το μελλοντικό; Προφανώς ναι. Παρότι «το αηδιαστικό πράγμα» έκανε την εμφάνισή του στις αρχές του αιώνα μας και, επομένως, υπάρχει εδώ και δεκαετίες, θα πάρει θέση με εντελώς ξεχωριστό τρόπο «σε άγιο τόπο» στο εγγύς μέλλον. Όπως οι ακόλουθοι του Χριστού τον πρώτο αιώνα πρέπει να παρατηρούσαν με έντονο ενδιαφέρον για να διακρίνουν πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα όσον αφορά “το αηδιαστικό πράγμα που θα στεκόταν σε άγιο τόπο”, έτσι ενεργούν και οι σημερινοί Χριστιανοί. Ομολογουμένως, θα χρειαστεί να περιμένουμε την πραγματική εκπλήρωση για να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες. Εντούτοις, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι σε μερικές χώρες υπάρχει ήδη μια αισθητή και αυξανόμενη αντιπάθεια απέναντι στη θρησκεία. Μερικά πολιτικά στοιχεία, συμμαχώντας με πρώην Χριστιανούς οι οποίοι έχουν παρεκκλίνει από την αληθινή πίστη, προωθούν την εχθρότητα εναντίον της θρησκείας γενικά και των αληθινών Χριστιανών ειδικότερα. (Ψαλμός 94:20, 21· 1 Τιμόθεο 6:20, 21) Ως αποτέλεσμα, διάφορες πολιτικές δυνάμεις ακόμη και τώρα “πολεμούν με το Αρνί” και, όπως υποδεικνύει το εδάφιο Αποκάλυψη 17:14, αυτή η μάχη θα ενταθεί. Αν και δεν μπορούν να βάλουν κατά γράμμα τα χέρια τους πάνω στο Αρνί του Θεού—τον Ιησού Χριστό στην εξυψωμένη, ένδοξη κατάστασή του—θα εξαπολύσουν περαιτέρω την εναντίωσή τους κατά των αληθινών λάτρεων του Θεού, ιδιαίτερα των “αγίων” του. (Δανιήλ 7:25· παράβαλε Ρωμαίους 8:27· Κολοσσαείς 1:2· Αποκάλυψη 12:17.) Έχουμε τη θεϊκή διαβεβαίωση ότι το Αρνί και αυτοί που είναι μαζί του θα βγουν νικητές.—Αποκάλυψη 19:11-21.

17. Χωρίς να είμαστε δογματικοί, τι θα μπορούσαμε να πούμε σχετικά με το πώς θα σταθεί σε άγιο τόπο «το αηδιαστικό πράγμα»;

¹⁷ Γνωρίζουμε ότι την ψεύτικη θρησκεία την περιμένει ερήμωση. Η Βαβυλώνα η Μεγάλη είναι «μεθυσμένη από το αίμα των αγίων» και ενεργεί ως βασίλισσα, αλλά η καταστροφή της είναι βέβαιη. Η ακάθαρτη επιρροή που ασκεί πάνω στους βασιλιάδες της γης θα αλλάξει δραστικά καθώς αυτή η σχέση θα μετατραπεί σε σχέση βίαιου μίσους από μέρους των “δέκα κεράτων και του θηρίου”. (Αποκάλυψη 17:6, 16· 18:7, 8) Όταν το «κατακόκκινο θηρίο» επιτεθεί στη θρησκευτική πόρνη, «το αηδιαστικό πράγμα» θα στέκεται με απειλητικό τρόπο στον αποκαλούμενο άγιο τόπο του Χριστιανικού κόσμου.c Έτσι λοιπόν, θα αρχίσει η ερήμωση του άπιστου Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος αυτοπαρουσιάζεται ως άγιος.

“Φεύγοντας”—Πώς;

18, 19. Με βάση ποιους λόγους γίνεται φανερό ότι η έκφραση “ας φεύγουν στα βουνά” δεν θα σημαίνει αλλαγή θρησκείας;

