Οικοδομώντας με Πυρίμαχα Υλικά

«Μερικοί θα χρησιμοποιήσουν χρυσάφι ή ασήμι ή πολύτιμα πετράδια όταν οικοδομούν πάνω στο θεμέλιο· άλλοι θα χρησιμοποιήσουν ξύλο ή χορτάρι ή άχυρο».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:12, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση.

1, 2. (α) Τι θα μπορούσε να είναι πιο οδυνηρό από το να δει κανείς το σπίτι του να καίγεται και να γίνεται στάχτη; (β) Ποια παρόμοια απογοήτευση δοκιμάζουν μερικές φορές οι Χριστιανοί διάκονοι;

ΕΙΝΑΙ ασφαλώς ένα αξιολύπητο θέαμα όταν ένα ωραίο σπίτι καίγεται, και γίνεται στάχτη. Πόσο ιδιαίτερα θλιβερό θα ήταν αυτό αν το είχατε χτίσει εσείς! Θα ήταν πραγματικά πολύ οδυνηρό να δείτε όλο σας το χρόνο και την προσπάθεια να μετατρέπεται σε καπνό. Κι ωστόσο αυτός ο πόνος δεν είναι τίποτα αν συγκριθεί με την οδύνη που αισθάνεται ένας Χριστιανός γονέας του οποίου ο γιος ή η κόρη εγκαταλείπει την αλήθεια για πράγματα του κόσμου. Λίγα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πιο οδυνηρά από το να δει κανείς το παιδί του να καταντά πνευματικό ερείπιο.

² Τα αισθήματα στην καρδιά αυτών των γονέων μπορεί να μοιάζουν κάπως με την απογοήτευση που εσείς σαν Χριστιανός διάκονος πιθανόν να έχετε δοκιμάσει. Ίσως να είχατε αρχίσει κάποια Γραφική μελέτη μ’ ένα άτομο και κατόπιν να δαπανήσατε μήνες ή ακόμη και χρόνια βοηθώντας το να έρθει σε γνώση της αλήθειας. Το βλέπετε να παρακολουθεί συναθροίσεις και ακόμη να αρχίζει να συμμετέχει στη διακονία αγρού. Αλλά μετά, ξαφνικά εξασθενεί πνευματικά και γίνεται αδρανές, επιστρέφοντας ίσως ακόμη και σε προηγούμενες κακές συνήθειες. Τι Απογοήτευση!

3. Όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις, ποια ερωτήματα δημιουργούνται φυσιολογικά, και από τι εξαρτώνται οι απαντήσεις;

³ Είναι λυπηρό να πούμε, ότι αυτό συμβαίνει από καιρό σε καιρό. Έτσι είναι φυσικό να ρωτήσουμε: Γιατί συμβαίνει; Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Μολονότι η κατάσταση της καρδιάς ενός ατόμου μπορεί να είναι ένας παράγοντας, εντούτοις σε κάποιο βαθμό οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα εξαρτώνται από την απάντηση σε μια άλλη ερώτηση: Όταν διδάσκετε τους άλλους, οικοδομείτε πάνω στο σωστό θεμέλιο με πυρίμαχα υλικά; Αν κατανοήσουμε καθαρά τι σημαίνει αυτό και πώς να το κάνουμε τότε έχουμε ένα κλειδί για να βοηθήσουμε εκείνους που διδάσκουμε—τους σπουδαστές μας της Βίβλου και τα παιδιά μας—να σταθούν στερεοί στην αλήθεια.

Ποιος Κάνει την Οικοδόμηση;

4. Στην 1 Κορινθίους 3:10, 11, με τι παρομοιάζει ο Παύλος τον Χριστιανό διάκονο, και πώς;

⁴ Για απάντηση, στρεφόμαστε στην 1 Κορινθίους κεφάλαιο 3, όπου ο Παύλος παρομοιάζει τον Χριστιανό διάκονο μ’ έναν οικοδόμο. Διαβάζουμε: «Εγώ κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν εις εμέ, ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον έθεσα, άλλος δε εποικοδομεί· έκαστος όμως ας βλέπει πώς εποικοδομεί· διότι θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέση παρά το τεθέν, το οποίον είναι ο Ιησούς Χριστός».—Εδάφια 10, 11.

5. (α) Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα, τι είδους οικοδομικό έργο εξετάζει ο Παύλος; (β) Με ποια έννοια ‘οικοδομεί ανθρώπους’ ο Χριστιανός διάκονος;

⁵ Για ποιο είδος οικοδομικού έργου μιλούσε ο Παύλος; Προσέξτε τα συμφραζόμενα: «Σεις είσθε . . . του Θεού οικοδομή». «Είσθε ναός Θεού». (1 Κορινθίους 3:9, 16) Έτσι πρόκειται για ένα συμβολικό οικοδομικό έργο, ένα έργο που αφορά «ανθρώπους». Δηλαδή, ο Χριστιανός διάκονος ‘οικοδομεί ανθρώπους’ με την έννοια ότι προσπαθεί να οικοδομήσει μέσα στα ενδιαφερόμενα άτομα μια Χριστιανική προσωπικότητα, να τους κάνει μαθητές.—Ματθαίος 28:19, 20.

6, 7. (α) Πάνω σε τίνος την ευθύνη συγκεντρώνονται τα λόγια του Παύλου στην 1 Κορινθίους 3:9-15; (β) Ωστόσο, πώς εδώ περιλαμβάνεται ένα συλλογικό οικοδομικό έργο; (γ) Τι θα μας βοηθήσει να δούμε μια περαιτέρω εξέταση των λόγων του Παύλου;

⁶ Μήπως αυτό υπονοεί ότι ο Χριστιανός διάκονος είναι ο μόνος που έχει την ευθύνη για το πώς αναπτύσσεται ο σπουδαστής; Καθόλου. Πρώτα-πρώτα, είμαστε ‘συνεργάτες του Θεού’. Μολονότι τα λόγια του Παύλου στην 1 Κορινθίους 3:9-15 συγκεντρώνονται στην ευθύνη εκείνου που οικοδομεί ή διδάσκει, στην πραγματικότητα είναι ένα συλλογικό οικοδομικό έργο στο οποίο περιλαμβάνεται και ο σπουδαστής επίσης. Θα μπορούσαμε να το συμπαραβάλλουμε με την προετοιμασία ενός στρατιώτη για τη μάχη. Άλλοι μπορεί να τον εκπαιδεύουν και να τον εξοπλίζουν, αλλά όταν πια βρεθεί έξω στη μάχη ο στρατιώτης πρέπει να πολεμήσει, χρησιμοποιώντας αυτά που έχει μάθει. Η ίδια η ζωή του εξαρτάται από αυτό! Με τον ίδιο τρόπο αυτός που διδάσκει προσπαθεί να οικοδομήσει έναν γνήσιο Χριστιανό, έναν Χριστιανό ικανό να αντισταθεί στις πιέσεις και στους πειρασμούς αυτού του συστήματος. Συγχρόνως, όμως, και ο σπουδαστής έχει ευθύνη· έχει υποχρέωση να εφαρμόσει στη ζωή του αυτά που μαθαίνει.—Ματθαίος 7:24-27· Φιλιππησίους 2:12, 13.

