Κύρια Σημεία της Βίβλου Νεεμίας 1:1–13:31

Η Αληθινή Λατρεία Θριαμβεύει

Η αληθινή λατρεία θριαμβεύει μέσω της αποφασιστικής δράσης και ακλόνητης εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά. Αυτή είναι η ουσία του βιβλίου του Νεεμία. Είναι μια ζωντανή αφήγηση της ανοικοδόμησης του τείχους της Ιερουσαλήμ κάτω από τη θαρραλέα ηγεσία του Νεεμία.

Το βιβλίο καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο, μια περίοδο στη διάρκεια της οποίας επρόκειτο να αρχίσουν οι 70 εβδομάδες ετών που οδηγούν στην εμφάνιση του Μεσσία. (Δανιήλ 9:24-27) Το αρχικό εδάφιο και η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο δείχνουν σαφώς ότι συγγραφέας είναι ο Νεεμίας. Το βιβλίο αυτό είναι μια συνέχεια του Έσδρα, συνεχίζοντας την αφήγηση περίπου 12 χρόνια μετά τα γεγονότα που κατέγραψε ο Έσδρας.

Καθώς διαβάζουμε την αφήγηση αυτή, βλέπουμε πόσο θαυμαστά χειρίζεται ο Ιεχωβά τα γεγονότα ώστε να γίνεται το θέλημά του. Παρατηρούμε επίσης πώς ενισχύει και παρηγορεί τους όσιους δούλους του.

Η Δυσάρεστη Θέση της Ιερουσαλήμ

Παρακαλούμε διαβάστε Νεεμίας 1:1–2:20. Ο Νεεμίας, οινοχόος του Πέρση βασιλιά, μαθαίνει ότι τα τείχη της Ιερουσαλήμ είναι ακόμη ερειπωμένα και ότι ο λαός είναι «εν θλίψει μεγάλη». Με βαθύ άγχος ο Νεεμίας ανοίγει την καρδιά του στον Ιεχωβά σε θερμή προσευχή. Ο βασιλιάς παρατηρεί τη λύπη του και ανοίγει το δρόμο για να ταξιδέψει ο Νεεμίας στην Ιερουσαλήμ και να φροντίσει για την ανοικοδόμηση του τείχους της πόλης.

◆ 1:1—Σε ποιο έτος έγινε αυτό;

Ήταν το 20ό έτος του Βασιλιά Αρταξέρξη (του Μακρόχειρα). (2:1) Επειδή σ’ αυτή την αφήγηση ο Χισλεύ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος) τίθεται πριν από τον Νισάν (Μάρτιος-Απρίλιος), προφανώς οι Πέρσες βασιλείς υπολόγιζαν τον κάθε χρόνο της βασιλείας τους από φθινόπωρο σε φθινόπωρο, ή από τότε που ανέρχονταν ουσιαστικά στο θρόνο. Αξιόπιστες ιστορικές αποδείξεις και εκπληρωμένες Βιβλικές προφητείες δείχνουν το 455 π.Χ. σαν το έτος στο οποίο πέφτει ο Νισάν του 20ού έτους του Αρταξέρξη. Έτσι, η αφήγηση του Νεεμία αρχίζει το φθινόπωρο του 456 π.Χ., και το διάταγμα για την ανοικοδόμηση του τείχους της Ιερουσαλήμ εκδόθηκε την άνοιξη του 455 π.Χ.

◆ 2:4—Μήπως αυτή ήταν μια προσευχή απόγνωσης την τελευταία στιγμή;

Όχι, γιατί για αρκετό διάστημα το θέμα των προσευχών του Νεεμία ‘μέρα και νύχτα’ ήταν η ερημωμένη κατάσταση της Ιερουσαλήμ. (1:4, 6) Όταν δόθηκε η ευκαιρία να πει στον Βασιλιά Αρταξέρξη για την επιθυμία του να ανοικοδομήσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ, ο Νεεμίας προσευχήθηκε πάλι κάνοντας αυτό που έκανε ήδη επανειλημμένα. Η ευνοϊκή απάντηση του Ιεχωβά οδήγησε στην εξουσιοδότηση να ανοικοδομηθούν τα τείχη της πόλης.

Μάθημα για Μας: Ο Νεεμίας απέβλεπε στον Ιεχωβά για κατεύθυνση. Όταν πρέπει να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις, κι εμείς πρέπει να ‘εμμένουμε στην προσευχή’ και να ενεργούμε σύμφωνα με την καθοδηγία του Ιεχωβά.—Ρωμαίους 12:12.

