Μια Μέρα στη Ζωή ενός Ιεραπόστολου

«ΗΤΑΝ το κουδούνι των 6:30;»

«Ίσως να ήταν το κουδούνι των 6:55 και έχουμε μόνο πέντε λεπτά στη διάθεση μας για να πάμε στο πρόγευμα. Όχι, ησύχασε, είναι μόνο 6:30. Έχουμε ακόμη αρκετό καιρό.»

Αυτή είναι μια τυπική πρωινή συνομιλία ανάμεσα στη συγκάτοικο μου κι εμένα. Βρίσκουμε ότι η ώρα 6:30 είναι ακόμα νωρίς για να σηκωθούμε, μολονότι το κάνουμε αυτό για χρόνια. Σαν μάρτυρες του Ιεχωβά που ζούμε σ’ έναν ιεραποστολικό οίκο εδώ στην Ταϊπέχ, στην Ταϊβάν (πρώην Φορμόζα), συγκεντρωνόμαστε για μια πρωινή πνευματική συζήτηση πριν απ’ το πρόγευμα στις επτά η ώρα.

Διάφορα μέλη της «οικογένειας» μας με τη σειρά φροντίζουν για το μαγείρευμα, τα ψώνια, τον καθαρισμό του σπιτιού και άλλες δουλειές. Αυτό περιλαμβάνει και το χτύπημα αυτών των κουδουνιών που μας βοηθούν να ετοιμασθούμε για τα γεύματα και άλλες δραστηριότητες.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Όταν ακούτε τη λέξη «ιεραπόστολος», ίσως να φαντάζεστε καμιά νοσοκόμα ντυμένη στα άσπρα, ή κάποιον δάσκαλο που να διδάσκει σε μια τάξη παιδιών σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό. Αλλά αυτή δεν είναι η αποστολή που ανάθεσε ο Ιησούς στους ακολούθους του. Τους έδωσε οδηγίες να κάνουν μαθητές. (Ματθ. 28:19, 20) Έτσι, όπως και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παντού, το κύριο έργο μας είναι να διδάσκουμε στους ανθρώπους τις Βιβλικές αλήθειες σ’ αυτόν τον ξένο ιεραποστολικό διορισμό μας.

Σαν ιεραπόστολοι, δαπανούμε το λιγότερο 140 ώρες κάθε μήνα στο κήρυγμα και στη διδασκαλία. Για να βρούμε εκείνους που θέλουν να μάθουν περισσότερα για το Λόγο του Θεού, διαθέτουμε το μισό περίπου απ’ αυτό το χρόνο κάνοντας επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι, συζητώντας για τη Γραφή με τους ανθρώπους στις πόρτες τους. Κατόπιν δαπανούμε τον υπόλοιπο χρόνο ξαναεπισκεπτόμενοι εκείνους που προηγούμενα είχαν δείξει κάποιο ενδιαφέρον για το άγγελμα της Βασιλείας, διεξάγοντας δωρεάν οικιακές Γραφικές μελέτες με άτομα και οικογένειες που επιθυμούν να μάθουν περισσότερα. Ακολουθώντας αυτή τη συστηματική μέθοδο μελέτης που χρησιμοποιείται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ ολόκληρο τον κόσμο, κατορθώνουμε να βοηθήσουμε Βουδιστές και άλλους, που προηγουμένως ίσως να μην ήξεραν τίποτα για τη Γραφή, να μάθουν τις βασικές διδασκαλίες της. Αυτό μπορεί να χρειαστεί από έξι μήνες ως ένα χρόνο, αλλά όταν αποκτήσουν αυτή την κατανόηση, τα άτομα είναι σε καλύτερη θέση ν’ αποφασίσουν αν θα ήθελαν να γίνουν Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά ή όχι.

ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από πνευματικά ζητήματα. Σ’ αυτό οφείλεται η πρωινή μας Γραφική συζήτηση στη γλώσσα Μανδαρινική Κινεζική, που είναι η επίσημη γλώσσα της Ταϊβάν. Αυτές οι συζητήσεις δίνουν ένα εξυψωτικό και ενισχυτικό στην πίστη μας ξεκίνημα. Μερικές φορές δίνουν επίσης και ένα τόνο χιούμορ, όπως όταν μια νεώτερη ιεραπόστολος τάχασε με τα γέλια των άλλων όταν έκανε σχόλια σ’ ένα ειδικό Βιβλικό εδάφιο. Δεν μπορούσε να καταλάβει ότι είχε πει κάτι αστείο όταν έλεγε ότι ο Ιησούς είναι ο αρχιερέας μας. Έτσι τουλάχιστον νόμιζε ότι είπε. Δυστυχώς, ένα μικρό λάθος είχε αλλάξει τα σχόλια της λέγοντας ότι ο Ιησούς είναι το μεγάλο μας κοτόπουλο!

Μετά το πρόγευμα, δαπανούμε 15 λεπτά στην άσκηση της χρήσεως μερικών νέων Κινεζικών λέξεων ή φράσεων. Προσπαθούμε να μάθουμε 20 κάθε βδομάδα. Αυτά γράφονται πάνω σ’ ένα μαυροπίνακα και, κάθε πρωί, μια Κινέζα αδελφή που ζει στον «οίκο» προσπαθεί γενναία να διορθώσει την ομιλία μας. Εκτιμούμε τη βοήθεια της για να βελτιώσουμε το συντακτικό μας και την προφορά μας (που περιλαμβάνει και διάφορες αποχρώσεις τονισμού στην Κινεζική), γιατί οι προσπάθειες της μας βοηθούν να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στη διδασκαλία του Λόγου του Θεού.

Κατόπιν αποχωρούμε με προσευχή και προετοιμαζόμαστε για τη δράση της ημέρας. Οι περισσότεροι από μας δαπανούν δυο ή τρεις ώρες το πρωί κάνοντας επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι στον καθορισμένο τομέα μας. Ναι, κάθε ζευγάρι ιεραποστόλων έχει ένα τομέα της πόλεως στον οποίο συγκεντρώνει τις προσπάθειες του. Προσπαθούμε να εντοπίσουμε ενδιαφερόμενους ανθρώπους και βαθμιαία να οικοδομήσουμε μια ομάδα υμνητών του Ιεχωβά που θα μπορεί τελικά να γίνει ο πυρήνας μιας νέας εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά .

Το έργο μαρτυρίας γίνεται κι εδώ με τον ίδιο σχεδόν τρόπο όπως και παντού στον κόσμο. Εν τούτοις, υπάρχουν μερικές διαφορές. Μια διαφορά είναι ο τρόπος για να πάμε στον τομέα μας. Θυμάμαι καλά ότι μια από τις πρώτες μου εντυπώσεις της Ανατολής ήταν ότι ήταν γεμάτη από ανθρώπους, άνθρωποι και πάλι άνθρωποι. Η σύντροφος μου κι εγώ παίρνουμε το λεωφορείο για να πάμε και να γυρίσουμε στον τομέα. Υπάρχουν άφθονα λεωφορεία αλλά πάντοτε είναι γεμάτα. Στη διάρκεια της αιχμής της κυκλοφορίας, θάπρεπε να το δει κανείς αυτό για να το πιστέψει! Τώρα έχουμε αποκτήσει μεγάλη ικανότητα να σκαρφαλώνουμε και να κατεβαίνουμε γρήγορα απ’ το λεωφορείο. Αλλά, ωσότου συνηθίσουμε σ’ αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο να βρίσκουμε ότι οι τσάντες μας με τα βιβλία ήταν ακόμη μέσα στ’ αυτοκίνητο ενώ οι πόρτες είχαν κλείσει κι εμείς βρισκόμαστε απ’ έξω πιάνοντας επίμονα και σφικτά τις χειρολαβές! Αρκετοί ιεραπόστολοι προτιμούν να χρησιμοποιούν μικρά μοτοποδήλατα ή σκούτερς, γιατί αυτά είναι πιο βολικά και οικονομικά μέσα μεταφοράς.

