ΟΤΑΝ μιλάτε σε άλλους για τους σκοπούς του Θεού, είτε κατ’ ιδίαν είτε από το βήμα, τα λεγόμενά σας θα πρέπει να περιστρέφονται γύρω από τα όσα αναφέρονται στο Λόγο του Θεού. Αυτό συνήθως συνεπάγεται την ανάγνωση εδαφίων από την Αγία Γραφή, κάτι που πρέπει να γίνεται σωστά.

Η Κατάλληλη Έμφαση Προϋποθέτει Αίσθημα. Τα εδάφια θα πρέπει να διαβάζονται με αίσθημα. Εξετάστε μερικά παραδείγματα. Όταν διαβάζετε το εδάφιο Ψαλμός 37:11 μεγαλόφωνα, η φωνή σας θα πρέπει να αντανακλά χαρωπή προσδοκία για την ειρήνη που υπόσχεται το εδάφιο. Όταν διαβάζετε το εδάφιο Αποκάλυψη 21:4 αναφορικά με τον τερματισμό των δεινών και του θανάτου, η φωνή σας θα πρέπει να αποπνέει θερμή εκτίμηση για την υπέροχη ανακούφιση που προλέγεται εκεί. Τα εδάφια Αποκάλυψη 18:2, 4, 5, που απευθύνουν την έκκληση να βγούμε από τη βουτηγμένη στην αμαρτία “Βαβυλώνα τη Μεγάλη”, πρέπει να διαβάζονται με επείγοντα τόνο. Φυσικά, τα συναισθήματα θα πρέπει να είναι εγκάρδια αλλά όχι υπερβολικά. Το πόσο συναίσθημα θα πρέπει να εκφράζετε καθορίζεται από το ίδιο το εδάφιο και από τον τρόπο με τον οποίο το χρησιμοποιείτε.

Έμφαση στις Κατάλληλες Λέξεις. Αν τα σχόλια που κάνετε για κάποιο εδάφιο περιστρέφονται γύρω από ένα μόνο τμήμα του εδαφίου, θα πρέπει να τονίσετε αυτό το τμήμα όταν διαβάζετε το εδάφιο. Για παράδειγμα, καθώς διαβάζετε το εδάφιο Ματθαίος 6:33, δεν πρέπει να δώσετε την κύρια έμφαση στις φράσεις «τη δικαιοσύνη του» ή «όλα αυτά τα άλλα πράγματα» αν σκοπεύετε να αναλύσετε τι σημαίνει η φράση «να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία».

Σε κάποια ομιλία στη Συνάθροιση Υπηρεσίας, ίσως σχεδιάζετε να διαβάσετε το εδάφιο Ματθαίος 28:19. Σε ποιες λέξεις θα πρέπει να δώσετε έμφαση; Αν θέλετε να παροτρύνετε το ακροατήριο να δείχνει επιμέλεια στην έναρξη οικιακών Γραφικών μελετών, τονίστε τη φράση «κάντε μαθητές». Αν, όμως, σχεδιάζετε να μιλήσετε για την ευθύνη που έχουμε ως Χριστιανοί να μεταδίδουμε τη Βιβλική αλήθεια και σε μετανάστες ή αν θέλετε να ενθαρρύνετε ορισμένους ευαγγελιζομένους να υπηρετήσουν εκεί που η ανάγκη είναι μεγαλύτερη, θα μπορούσατε να τονίσετε τη φράση «από όλα τα έθνη».

Συχνά, αναφέρουμε ένα εδάφιο για να απαντήσουμε σε κάποια ερώτηση ή για να στηρίξουμε ένα επιχείρημα που οι άλλοι θεωρούν αμφιλεγόμενο. Αν δίνετε την ίδια έμφαση σε κάθε σκέψη που εκφράζει το εδάφιο, το ακροατήριό σας δεν θα μπορέσει να διακρίνει τη σύνδεση. Το σημείο μπορεί να είναι προφανές για εσάς, όχι όμως και για αυτούς.