⁷ Παρ’ όλ’ αυτά, το γεγονός παραμένει ότι αυτός που διδάσκει έχει μια βαριά ευθύνη. Καθώς εξετάζουμε περαιτέρω τα λόγια του Παύλου, θα δούμε τη σπουδαιότητα να διδάσκουμε αποτελεσματικά το Λόγο του Θεού ώστε να οικοδομούμε στους άλλους εκτίμηση για τον ουράνιο Πατέρα μας.

Θέστε το Σωστό Θεμέλιο

8. Ποιο είναι το θεμέλιο σ’ αυτό το συμβολικό οικοδομικό έργο;

⁸ Πριν ανεγείρετε μια οικοδομή, πρέπει πρώτα να θέσετε τα θεμέλια. Έτσι στο οικοδομικό έργο της μαθήτευσης, ποιο είναι το θεμέλιο; Ο Παύλος απαντά: «Θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέσει παρά το τεθέν, το οποίον είναι ο Ιησούς Χριστός». (1 Κορινθίους 3:11) Ναι, το σωστό θεμέλιο πάνω στο οποίο πρέπει να οικοδομούμε είναι ο Ιησούς Χριστός.—Παράβαλε Εφεσίους 2:20-22 και 1 Πέτρου 2:4-6.

9. (α) Τι περιλαμβάνεται στην τοποθέτηση του Χριστού σαν θεμελίου όταν διδάσκουμε άλλους; (β) Γιατί είναι σπουδαίο για τους Βιβλικούς σπουδαστές μας να κατανοήσουν ολόκληρη την αλήθεια για τον Ιησού;

⁹ Πώς μπορούμε να θέσουμε το Χριστό σαν θεμέλιο όταν διδάσκουμε άλλους; Πρώτα, πρέπει να διδάσκουμε την αλήθεια για τον Ιησού και να βοηθάμε τους άλλους να οικοδομούν τη ζωή τους γύρω από αυτή την αλήθεια. Αυτό περιλαμβάνει να τους βοηθάμε να θέσουν την πίστη τους στον Ιησού σαν τον Βοηθό μας και σαν Εκείνον μέσω του οποίου ο Ιεχωβά προμηθεύει το λύτρο. (Ματθαίος 20:28· 1 Ιωάννου 2:1, 2) Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Ο Ιησούς Χριστός είναι η διορισμένη κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας. (Κολοσσαείς 1:18) Είναι επίσης ο δικαιωματικός Βασιλιάς της γης, και μ’ αυτή την ιδιότητα γρήγορα θα «νικήσει» στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκάλυψις 6:1, 2) Είναι σαφές, λοιπόν, ότι το να θέσουμε το Χριστό σαν θεμέλιο περιλαμβάνει το να διδάξουμε ολόκληρη την αλήθεια γι’ αυτόν, βοηθώντας τους άλλους να καταλάβουν το ρόλο του Ιησού στην εκπλήρωση του σκοπού τού Θεού. Γιατί είναι αυτό τόσο σπουδαίο; Αν οι σπουδαστές μας θέσουν πίστη στον Ιησού σαν το Βασιλιά του Θεού που τώρα βασιλεύει, δε θα αποκαρδιωθούν εύκολα από τις παγκόσμιες συνθήκες και τα προβλήματα της καθημερινής ζωής.—Ησαΐας 28:16· 1 Πέτρου 2:6-8.

10. (α) Σύμφωνα με το Εφεσίους 3:17-19, τι άλλο περιλαμβάνεται στην τοποθέτηση του Χριστού σαν θεμελίου; (β) Πώς αφήνουμε ‘να κατοικεί στις καρδιές μας’ ο Χριστός;

¹⁰ Ωστόσο, περιλαμβάνονται περισσότερα στο να θέσουμε το Χριστό σαν θεμέλιο. Πρέπει να έχουμε τον ίδιο σκοπό που είχε και ο απόστολος Παύλος. Η προσευχή του για τους Εφεσίους ήταν «να κατοικήση ο Χριστός δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών, ώστε να δυνηθήτε, ερριζωμένοι και τεθεμελιωμένοι εν αγάπη, να καταλάβητε μετά πάντων των αγίων τι το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος, και να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, δια να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού». (Εφεσίους 3:17-19) Σημειώστε ότι για να είμαστε «ερριζωμένοι και τεθεμελιωμένοι» χρειάζεται να ‘κατοικεί ο Χριστός στις καρδιές μας’. Τι σημαίνει αυτό; Ο Χριστός ‘κατοικεί στις καρδιές μας’ όταν αφήνουμε το παράδειγμά του και τις διδασκαλίες του να επηρεάζουν τα αισθήματά μας και τις πράξεις μας.

11, 12. (α) Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους να αφήσουν να ‘κατοικήσει στις καρδιές τους’ ο Χριστός; (β) Τι άλλο περιλαμβάνεται εκτός από το να μάθουμε για τον Ιησού;

¹¹ Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε εκείνους που διδάσκουμε να ‘αφήσουν το Χριστό να κατοικεί στις καρδιές τους’; Η μετάδοση γνώσης είναι κάτι ζωτικό, γιατί πρέπει, να ‘καταλάβουν’ «το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος» της αλήθειας του Λόγου του Θεού, ιδιαίτερα αυτής που σχετίζεται με τη ζωή και τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Θέλουμε οι σπουδαστές μας να αποκτήσουν «τον νουν του Χριστού», να τον γνωρίσουν πλήρως σαν ένα ζωντανό πρόσωπο που αισθάνεται. (1 Κορινθίους 2:16) Αυτό θα αγγίξει τις καρδιές τους.

¹² Αλλά σημειώστε ότι ο Παύλος είπε επίσης: «Να γνωρίσητε [από το αρχαίο Ελληνικό, γνώναι, να γνωρίσουν «στην πράξη, μέσω πείρας»] την αγάπην του Χριστού, την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν». Μπορούμε να γνωρίσουμε την «αγάπη» του Χριστού μαθαίνοντας τι μας λέει η Βίβλος για την πορεία της ζωής του και για τον τρόπο που μεταχειρίστηκε τους άλλους. Ωστόσο, μόνο αν μιμηθούμε την προσωπικότητα του Ιησού θα μπορέσουμε να εκτιμήσουμε γνήσια τα αισθήματά του. Με τον τρόπο αυτό, με την πείρα, φτάνουμε να γνωρίσουμε «την αγάπην του Χριστού, την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν».

13, 14. (α) Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους σπουδαστές μας να μιμηθούν τις ιδιότητες του Ιησού; (β) Γιατί η προσπάθεια να μοιάσουν με τον Ιησού θα βοηθήσει τους σπουδαστές μας ν’ αναπτύξουν καλή σχέση με τον Ιεχωβά; (γ) Εκτός από το σωστό θεμέλιο, σε τι άλλο πρέπει να δώσουμε προσοχή;

¹³ Έτσι η τοποθέτηση του θεμελίου, απαιτεί να προσέξουμε τις ιδιότητες του Ιησού—την αγάπη του (Ιωάννης 15:13, 14), τη θέρμη του και τα αισθήματά του (Ματθαίος 11:28-30), την ταπεινοφροσύνη του (Ιωάννης 13:1-15) και την ευσπλαχνία του (Μάρκος 6:30-34), για να αναφέρουμε μόνο λίγες. Ενθαρρύνατε τους σπουδαστές να μιμηθούν αυτές τις ιδιότητες στον τρόπο της ζωής τους. Αυτό θα προμηθεύσει ένα καλό θεμέλιο πάνω στο οποίο να οικοδομήσουν άλλες σπουδαίες ιδιότητες. Κατά καιρούς, όταν εξετάζετε Βιβλικές αφηγήσεις για τον Ιησού, ίσως χρειαστεί να σταματήσετε και να ρωτήσετε: ‘Ποια ιδιότητα βλέπετε να εκδηλώνει εδώ ο Ιησούς; Πώς μπορείτε να εκδηλώσετε πληρέστερα αυτή την ιδιότητα στη ζωή σας;’ Εξηγήστε ότι με το να μιμείται ο σπουδαστής την προσωπικότητα του Ιησού θα τον βοηθήσει να αναπτύξει μια ισχυρή, στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Πώς συμβαίνει αυτό; Επειδή ο Ιησούς αντανακλούσε τόσο τέλεια την προσωπικότητα του Πατέρα του, όταν εμείς προσπαθούμε να μιμηθούμε τον Ιησού στην πραγματικότητα μιμούμαστε τον ίδιο τον Ιεχωβά!—Ιωάννης 14:9.