Σήμερα όπως και σε πολλά μέρη του κόσμου, οι άνθρωποι κι εδώ αρχίζουν να γίνονται πιο φιλύποπτοι για τους άλλους. Αλλά η παραδοσιακή φιλικότητα των Κινέζων εκδηλώνεται συχνά καθώς τους επισκεπτόμαστε στις πόρτες τους. Συνηθίζουν ακόμη να μας προσκαλούν μέσα, να μας δίνουν κάθισμα, καθώς και τσάι ή νερό που είναι τόσο καυτό ώστε θα πρέπει να παρατείνουμε τη συζήτησή μας εωσότου κρυώσουν αρκετά για να το πιούμε! Στην Ταϊβάν δεν είναι ασυνήθιστο, ακόμη και άνθρωποι με πολύ λίγο ενδιαφέρον στη Γραφή να παίρνουν τα έντυπά μας. Γι’ αυτό, μπορούμε ν’ αφήνουμε πολλά έντυπα στα σπίτια, και αυτή η ύλη μπορεί να διαβαστεί από άτομα που έχουν πιο πολύ ενδιαφέρον από κείνους που αρχικά πήραν τα περιοδικά μας.

Όταν κάνουμε επανεπισκέψεις στους ανθρώπους, βρίσκουμε ότι πολλοί, περιλαμβανομένων και κείνων που ανήκουν στη Βουδιστική πίστη ή που ακολουθούν τη φιλοσοφία του Κομφούκιου, είναι πρόθυμοι να κάνουν περαιτέρω συζητήσεις και ακόμη να δεχτούν μια τακτική εβδομαδιαία Γραφική μελέτη. Έτσι εγώ συνήθως διεξάγω 10 ή περισσότερες Γραφικές μελέτες κάθε βδομάδα, και μόνο ο περιορισμένος χρόνος που έχω είναι που δεν με αφήνει να κάνω περισσότερες. Πολλά απ’ αυτά τα άτομα παρακολουθούν συναθροίσεις αμέσως από την αρχή, ώστε στην Αίθουσα Βασιλείας να είναι παρόντες από 20 ως 50 τοις εκατό περισσότεροι από τους Μάρτυρες που βρίσκονται σ’ εκείνη την περιοχή.

ΑΦΘΟΝΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ

Σαν ιεραπόστολοι που είμαστε, η Εταιρία Σκοπιά φροντίζει για μας πολύ καλά. Αντιλαμβάνεται ότι οι ιεραπόστολοι που ζουν σε ξένη χώρα δεν μπορούν να φροντίζουν για τους εαυτούς τους τόσο εύκολα όσο θα το έκαναν στην πατρίδα τους. Στην πραγματικότητα, σε πολλές χώρες οι κυβερνήσεις ορίζουν ρητά ότι οι ιεραπόστολοι δεν μπορούν να αναλάβουν κοσμική εργασία. Έτσι χρειάζεται να γίνονται προμήθειες για τις υλικές μας ανάγκες. Δεν παίρνουμε μισθούς, αλλά η Εταιρία νοικιάζει είτε αγοράζει ένα κατάλληλο σπίτι για τον όμιλο των ιεραποστόλων που θα εργαστούν σε μια πόλη. Στις περισσότερες περιπτώσεις στην Ταϊβάν, αυτό σημαίνει ότι θα ζουν μαζί στον ιεραποστολικό οίκο από τέσσερα ως οκτώ άτομα. Αλλά επειδή εγώ και η σύντροφος μου ζούμε στον ιεραποστολικό οίκο που στεγάζει επίσης τα γραφεία τμήματος της Εταιρίας, ζούμε εδώ γύρω στα 18 άτομα.

Μας δίνουν ένα μικρό χρηματικό ποσό για να μπορούν οι ιεραπόστολοι να αγοράζουν τρόφιμα και να πληρώνουν το νοίκι, το ηλεκτρικό και τ’ άλλα παρόμοια. Επιπλέον, παίρνουμε ένα μικρό προσωπικό επίδομα που μας βοηθάει ν’ αγοράζουμε πράγματα που χρειαζόμαστε στην καθημερινή μας ζωή. Στην Ταϊβάν αυτό ισοδυναμεί με κάτι λιγότερο από 10 δολάρια το μήνα. Παίρνουμε επίσης ένα επίδομα για να καλύψουμε τα έξοδα μετακινήσεων, και η Εταιρία προβλέπει για ένα μικρό χρηματικό λογαριασμό για δαπάνες αγοράς ενδυμάτων, να πληρώνουμε το ταξίδι μας με επιστροφή στους τόπους της συνελεύσεως και παρόμοια. Έτσι είμαστε ευγνώμονες που δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για υλικά πράγματα αλλά μπορούμε να αφιερώνουμε όλο μας το χρόνο και την προσοχή στην εκπλήρωση του σκοπού μας σαν ιεραπόστολοι.