Παραδείγματος χάρη, όταν διαβάζετε το εδάφιο Ψαλμός 83:18 από μια Γραφή που περιέχει το θεϊκό όνομα, αν δώσετε όλη την έμφαση στη λέξη «Ύψιστος», ο οικοδεσπότης ίσως δεν μπορέσει να αντιληφθεί αυτό που σε εσάς είναι προφανές, δηλαδή ότι ο Θεός έχει προσωπικό όνομα. Θα πρέπει να τονίσετε το όνομα «Ιεχωβά». Ωστόσο, όταν χρησιμοποιείτε το ίδιο εδάφιο εξετάζοντας την κυριαρχία του Ιεχωβά, θα πρέπει να δώσετε την κύρια έμφαση στη λέξη «Ύψιστος». Παρόμοια, όταν χρησιμοποιείτε το εδάφιο Ιακώβου 2:24 για να δείξετε πόσο σπουδαίο είναι να συνδυάζουμε την πίστη με έργα, αν δώσετε την κύρια έμφαση στη φράση «ανακηρυχτεί δίκαιος» και όχι στη λέξη «έργων», κάποιοι από αυτούς που σας ακούν ίσως χάσουν το σημείο.

Ένα άλλο χρήσιμο παράδειγμα βρίσκεται στα εδάφια Ρωμαίους 15:7-13. Αυτά είναι μέρος μιας επιστολής την οποία έγραψε ο απόστολος Παύλος σε εκκλησία που αποτελούνταν και από Εθνικούς και από φυσικούς Ιουδαίους. Σε αυτά τα εδάφια ο απόστολος προβάλλει το επιχείρημα ότι η διακονία του Χριστού δεν ωφελεί μόνο περιτμημένους Ιουδαίους αλλά και ανθρώπους από τα έθνη, ώστε «να δοξάσουν τα έθνη τον Θεό για το έλεός του». Κατόπιν ο Παύλος παραθέτει τέσσερα εδάφια, εφιστώντας την προσοχή σε αυτή την ευκαιρία που ανοίχτηκε στα έθνη. Πώς θα πρέπει να διαβάσετε τις συγκεκριμένες παραθέσεις για να τονίσετε με έμφαση το σημείο που είχε υπόψη του ο Παύλος; Αν σημειώνετε τις φράσεις που πρόκειται να τονίσετε, θα μπορούσατε να υπογραμμίσετε τα εξής: «τα έθνη» στο εδάφιο 9, «έθνη» στο εδάφιο 10, «όλα τα έθνη» και «όλοι οι λαοί» στο εδάφιο 11, και «έθνη» στο εδάφιο 12. Προσπαθήστε να διαβάσετε τα εδάφια Ρωμαίους 15:7-13 με αυτή την έμφαση. Καθώς θα το κάνετε αυτό, ολόκληρη η επιχειρηματολογία του Παύλου θα γίνει πιο ξεκάθαρη και πιο ευκολονόητη.

Μέθοδοι με τις Οποίες Δίνεται Έμφαση. Μπορείτε να τονίζετε με διάφορους τρόπους τις λέξεις που μεταφέρουν το νόημα και οι οποίες θέλετε να ξεχωρίζουν. Τα μέσα που χρησιμοποιείτε πρέπει να είναι σε αρμονία με το εδάφιο και με το σκηνικό παρουσίασης της ομιλίας. Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες υποδείξεις.

Διακύμανση της φωνής. Αυτό περιλαμβάνει κάθε αλλαγή της φωνής που κάνει να ξεχωρίζουν από την υπόλοιπη πρόταση οι λέξεις οι οποίες μεταφέρουν το νόημα. Η έμφαση μπορεί να επιτευχθεί με αλλαγή στην ένταση της φωνής—είτε αύξηση της έντασης είτε μείωση. Σε πολλές γλώσσες, έμφαση δίνει και η αλλαγή στο ύψος της φωνής. Σε μερικές γλώσσες, όμως, αυτή η μέθοδος μπορεί να αλλάξει εντελώς το νόημα. Η ανάγνωση βασικών φράσεων με πιο αργό ρυθμό προσθέτει σε αυτές βαρύτητα. Σε γλώσσες όπου η διακύμανση της φωνής δεν αποτελεί αποδεκτό μέσο για να δίνεται έμφαση σε ορισμένες λέξεις, θα πρέπει να κάνετε ό,τι συνηθίζεται στη συγκεκριμένη γλώσσα για να πετύχετε τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Παύσεις. Μπορείτε να κάνετε μια παύση πριν διαβάσετε το βασικό τμήμα ενός εδαφίου ή μετά—ή και στις δυο περιπτώσεις. Η παύση που γίνεται ακριβώς πριν διαβαστεί η βασική σκέψη δημιουργεί προσμονή, ενώ η παύση που γίνεται μετά κάνει πιο βαθιά την εντύπωση η οποία έχει δημιουργηθεί. Εντούτοις, αν υπάρχουν πάρα πολλές παύσεις, δεν θα ξεχωρίζει τίποτα.