¹⁴ Το να έχουμε το σωστό θεμέλιο είναι σπουδαίο, αλλά αρκεί αυτό; Ο Παύλος απαντάει: «Έκαστος όμως ας βλέπει πώς εποικοδομεί [πώς οικοδομεί πάνω σ’ αυτό]». Τι θα πούμε, λοιπόν, για τα υλικά που χρησιμοποιούμε για την ανέγερση του οικοδομήματος που θα στηριχθεί πάνω στο θεμέλιο;

Τα Πυρίμαχα Υλικά

15, 16. (α) Ποια αντίθεση τονίζει προφανώς ο Παύλος στην 1 Κορινθίους 3:12; (β) Ποιο ερώτημα τίθεται για την εφαρμογή της εξεικόνισης του Παύλου;

¹⁵ Αυτό μας φέρνει στο εδάφιο 12 της 1 Κορινθίους κεφάλαιο 3, όπου ο Παύλος εξετάζει τα διάφορα οικοδομικά υλικά: «Εάν δε τις εποικοδομή επί το θεμέλιον τούτο χρυσόν, άργυρον, λίθους τίμιους, ξύλα, χόρτον, καλάμην». Εδώ πρόκειται για μια μεγάλη ποικιλία αντίθετων υλικών! Μήπως υπονοεί ο Παύλος ότι πρέπει να χτίζουμε με λίγο από το καθένα απ’ αυτά τα υλικά στους σπουδαστές μας; Προφανώς όχι. Παρατηρήστε πώς το θέτουν αυτό μερικές άλλες μεταφράσεις: «Μερικοί θα χρησιμοποιήσουν χρυσάφι ή ασήμι ή πολύτιμα πετράδια όταν οικοδομούν πάνω στο θεμέλιο· άλλοι θα χρησιμοποιήσουν ξύλο ή χορτάρι ή άχυρο». (Σημερινή Αγγλική Μετάφραση) «Πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο μπορείτε να οικοδομήσετε με χρυσάφι, ασήμι και πολύτιμα πετράδια, ή με ξύλο, χορτάρι και άχυρο». (Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ) Έτσι είναι φανερό ότι ο Παύλος αντιπαρέθετε εδώ δύο είδη οικοδομών. Από το ένα μέρος υπάρχει, σαν να λέγαμε, ένα όμορφο παλάτι στολισμένο με χρυσάφι, ασήμι και πολύτιμα πετράδια. Σε αντίθεση από το άλλο μέρος υπάρχει μια αχυροκαλύβα φτιαγμένη από σανίδες ή ξύλινους στύλους που στηρίζουν τοίχους από ξερό χορτάρι ανακατεμένο με λάσπη.

¹⁶ Εφαρμόζοντας, λοιπόν, την εξεικόνιση του Παύλου το ερώτημα είναι: Όταν διδάσκετε άλλους, οικοδομείτε «παλάτια» ή «καλύβες»; Η αιτία για την οποία μερικοί νεαροί και νεότεροι στην αλήθεια απομακρύνονται από την αλήθεια μπορεί να είναι ότι δεν έχουν οικοδομηθεί όλοι με τα ίδια υλικά. Ποια είναι η διαφορά; Η κατάσταση στην αρχαία εκκλησία της Κορίνθου δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στο να οικοδομούμε με πυρίμαχα υλικά και με εύφλεκτα υλικά.

17, 18. (α) Ποιο σοβαρό πρόβλημα υπήρχε στην εκκλησία της αρχαίας Κορίνθου, και πώς διόρθωσε τα πράγματα ο Παύλος: (β) Έτσι ποιος είναι ένας βασικός παράγοντας για να καθορίσουμε κατά πόσο οικοδομούμε με «χρυσό» ή «χόρτον»;

¹⁷ Ο Παύλος είχε κάνει το μέρος του στην τοποθέτηση του κατάλληλου θεμελίου, αλλά προφανώς μερικοί στην Κόρινθο οικοδομούσαν πάνω σ’ αυτό με ‘ξύλο, ξερό χόρτο και καλάμια’—σαθρά υλικά που εκπροσωπούσαν ιδιότητες μη ανθεκτικές. (1 Κορινθίους 3:12) Έτσι, ο Παύλος χρειάστηκε να γράψει στους αδελφούς εκεί: «Είναι έριδες μεταξύ σας· λέγω δε τούτο, διότι έκαστος από σας λέγει· Εγώ μεν είμαι του Παύλου, εγώ δε του Απολλώ, εγώ δε του Κηφά, εγώ δε του Χριστού. Διεμερίσθη ο Χριστός;» (1 Κορινθίους 1:11-13) Έτσι τα μέλη της εκκλησίας είχαν διασπαστεί σε φατρίες. Και γιατί; Επειδή έδιναν πολύ μεγάλη σημασία σε ορισμένους ανθρώπους. Ο Παύλος τους διόρθωσε, εξηγώντας: «Τις λοιπόν είναι ο Παύλος, και τις ο Απολλώς, παρά υπηρέται, δια των οποίων επιστεύσατε . . . Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλά ο Θεός ηύξησεν».—1 Κορινθίους 3:5-7.

¹⁸ Με λίγα λόγια, το πρόβλημα ήταν το εξής: Επειδή έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στο να ακολουθούν ανθρώπους, μερικά μέλη της εκκλησίας στην Κόρινθο δεν είχαν ισχυρή στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Αυτός είναι ένας κύριος παράγοντας για να καθορίσουμε αν οικοδομούμε με «χρυσόν» ή «χόρτον», αν οικοδομούμε «παλάτια» ή «καλύβες», σαν να λέγαμε.