Το Τείχος Χτίστηκε Παρά τη Συνωμοσία

Διαβάστε 3:1–6:19. Καθώς το χτίσιμο του τείχους αρχίζει, οι εχθροί χλευάζουν και περιγελούν. Αργότερα, απειλούν να επιτεθούν. Άφοβα, ο Νεεμίας νουθετεί τους εργάτες: «Ενθυμείσθε τον Κύριον, τον μέγαν και φοβερόν». Οι μισοί από αυτούς φρουρούν με λόγχες και τόξα, και οι άλλοι εργάζονται με τα όπλα έτοιμα. Παρά την απειλή και άλλες συνωμοσίες, οι Ιουδαίοι τελειώνουν το τείχος μέσα σε 52 μέρες!

◆ 3:5—Ποιοι ήταν αυτοί οι «πρόκριτοι»;

Ήταν εξέχοντες Ιουδαίοι ανάμεσα στους κατοίκους ή πρώην κάτοικοι της Θεκουέ, μιας πόλης που απείχε περίπου 16 χιλιόμετρα (10 μίλια) προς τα νότια της Ιερουσαλήμ. Αυτοί οι «πρόκριτοι» ήταν προφανώς πολύ περήφανοι για να ταπεινωθούν και να εργαστούν κάτω από το ζυγό των επισκόπων που διόρισε ο Νεεμίας.—Παράβαλε Ιερεμίας 27:11.

◆ 4:17—Πώς εργάζονταν με το ένα χέρι;

Οι οικοδόμοι έπρεπε να χρησιμοποιούν και τα δυο χέρια στην εργασία τους. Αυτοί είχαν τα όπλα τους στη μέση τους. (4:18) Οι αχθοφόροι μπορούσαν εύκολα να κρατήσουν το όπλο στο ένα χέρι και να εξισορροπήσουν τα βάρη της λάσπης ή των λίθων πάνω στους ώμους τους ή στα κεφάλια τους.—Γένεσις 24:15, 45.

◆ 5:7—Γιατί ήταν αδίκημα η τοκογλυφία;

Βρισκόταν σε άμεση παραβίαση του νόμου του Ιεχωβά. (Λευιτικόν 25:36· Δευτερονόμιον 23:19) Αν απαιτούνταν το μήνα «το εκατοστόν», θα ανερχόταν σε 12 τοις εκατό το χρόνο. (5:11) Ο λαός βρισκόταν ήδη σε πολύ δύσκολη θέση εξαιτίας της πείνας και της βαριάς Περσικής φορολογίας. (5:3, 4) Ωστόσο οι πλούσιοι ανελέητα επέβαλλαν υψηλό τόκο στους φτωχούς αδελφούς τους.

◆ 6:5—Γιατί μια ‘ανοιχτή επιστολή’;

Οι εμπιστευτικές επιστολές συχνά σφραγίζονταν προσεκτικά μέσα σε μεταξωτές τσάντες. Έτσι η ‘ανοικτή επιστολή’ του Σαναβαλλάτ μπορεί να γράφτηκε με σκοπό να προσβάλει. Ή, επειδή η κατηγορία σε μια ‘ανοιχτή επιστολή’ θα μπορούσε να διαβαστεί από άλλους, μπορεί να έλπιζε ότι ο Νεεμίας θα αναστατωνόταν τόσο ώστε θα άφηνε την Ιερουσαλήμ για να έρθει και να ξεκαθαρίσει τον εαυτό του από κάθε κατηγορία. Ο Σαναβαλλάτ μπορεί επίσης να έλπιζε ότι η επιστολή θα δημιουργούσε τέτοια αναστάτωση ώστε οι Ιουδαίοι θα σταματούσαν το έργο τους.

Μάθημα για Μας: Δεν πρέπει να έχουμε την άποψη ότι το σκληρό έργο μειώνει την αξιοπρέπειά μας και να διστάζουμε σαν τους ‘πρόκριτους’ της Θεκουέ. Αντίθετα, πρέπει να διαθέσουμε τον εαυτό μας σαν τους κοινούς κατοίκους της Θεκουέ οι οποίοι εκτελούσαν διπλή υπηρεσία.—Νεεμίας 3:5, 27.

