Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου

Πρέπει να Αντεκδικήσθε;

«ΘΑ ΣΟΥ δείξω εγώ γι’ αυτό!» Είσθε εξοικειωμένος μ’ αυτή την απειλή; Σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία υπήρξε κοινό μεταξύ των ανθρώπων να θέλουν ν’ ανταποδίδουν κακό αντί κακού ή να αντεκδικούνται. Αυτή η στάσις είναι διαδεδομένη ειδικά σήμερα.

Η αντεκδίκησις παίρνει πολλές μορφές. Τα μικρά χτυπούν συνήθως τα άλλα παιδιά της ηλικίας των που τα ενοχλούν. Θυμωμένοι οδηγοί αντεκδικούνται άλλους αυτοκινητιστάς ή πεζούς με το να χτυπούν τις κόρνες ή με το να προσπαθούν να παρεμποδίσουν τους άλλους οδηγούς κατά κάποιον τρόπο. Τα μέλη μιας οικογενείας αντεκδικούνται με το να φωνάζουν το ένα στο άλλο ή με το να υιοθετούν τη λεγομένη «παθητική σιωπή.» Η αντεκδίκησις έσβησε τη ζωή εκατομμυρίων ατόμων στους διεθνείς πολέμους και στις «βεντέττες» μεταξύ οικογενειών ή φυλών.

Γιατί όμως οι άνθρωποι αντεκδικούνται; Για μερικούς το να εκδικούνται είναι ζήτημα υπερηφανείας. Άλλοι πιστεύουν ότι αν κάποιος δεν αντεκδικηθή όταν υποστή μια βλάβη ή ενοχληθή, τότε στην ουσία ενθαρρύνει τους άλλους να τον υποσκελίσουν.

Πώς όμως αισθάνεσθε σεις; Όταν κάποιος σας κακομεταχειρίζεται, θα ήταν μήπως φρόνιμο να παραβλέψετε το ζήτημα; Ή μήπως θα θέλατε αντεκδίκησι;

Κανένας δεν γνωρίζει περισσότερα για το πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρωνται οι άνθρωποι μεταξύ των από όσο ο Ιεχωβά Θεός, ο Δημιουργός μας. Η άποψις του Θεού για το πώς θα έπρεπε ν’ αντιδρούν οι άνθρωποι όταν πιέζωνται από άλλους περιέχεται στην Αγία Γραφή, η οποία είναι «θεόπνευστος και ωφέλιμος . . . προς επανόρθωσιν.» (2 Τιμ. 3:16) Τι, λοιπόν, λέγει η Γραφή για την αντεκδίκησι;

Στις Παροιμίες 24:29 ο Λόγος του Θεού παραγγέλλει: «Μη είπης, Καθώς έκαμεν εις εμέ, ούτω θέλω κάμει εις αυτόν.» Η 1 Πέτρου 3:9 προσθέτει ότι οι Χριστιανοί δεν μπορούν ν’ ανταποδίδουν «κακόν αντί κακού.» Ώστε η αντεκδίκησις πρέπει ν’ αποφεύγεται με τα λόγια όπως και με τα έργα. Ακόμα και η σκέψις για ανταπόδοσι κακού αντί κακού είναι κάτι που δυσαρεστεί τον Θεό. «Καρδίαν μηχανευομένην λογισμούς κακούς» αναφέρεται μεταξύ των ‘εξ πραγμάτων που μισεί ο Ιεχωβά.’—Παροιμ. 6:16, 18.

Αντί της αντεκδικήσεως, η Γραφή συνιστά να είναι κανείς συγχωρητικός και να δείχνη αγάπη προς όλους, ακόμα και προς τους εχθρούς του. (Λουκ. 17:3, 4· 10:27· 6:27, 35) Στην επί του Όρους Ομιλία του ο Ιησούς ετόνισε τη σπουδαιότητα της συγχωρητικότητος λέγοντας: «Διότι εάν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, θέλει συγχωρήσει και εις εσάς ο Πατήρ σας ο ουράνιος. Εάν όμως δεν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ σας θέλει συγχωρήσει τα πταίσματα σας.»—Ματθ. 6:14, 15.

