Συμβουλές—Θα Επωφεληθήτε απ’ Αυτές;

«ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ πταίομεν άπαντες.» (Ιακ. 3:2) Είναι πιθανόν να συμφωνήτε μ’ αυτή τη Γραφική αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη διορθωτικής συμβουλής. Αλλά πώς ανταποκρίνονται οι περισσότεροι άνθρωποι σε μια συμβουλή; Επωφελούνται απ’ αυτήν; Τι κάμετε εσείς;

Ίσως έχετε παρατηρήσει την τάσι πολλών ανθρώπων να επιρρίπτουν την ευθύνη για τα σφάλματά τους στους άλλους. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, όπως μπορούμε να δούμε από τον τρόπο που ανταποκρίθηκε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, ο Αδάμ και η Εύα όταν ο Θεός τους ρώτησε γιατί παρήκουσαν και έφαγαν ένα ωρισμένο καρπό. Διαβάζομε τα εξής:

«Και είπεν ο Αδάμ, Η γυνή την οποίαν έδωκας να ήναι μετ’ εμού, αυτή μοι έδωκεν από του δένδρου και έφαγον. Και είπεν Ιεχωβά ο Θεός προς την γυναίκα, Τι είναι τούτο το οποίον έκαμες; Και η γυνή είπεν, Ο όφις με ηπάτησε, και έφαγον.»—Γέν. 3:12, 13, ΜΝΚ.

Ο Αδάμ με το να επιρρίψη το σφάλμα στη ‘γυναίκα την οποίαν έδωκας να ήναι μετ’ εμού’ υπονοούσε ότι ο Θεός έκανε σφάλμα. Αυτές οι προσπάθειες για αυτοδικαίωσι δεν έφεραν κανένα όφελος, διότι ο Θεός εξεδίωξε τον Αδάμ και την Εύα από τον κήπο της Εδέμ και τελικά αυτοί πέθαναν σε εκπλήρωσι της καταδίκης του Θεού. (Γεν. 2:16, 17· 3:23, 24· 5:5) Αργότερα ο Ιεχωβά εδήλωσε: «Εγώ δεν θέλω δικαιώσει τον ασεβή.» (Έξοδ. 23:7) Το να προσπαθούμε να κάνωμε μια εσφαλμένη πορεία μας να φαίνεται ορθή δεν έχει κανένα όφελος ενώπιον του Θεού.

«ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙ»

Εξ άλλου, μεγάλα οφέλη προέρχονται από την προθυμία ν’ ακούσωμε την καλή συμβουλή και να διορθώσωμε μια εσφαλμένη πορεία. Εξετάστε την περίπτωσι του Δαβίδ, ο οποίος ανεμίχθη σε σοβαρές παραβάσεις του νόμου του Θεού. Ο Δαβίδ δεν διέπραξε μόνο μοιχεία με την Βηθ-σαβεέ, τη σύζυγο ενός άλλου ανδρός, αλλά προσπάθησε να καλύψη την ανηθικότητά του διευθετώντας τα πράγματα έτσι ώστε να πεθάνη στη μάχη ο σύζυγος της Βηθ-σαβεέ. (2 Σαμ. 11:1-27) Γι’ αυτό το σφάλμα του, ο Θεός μέσω του προφήτου Νάθαν, ήλεγξε αυστηρά τον Δαβίδ, προλέγοντας καταστροφή για τον οίκο του. Αλλά η Γραφή συνεχίζει για ν’ αναφέρη τα εξής: «Και είπεν ο Δαβίδ προς τον Νάθαν, Ημάρτησα εις τον Ιεχωβά. Ο δε Νάθαν είπε προς τον Δαβίδ, και ο Ιεχωβά παρέβλεψε το αμάρτημά σου· δεν θέλεις αποθάνει.»—2 Σαμ. 12:1-13, ΜΝΚ.