Επανάληψη. Μπορείτε να δώσετε έμφαση σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο σταματώντας και ξαναδιαβάζοντας τη συγκεκριμένη λέξη ή φράση. Μια συνήθως προτιμότερη μέθοδος είναι να ολοκληρώνετε την ανάγνωση του εδαφίου και μετά να επαναλαμβάνετε τη βασική φράση.

Χειρονομίες. Οι κινήσεις του σώματος, καθώς και οι εκφράσεις του προσώπου, μπορούν συχνά να προσδώσουν αίσθημα σε μια λέξη ή φράση.

Ο τόνος της φωνής. Σε ορισμένες γλώσσες, ο τόνος με τον οποίο διαβάζονται μερικές φορές οι λέξεις μπορεί να επηρεάσει τη σημασία τους και να τις κάνει να ξεχωρίσουν. Και εδώ επίσης χρειάζεται διάκριση, ιδιαίτερα στη χρήση σαρκασμού.

Όταν Διαβάζουν Άλλοι τα Εδάφια. Όταν διαβάζει ο οικοδεσπότης κάποιο εδάφιο, μπορεί να τονίσει λάθος λέξεις ή να μην τονίσει καμιά. Τι μπορείτε να κάνετε τότε; Γενικά, το καλύτερο είναι να διασαφηνίζετε εσείς το νόημα με την εφαρμογή των εδαφίων. Αφού θα έχετε κάνει την εφαρμογή, μπορείτε να επιστήσετε άμεσα την προσοχή στις λέξεις της Γραφής που μεταφέρουν το νόημα.

ΟΤΑΝ διδάσκουμε άλλους, δεν αρκεί απλώς να διαβάζουμε εδάφια από τη Γραφή. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στο συνεργάτη του τον Τιμόθεο: «Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να παρουσιάσεις τον εαυτό σου επιδοκιμασμένο στον Θεό, εργάτη που δεν έχει τίποτα για το οποίο να ντρέπεται, που χειρίζεται το λόγο της αλήθειας ορθά».—2 Τιμ. 2:15.

Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να εξηγούμε τα εδάφια με τρόπο που συμφωνεί με ό,τι διδάσκει η ίδια η Γραφή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη μας τα συμφραζόμενα, αντί να διαλέγουμε απλώς φράσεις που αρέσουν σε εμάς και να προσθέτουμε δικές μας ιδέες. Μέσω του προφήτη Ιερεμία, ο Ιεχωβά έδωσε προειδοποίηση σε όσους προφήτες διατείνονταν ότι έλεγαν πράγματα που είχαν βγει από το στόμα του Ιεχωβά, αλλά στην πραγματικότητα παρουσίαζαν «το όραμα της δικής τους καρδιάς». (Ιερ. 23:16) Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε τους Χριστιανούς να μη μολύνουν το Λόγο του Θεού με ανθρώπινες φιλοσοφίες, γράφοντας τα εξής: «Έχουμε αποκηρύξει τα ύπουλα πράγματα για τα οποία πρέπει να ντρέπεται κανείς, καθώς δεν περπατάμε με πανουργία ούτε νοθεύουμε το λόγο του Θεού». Εκείνη την εποχή οι ανέντιμοι οινοπώλες νέρωναν το κρασί τους για να αυξήσουν τα αποθέματά τους και για να τους αποφέρει περισσότερα χρήματα. Εμείς δεν νοθεύουμε το Λόγο του Θεού αναμειγνύοντάς τον με ανθρώπινες φιλοσοφίες. «Δεν εμπορευόμαστε το λόγο του Θεού όπως κάνουν πολλοί», διακήρυξε ο Παύλος, «αλλά μιλάμε ως από ειλικρίνεια, ναι, ως σταλμένοι από τον Θεό, κάτω από το βλέμμα του Θεού, μαζί με τον Χριστό».—2 Κορ. 2:17· 4:2.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παραθέσετε ένα εδάφιο για να τονίσετε κάποια αρχή. Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από αρχές που παρέχουν σωστή καθοδήγηση για την αντιμετώπιση πολλών και διαφόρων καταστάσεων. (2 Τιμ. 3:16, 17) Αλλά θα πρέπει να είστε βέβαιοι πως η εφαρμογή που κάνετε είναι ακριβής και πως δεν χρησιμοποιείτε το εδάφιο με λάθος τρόπο, δείχνοντας ότι δήθεν λέει αυτό που εσείς θα θέλατε να λέει. (Ψαλμ. 91:11, 12· Ματθ. 4:5, 6) Η εφαρμογή θα πρέπει να είναι σε αρμονία με το σκοπό του Ιεχωβά, να συμφωνεί με ολόκληρο το Λόγο του Θεού.