19. (α) Πώς εκείνος που διδάσκει, θα μπορούσε ασυναίσθητα να κατευθύνει υπερβολική προσοχή στον εαυτό του ή σε κάποιον άλλο άνθρωπο; (β) Τι πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε αν θέλουμε να οικοδομήσουμε με ‘χρυσάφι, ασήμι και πολύτιμα πετράδια’;

¹⁹ Υπάρχει ένα πολύτιμο μάθημα που μπορούμε να μάθουμε από αυτό. Μερικοί μπορεί να λένε, ‘Μα εγώ δε διδάσκω τους άλλους να ακολουθούν κανένα άνθρωπο’. Ωστόσο, αυτό μπορεί εύκολα να συμβεί ακόμη κι αν δεν έχουμε την πρόθεση. Για παράδειγμα, αν, όταν ένας σπουδαστής θέτει ερωτήματα, λέμε επανειλημμένα, ‘Ο τάδε Αδελφός (ή Αδελφή) λέει αυτό κι αυτό, . . . ,’ μήπως χωρίς να το καταλάβουμε κατευθύνουμε υπερβολικά την προσοχή σ’ έναν ατελή άνδρα ή γυναίκα; Ή αν, όταν γίνονται ερωτήσεις, λέμε, ‘Βέβαια, δεν είμαι βέβαιος, αλλά η γνώμη η δική μου αυτή είναι’, μήπως χωρίς να το καταλάβουμε στρέφουμε υπερβολικά την προσοχή στον εαυτό μας; Θυμηθείτε ότι είναι πολύ εύκολο να αναπτύξει ένας σπουδαστής εξυψωμένη γνώμη για τον δάσκαλό του. (Παράβαλε Πράξεις 10:25, 26 και Αποκάλυψις 19:10.) Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε «παλάτια», πρέπει να φυλαγόμαστε από το να οικοδομούμε οπαδούς ανθρώπων. Αντί γι’ αυτό πρέπει να βοηθούμε τους σπουδαστές να αναπτύξουν μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Για το σκοπό αυτό πρέπει να οικοδομούμε με ‘χρυσάφι, ασήμι και πολύτιμα πετράδια’. Τι παριστάνουν αυτά;

20. Τι παριστάνουν το ‘χρυσάφι, το ασήμι και τα πολύτιμα πετράδια’; (Παροιμίαι 3:13-15)

²⁰ Μια σύγκριση εδαφίων όπως είναι Ψαλμός 19:7-11, Παροιμίαι 2:1-6 και 1 Πέτρου 1:6, 7 δείχνει ότι το χρυσάφι, το ασήμι και τα πολύτιμα πετράδια χρησιμοποιούνται μερικές φορές συμβολικά για να παραστήσουν ιδιότητες, όπως είναι η ισχυρή πίστη, η θεϊκή σοφία, η πνευματική διάκριση, η οσιότητα, η γεμάτη αγάπη εκτίμηση για τον Ιεχωβά και τους νόμους του. Τέτοιες ιδιότητες είναι ουσιώδεις για να έχει κανείς μια ισχυρή στενή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό. Αυτές οι ιδιότητες αποτελούν το είδος της προσωπικότητας που πρέπει να προσπαθούμε να οικοδομήσουμε σ’ εκείνους που διδάσκουμε. Οικοδομείτε εσείς μ’ αυτόν τον τρόπο;

Θα Αντέξουν στη «Φωτιά»;

21. (α) Γιατί είναι τόσο σπουδαίο να οικοδομούμε ανθεκτικές ιδιότητες σ’ εκείνους που διδάσκουμε; (β) Τι παριστάνει η «φωτιά»;

²¹ Γιατί είναι τόσο σπουδαίο να βοηθήσουμε να οικοδομηθούν τέτοιες ανθεκτικές ιδιότητες μέσα σ’ εκείνους τους οποίους διδάσκουμε; Ο απόστολος Παύλος προχωρεί και εξηγεί; «Το έργο καθενός θα γίνει φανερό, γιατί θα το φανερώσει η μέρα, επειδή θα αποκαλυφθεί μέσω φωτιάς· και η φωτιά θα αποδείξει τι είδους έργο είναι το έργο καθενός». (1 Κορινθίους 3:13, ΜΝΚ) Έτσι η «φωτιά» θα «αποδείξει» με ποιον ακριβώς τρόπο οικοδομούμε. Τι παριστάνει εδώ η «φωτιά»; Μήπως βίαιο σωματικό διωγμό; Προφανώς όχι. Γιατί σημειώστε ότι ‘το έργο καθενός’ θα δοκιμαστεί με «φωτιά». Αλλά δεν υφίστανται όλοι οι Χριστιανοί βίαιο διωγμό. Έτσι η «φωτιά» παριστάνει οποιαδήποτε από τις πιέσεις ή τους πειρασμούς που θα μπορούσαν να καταστρέψουν την πνευματικότητα ενός ατόμου.

22. Ποιες είναι μερικές πύρινες δοκιμές που ίσως δοκιμάσουν μερικοί;

²² Για μερικούς η «φωτιά» μπορεί να έρθει όταν αντιμετωπίζουν το ζήτημα της ουδετερότητας. Για παράδειγμα, μερικοί μπορεί να πιέζονται να συμμετάσχουν σε πολιτικές δραστηριότητες ή αλλιώς να αντιμετωπίσουν φυλακή. (Ιωάννης 15:19) Μερικές φορές η «φωτιά» μπορεί να είναι πιο ύπουλη. Ίσως να είναι ο πειρασμός να παρακολουθούν κινηματογραφικά έργα ή προγράμματα τηλεόρασης που δείχνουν σεξ και βία. Για τους Χριστιανούς νεαρούς η «φωτιά» μπορεί να έρθει με μορφή έκθεσής τους σε σεξουαλική πρόκληση, σε προσκλήσεις να πάρουν ναρκωτικά ή με το να πιεστούν να συμμετάσχουν στην εκφυλισμένη διασκέδαση του κόσμου. Η φυσική επιθυμία που υπάρχει να τους δέχονται με ευχαρίστηση οι άλλοι μπορεί να ασκήσει τρομακτική πίεση πάνω σε Χριστιανούς νεαρούς για να συμμορφωθούν.—1 Ιωάννου 2:16.

23. (α) Ποια ερωτήματα εγείρονται σχετικά με την αντιμετώπιση τέτοιων δοκιμών, και από τι εξαρτώνται οι απαντήσεις μας; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²³ Οι περισσότεροι αληθινοί Χριστιανοί έχουν αντισταθεί με επιτυχία σε τέτοιες πύρινες δοκιμές. Είναι, όμως, λυπηρό να πούμε ότι άλλοι δεν το κατόρθωσαν αυτό. Γι’ αυτό, πρέπει να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας: Όταν εκείνοι τους οποίους διδάσκουμε αντιμετωπίσουν τη «φωτιά», πώς θα τα καταφέρουν; Θα είναι σαν εκείνα τα ωραία παλάτια που είναι διακοσμημένα με πυρίμαχο χρυσάφι, ασήμι και πολύτιμα πετράδια, και θα σταθούν στερεοί; Ή θα είναι σαν εκείνη την καλύβα που είναι φτιαγμένη από ξύλο, ξερό χορτάρι και καλαμιά, και θα κατακαεί; Βέβαια, πολλά εξαρτώνται από τον ίδιο το σπουδαστή. Αλλά συγχρόνως, πολλά εξαρτώνται επίσης από εμάς σαν δασκάλους—από το πώς εμείς οι ίδιοι έχουμε οικοδομήσει. Έτσι αυτό το ερώτημα παραμένει: Πώς οικοδομείτε τέτοιες ανθεκτικές ιδιότητες μέσα σ’ εκείνους που διδάσκετε; Αυτό θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

Όταν Διδάσκετε, να Φτάνετε στην Καρδιά

1, 2. (α) Τι απαιτείται για να οικοδομήσουμε μέσα στους άλλους βαθιά εκτίμηση για τον Ιεχωβά και τους κανόνες του; (β) Γιατί χρειάζεται περισσότερο από εγκεφαλική γνώση;

Ενώ μπορείτε να στήσετε γρήγορα μια καλύβα, ασφαλώς δεν μπορείτε να οικοδομήσετε ένα παλάτι μέσα σε μια νύχτα. Το ίδιο αληθεύει όταν θέλετε να κάνετε μαθητές. Δεν είναι μικρό έργο να οικοδομείτε μέσα στους άλλους μια βαθιά εκτίμηση για τον Ιεχωβά και τους κανόνες του. Χρειάζεται αρκετός χρόνος και επιδεξιότητα για να παραχθούν τέτοια «παλάτια».

² Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζονται περισσότερα από απλή μετάδοση γνώσης. Όπως λένε οι Παροιμίες 3:1: «Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου». Οι σπουδαστές μας πρέπει να διδαχτούν αυτό που λέει η Βίβλος. Αλλά και κάτι περισσότερο απ’ αυτό, η Βιβλική αλήθεια πρέπει να εντυπωθεί πάνω στις καρδιές τους. Πραγματικά η καρδιά είναι εκείνη στην οποία πρέπει να φτάσουμε αν πρόκειται να οικοδομήσουμε σ’ εκείνους που διδάσκουμε πυρίμαχες ιδιότητες, βοηθώντας τους ν’ αναπτύξουν μια ισχυρή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό.

3. (α) Γιατί η ‘τέχνη της διδασκαλίας’ έχει πολύ να κάνει με το κατά πόσο φτάνουμε στην καρδιά; (β) Καθώς εξετάζουμε μερικές πρακτικές υποδείξεις, ποιον πρέπει να έχουμε κατά νου;

³ Είναι φανερό ότι αυτό είναι ευκολότερο να το λέει κανείς παρά να το κάνει. Για να φτάσουμε στις καρδιές πρέπει όχι μόνο να έχουμε τα σωστά οικοδομικά υλικά αλλά επίσης να χρησιμοποιήσουμε και την ‘τέχνη της διδασκαλίας’. (2 Τιμόθεον 4:2) Δεν είναι αρκετό να λέμε στους σπουδαστές μας την αλήθεια. Μάλλον, η ‘τέχνη της διδασκαλίας’ περιλαμβάνει να τους βοηθάμε να σκέπτονται και να λογικεύονται πάνω σ’ αυτά που μαθαίνουν. Δεν είναι η ευφυΐα μας ή οι μέθοδοί μας εκείνες που μπορούν να φέρουν πνευματική αύξηση· εκείνο που μετράει είναι η ευλογία του Θεού. (1 Κορινθίους 3:5,6) Υπάρχουν, ωστόσο, μερικές υποδείξεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να φτάσουμε στις καρδιές των άλλων. Καθώς εξετάζουμε αυτά τα σημεία, να έχετε κατά νου εκείνους τους οποίους διδάσκετε—τους σπουδαστές σας της Βίβλου και τα παιδιά σας.

Θέστε το Ορθό Παράδειγμα

4. (α) Τι είναι ένα πράγμα που έκανε τον Ιησού αποτελεσματικό στο να φτάνει στις καρδιές των άλλων; (β) Γιατί είναι σημαντικό να θέτουμε το ορθό παράδειγμα όταν διδάσκουμε άλλους;

⁴ Τι καλύτερο παράδειγμα θα μπορούσαμε να έχουμε για το πώς να φτάσουμε στις καρδιές των άλλων από το παράδειγμα του ίδιου του Ιησού Χριστού; Γιατί ήταν αυτός τόσο αποτελεσματικός στο να αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων; Πρώτ’ απ’ όλα, ο Ιησούς εφάρμοζε αυτά που κήρυττε, παρέχοντας έτσι ένα άψογο παράδειγμα για να το μιμηθούν οι ακόλουθοί του. (Ιωάννης 13:15· 1 Πέτρου 2:21) Επομένως, αυτή είναι η πρώτη υπόδειξη: θέστε το ορθό παράδειγμα. Δεν είναι λογικό ότι θα πρέπει εμείς να έχουμε τις ίδιες ανθεκτικές Χριστιανικές ιδιότητες τις οποίες επιθυμούμε να οικοδομήσουμε μέσα στους άλλους; Όπως το έθεσε ο Ιησούς: «Κάθε καλοεκπαιδευμένος σπουδαστής θα είναι όμοιος με το δάσκαλό του».—Λουκάς 6:40, Η Νέα Μετάφραση Μπέρκλεϋ.

5. Πώς δείχνουν οι Γραφές τη σχέση ανάμεσα στο να θέτουμε το ορθό παράδειγμα και στο να φτάνουμε στην καρδιά των άλλων;

⁵ Η Βίβλος δείχνει επανειλημμένα τη σχέση ανάμεσα στο να θέτουμε το ορθό παράδειγμα και στο να φτάνουμε στις καρδιές των άλλων. Για παράδειγμα, το Δευτερονόμιον 6:4-6 δείχνει ότι η αγάπη για τον Ιεχωβά πρέπει να είναι ‘στην καρδιά σας [των γονέων]’ πριν μπορέσετε να την εμφυτεύσετε στην καρδιά των παιδιών σας. (Παροιμίαι 20:7) Αντίθετα, ο Ιησούς επέπληξε τους υποκριτές Φαρισαίους των ημερών του γιατί ‘έλεγαν αλλά δεν εκτελούσαν’. Είναι λοιπόν παράξενο που οι καρδιές των ανθρώπων είχαν γίνει ‘πωρωμένες’;—Ματθαίος 23:3· 13:13-15.

6. Γιατί είναι σημαντικό να ζείτε σύμφωνα μ’ αυτά που διδάσκετε; (Ρωμαίους 2:21-23)

⁶ Έτσι πρέπει να υπάρχει αρμονία ανάμεσα σ’ αυτό που διδάσκετε και σ’ αυτό που εφαρμόζετε. Για παράδειγμα, αν επιθυμείτε να οικοδομήσετε μέσα στους σπουδαστές σας ή στα παιδιά σας αγάπη για τον Ιεχωβά και επιθυμία να τον ευαρεστούν, τότε δε θα πρέπει να μπορούν να δουν σε σας με τις προσευχές που κάνετε με την ομιλία σας και τις πράξεις σας απόδειξη αυτής της αγάπης και της επιθυμίας που υπάρχουν μέσα σας; Αν θέλετε να ενσταλάξετε ισχυρή αφοσίωση στις Βιβλικές αρχές, δε θα πρέπει να δουν πρώτα σε σας, από το λόγια σας και τις πράξεις σας, ότι δεν προσπαθείτε να παραμερίσετε αυτές τις αρχές; Εκείνοι τους οποίους διδάσκουμε, ιδιαίτερα τα παιδιά μας, δίνουν συχνά περισσότερη προσοχή σ’ αυτά που κάνουμε παρά σ’ αυτά που λέμε. Όταν οι άλλοι βλέπουν ότι ζούμε σε αρμονία με αυτά που διδάσκουμε, τότε θα είμαστε σε καλύτερη θέση να φτάσουμε στις καρδιές τους.