Σχετικά μ’ αυτή την εμπειρία ο Δαβίδ αργότερα έγραψε: «Την αμαρτίαν μου εφανέρωσα προς σε, και την ανομίαν μου δεν έκρυψα· Είπα, εις τον Ιεχωβά θέλω εξομολογηθή τας παραβάσεις μου· Και συ συνεχώρησας την ανομίαν της αμαρτίας μου.» (Ψαλμ. 32:5, ΜΝΚ) Η έκδοσις Δε Σονσίνο Μπουκς οφ δε Μπάιμπλ αναφέρει αυτά τα σχόλια: «Ο Δαβίδ δεν πληροφορούσε τον Θεό για την αμαρτία του διότι Εκείνος εγνώριζε τι είχε διαπράξει ο Δαβίδ· με το να κάμη αυτό γνωστό στον Θεό έδειχνε ότι το ανεγνώριζε ως ένα σφάλμα του. Αυτός είναι ο σκοπός της εξομολογήσεως και το πρώτο βήμα για τη συγχώρησι. . . . Αφού ο αμαρτωλός έχει κάμει το δικό του μέρος, ο Θεός είναι έτοιμος να κάμη το δικό του ως Συγχωρών.» Πόσο ωφελήθηκε ο Δαβίδ επειδή άκουσε την επίπληξι! Ωφελείσθε και σεις από την επίπληξι;

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ

Τι συμβαίνει αν λαμβάνετε συμβουλή για μια πράξι που δεν παραβιάζει κανένα νόμο; Μήπως πρέπει να βλέπετε το ζήτημα σαν ζήτημα δικό σας και κανενός άλλου; Σχετικά με μια τέτοια ακριβώς περίπτωσι ο απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής:

«Παν το πωλούμενον εν τω μακελλίω τρώγετε, μηδέν εξετάζοντες δια την συνείδησιν . . . Και εάν τις των απίστων σας προσκαλή [σ’ ένα γεύμα] και θέλετε να υπάγητε, τρώγετε ό,τι βάλλεται έμπροσθέν σας, μηδέν εξετάζοντες δια την συνείδησιν.

«Εάν δε τις σας είπη, Τούτο είναι ειδωλόθυτον, μη τρώγετε δι’ εκείνον τον φανερώσαντα και δια την συνείδησιν. . . . Συνείδησιν δε λέγω ουχί την ιδικήν σου, αλλά την του άλλου.»—1 Κορ. 10:25-29.

Κατανοήσατε τη βασική αρχή που περιλαμβάνεται σ’ αυτή τη συμβουλή; Κάθε Χριστιανός πρέπει να σέβεται τη συνείδησι των άλλων. Η πραγματεία Ουώρλντ Πίκτσερς ιν δη Νιου Τέσταμεντ περιέχει τις ακόλουθες παρατηρήσεις:

«Ο Παύλος με επιδεξιότητα τοποθετεί τον εαυτό του στη θέσι του ισχυρού αδελφού σε ένα γεύμα, ο οποίος αναμένεται να προσαρμόση τη συνείδησί του με τη συνείδησι του ασθενέστερου αδελφού του, ο οποίος δημιουργεί ζήτημα για κάποιο συγκεκριμένο τεμάχιο κρέατος. Κάνει μια περικοπή της προσωπικής ελευθερίας κάποιου με το ενδιαφέρον του ασθενούς αδελφού. Δύο προσωπικότητες συγκρούονται. Ο μόνος λόγος είναι η αγάπη η οποία οικοδομεί. ([1 Κορ.] 8:2 και ολόκληρο το 13 κεφάλαιο.)