¹⁸ Αφού προείπε πως “το αηδιαστικό πράγμα θα στεκόταν σε άγιο τόπο”, ο Ιησούς προειδοποίησε αυτούς που θα ασκούσαν διάκριση ότι θα έπρεπε να δράσουν. Μήπως εννοούσε ότι σε εκείνο το προχωρημένο στάδιο—όταν «το αηδιαστικό πράγμα» «στέκεται σε άγιο τόπο»—θα είναι πολλοί αυτοί που θα φύγουν από την ψεύτικη θρησκεία και θα δεχτούν την αληθινή λατρεία; Κάθε άλλο. Εξετάστε την πρώτη εκπλήρωση. Ο Ιησούς είπε: «Εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά. Αυτός που είναι στην ταράτσα ας μην κατεβεί κάτω ούτε να μπει μέσα για να πάρει κάτι από το σπίτι του· και αυτός που είναι στον αγρό ας μην επιστρέψει στα πράγματα που βρίσκονται πίσω για να πάρει το εξωτερικό του ένδυμα. Αλίμονο στις έγκυες και σε αυτές που θηλάζουν εκείνες τις ημέρες! Να προσεύχεστε να μη συμβεί στη διάρκεια του χειμώνα».—Μάρκος 13:14-18.

¹⁹ Ο Ιησούς δεν είπε ότι μόνο εκείνοι που ήταν στην Ιερουσαλήμ χρειαζόταν να αποσυρθούν, σαν να τόνιζε ότι ήταν ανάγκη να βγουν από το κέντρο της Ιουδαϊκής λατρείας· ούτε ανέφερε η προειδοποίησή του κάτι για αλλαγή θρησκείας—να φύγουν από την ψεύτικη και να δεχτούν την αληθινή. Οι μαθητές του Ιησού είναι βέβαιο ότι δεν χρειάζονταν κάποια προειδοποίηση όσον αφορά το να φύγουν από μια θρησκεία και να πάνε σε κάποια άλλη· είχαν ήδη γίνει αληθινοί Χριστιανοί. Επίσης, η επίθεση του 66 Κ.Χ. δεν υποκίνησε τους οπαδούς του Ιουδαϊσμού στην Ιερουσαλήμ και σε όλη την Ιουδαία να εγκαταλείψουν εκείνη τη θρησκεία και να δεχτούν τη Χριστιανοσύνη. Ο καθηγητής Χάινριχ Γκρετς λέει ότι εκείνοι οι οποίοι καταδίωκαν τους Ρωμαίους που έφευγαν επέστρεψαν στην πόλη: «Οι Ζηλωτές, τραγουδώντας με δυνατή φωνή θριαμβευτικά εμβατήρια, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ (8η Οκτωβρίου), με τις καρδιές τους να πάλλονται από τη χαρωπή ελπίδα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας. . . . Δεν τους είχε βοηθήσει ο Θεός με τον ίδιο ελεήμονα τρόπο που είχε βοηθήσει και τους προπάτορές τους; Οι καρδιές των Ζηλωτών δεν είχαν κανένα φόβο για το μέλλον».

20. Πώς ανταποκρίθηκαν οι πρώτοι μαθητές στην προειδοποίηση του Ιησού να φύγουν στα βουνά;

²⁰ Πώς, λοιπόν, ανταποκρίθηκε εκείνον τον καιρό ο συγκριτικά μικρός αριθμός των εκλεγμένων στην παραίνεση του Ιησού; Αφήνοντας την Ιουδαία και φεύγοντας στα βουνά στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη, έδειξαν ότι δεν αποτελούσαν μέρος του Ιουδαϊκού συστήματος, είτε από πολιτική είτε από θρησκευτική άποψη. Άφησαν αγρούς και σπίτια, χωρίς καν να μαζέψουν τα αποκτήματά τους από τα σπίτια τους. Πεπεισμένοι για την προστασία και την υποστήριξη του Ιεχωβά, έβαλαν τη λατρεία του πάνω από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να φαίνεται σημαντικό.—Μάρκος 10:29, 30· Λουκάς 9:57-62.

21. Τι δεν χρειάζεται να αναμένουμε ότι θα συμβεί όταν θα επιτεθεί «το αηδιαστικό πράγμα»;

²¹ Εξετάστε τώρα τη μεγαλύτερη εκπλήρωση. Εδώ και πολλές δεκαετίες προτρέπουμε τους ανθρώπους να βγουν από την ψεύτικη θρησκεία και να δεχτούν την αληθινή λατρεία. (Αποκάλυψη 18:4, 5) Εκατομμύρια άτομα το έχουν κάνει αυτό. Η προφητεία του Ιησού δεν δείχνει ότι, από τη στιγμή που θα ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη, θα στραφούν μάζες ανθρώπων στην αγνή λατρεία· ασφαλώς δεν υπήρξε μαζική μεταστροφή Ιουδαίων το 66 Κ.Χ. Εντούτοις, οι αληθινοί Χριστιανοί θα έχουν μεγάλο κίνητρο να ανταποκριθούν στην προειδοποίηση του Ιησού και να φύγουν.