Επειδή γνωρίζουμε ότι όλες αυτές οι προμήθειες γίνονται δυνατές με τις στοργικές προσφορές των ομοπίστων μας που δεν μπορούν να συμμετάσχουν απ’ ευθείας σ’ αυτή την ιεραποστολική υπηρεσία σε ξένες χώρες, προσπαθούμε να δείξουμε την εκτίμησή μας με δυο βασικούς τρόπους. Πρώτον, προσπαθούμε να κάνουμε την ιεραποστολική υπηρεσία μας όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική. Δεύτερον, θεωρούμε τα χρήματα ότι ανήκουν στον Κύριο και έτσι προσπαθούμε να τα χρησιμοποιήσουμε συνετά. Η μέρα μαγειρικής μας δίνει μια τέτοια ευκαιρία να το κάνουμε αυτό.

ΗΜΕΡΑ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ

Έχουμε καθένας ατομικό διορισμό να ετοιμάζουμε τα γεύματα μια ορισμένη μέρα—ημέρα μαγειρικής, όπως τη λέμε.

Όταν τελειώσει το πρόγευμα και πλυθούν τα πιάτα, πηγαίνουμε στην αγορά. Το πρωινό, οι δυο αγορές που είναι πλησιέστερα στο σπίτι μας έχουν μια αφάνταστη ποικιλία φρέσκων φρούτων, κρέατος, ψαριών και λαχανικών. Στους Κινέζους πωλητές αρέσει να παζαρεύουν, και αυτό μπορεί να είναι απολαυστικό, ενώ συγχρόνως βοηθάει στην εξοικονόμηση χρημάτων. Έχουμε γίνει ειδικοί στο να γνωρίζουμε τι θα πρέπει να πληρώσουμε και τι πράγματα ν’ αγοράζουμε που νάναι της εποχής, ώστε να χρησιμοποιούμε συνετά το μέρος των χρημάτων του ιεραποστολικού οίκου που μας εμπιστεύονται στον καθένα μας την ημέρα της μαγειρικής.

Βρήκαμε πολλά λαχανικά και φρούτα που δεν είχαμε ποτέ δει προηγουμένως. Καταλαβαίνετε ότι είμαστε λίγο διστακτικοί να τ’ αγοράσουμε γιατί δεν ξέραμε πώς να τα μαγειρέψουμε. Αλλά ποτέ μη φοβόσαστε. Όταν ρωτήσετε κάποιον πωλητή είναι πρόθυμος να σας πει πώς μαγειρεύει τα τρόφιμα αυτά. Έτσι απολαμβάνουμε τώρα λαχανικά όπως φύλλα γλυκοπατάτας και ένα μικρό τριγωνικό πράσινο κοτσάνι με μικρά μπουμπούκια στην κορυφή και με μια απαλή μυρουδιά σκόρδου. Μαθαίνοντας να χρησιμοποιούμε τοπικά φαγητά, τρώμε καλά ενώ συγχρόνως δεν σπαταλούμε καμιά από τις προμήθειες του Κυρίου.

Η ατμόσφαιρα και οι μυρουδιές στην αγορά, με τα ζωντανά κοτόπουλα, τα ζωντανά ψάρια, τα φρεσκοσφαγμένα χοιρινά και μοσχάρια και όλα τα φρέσκα λαχανικά πάνω σ’ ανοιχτά τραπέζια, είναι διαφορετική απ’ ό,τι είχαμε συνηθίσει σ’ άλλες χώρες. Επί παραδείγματι, χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια από μέρους μου να καταπνίξω το ξεφωνητό που έβγαινε από το λαρύγγι μου όταν για πρώτη φορά είδα ένα πωλητή να παίρνει ένα μαχαίρι και να σκίζει το λαιμό ενός κοτόπουλου που είχε διαλέξει προσεκτικά ένας πελάτης!