Επωφελείσθε σεις από παρόμοιες συμβουλές σήμερα; Είναι πιθανόν η τροφή να μην περιλαμβάνει ζητήματα συνειδήσεως στον τόπο σας. Αλλά, άλλα πράγματα μπορεί να εγείρουν τέτοια ζητήματα. Παραδείγματος χάριν: Ο τρόπος χτενίσματος, οι μόδες αμφιέσεως, οι μορφές διασκεδάσεως. Αν κάποιος σας υπεδείκνυε ότι η εκλογή σας σχετικά μ’ αυτά τα πράγματα αναστατώνει τη συνείδησι ενός συγχριστιανού σας θα ωφελείσθε απ’ αυτή τη συμβουλή και από αγάπη θα δεχόσαστε μια περικοπή της προσωπικής σας ελευθερίας;

ΕΝΑΣ ΦΡΑΓΜΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΩΦΕΛΟΥΜΕΘΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Πώς ανταποκρίνεσθε όταν κάποιος σας υποδεικνύη τα λάθη που έχετε κάμει ή κάνει μια υπόδειξι να βελτιώσετε μια ωρισμένη άποψι της ζωής σας; Τι κάνετε όταν το άτομο που προσφέρει τη συμβουλή είναι νεώτερο ή λιγώτερο έμπειρο από σας ή είναι ένας υπάλληλός σας στην εργασία σας; Αισθάνεσθε ξαφνικά αισθήματα εγωισμού που σας εμποδίζουν να ωφεληθήτε από την καλή συμβουλή; Τι προξενεί αυτά τα συναισθήματα;

Είναι η τάσις της ανθρωπίνης φύσεως που συζητείται στο Ρωμαίους 12:3: «Λέγω προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή.» Η βασική αιτία είναι η υπερηφάνεια η οποία είναι μια υπερεκτίμησις ή ένα παράλογο συναίσθημα ανωτερότητος σε σύγκρισι με τους άλλους. Πώς μπορείτε ν’ αντιμετωπίσετε αυτόν τον φραγμό της υπερηφανείας;

Βασικός παράγων είναι ν’ αποδεχθήτε την αλήθεια που αναφέρεται στο Ρωμαίους 3:23: «Επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού.» Το πιστεύετε σεις αυτό; Μπορεί γρήγορα να απαντήσετε Ναι, αλλά δείχνει η πορεία της ζωής σας ότι πραγματικά το πιστεύετε ; Όχι, αν δίνετε την εντύπωσι ότι έχετε ‘πάντοτε δίκιο’ με το να μη δέχεσθε την καλή συμβουλή.

Και σκεφθήτε ποια θα είναι τα τραγικά αποτελέσματα της υπερήφανης απορρίψεως μιας διορθωτικής συμβουλής: Κατ’ αρχήν πρώτη συνέπεια είναι η μοναξιά, διότι ποιος επιθυμεί τη συντροφιά ενός ατόμου που ποτέ δεν παραδέχεται τα σφάλματά του. Χειρότερη ακόμη συνέπεια απ’ «Αλαζονείαν και αυθάδειαν [υπερηφάνεια ΜΝΚ] εγώ μισώ.» (Παροιμ. 8:13) Ένα υψηλόφρων πνεύμα βλάπτει τις σχέσεις ενός ανθρώπου με τον Ιεχωβά. Δεν μπορεί επομένως να καταλήξη σε τίποτε καλό. «Η υπερηφάνεια προηγείται του ολέθρου και η υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως.»—Παροιμ 16:18.

Εξ άλλου «οι έλεγχοι της παιδείας είναι οδός ζωής.» (Παροιμ. 6:23) Ένα άτομο που ανταποκρίνεται στη συμβουλή απολαμβάνει μια ευχάριστη σχέσι με τους άλλους και το σπουδαιότερο με τον Δημιουργό του. Ένα τέτοιο άτομο δεν καταλαμβάνεται από μια κοντόφθαλμη άποψι. Όχι μόνο αποκτά προσωπικά οφέλη από τις σκέψεις των άλλων, αλλά με τη σειρά του μετέχει και στα οφέλη των συνανθρώπων του σε μια εκτεταμένη κλίμακα. Η συμβουλή πράγματι είναι ωφέλιμη. Το ερώτημα είναι: Επωφελείσθε σεις απ’ αυτήν;