Η Αληθινή Λατρεία Ξαναζωντανεύει

Διαβάστε 7:1–10:39. Όλη η εργασία γίνεται για ένα σκοπό: για την αποκατάσταση της αληθινής λατρείας. Αφού γίνεται απογραφή, ο λαός συγκεντρώνεται για να ακούσει τον Έσδρα και οι Λευίτες διαβάζουν και ερμηνεύουν το Νόμο. Αφού μ’ αυτό τον τρόπο ‘αποκτούν ενόραση’, τηρούν με χαρά τη Γιορτή της Σκηνοπηγίας. Ο λαός νηστεύει και ομολογεί τις αμαρτίες του, και γίνονται βήματα για την επανόρθωση αυτών των σφαλμάτων.

◆ 7:6—Γιατί ο κατάλογος αυτός διαφέρει από εκείνον του Έσδρα;

Και οι δυο αφηγήσεις συμφωνούν στο ότι, εκτός από τους δούλους και τους ψαλτωδούς, επέστρεψαν συνολικά 42.360. (Έσδρας 2:64, 65· Νεεμίας 7:66, 67) Αλλά υπάρχουν διαφορές στον αριθμό αυτών που επέστρεψαν σε ιδιαίτερες οικογένειες. Πιθανότατα, ο Έσδρας και ο Νεεμίας χρησιμοποίησαν διαφορετικές μεθόδους για να συντάξουν τους καταλόγους τους. Για παράδειγμα, ο ένας μπορεί να κατέγραψε εκείνους οι οποίοι απογράφθηκαν για επιστροφή, ενώ ο άλλος να έγραψε τα ονόματα εκείνων οι οποίοι στην πραγματικότητα επέστρεψαν. Μερικοί ιερείς, και πιθανόν και άλλοι, να μην μπορούσαν να αποδείξουν την καταγωγή τους. (7:64) Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί το σύνολο των απαριθμηθέντων δεν συμφωνεί με το σύνολο των 42.360 που αναφέρεται.

◆ 8:8—Πώς ‘έδιναν έννοια’ στο Νόμο;

Προφανώς, εκτός του ότι χρησιμοποιούσαν καλή διατύπωση και προφορική έμφαση, ο Έσδρας και οι βοηθοί του ερμήνευαν και εφάρμοζαν τις αρχές του Νόμου έτσι ώστε ο λαός μπορούσε καλύτερα να τον καταλαβαίνει. Οι εκδόσεις που βασίζονται στη Βίβλο και οι συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά χρησιμεύουν επίσης για να ‘δίνουν έννοια’ στο Λόγο του Θεού.

◆ 9:1—Γιατί οι Ισραηλίτες ενδύονταν με σάκκο και χώμα;

Η ένδυση με σάκκο—ένα σκούρο ένδυμα που υφαινόταν από τρίχωμα κατσίκας—ήταν σημάδι θλίψης. Παρόμοια, βάζοντας κάποιος στο κεφάλι του ή στο σώμα του χώμα ή στάχτες έδειχνε βαθύ πένθος ή ταπείνωση. (1 Σαμουήλ 4:12· 2 Σαμουήλ 13:19) Οι Ιουδαίοι το έκαναν αυτό για να εκφράσουν τη λύπη τους και συνειδητοποιούσαν ταπεινά τις αμαρτίες τους. Μετά από αυτό έκαναν μια γραπτή συμφωνία, «διαθήκην πιστήν». (9:38) Παρόμοια, πρέπει ταπεινά να αναγνωρίζουμε και να ομολογούμε τις αμαρτίες μας αν θέλουμε να περιφρουρήσουμε τη σχέση μας με τον Θεό.—1 Ιωάννου 1:6-9.

◆ 10:34—Διέταζε ο Νόμος προσφορές από ξύλο;

Όχι, αλλά χρειάζονταν πολλά ξύλα για τη φωτιά στο θυσιαστήριο. Προφανώς, ανάμεσα σ’ αυτούς που επέστρεψαν δεν ήταν αρκετοί Νεθινείμ—μη Ισραηλίτες δούλοι στο ναό που ήταν ‘ξυλοκόποι’. (Ιησούς του Ναυή 9:23, 27) Έτσι, για να εξασφαλιστεί μια συνεχής προμήθεια ξύλων, ρίχνονταν κλήροι για να αποφασιστεί ποια φυλετική ομάδα θα την προμήθευε στον συγκεκριμένο καιρό.

Μάθημα για Μας: ‘Η χαρά του Ιεχωβά’ ήταν αποτέλεσμα της απόκτησης ενόρασης του Λόγου του Θεού, κάνοντας προσωπική εφαρμογή και ανταποκρινόμενοι στη θεοκρατική κατεύθυνση. (8:10) Παρόμοια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτιμούν τη σπουδαιότητα της προσωπικής μελέτης, την τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων και τη διακονία του αγρού για τη διατήρηση χαράς.