Για να “χειριζόμαστε το λόγο της αλήθειας ορθά” πρέπει επίσης να συλλαμβάνουμε το πνεύμα αυτών που λέει η Αγία Γραφή. Η Γραφή δεν είναι ένα «ρόπαλο» με το οποίο μπορούμε να εκφοβίζουμε τους άλλους. Οι θρησκευτικοί δάσκαλοι που εναντιώνονταν στον Ιησού Χριστό παρέθεταν από τις Γραφές, αλλά έκλειναν τα μάτια τους στα πιο βαρυσήμαντα πράγματα—αυτά που περιλάμβαναν τη δικαιοσύνη και το έλεος και την πιστότητα—τα οποία απαιτεί ο Θεός. (Ματθ. 22:23, 24· 23:23, 24) Όταν δίδασκε το Λόγο του Θεού, ο Ιησούς αντανακλούσε την προσωπικότητα του Πατέρα του. Ο ζήλος που είχε ο Ιησούς για την αλήθεια συνδυαζόταν με τη βαθιά του αγάπη για τους ανθρώπους τους οποίους δίδασκε. Θα πρέπει να προσπαθούμε να ακολουθούμε και εμείς το παράδειγμά του.—Ματθ. 11:28.

Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι εφαρμόζουμε ένα εδάφιο κατάλληλα; Η τακτική ανάγνωση της Αγίας Γραφής θα μας βοηθήσει σε αυτό. Χρειάζεται επίσης να εκτιμούμε την προμήθεια που έχει κάνει ο Ιεχωβά δίνοντάς μας “τον πιστό και φρόνιμο δούλο”. Αυτός ο δούλος είναι το σώμα των χρισμένων με το πνεύμα Χριστιανών μέσω του οποίου ο Ιεχωβά παρέχει πνευματική τροφή για το σπιτικό της πίστης. (Ματθ. 24:45) Η προσωπική μελέτη και η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων, καθώς και η συμμετοχή σε αυτές, θα μας βοηθήσουν να ωφελούμαστε από τη διδασκαλία που παρέχεται μέσω αυτής της τάξης του πιστού και φρόνιμου δούλου.

Αν υπάρχει στη γλώσσα σας το βιβλίο Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές και μάθετε να το χρησιμοποιείτε καλά, θα έχετε στη διάθεσή σας την καθοδήγηση που χρειάζεστε για να εφαρμόζετε σωστά εκατοντάδες εδάφια τα οποία χρησιμοποιούμε συχνά στη διακονία μας. Αν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο εδάφιο με το οποίο δεν είστε εξοικειωμένοι, η μετριοφροσύνη θα σας παρακινήσει να κάνετε την απαραίτητη έρευνα ώστε, όταν μιλήσετε, να χειριστείτε το λόγο της αλήθειας ορθά.—Παρ. 11:2.

Κάντε Σαφή Εφαρμογή. Όταν διδάσκετε άλλους, να βεβαιώνεστε ότι διακρίνουν καθαρά τη σύνδεση ανάμεσα στο θέμα που συζητάτε και στα εδάφια που χρησιμοποιείτε. Αν προλογίζετε το εδάφιο με ερώτημα, οι ακροατές σας θα πρέπει να διακρίνουν πώς το εδάφιο δίνει απάντηση στο ερώτημα. Αν χρησιμοποιείτε το εδάφιο για να υποστηρίξετε κάποια δήλωση, να βεβαιώνεστε ότι ο σπουδαστής διακρίνει καθαρά πώς το εδάφιο αποδεικνύει το εν λόγω σημείο.

Απλώς και μόνο η ανάγνωση του εδαφίου—ακόμη και με έμφαση—συνήθως δεν είναι αρκετή. Να θυμάστε ότι ο μέσος άνθρωπος δεν είναι εξοικειωμένος με την Αγία Γραφή και πιθανότατα δεν θα συλλάβει το σημείο σας με μία μόνο ανάγνωση. Επιστήστε την προσοχή στο τμήμα του εδαφίου που εφαρμόζεται άμεσα στο σημείο το οποίο συζητάτε.