Εκτός από τις αγορές, μπορεί να δει κανείς τους δρόμους και τα δρομάκια σχεδόν φραγμένους από εκθέματα ρούχων, και διάφορων μικροπραγμάτων για πούλημα. Αν δεν αφήσουμε να μας παρασύρει η περιέργειά μας, θα μπορέσουμε να κάνουμε τα ψώνια μας γρήγορα και να γυρίσουμε σπίτι για να αρχίσουμε την προετοιμασία του μεσημεριανού φαγητού, που στο δικό μας ιεραποστολικό οίκο είναι το κύριο φαγητό της μέρας. Το βράδυ έχουμε φαγητό σε είδος καφετέριας, γιατί αυτό επιτρέπει περισσότερη ευκαμψία στο πρόγραμμα εκείνων που διεξάγουν Γραφικές μελέτες τα απογεύματα και τα βράδια. Μ’ αυτό τον τρόπο επίσης μας περισσεύει χρόνος την ημέρα της μαγειρικής μας για να κάνουμε άλλες σπιτικές δουλειές και προσωπική μπουγάδα και με άλλους τρόπους να προετοιμαστούμε για τη δράση μας για τις επόμενες επτά μέρες.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ

Μολονότι η οικογένειά μας είναι μεγαλύτερη από τις περισσότερες ιεραποστολικές οικογένειες στην Ταϊβάν, έχουμε μια πολύ καλή οικογενειακή ατμόσφαιρα. Παραδείγματος χάρη έχουμε τη δική μας οικογενειακή μελέτη τη Δευτέρα το βράδυ. Στην αρχή διαθέτουμε μια ώρα για να μελετήσουμε τη Γραφή με τη βοήθεια της Σκοπιάς. Κατόπιν μελετούμε ένα μέρος ενός από τα τελευταία μεγάλα βιβλία της Εταιρίας, έτσι ώστε κι αν δεν έχουμε μερικές απ’ αυτές τις εκδόσεις στην Κινεζική, πάλι μπορούμε να συμβαδίζουμε με όλες τις τελευταίες πληροφορίες. Το πρωί στο πρόγευμά μας διαβάζουμε πείρες και εκθέσεις από το Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ύλη από τη Διακονία της Βασιλείας (στα Κινεζικά) που θα εξετάσουμε στην εκκλησιαστική συνάθροιση εκείνη τη βδομάδα. Μερικές φορές, έχουμε ανεπίσημες συγκεντρώσεις ή πηγαίνουμε όλοι μαζί σε κάποια εκδρομή. Όλα αυτά συμβάλλουν να μοιάζουμε περισσότερο σαν μια οικογένεια.

ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;

Μερικοί αναγνώστες μπορεί να νομίζουν ότι η προσπάθεια για την εκμάθηση μιας νέας γλώσσας θα έκανε την ιεραποστολική ζωή τόσο κουραστική ώστε να μην αξίζει τον κόπο. Αλλά εγώ δεν το νομίζω αυτό, μολονότι η εκμάθηση της Κινεζικής γλώσσας δεν ήταν εύκολη για μένα. Επί παραδείγματι, γνωρίζοντας ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να κηρύξουμε το «ευαγγέλιον» στον τομέα μας είναι πάντοτε μια ώθηση για μένα. Έτσι μολονότι ο αριθμός των Μαρτύρων στην Ταϊπέχ τριπλασιάστηκε στο διάστημα που βρίσκομαι εδώ, και πάλι δεν είμαστε σε θέση να καλύψουμε τον τομέα μας έστω και μια φορά το χρόνο! Επανειλημμένα, εκείνοι που πεινούν για τη δικαιοσύνη αναγνωρίζουν τον ήχο της αλήθειας, έστω και αν λέγεται από έναν ιεραπόστολο με περιορισμένη γνώση της γλώσσας. Σκεφθείτε αυτή την πείρα, που απόλαυσε μια από τις συνιεραποστόλους πριν από λίγα χρόνια.