Είναι όμως πρακτικό ν’ ακολουθή κανείς μια τέτοια συμβουλή; Ναι, είναι. Εκείνοι που αποφασίζουν ν’ ανταποδώσουν τα ίσα σε κάποιον για μια αδικία είναι πολύ πιθανόν να χειροτερέψουν τα πράγματα. Οι Παροιμίες 26:21 λέγουν: «Οι άνθρακες δια την ανθρακιάν, και τα ξύλα δια το πυρ, και ο φίλερις άνθρωπος δια να εξάπτη έριδας.» Από την άλλη πλευρά, άτομα που αρνούνται ν’ ανταποδώσουν κακό αντί κακού βρίσκουν ότι η κατάστασις βελτιώνεται γι’ αυτούς. «Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν.»—Παροιμ. 15:1.

Οι Γραφές προειδοποιούν επίσης: «Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και η υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως.» (Παρ. 16:18) Στα μάτια του Ιεχωβά ο άνθρωπος που αντεκδικείται κατεβάζει τον εαυτό του στο επίπεδο εκείνου που εναντιώνεται σ’ αυτόν.—Παροιμ. 26:4.

Επίσης μπορεί να περιληφθή και η υγεία του ατόμου. Ψυχικές ταραχές, όπως ο θυμός, το μίσος και η δυσαρέσκεια, που συχνά οδηγούν σε αντεκδίκησι, μπορούν να είναι πολύ επιβλαβείς για την υγεία. Ο Αμερικανός Καθηγητής Τ. Ρ. Βαν Ντέλλεν παρετήρησε τελευταία: «Σπανίως ο θυμός αναφέρεται σ’ ένα πιστοποιητικό θανάτου, εν τούτοις αυτή η ψυχική ταραχή είναι η πιο σοβαρή αιτία θανάτου απ’ ότι πιστεύουν οι περισσότεροι.» Ο Δρ. Χανς Σέλυε, διευθυντής του Ινστιτούτου Πειραματικής Ιατρικής και Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, ετόνισε ιδιαιτέρως:

«Δεν είναι το άτομο που μισείται από άλλους ή το αφεντικό που το ζηλοφθονούν οι άλλοι, που θα υποφέρη από έλκος στομάχου, από υπέρτασι και καρδιακές προσβολές, αλλά εκείνος που μισεί κι εκείνος που επιτρέπει στον εαυτό του να γίνη ζηλόφθονος. ‘ Αγάπα τον πλησίον σου’ είναι η πιο ασφαλής ιατρική συμβουλή που δόθηκε ποτέ.»

Εκτός απ’ αυτό, εκείνος που προσπαθεί να εκδικηθή για το κακό που του έγινε δεν είναι εν τάξει απέναντι του Θεού. Γιατί; Διότι στην προς Ρωμαίους 12: 19 (ΜΝΚ), ο Λόγος του Θεού λέγει: «Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί· αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον, Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις· εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει ο Ιεχωβά’.» Εκείνος, λοιπόν που αντεκδικείται υποτίθεται ότι με τον τρόπο αυτόν αναλαμβάνει να παίξη τον ρόλο του Θεού.

Οι άνθρωποι που ζουν σήμερα μπορούν ειδικά να χαρούν. Γιατί; Διότι έχουν δει μια παγκόσμια εκπλήρωσι του «σημείου» που έδωσε ο Ιησούς σχετικά με τη «συντέλεια του αιώνος.» (Ματθ. 24:3-25:46) Ως εκ τούτου αυτή η παρούσα γενεά θα ζήση για να δη τον Θεό ν’ αναλαμβάνη δράσι για να ελευθερώση τη γη απ’ όλες τις μορφές της πονηρίας.—Ματθ. 24:32-34.