Κάνετε Ερωτήσεις

7, 8. (α) Από τι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το αν θα φτάσουμε στις καρδιές των άλλων; (β) Γιατί οι ερωτήσεις είναι βοηθητικές για να φτάνουμε στην καρδιά;

⁷ Μια δεύτερη υπόδειξη, κάτι άλλο που έκανε τον Ιησού ένα τόσο αποτελεσματικό δάσκαλο, ήταν η χρήση ερωτήσεων. Ο Ιησούς ήταν ένας αριστοτέχνης στο να κάνει τους ανθρώπους να σκέπτονται και να λογικεύονται. (Ματθαίος 17:24-27) Μεγάλο μέρος της επιτυχίας σας για να φτάσετε στην καρδιά εκείνων που διδάσκετε εξαρτάται από τη χρήση από μέρους σας ερωτήσεων. Γιατί;

⁸ Πρώτα, με το να κάνετε ερωτήσεις μπορείτε να καθορίσετε κατά πόσο ο σπουδαστής σας πραγματικά καταλαβαίνει αυτό που μαθαίνει. Γιατί αν δεν καταλαβαίνει και δε δέχεται την πληροφορία, πώς είναι δυνατό αυτή να ριζώσει στην καρδιά του; (Λουκάς 8:15) Δεύτερον, για να φτάσετε στην καρδιά θα βοηθηθείτε αν γνωρίζετε τι υπάρχει μέσα στην καρδιά. Πιθανόν να υπάρχουν εκεί καλά εδραιωμένες προκαταλήψεις και ψεύτικες θρησκευτικές διδασκαλίες. Εφόσον δεν μπορούμε να διαβάσουμε την καρδιά, χρειαζόμαστε να κάνουμε ερωτήσεις που θα κάνουν το σπουδαστή να εκφράσει με δικά του λόγια τι αισθάνεται στην καρδιά του. Σκεφθείτε μερικά παραδείγματα.

9, 10. Δώστε παράδειγμα αποτελεσματικής χρήσης ερωτήσεων για εξακρίβωση απόψεων.

⁹ Ας υποθέσουμε ότι εξετάζετε το κεφάλαιο 10, «Τα Πονηρά Πνεύματα Είναι Ισχυρά», στο Βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε Για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Φτάνετε στην παράγραφο 18, στη σελίδα 97, όπου η τυπωμένη ερώτηση ρωτάει, «Ποιο παράδειγμα των πρώτων Χριστιανών στην Έφεσο είναι καλό για να το ακολουθήσει κάποιος που θέλει να απελευθερωθεί από τον πνευματισμό;» Ίσως ο σπουδαστής σας να απαντήσει σωστά από την παράγραφο, αλλά πώς αισθάνεται πραγματικά; Ίσως να είχε ασκήσει πνευματισμό για πολλά χρόνια και να πιστεύει σταθερά σ’ αυτόν. Αν συμβαίνει αυτό, είναι τώρα πεπεισμένος ότι θα πρέπει να απελευθερωθεί από αυτόν; Ίσως θα έπρεπε να ρωτήσετε: ‘Εσύ πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό; Πώς μπορείς να εφαρμόσεις την πληροφορία αυτή στη ζωή σου;’ Ο τρόπος που θα απαντήσει τώρα ίσως αποκαλύψει σε ποιο βαθμό αυτή η πληροφορία έχει αγγίξει την καρδιά του.

¹⁰ Για να πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, ίσως να εξετάζετε με το παιδί σας το κεφάλαιο 26, «Ο Αγώνας για να Κάνουμε το Σωστό», στο ίδιο βιβλίο. Στη σελίδα 220, η ερώτηση «β» για την παράγραφο 8 ρωτάει, «Ποια άποψη, όπως εκφράστηκε από ένα νεαρό, θα ήμασταν σοφοί να έχουμε;» Το παιδί σας μπορεί στην αρχή να απαντήσει μέσα από την παράγραφο χωρίς να εκφράζει πραγματικά τα αισθήματά του. Θα μπορούσατε με λεπτότητα να εισδύσετε λίγο βαθύτερα: ‘Ποια είναι η δική σου γνώμη γι’ αυτό; Σου φαίνεται αυτή η άποψη λογική;’ Ή θα μπορούσατε να παρουσιάσετε μια κατάσταση: ‘Τι θα έκανες αν μερικοί νεαροί στο σχολείο που κάπνιζαν σου πρόσφεραν ένα τσιγάρο; Πώς θα αισθανόσουν αν μερικοί άλλοι σε παρατηρούσαν κι άρχιζαν να κοροϊδεύουν επειδή δε δέχτηκες; Τι θα έκανες;’ Όταν τέτοιες ερωτήσεις χρησιμοποιηθούν με διακριτικότητα, μπορούν να σας βοηθήσουν να καθορίσετε τι υπάρχει στην καρδιά του παιδιού σας.

11. (α) Γιατί χρειάζεται προσοχή όταν χρησιμοποιείτε ερωτήσεις; (β) Γιατί χρειάζεται ειδικά να είναι προσεκτικοί οι γονείς όταν τα παιδιά τους εκφράζουν εσφαλμένες απόψεις; (Κολοσσαείς 3:21)

¹¹ Χρειάζεται, όμως, και λίγη προσοχή. Μερικές φορές αυτές οι ερωτήσεις μπορούν να πάρουν απαντήσεις που θα σας εκπλήξουν ή θα σας απογοητεύσουν. Τι θα κάνετε τότε; Αν πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα, θα ήταν καλύτερα να μην επιμένετε να συνεχιστεί η συζήτηση πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, αλλά να πείτε: ‘Ας προχωρήσουμε προς το παρόν. Θα συζητήσουμε γι’ αυτό και πάλι κάποια άλλη φορά’. (Ιωάννης 16:12) Ιδιαίτερα οι γονείς πρέπει να προσέχουν τέτοιες περιπτώσεις. Όταν εκφράζονται εσφαλμένες απόψεις, κρατήστε τα συναισθήματά σας κάτω από έλεγχο. Δεν πρέπει να καταστρέψετε τη γραμμή επικοινωνίας. Αν το παιδί σας φοβηθεί να εκφράσει αυτό που αισθάνεται, πώς θα ξέρετε τι βρίσκεται στην καρδιά του για να μπορέσετε να το βοηθήσετε;

Τονίζετε τη Σοφία της Υπακοής στους Νόμους του Θεού

12, 13. (α) Γιατί το να δει ο σπουδαστής σας τη σοφία από την υπακοή στους νόμους του Θεού θα αγγίξει την καρδιά του; (β) Τι μπορεί να βοηθήσει ένα σπουδαστή να δει ότι η υπακοή στον Ιεχωβά είναι η πορεία της σοφίας;

¹² Μια τρίτη υπόδειξη είναι να βοηθήσετε το σπουδαστή σας να δει τη σοφία της υπακοής στους νόμους του Θεού. (Δευτερονόμιον 4:5, 6· 10:12, 13) Αυτό μπορεί να αγγίξει την καρδιά του. Πώς; Γιατί αν είναι πεπεισμένος ότι η τήρηση των νόμων του Ιεχωβά είναι για το συμφέρον του, αυτό μπορεί να τον υποκινήσει να αγαπήσει το Θεό και να θέλει να τον ευαρεστήσει.—Ψαλμός 112:1.

¹³ Πώς μπορείτε να βοηθήσετε εκείνους που διδάσκετε να δουν πόσο σοφό είναι να υπακούνε στους νόμους του Θεού; Αυτό θα μπορούσαμε να το εξεικονίσουμε παραβάλλοντας τους νόμους του Ιεχωβά με πινακίδες που γράφουν «Απαγορεύεται». Μολονότι μια τέτοια πινακίδα είναι από μόνη της μια προειδοποίηση, δε νομίζετε ότι αν η πινακίδα περιλαμβάνει το λόγο για την προειδοποίηση τότε η υπακοή γίνεται πιο πρόθυμα; Για παράδειγμα, αν η πινακίδα λέει «Απαγορεύεται—Ρεύμα Υψηλής Τάσης», τότε ο πιθανός παραβάτης, διαπιστώνοντας ότι θα υπήρχε πιθανότητα προσωπικού κινδύνου θα ήταν πιο πρόθυμος να προσέξει την προειδοποίηση.