Αυτό συνήθως απαιτεί να απομονώνετε τις βασικές λέξεις, αυτές που επηρεάζουν άμεσα το υπό εξέταση σημείο. Η απλούστερη μέθοδος είναι να επαναλαμβάνετε εκείνες τις λέξεις που μεταφέρουν το νόημα. Αν μιλάτε σε ένα μόνο άτομο, θα μπορούσατε να κάνετε ερωτήσεις που θα το βοηθήσουν να εντοπίσει τις βασικές λέξεις. Μερικοί ομιλητές, όταν μιλούν σε μια ομάδα ατόμων, προτιμούν να χρησιμοποιούν συνώνυμα ή να επαναλαμβάνουν την ιδέα προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους. Ωστόσο, αν επιλέξετε να το εφαρμόσετε αυτό, να είστε προσεκτικοί ώστε το ακροατήριο να μη χάσει τη σύνδεση ανάμεσα στο υπό εξέταση σημείο και στη διατύπωση του εδαφίου.

Αν απομονώσατε τις βασικές λέξεις, έχετε θέσει ένα καλό θεμέλιο. Τώρα πρέπει να ολοκληρώσετε τη σκέψη σας. Μήπως έχετε εισαγάγει το εδάφιο δηλώνοντας καθαρά για ποιο λόγο θα το χρησιμοποιήσετε; Αν ναι, τότε να επισημάνετε πώς οι λέξεις τις οποίες τονίσατε σχετίζονται με το σημείο για το οποίο δημιουργήσατε προσμονή στο ακροατήριο. Διατυπώστε με σαφήνεια αυτή τη σύνδεση. Ακόμη και αν δεν χρησιμοποιήσατε μια πολύ σαφή εισαγωγή για το εδάφιο, είναι απαραίτητο να επανέλθετε για να ολοκληρώσετε τη σκέψη σας.

Οι Φαρισαίοι υπέβαλαν στον Ιησού το εξής δύσκολο—όπως νόμιζαν—ερώτημα: «Είναι νόμιμο να διαζευχθεί ένας άνθρωπος τη σύζυγό του για οποιαδήποτε αιτία;» Ο Ιησούς βάσισε την απάντησή του στο εδάφιο Γένεση 2:24. Παρατηρήστε ότι επέστησε την προσοχή σε ένα μόνο τμήμα εκείνου του εδαφίου, και ύστερα έκανε την απαραίτητη εφαρμογή. Αφού επισήμανε ότι ο άντρας και η σύζυγός του γίνονται «μία σάρκα», ο Ιησούς συμπέρανε: «Άρα λοιπόν, αυτό που ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος να μην το χωρίζει».—Ματθ. 19:3-6.

Πόσο εκτενής θα πρέπει να είναι η εξήγησή σας ώστε να γίνει σαφής η εφαρμογή ενός εδαφίου; Αυτό θα πρέπει να καθορίζεται από τη σύνθεση του ακροατηρίου σας και τη σπουδαιότητα του υπό εξέταση σημείου. Στόχος σας ας είναι η απλότητα και η αμεσότητα.

Να Κάνετε Λογικούς Συλλογισμούς Μέσα από τις Γραφές. Σχετικά με τη διακονία του αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη, τα εδάφια Πράξεις 17:2, 3 μας λένε ότι ο Παύλος “συζητούσε λογικά από τις Γραφές”. Αυτή την ικανότητα θα πρέπει να προσπαθεί να την καλλιεργεί ο κάθε υπηρέτης του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, ο Παύλος ανέφερε διάφορα γεγονότα σχετικά με τη ζωή και τη διακονία του Ιησού, έδειξε ότι αυτά είχαν προλεχθεί στις Εβραϊκές Γραφές και ύστερα κατέληξε σε ένα δυνατό συμπέρασμα, λέγοντας: «Αυτός είναι ο Χριστός—ο Ιησούς τον οποίο εγώ διαγγέλλω σε εσάς».

Στην επιστολή του προς τους Εβραίους, ο Παύλος παρέθεσε επανειλημμένα από τις Εβραϊκές Γραφές. Για να τονίσει ή να διασαφηνίσει κάποιο σημείο, συχνά απομόνωνε μια λέξη ή μια σύντομη φράση και κατόπιν έδειχνε τη σημασία της. (Εβρ. 12:26, 27) Στο 3ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, ο Παύλος παρέθεσε από τα εδάφια Ψαλμός 95:7-11. Προσέξτε ότι στη συνέχεια ανέπτυξε περαιτέρω τρία σημεία αυτών των εδαφίων: (1) την αναφορά στην καρδιά (Εβρ. 3:8-12), (2) τη σημασία της έκφρασης «Σήμερα» (Εβρ. 3:7, 13-15· 4:6-11) και (3) το νόημα της δήλωσης: «Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου» (Εβρ. 3:11, 18, 19· 4:1-11). Να προσπαθείτε να μιμείστε αυτό το παράδειγμα καθώς κάνετε την εφαρμογή του κάθε εδαφίου.