Ένα άτομο που υπακούει στη Γραφική συμβουλή να μη αντεκδικήται ίσως να ιδή ότι οι άλλοι θα τον κατηγορήσουν για δειλία. Είναι όμως σωστή μια τέτοια κατηγορία; Καθώς και σεις έχετε διαπιστώσει, τι είδαμε ότι χρειάζεται πιο πολύ θάρρος: να χάση κανείς την ψυχραιμία του και να αντεκδικηθή ή να διατηρήση την αυτοκυριαρχία του; Ο Λόγος του Θεού διακηρύττει: «Καλύτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού, παρά τον εκπορθούντα πόλιν.»—Παροιμ. 16:32.

Συγκρίνατε αυτό που αναφέρεται στις Παροιμίες 25:28: «Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.» Θα θέλατε ποτέ να μοιάσετε με μια εντελώς αφύλαχτη πόλι έναντι των εχθρικών επιθέσεων; Μήπως θέλετε να εντυπωσιάσετε εκείνους που ενθαρρύνουν τις διαμάχες; Οι Γραφές συμβουλεύουν: «Μη κάμνε φιλίαν μετά ανθρώπου θυμώδους, και μετά ανθρώπου οργίλου μη συμπεριπάτει· μήποτε μάθης τας οδούς αυτού, και λάβης παγίδα εις την ψυχήν σου.»—Παροιμ. 22:24, 25.

Ο Ιεχωβά Θεός θέτει το τέλειο υπόδειγμα του πώς θα πρέπει ν’ αντιδρούν εκείνοι που προκαλούνται. Ο ψαλμωδός έγραψε για τον Ιεχωβά: «Δεν έκαμεν εις ημάς κατά τας αμαρτίας ημών, ουδέ ανταπέδωκεν εις ημάς κατά τας ανομίας ημών.»—Ψαλμ. 103:10.

Εν τούτοις, παρ’ όλες τις καλύτερες προσπάθειές σας ν’ αποφύγετε μια διαμάχη κι εκείνους που την προξενούν, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν άλλοι που θα θελήσουν να σας ερεθίσουν καμμιά φορά. Πώς θα πρέπει ν’ αντιδράσετε αν συμβή κάτι τέτοιο;

Τι έκαμε ο Ιησούς όταν οι άπιστοι που εναντιώνονταν στην αλήθεια του Θεού ζήτησαν να τον βλάψουν; Η 1 Πέτρου 2:23 μάς πληροφορεί: «Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει.» Τι έκανε ο Ιησούς αντί να αντεκδικήται; Το ίδιο εδάφιο συνεχίζει: «Αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως.» Χάρις στην πιστή εμπιστοσύνη που είχε ο Ιησούς στον Πατέρα του όταν ευρίσκετο κάτω από πίεσι, ο Ιεχωβά τον ενίσχυσε σε όλες τις δοκιμασίες του. Ο Θεός θα κάμη το ίδιο και για σας, αν ακολουθήσετε το πιστό παράδειγμα του Χριστού και ‘επιρρίψετε στον Ιεχωβά το φορτίον σας’ αντί να προσπαθήσετε να εκδικηθήτε.—Ψαλμ. 55:22· 1 Πέτρ. 2:21· 5:9, 10.

Όλα αυτά είναι ισχυροί λόγοι για ν’ αποφύγετε την αντεκδίκησι. Αυτή παραβαίνει τις εντολές του Θεού και μπορεί ως εκ τούτου να αμαυρώση τη σχέσι ενός ατόμου με τον Ιεχωβά. Οι ψυχικές ταραχές που συνδέονται με την αντεκδίκησι είναι δυνατόν να προκαλέσουν σοβαρές σωματικές ανωμαλίες. Μια απόφασις εκδικήσεως μπορεί να οδηγήση σε πιο σοβαρές παραβιάσεις του νόμου του Θεού, περιλαμβανομένης της βίας και του φόνου. Εκτός απ’ αυτό, ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι σύντομα αυτός ο ίδιος θ’ απομακρύνη κάθε πονηρία. Εν όψει λοιπόν όλων αυτών, πρέπει σεις να αντεκδικήσθε;