14. (α) Με ποιον τρόπο θα μπορούσατε να λογικευτείτε με το σπουδαστή σας ώστε να τον βοηθήσετε να δει γιατί μια συγκεκριμένη πορεία είναι σοφή ή ασύνετη; (β) Ποια εδάφια δείχνουν τη σπουδαιότητα να δίνουμε την αιτία για την οποία μία πορεία είναι καλή ή κακή;

¹⁴ Το ίδιο συμβαίνει και με τους νόμους του Θεού. Μη λέτε απλώς στο σπουδαστή σας τι λέει η Βίβλος για το τι είναι σωστό και τι εσφαλμένο· βοηθήστε τον να δει γιατί μια συγκεκριμένη πορεία είναι σοφή ή ανόητη. Κάνετε συλλογισμούς μαζί του για το πώς η υπακοή στους νόμους του Θεού θα τον ωφελήσει. Βοηθήστε τον να δει τις συνέπειες από την περιφρόνηση αυτών των απαιτήσεων. Η ίδια η Βίβλος το κάνει αυτό μερικές φορές. Διαβάστε μόνοι σας παρακαλούμε, το Παροιμίαι 22:24, 25· 23:4, 5· 24:15, 16, 19, 20. Σημειώστε ότι σε κάθε περίπτωση η Βίβλος δίνει την αιτία για το λόγο που μια πορεία είναι καλή ή κακή.

15. Χρησιμοποιήστε τις ερωτήσεις και τα εδάφια που αναφέρονται για να συζητήσετε τη σοφία της υπακοής σ’ αυτά που λέει ο Θεός για την ανεντιμότητα και την πορνεία.

¹⁵ Για παράδειγμα, εξετάστε πώς οι ακόλουθες ερωτήσεις και Γραφικά εδάφια τονίζουν τη σοφία της υπακοής στους νόμους του Θεού.

Ψεύδος, κλοπή: Γιατί η ανεντιμότητα είναι βλαβερή; (Παροιμίαι 15:27· 20:10· Αποκάλυψις 21:8) Γιατί ανταμείβει το να είστε έντιμος στις σχέσεις σας με τους άλλους; (Παροιμίαι 3:3, 4· 12:19· Εβραίους 13:18)

Πορνεία: Πώς μπορεί η ανηθικότητα να μας βλάψει; (Παροιμίαι 5:9· 7:21-23· 1 Κορινθίους 6:18) Πώς μπορεί αυτό να έχει βλαβερά αποτελέσματα πάνω στους άλλους; (1 Θεσσαλονικείς 4:6· 1 Κορινθίους 5:6· Εβραίους 12:15, 16) Πώς ωφελείστε όταν υπακούτε στους ηθικούς κανόνες της Βίβλου; (Παροιμίαι 5:18, 19· Εβραίους 13:4)

Αφού κάνετε λογικές σκέψεις μ’ αυτόν τον τρόπο σ’ ένα Βιβλικό νόμο, θα μπορούσατε να ρωτήσετε: ‘Πιστεύεις ότι ο Ιεχωβά έχει στην καρδιά του τα καλύτερα συμφέροντά μας; Συμφωνείς ότι οι νόμοι του πραγματικά δε μας στερούν τίποτα το καλό;’

16. Ποιο αποτέλεσμα μπορεί να έχει αυτή η λογίκευση πάνω στο σπουδαστή σας;

¹⁶ Στη διάρκεια της μελέτης, κάνετε λογικές σκέψεις παρόμοια πάνω στο νόμο του Θεού σχετικά με τη μέθη, την πληρωμή φόρων, το κάπνισμα, το ζήτημα του αίματος, κλπ. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο σπουδαστής σας ή το παιδί σας βοηθιέται να δει ότι όλοι οι νόμοι του Θεού είναι για το καλό μας. Αυτό δε σημαίνει ότι ο σπουδαστής σας θα πρέπει πάντοτε να γνωρίζει τους λόγους για να υπακούει στο Θεό. Αλλά μερικά παραδείγματα μπορούν να βοηθήσουν να φτάσετε στην καρδιά του, υποκινώντας τον να θέλει να ευχαριστήσει το Θεό. Έτσι, όταν η «φωτιά», ή η δοκιμή, έρθει, θα υπακούσει με μεγαλύτερη προθυμία στο λόγο του Θεού.—1 Κορινθίους 3:13.

Βοηθήστε Τους να Γνωρίσουν το Θεό

17. Ποια επιπρόσθετη υπόδειξη μπορεί να σας βοηθήσει να φτάσετε στην καρδιά του σπουδαστή σας;

¹⁷ Μια τέταρτη υπόδειξη είναι η εξής: βοηθήστε το σπουδαστή σας να γνωρίσει το Θεό. (Ιωάννης 17:3) Αντί απλώς να τον βοηθάτε να γνωρίζει ότι ο Ιεχωβά υπάρχει και ότι έχει ένα όνομα, βοηθήστε το σπουδαστή σας να τον γνωρίσει στενά. Αυτό θα αγγίξει την καρδιά του γιατί το να γνωρίζει το Θεό σημαίνει να τον αγαπάει.

18. Πώς, στη διάρκεια της μελέτης, θα μπορούσατε να στρέψετε την προσοχή στις ιδιότητες του Ιεχωβά;

¹⁸ Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το σπουδαστή σας να γνωρίζει στενά τον Ιεχωβά; Ασφαλώς, δεν μπορείτε να αγαπάτε κάποιον αν δε γνωρίζετε τις ιδιότητες του, τις οδούς του. Έτσι στη διάρκεια της μελέτης, να έχετε πάντοτε κατά νου να στρέψετε την προσοχή στις ασύγκριτες ιδιότητες του Ιεχωβά. Αυτό μπορεί να γίνει συχνά άσχετα με το θέμα που εξετάζετε. Για παράδειγμα, όταν εξετάζετε το αντίλυτρο, θα μπορούσατε να σταματήσετε σ’ ένα κατάλληλο σημείο και να ρωτήσετε: ‘Πώς η προμήθεια του αντιλύτρου μεγαλύνει το βάθος της αγάπης του Ιεχωβά για μας;’ Ή, όταν εξετάζετε το γιατί ο Θεός επέτρεψε την κακία, θα μπορούσατε να ρωτήσετε: ‘Πώς έχει δείξει ο Ιεχωβά μεγάλη μακροθυμία παρά την κακία του ανθρώπου;’ ή, ‘Πώς επέδειξε ο Ιεχωβά ανυπέρβλητη σοφία στον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την ανταρσία στην Εδέμ;’ Η λογίκευση μ’ αυτόν τον τρόπο θα βοηθήσει να οικοδομήσετε μέσα στον σπουδαστή σας ένα δυνατό αίσθημα αφοσίωσης στον Ιεχωβά. Θα φτάσει να βλέπει τον Ιεχωβά σαν Πρόσωπο του οποίου τις ιδιότητες βρίσκει αγαπητές, ελκυστικές.