Παρατηρήστε την αποτελεσματικότητα με την οποία ο Ιησούς έκανε λογικούς συλλογισμούς μέσα από τις Γραφές, όπως φαίνεται στην αφήγηση των εδαφίων Λουκάς 10:25-37. Κάποιος άντρας που ήταν ειδήμονας στο Νόμο ρώτησε: «Δάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;» Απαντώντας, ο Ιησούς πρώτα κάλεσε τον άντρα να εκφράσει τη δική του άποψη για αυτό το ζήτημα και κατόπιν τόνισε πόσο σπουδαίο είναι να κάνουμε αυτό που λέει ο Λόγος του Θεού. Όταν φάνηκε καθαρά ότι ο άντρας εκείνος δεν διέκρινε το σημείο, ο Ιησούς εξέτασε εκτενώς μία μόνο λέξη από το εδάφιο—«πλησίον». Αντί να δώσει απλώς τον ορισμό της λέξης, χρησιμοποίησε μια παραβολή για να τον βοηθήσει να καταλήξει μόνος του στο σωστό συμπέρασμα.

Είναι ολοφάνερο πως, όταν ο Ιησούς απαντούσε σε ερωτήσεις, δεν παρέθετε απλώς εδάφια που έδιναν άμεσες, προφανείς απαντήσεις. Ανέλυε το νόημα των εδαφίων και στη συνέχεια έκανε την εφαρμογή στην εκάστοτε ερώτηση.

Όταν οι Σαδδουκαίοι αμφισβήτησαν την ελπίδα της ανάστασης, ο Ιησούς επέστησε την προσοχή σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του εδαφίου Έξοδος 3:6. Αλλά δεν σταμάτησε αφού παρέθεσε το εδάφιο. Βάσει αυτού του εδαφίου έκανε λογικούς συλλογισμούς για να δείξει ξεκάθαρα ότι η ανάσταση αποτελεί μέρος του σκοπού του Θεού.—Μάρκ. 12:24-27.

Το να αποκτήσετε την ικανότητα να κάνετε σωστούς και αποτελεσματικούς συλλογισμούς μέσα από τις Γραφές θα συμβάλει ουσιαστικά στην προσπάθειά σας να γίνετε επιδέξιοι δάσκαλοι.

ΕΙΤΕ μιλάτε σε ένα άτομο είτε σε μεγαλύτερο ακροατήριο, δεν είναι συνετό να υποθέτετε ότι οι ακροατές σας θα ενδιαφέρονται για το θέμα σας απλώς και μόνο επειδή ενδιαφέρεστε εσείς για αυτό. Το άγγελμα που έχετε είναι σημαντικό, αλλά αν δεν αποσαφηνίσετε την πρακτική αξία του, πιθανότατα δεν θα κρατήσετε το ενδιαφέρον του ακροατηρίου σας για πολύ.

Αυτό ισχύει και για το ακροατήριο σε μια Αίθουσα Βασιλείας. Διανοητικά μπορεί να «συντονιστούν» στην ομιλία σας όταν χρησιμοποιήσετε κάποιο παράδειγμα ή κάποια εμπειρία που δεν έχουν ξανακούσει. Αλλά μπορεί να «αποσυντονιστούν» διανοητικά όταν αρχίσετε να μιλάτε για πράγματα που ήδη γνωρίζουν, ιδιαίτερα αν δεν τα εμπλουτίσετε περαιτέρω. Χρειάζεται να τους βοηθήσετε να διακρίνουν γιατί και πώς θα τους ωφελήσουν πραγματικά αυτά που λέτε.

Η Αγία Γραφή μάς προτρέπει να σκεφτόμαστε πρακτικά. (Παρ. 3:21) Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Ιωάννη τον Βαφτιστή για να κατευθύνει τους ανθρώπους «στην πρακτική σοφία των δικαίων». (Λουκ. 1:17) Αυτή η σοφία έχει τις ρίζες της στον υγιή φόβο για τον Ιεχωβά. (Ψαλμ. 111:10) Όσοι εκτιμούν αυτή τη σοφία λαβαίνουν βοήθεια ώστε να αντιμετωπίζουν με επιτυχία την τωρινή ζωή και να κρατήσουν γερά την πραγματική ζωή, την αιώνια ζωή που πρόκειται να έρθει.—1 Τιμ. 4:8· 6:19.