Βρισκόταν στην Ταϊβάν μόνο τρεις μήνες και ακόμη μάθαινε τα Κινεζικά όταν συνάντησε μια νεαρή φοιτήτρια του πανεπιστημίου από Βουδιστική οικογένεια. Η ζωή αυτού του κοριτσιού ήταν γεμάτη με θλιβερές πείρες που περιλάμβαναν και το θάνατο δυο οικογενειακών μελών. Είχε πάει σε μερικές εκκλησίες του λεγόμενου Χριστιανισμού σε μια προσπάθεια να παρηγορηθεί, αλλά χωρίς επιτυχία, και αμφέβαλλε ότι αυτή η νέα ιεραπόστολος θα μπορούσε να τη βοηθήσει.

Από την αρχή, αυτή η νεαρή γυναίκα είχε εντυπωσιασθεί με τον τρόπο που η ιεραπόστολος, παρά την περιορισμένη γνώση της γλώσσας, μπορούσε να χρησιμοποιεί τη Γραφή για ν’ απαντά στα ερωτήματα της. Σύντομα άρχισε να παρακολουθεί συναθροίσεις και έκανε γρήγορη πρόοδο. Ύστερα από εννιά μήνες Γραφικής μελέτης, ήταν ευτυχισμένη που έγινε μια αφιερωμένη, βαπτισμένη Μάρτυς του Ιεχωβά . Για αρκετά χρόνια αυτή η γυναίκα υπηρετούσε κάθε μήνα σαν βοηθητική σκαπανεύς, αφιερώνοντας 60 ώρες το μήνα στο κήρυγμα της Βασιλείας, μολονότι ήταν πλήρως απασχολημένη σαν δασκάλα. Τώρα έχει αφήσει εκείνο το επάγγελμα και έγινε μέλος της οικογένειας Μπέθελ στην Ταϊπέχ. Πολλές παρόμοιες πείρες θα μπορούσαν να ειπωθούν για να δείξουν ότι πράγματι αξίζει τον κόπο να είναι κανείς ιεραπόστολος σε μια ξένη χώρα.

Κάθε ειλικρινές άτομο χαίρεται να μοιράζεται τα ευχάριστα πράγματα με άλλους, και αυτό είναι εκείνο που υποκινεί τους μάρτυρες του Ιεχωβά να είναι τόσο ζηλωτές στο κήρυγμα τους και στη διδασκαλία τους, άσχετα με το που βρίσκονται. Αλλά εγώ εκτιμώ βαθιά το προνόμιο να υπηρετώ σε μια χώρα όπου εκατομμύρια δεν έχουν δει ακόμα τη Βίβλο. Τι χαρά είναι να βοηθάμε μερικούς να γνωρίσουν τη θαυμαστή ελπίδα που εκτίθεται στο Λόγο του Θεού! Μολονότι εμείς οι ιεραπόστολοι δεν παίρνουμε μισθό, έχουμε ανώτερες ανταμοιβές. Αυτές περιλαμβάνουν μια στενή σχέση με πολλούς κατοίκους της Ανατολής οι οποίοι, λόγω του επιμελούς έργου των ιεραποστόλων από άλλες χώρες, εγκατέλειψαν τη μάταιη λατρεία των ειδώλων και στράφηκαν στον ζώντα Θεό Ιεχωβά. Προσωπικά έχουμε δοκιμάσει τις πλούσιες ευλογίες που προέρχονται από την πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και στην ορατή του οργάνωση όταν δίνουμε πρόθυμα τον εαυτό μας για ιεραποστολική υπηρεσία σε ξένες χώρες.

Έτσι, πραγματικά, μολονότι η συγκάτοικος μου κι εγώ δεν προτιμούμε να σηκωνόμαστε νωρίς, είμαστε χαρούμενοι που κάποιος κτυπά εκείνο το κουδούνι στις εξίμισι κάθε πρωί. Αυτό μας δίνει ένα πρωινό ξεκίνημα για μια μέρα που ξέρουμε ότι θα είναι γεμάτη από ενδιαφέρουσα και αξιόλογη ιεραποστολική δράση.

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η μελέτη της γλώσσας που γίνεται το πρωί εφαρμόζεται αργότερα στην υπηρεσία της βασιλείας