Χαρωπά Εγκαίνια

Διαβάστε 11:1–12:47. Για να συνεχίσει η Ιερουσαλήμ να είναι το κέντρο της αληθινής λατρείας χρειάζεται περισσότερο πληθυσμό. Εκτός από εθελοντές, ρίχνονται κλήροι για να μετακινηθεί στην πόλη ένας στους δέκα ανθρώπους που ζουν έξω από αυτή. Έπειτα το τείχος της πόλης εγκαινιάζεται με χαρωπή παρέλαση. Προσφέρονται μεγάλες θυσίες και η αγαλλίαση του λαού μπορεί να ακουστεί πολύ μακριά.

◆ 11:2—Γιατί «ευλογήθηκαν» οι εθελοντές;

Το ότι άφησαν κληρονομημένες περιουσίες και μετακόμισαν στην Ιερουσαλήμ αυτό οδήγησε σε κάποια δαπάνη και σε ορισμένα μειονεκτήματα. Αυτοί που ζούσαν μέσα σ’ εκείνη την πόλη μπορεί να εκτέθηκαν επίσης και σε διάφορους κινδύνους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, άλλοι θεωρούσαν τους εθελοντές σαν αξιέπαινους και χωρίς αμφιβολία προσεύχονταν να τους ευλογεί ο Θεός.

◆ 12:27—Πότε εγκαινιάστηκε το τείχος;

Το τείχος τελείωσε την 25η μέρα του έκτου μήνα, του Ελούλ, το 455 π.Χ., και έλαβαν χώρα αξιόλογες συνάξεις τον επόμενο μήνα. (6:15· 8:2· 9:1) Τα εγκαίνια πιθανόν να ακολούθησαν αμέσως μετά σαν αποκορύφωμα της χαρωπής περίστασης.

Μάθημα για Μας: Το εθελοντικό πνεύμα και η έκφραση ευγνωμοσύνης στον Ιεχωβά με αίνους και μουσική θέρμαιναν την καρδιά. Σήμερα, στις συνελεύσεις και σ’ άλλες περιστάσεις, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους για να ωφελήσουν άλλους και ψέλνουν ύμνους στον Θεό με όλη τους την καρδιά.

Η Ακαθαρσία Αποπλύνεται

Διαβάστε 13:1-31. Όταν επιστρέφει ο Νεεμίας από ένα ταξίδι στην Περσική αυλή, ανησυχεί με αυτά που έχουν λάβει χώρα στη διάρκεια της απουσίας του. Αναλαμβάνει άμεση δράση για να διορθώσει τα προβλήματα.

◆ 13:3—Ποιοι ήταν ‘αλλογενείς’;

Οι ‘αλλογενείς’ προφανώς περιλάμβαναν ξένους όπως Μωαβίτες, Αμμωνίτες και γιους ξένων που ήσαν κατά το ήμισυ Ισραηλίτες. (13:1, 2) Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι πρωτύτερα οι Ιουδαίοι είχαν διώξει και τις ξένες γυναίκες τους και τα παιδιά τους. (Έσδρας 10:44) Πάλι οι Ιουδαίοι είχαν πάρει ξένες γυναίκες, κι αυτό απαίτησε την εξαίρεση αυτών των γυναικών και των παιδιών τους από την κοινωνία, την ίδια τη γη, κι έτσι από προνόμια λατρείας μαζί με το λαό του Ιεχωβά.—Νεεμίας 13:23-31.

Μάθημα για Μας: Οι Ιουδαίοι που ξανάπεφταν στα ίδια αποτελούν προειδοποιητικό παράδειγμα για μας. Πρέπει να είμαστε πάντοτε άγρυπνοι ώστε να φυλαχτούμε από τη διείσδυση υλισμού, της διαφθοράς και της αποστασίας.

Επανειλημμένα, το βιβλίο του Νεεμία τονίζει την αρχή ότι «εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν». (Ψαλμός 127:1) Το βασικό μάθημα που παίρνουμε είναι ότι σ’ όλες τις υποχρεώσεις μας, θα πετυχαίνουμε μόνο αν έχουμε την ευλογία του Ιεχωβά. Κι αυτή η ευλογία εξαρτάται από το αν κρατούμε την αληθινή λατρεία στην πρώτη θέση στη ζωή μας.