19, 20. (α) Τι άλλο χρειάζεται για να γνωρίζουμε στενά τον Ιεχωβά; (β) Πώς η πείρα σ’ αυτή την παράγραφο δείχνει τη σπουδαιότητα να θέτουμε το ορθό παράδειγμα στο ζήτημα της προσευχής;

¹⁹ Κι ακόμη, δεν μπορείτε πραγματικά να φτάσετε να γνωρίσετε κάποιον καλά αν δεν έχετε κάποιο είδος επικοινωνίας. Με τον ίδιο τρόπο, ο σπουδαστής σας δεν μπορεί να απολαύσει μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά χωρίς επικοινωνία μαζί του. Αν το εκτιμάτε αυτό, διδάξτε το σπουδαστή σας πώς να προσεύχεται. Βοηθήστε τον να δει τη μεγάλη ποικιλία των ζητημάτων τα οποία είναι κατάλληλα θέματα για προσευχή. (1 Ιωάννου 5:14) Οικοδομήστε μέσα του εκτίμηση για το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είναι Εκείνος που ακούει αλλά και απαντά σε προσευχές. (Ψαλμός 65:2) Ενθαρρύνετέ τον να εκφράζει τα πιο βαθιά αισθήματά του, ‘ανοίγοντας την καρδιά του’ στον Ιεχωβά.—Ψαλμός 62:8.

²⁰ Εδώ και πάλι, το δικό σας παράδειγμα είναι αναγκαίο. Αντανακλούν οι προσευχές σας το βάθος της αφοσίωσής σας στο Θεό; Αυτό μπορεί να έχει πολύ ωφέλιμο αποτέλεσμα σ’ εκείνους που διδάσκετε, περιλαμβανομένων και των παιδιών σας. Εξετάστε την παρακάτω πείρα.

Πριν από μερικά χρόνια, ένα ζευγάρι Χριστιανών δίδασκε το τρίχρονο αγοράκι τους πώς να προσεύχεται. Ένα βράδυ, αφού προσευχήθηκε να ευλογήσει ο Ιεχωβά τη Μαμά και το Μπαμπά, το αγοράκι ζήτησε από τον Ιεχωβά να ευλογήσει τους «Γουώλλυ». Ποιοι ήταν οι «Γουώλλυ»; Οι γονείς του δεν τους ήξεραν και το αγοράκι άρχισε να προσεύχεται αρκετά συχνά για τους «Γουώλλυ»! Τελικά, ύστερα από πολλή απορία, κατάλαβαν τι είχε συμβεί. Το αγοράκι προσευχόταν για τους αδελφούς στη Μαλάουι (που τον καιρό εκείνο δοκίμαζαν διωγμό), αλλά δεν μπορούσε να προφέρει σωστά τη λέξη κι έλεγε «Γουώλλυ». Το σημείο είναι ότι το αγοράκι είχε ακούσει τους γονείς του να προσεύχονται μ’ αυτόν τον τρόπο, και μιμήθηκε το καλό τους παράδειγμα. Σκεφθείτε πώς αισθάνθηκαν εκείνοι οι γονείς!

Δε δείχνει αυτό τη σπουδαιότητα να θέτουμε το σωστό παράδειγμα όταν πρόκειται να διδάξουμε άλλους πώς να προσεύχονται;

Η Ανταμοιβή

21. (α) Σύμφωνα με το 1 Κορινθίους 3:14,15, σε τι μπορείτε να ελπίζετε εσείς σαν Χριστιανός οικοδόμος; (β) Μήπως ο «μισθός» είναι το βραβείο αιώνιας ζωής στη Νέα Τάξη του Θεού; Εξηγήστε.

²¹ Έτσι, αν θέλουμε να οικοδομήσουμε μέσα σ’ άλλους πυρίμαχες ιδιότητες, βοηθώντας τους να αναπτύξουν μια καλή σχέση με τον Ιεχωβά, πρέπει να φτάσουμε στην καρδιά τους. Ίσως να μην είναι εύκολο να γίνει αυτό, αλλά φέρνει ανταμοιβή. Ο Παύλος το έδειξε αυτό όταν είπε: «Εάν το έργο τινός, το οποίον επωκοδόμησε μένη, θέλει λάβει μισθόν· εάν το έργον τινός κατακαή [επειδή οικοδόμησε με φτωχά υλικά, και δε χρησιμοποίησε πυρίμαχα υλικά], θέλει ζημιωθή [δηλαδή αυτό που οικοδόμησε θα χαθεί στο «πυρ»], αυτός όμως θέλει σωθή, πλην ούτως ως διά πυρός». Ποιος είναι ο «μισθός», η ανταμοιβή; Προφανώς ο Παύλος είχε εδώ κατά νου κάτι άλλο και όχι το βραβείο της αιώνιας ζωής στη Νέα Τάξη του Θεού, γιατί σημειώστε ότι εκείνος που οικοδόμησε με φτωχά υλικά χάνει τον «μισθόν», μολονότι αυτός ο ίδιος μπορεί να σωθεί αν τα καταφέρει μέσω του «πυρός».—1 Κορινθίους 3:14, 15.

22, 23. (α) Ποια αμοιβή έλαβε ο απόστολος Παύλος σχετικά με τους Χριστιανούς αδελφούς του στη Θεσσαλονίκη; (β) Ποιον «μισθόν» επιθυμεί η καρδιά σας, και πώς μπορείτε να τον λάβετε;

²² Ποιος, λοιπόν, είναι ο «μισθός»; Κάτι που είπε ο Παύλος στους Θεσσαλονικείς ρίχνει φως πάνω σ’ αυτό. Στους διωκόμενους Χριστιανούς εκεί, ο Παύλος έγραψε: «Ποια λοιπόν είναι η ελπίδα μας ή η χαρά μας ή ο στέφανος της αγαλλίασής μας—δεν είστε στην πραγματικότητα εσείς;—μπροστά στον Κύριο μας Ιησού κατά την παρουσία του; Εσείς ασφαλώς είστε η δόξα μας και η χαρά μας [«το καύχημά μας και η χαρά μας!» Σημερινή Αγγλική Μετάφραση].» (1 Θεσσαλονικείς 2:19, 20) Ο Παύλος είχε βοηθήσει εκείνους τους Θεσσαλονικείς στην οδό της αλήθειας. Και μολονότι από την αρχή είχαν δοκιμάσει διωγμό, στέκονταν στερεοί. Η αμοιβή του Παύλου ήταν η χαρά να τους βλέπει να υπομένουν παρά την εναντίωση. Αυτό βεβαίωνε ότι ο Παύλος είχε οικοδομήσει καλά.

²³ Το ίδιο συμβαίνει και με μας. Δεν είναι η επιθυμία της καρδιάς σας να βοηθήσετε εκείνους που διδάσκετε να αναπτύξουν τις ανθεκτικές Χριστιανικές ιδιότητες που θα τους κάνουν ικανούς να σταθούν στερεοί μπροστά στους πειρασμούς και στις πιέσεις που μπορεί να έρθουν πάνω τους; Αλήθεια, πόσο ανταμειφτικό είναι να βλέπετε τους σπουδαστές σας της Βίβλου και τα παιδιά σας να αντιστέκονται σε τέτοιες πύρινες δοκιμές! Αυτό βεβαιώνει ότι έχετε οικοδομήσει καλά. Ας είναι αυτή η ανταμοιβή σας καθώς οικοδομείτε πάνω στο σωστό θεμέλιο με πυρίμαχα υλικά και καθώς αποβλέπετε στον Ιεχωβά να ευλογήσει τις προσπάθειες σας.