Πώς να Κάνετε Πρακτική την Ομιλία Σας. Για να είναι πρακτική η ομιλία σας, πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά, όχι μόνο την ύλη, αλλά και το ακροατήριο. Μην τους βλέπετε απλώς ως ομάδα. Αυτή η ομάδα αποτελείται από άτομα και οικογένειες. Ίσως υπάρχουν μικρά παιδιά, έφηβοι, ενήλικοι και κάποιοι ηλικιωμένοι. Ίσως υπάρχουν νεοενδιαφερόμενα άτομα καθώς και άτομα που άρχισαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά προτού καν γεννηθείτε εσείς. Κάποιοι μπορεί να είναι πνευματικά ώριμοι, ενώ άλλοι μπορεί να εξακολουθούν να επηρεάζονται έντονα από ορισμένες νοοτροπίες και συνήθειες του κόσμου. Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Πώς θα μπορούσε να ωφελήσει τους ακροατές μου η ύλη που πρόκειται να παρουσιάσω; Πώς μπορώ να τους βοηθήσω να συλλάβουν το σημείο;” Ίσως αποφασίσετε να συγκεντρώσετε πρωτίστως την προσοχή σας σε μία ή δύο μόνο από τις κατηγορίες ατόμων που αναφέρθηκαν εδώ. Ωστόσο, μην παραβλέψετε εντελώς τους άλλους.

Τι μπορείτε να κάνετε αν σας έχει ανατεθεί να αναπτύξετε μια βασική Βιβλική διδασκαλία; Πώς μπορείτε να καταστήσετε αυτή την ομιλία ωφέλιμη για ένα ακροατήριο που ήδη πιστεύει τη συγκεκριμένη διδασκαλία; Προσπαθήστε να ενισχύσετε την πεποίθησή τους σε αυτήν. Πώς; Κάνοντας λογικούς συλλογισμούς για τις Γραφικές αποδείξεις που την υποστηρίζουν. Μπορείτε επίσης να τους βοηθήσετε να αυξήσουν την εκτίμησή τους για αυτή τη Βιβλική διδασκαλία. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε δείχνοντας πώς συμφωνεί η εν λόγω διδασκαλία με άλλες Βιβλικές αλήθειες και με την προσωπικότητα του ίδιου του Ιεχωβά. Χρησιμοποιήστε παραδείγματα—αν είναι δυνατόν, αληθινές εμπειρίες—που δείχνουν πώς η κατανόηση της συγκεκριμένης διδασκαλίας έχει ωφελήσει διάφορους ανθρώπους και έχει επηρεάσει την άποψή τους για το μέλλον.

Μην περιορίζετε την πρακτική εφαρμογή σε λίγα σύντομα σχόλια κατά τον επίλογο της ομιλίας σας. Από την αρχή κιόλας, ο κάθε ακροατής σας θα πρέπει να νιώθει ότι «αυτό με αφορά». Αφού θα έχετε θέσει αυτό το θεμέλιο, να συνεχίσετε να κάνετε πρακτική εφαρμογή καθώς θα αναπτύσσετε το κάθε κύριο σημείο στο σώμα της ομιλίας και στον επίλογο.

Όταν κάνετε εφαρμογή, να φροντίζετε να συμφωνεί ο τρόπος σας με τις Βιβλικές αρχές. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο τρόπος σας πρέπει να αντανακλά αγάπη και κατανόηση. (1 Πέτρ. 3:8· 1 Ιωάν. 4:8) Ο απόστολος Παύλος, ακόμη και όταν είχε να χειριστεί δύσκολα προβλήματα στη Θεσσαλονίκη, φρόντιζε να τονίζει τις θετικές πλευρές της πνευματικής προόδου των Χριστιανών αδελφών του εκεί. Εξέφρασε επίσης την πεποίθησή του ότι, στο προκείμενο ζήτημα, εκείνοι θα ήθελαν να κάνουν το σωστό. (1 Θεσ. 4:1-12) Τι θαυμάσιο υπόδειγμα προς μίμηση!