22. Τι μπορεί να περιλαμβάνει στην περίπτωσή μας η εφαρμογή της παραίνεσης του Ιησού σχετικά με τη φυγή στα βουνά;

²² Προς το παρόν δεν μπορούμε να έχουμε πλήρεις λεπτομέρειες σχετικά με τη μεγάλη θλίψη, αλλά μπορούμε λογικά να συμπεράνουμε πως για εμάς η φυγή στην οποία αναφέρθηκε ο Ιησούς δεν θα έχει γεωγραφική έννοια. Ο λαός του Θεού βρίσκεται ήδη σε όλη την υδρόγειο, ουσιαστικά σε κάθε γωνιά της. Μπορούμε, όμως, να είμαστε βέβαιοι πως, όταν κατασταθεί αναγκαία η φυγή, οι Χριστιανοί θα χρειαστεί να διατηρήσουν σαφή το διαχωρισμό τους από τις ψεύτικες θρησκευτικές οργανώσεις. Είναι επίσης σημαντικό το ότι ο Ιησούς προειδοποίησε να μη γυρίσει κάποιος στο σπίτι του για να περισώσει ενδύματα ή άλλα αγαθά. (Ματθαίος 24:17, 18) Συνεπώς, ίσως να υπάρξουν δοκιμασίες όσον αφορά το πώς βλέπουμε τα υλικά πράγματα—είναι αυτά το σημαντικότερο πράγμα ή είναι πιο σημαντική η σωτηρία που θα έρθει σε όλους όσους βρίσκονται στην πλευρά του Θεού; Ναι, το να “φύγουμε” μπορεί να περιλαμβάνει κάποιες κακουχίες και στερήσεις. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε οτιδήποτε χρειαστεί, όπως ενήργησαν οι όμοιοι με εμάς Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, οι οποίοι έφυγαν από την Ιουδαία και πήγαν στην Περαία, στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη.

23, 24. (α) Πού μόνο θα βρούμε προστασία; (β) Ποια επίδραση θα πρέπει να έχει σε εμάς η προειδοποίηση του Ιησού σχετικά με “το αηδιαστικό πράγμα που θα στεκόταν σε άγιο τόπο”;

²³ Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι το καταφύγιό μας εξακολουθεί να είναι ο Ιεχωβά και η όμοια με βουνό οργάνωσή του. (2 Σαμουήλ 22:2, 3· Ψαλμός 18:2· Δανιήλ 2:35, 44) Εκεί θα βρούμε προστασία! Δεν θα μιμηθούμε τις μάζες της ανθρωπότητας οι οποίες θα φύγουν «στις σπηλιές» και θα κρυφτούν «στους βράχους των βουνών»—στις ανθρώπινες οργανώσεις και ιδρύματα που μπορεί να παραμείνουν για πολύ λίγο διάστημα μετά την ερήμωση της Βαβυλώνας της Μεγάλης. (Αποκάλυψη 6:15· 18:9-11) Είναι γεγονός ότι οι καιροί μπορεί να γίνουν ακόμη πιο δύσκολοι—όπως θα ήταν το 66 Κ.Χ. για τις έγκυες που έφυγαν από την Ιουδαία ή για οποιονδήποτε χρειάστηκε να ταξιδέψει μέσα σε κρύο, βροχερό καιρό. Μπορούμε, όμως, να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα καταστήσει εφικτή την επιβίωση. Ας ενισχύουμε ακόμη και τώρα την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά και στον Γιο του, ο οποίος τώρα βασιλεύει ως ο Βασιλιάς της Βασιλείας.

²⁴ Δεν υπάρχει λόγος να ζούμε με το φόβο τού τι πρόκειται να συμβεί. Ο Ιησούς δεν ήθελε να φοβούνται οι μαθητές του τότε και δεν θέλει να φοβόμαστε εμείς ούτε τώρα ούτε στις ημέρες που θα έρθουν. Μας προειδοποίησε ώστε να μπορούμε να προετοιμάζουμε την καρδιά και τη διάνοιά μας. Άλλωστε, οι υπάκουοι Χριστιανοί δεν θα τιμωρηθούν όταν θα επέλθει η καταστροφή στην ψεύτικη θρησκεία και στο υπόλοιπο αυτού του πονηρού συστήματος. Θα ασκήσουν διάκριση και θα δώσουν προσοχή στην προειδοποίηση σχετικά με “το αηδιαστικό πράγμα που θα στεκόταν σε άγιο τόπο”. Και θα ενεργήσουν αποφασιστικά σε αρμονία με την ακλόνητη πίστη τους. Είθε να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτό που υποσχέθηκε ο Ιησούς: «Εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί».—Μάρκος 13:13.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