Μήπως η ομιλία σας έχει στόχο να προαγάγει τη συμμετοχή στο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας των καλών νέων; Καλλιεργήστε ενθουσιασμό και εκτίμηση για αυτό το προνόμιο. Καθώς το κάνετε αυτό, όμως, να θυμάστε ότι ο βαθμός στον οποίο μπορούν να συμμετέχουν τα άτομα στο εν λόγω έργο διαφέρει, και η Αγία Γραφή το λαβαίνει αυτό υπόψη. (Ματθ. 13:23) Μην καταβαρύνετε τους αδελφούς σας με αισθήματα ενοχής. Το εδάφιο Εβραίους 10:24 μας ενθαρρύνει «να παρακινούμε σε αγάπη και καλά έργα». Αν παρακινούμε σε αγάπη, θα έρθουν και τα έργα που υποκινούνται από καλό κίνητρο. Αντί να επιδιώκουμε να επιβάλλουμε τη συμμόρφωση, ας αναγνωρίζουμε ότι αυτό που θέλει ο Ιεχωβά είναι να προωθούμε την «υπακοή μέσω πίστης». (Ρωμ. 16:26) Έχοντας αυτό κατά νου, επιδιώκουμε να ενισχύουμε την πίστη—και τη δική μας αλλά και των αδελφών μας.

Πώς να Βοηθάτε τους Άλλους να Συλλαμβάνουν το Σημείο. Καθώς δίνετε μαρτυρία σε άλλους, μην παραλείπετε να τονίζετε την πρακτική αξία των καλών νέων. Για να το κάνετε αυτό, απαιτείται να σκέφτεστε τι απασχολεί τη διάνοια των ανθρώπων στην περιοχή σας. Πώς μπορείτε να το ανακαλύψετε αυτό; Να ακούτε τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση. Να κοιτάζετε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Επίσης, να προσπαθείτε να συμπεριλαμβάνετε τους ανθρώπους στη συζήτηση και να ακούτε όταν μιλούν. Ίσως διαπιστώσετε ότι αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα με πιεστικά προβλήματα όπως η απώλεια της εργασίας, η πληρωμή του ενοικίου, κάποια ασθένεια, ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας, ο κίνδυνος του εγκλήματος, η άδικη μεταχείριση από κάποιο άτομο με εξουσία, η διάλυση του γάμου, η διατήρηση του ελέγχου στην ανατροφή των παιδιών και άλλα. Μπορεί να τους βοηθήσει η Αγία Γραφή; Ασφαλώς.

Όταν αρχίζετε μια συζήτηση, πιθανότατα θα έχετε υπόψη σας κάποιο θέμα. Ωστόσο, αν το άτομο σας δώσει να καταλάβετε ότι το ενδιαφέρει άμεσα κάποιο άλλο ζήτημα, μη διστάσετε να συζητήσετε για αυτό—αν είστε βέβαια σε θέση για κάτι τέτοιο—διαφορετικά προσφερθείτε να επισκεφτείτε ξανά το άτομο φέρνοντας κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Φυσικά, εμείς δεν “ανακατευόμαστε σε ό,τι δεν μας αφορά”, αλλά μεταδίδουμε ευχαρίστως στους άλλους τις πρακτικές συμβουλές που προσφέρει η Αγία Γραφή. (2 Θεσ. 3:11) Είναι προφανές ότι αυτό που θα εντυπωσιάσει περισσότερο τους ανθρώπους είναι οι Βιβλικές συμβουλές που αφορούν τη δική τους ζωή.

Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν πώς τους επηρεάζει προσωπικά το άγγελμά μας, ίσως τερματίσουν τη συζήτηση γρήγορα. Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση που μας αφήσουν να μιλήσουμε, αν εμείς δεν καταφέρουμε να τους δείξουμε την πρακτική αξία του θέματος, το άγγελμά μας ίσως τελικά ασκήσει πολύ μικρή επίδραση στη ζωή τους. Απεναντίας, αν αποσαφηνίσουμε την πρακτική αξία του αγγέλματος, η συζήτησή μας μπορεί να αποτελέσει σημείο στροφής στη ζωή των ανθρώπων.

Όταν διεξάγετε Γραφικές μελέτες, να τονίζετε διαρκώς την πρακτική εφαρμογή. (Παρ. 4:7) Να βοηθάτε τους σπουδαστές να καταλαβαίνουν τις συμβουλές, τις αρχές και τα παραδείγματα της Γραφής που τους δείχνουν πώς να περπατούν στις οδούς του Ιεχωβά. Να δίνετε έμφαση στα οφέλη που απορρέουν από μια τέτοια πορεία. (Ησ. 48:17, 18) Αυτό θα παρακινεί τους σπουδαστές να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή τους. Καλλιεργήστε σε αυτούς αγάπη για τον Ιεχωβά και την επιθυμία να τον ευαρεστούν, και αφήστε να πηγάσει από μέσα τους η υποκίνηση για εφαρμογή των συμβουλών του Λόγου του Θεού.