◻ Πώς έγινε φανερό τον πρώτο αιώνα «το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση»;

◻ Γιατί είναι λογικό να θεωρούμε ότι το σύγχρονο «αηδιαστικό πράγμα» θα σταθεί σε άγιο τόπο σε κάποιο μελλοντικό χρόνο;

◻ Ποια επίθεση από ένα «αηδιαστικό πράγμα» προλέγεται στην Αποκάλυψη;

◻ Τι είδους “φυγή” μπορεί να απαιτηθεί στο μέλλον από εμάς;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Η Βαβυλώνα η Μεγάλη αποκαλείται «η μητέρα των πορνών»

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Το κατακόκκινο θηρίο του 17ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης είναι «το αηδιαστικό πράγμα» στο οποίο αναφέρθηκε ο Ιησούς

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Το κατακόκκινο θηρίο θα ηγηθεί μιας καταστροφικής επίθεσης εναντίον της θρησκείας

Να Είστε Άγρυπνοι και Επιμελείς!

«Γι’ αυτό, να είστε σε εγρήγορση, επειδή δεν γνωρίζετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:13.

1. Σε τι απέβλεπε ο απόστολος Ιωάννης;

ΣΤΟΝ τελευταίο διάλογο που υπάρχει στην Αγία Γραφή, ο Ιησούς υποσχέθηκε: «Έρχομαι γρήγορα». Ο απόστολός του ο Ιωάννης αποκρίθηκε: «Αμήν! Έλα, Κύριε Ιησού». Ο απόστολος δεν αμφέβαλλε για το ότι ο Ιησούς θα ερχόταν. Ο Ιωάννης ήταν ανάμεσα στους αποστόλους που είχαν ρωτήσει τον Ιησού: «Πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;» Ναι, ο Ιωάννης απέβλεπε με πεποίθηση στη μελλοντική παρουσία του Ιησού.—Αποκάλυψη 22:20· Ματθαίος 24:3.

2. Ποια είναι η κατάσταση στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου σε ό,τι αφορά την παρουσία του Ιησού;

² Τέτοια πεποίθηση σπανίζει στις ημέρες μας. Πολλές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου έχουν κάποιο επίσημο δόγμα σχετικά με την «έλευση» του Ιησού, αλλά λίγα από τα μέλη τους την αναμένουν πραγματικά. Ο τρόπος της ζωής τους είναι ανάλογος. Το βιβλίο Η Παρουσία στην Καινή Διαθήκη (The Parousia in the New Testament) επισημαίνει: «Η ελπίδα της Παρουσίας ασκεί ελάχιστη θετική επίδραση στη ζωή, στη σκέψη και στο έργο της εκκλησίας. . . . Το έντονο αίσθημα του επείγοντος με το οποίο θα έπρεπε η εκκλησία να επιτελεί τα έργα της που αφορούν τη μετάνοια και την ιεραποστολική διακήρυξη του ευαγγελίου είναι εξασθενημένο, αν δεν έχει χαθεί εντελώς». Αλλά δεν έχουν χάσει όλοι αυτό το αίσθημα!

3. (α) Πώς αισθάνονται οι αληθινοί Χριστιανοί για την παρουσία; (β) Τι ακριβώς θα εξετάσουμε τώρα;

³ Οι αληθινοί μαθητές του Ιησού αναμένουν με αδημονία το τέλος του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων. Καθώς το κάνουμε αυτό όσια, χρειάζεται να διατηρούμε την ορθή άποψη σχετικά με όλα όσα περιλαμβάνονται στην παρουσία του Ιησού και να ενεργούμε ανάλογα. Αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να “υπομείνουμε ως το τέλος και να σωθούμε”. (Ματθαίος 24:13) Καθώς ο Ιησούς έλεγε την προφητεία που βρίσκουμε στα κεφάλαια 24 και 25 του Ματθαίου, πρόσφερε σοφές συμβουλές τις οποίες μπορούμε να εφαρμόζουμε, για το διαρκές όφελός μας. Το 25ο κεφάλαιο περιέχει παραβολές τις οποίες πιθανώς γνωρίζετε, όπως είναι αυτή με τις δέκα παρθένες (τις σοφές και τις ανόητες παρθένες) καθώς και η παραβολή των ταλάντων. (Ματθαίος 25:1-30) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτές τις παραβολές;