Κεφάλαιο 36

Η Μεγάλη Πίστη ενός Αξιωματικού του Στρατού

ΟΤΑΝ ο Ιησούς κάνει την Επί του Όρους Ομιλία του, έχει φτάσει περίπου στα μισά της δημόσιας διακονίας του. Αυτό σημαίνει ότι του έχει απομείνει μόνο ένας χρόνος και εννιά μήνες περίπου για να συμπληρώσει το έργο του πάνω στη γη.

Ο Ιησούς τώρα μπαίνει στην πόλη της Καπερναούμ, που κατά κάποιον τρόπο χρησιμεύει σαν βάση για τις δραστηριότητές του. Εδώ κάποιοι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων τον πλησιάζουν μ’ ένα αίτημα. Τους έχει στείλει ένας αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού που είναι Εθνικός, άνθρωπος διαφορετικής φυλής από τους Ιουδαίους.

Ο αγαπημένος δούλος αυτού του αξιωματικού του στρατού κοντεύει να πεθάνει από μια σοβαρή αρρώστια, και αυτός θέλει να θεραπεύσει ο Ιησούς το δούλο του. Οι Ιουδαίοι παρακαλούν θερμά για χάρη του αξιωματικού: ‘Αξίζει να του κάνεις αυτή τη χάρη’, λένε, ‘γιατί αγαπάει το έθνος μας κι αυτός ο ίδιος έχτισε τη συναγωγή για μας’.

Χωρίς δισταγμό ο Ιησούς φεύγει μαζί με τους άντρες. Όμως, όταν πλησιάζουν, ο αξιωματικός του στρατού στέλνει κάποιους φίλους του να του πουν: ‘Κύριε, μην κάνεις τον κόπο, γιατί δεν αξίζω να έρθεις σπίτι μου. Γι’ αυτόν το λόγο δεν θεώρησα τον εαυτό μου άξιο να έρθω σ’ εσένα’.

Τι ταπεινή έκφραση για έναν αξιωματικό ο οποίος είναι συνηθισμένος να διατάζει τους άλλους! Αλλά αυτός πιθανόν να σκέφτεται και τον Ιησού, αναγνωρίζοντας ότι το έθιμο δεν επιτρέπει σ’ έναν Ιουδαίο να έχει κοινωνικές επαφές με μη Ιουδαίους. Ακόμα και ο Πέτρος είπε: ‘Γνωρίζετε πολύ καλά πόσο αθέμιτο είναι για έναν Ιουδαίο να συναναστρέφεται ή να πλησιάζει άνθρωπο από άλλη φυλή’.

Ο αξιωματικός, ίσως επειδή δεν θέλει να υποστεί ο Ιησούς τις συνέπειες της παραβίασης αυτού του εθίμου, ζητάει μέσω των φίλων του: ‘Απλώς πες ένα λόγο, και ας θεραπευτεί ο δούλος μου. Γιατί κι εγώ είμαι άνθρωπος με εξουσία, έχοντας υπό τον έλεγχό μου στρατιώτες, και λέω σ’ αυτόν, «Πήγαινε!» και πηγαίνει, και στον άλλον, «Έλα!» κι έρχεται, και στο δούλο μου, «Κάνε αυτό!» και το κάνει’.

Όταν το ακούει αυτό, ο Ιησούς θαυμάζει. ‘Αλήθεια σας λέω’, δηλώνει, ‘σε κανέναν στον Ισραήλ δεν έχω βρει τόσο μεγάλη πίστη’. Αφού θεραπεύει το δούλο του αξιωματικού, ο Ιησούς χρησιμοποιεί αυτή την περίπτωση για να περιγράψει το πώς μη Ιουδαίοι που έχουν πίστη θα απολαύσουν τις ευλογίες τις οποίες απέρριψαν οι άπιστοι Ιουδαίοι.

‘Πολλοί’, λέει ο Ιησούς, ‘από ανατολή και δύση θα έρθουν και θα καθήσουν στο ίδιο τραπέζι με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στη βασιλεία των ουρανών· όμως οι γιοι της βασιλείας θα πεταχτούν έξω στο σκοτάδι. Εκεί είναι που θα θρηνούν και θα τρίζουν τα δόντια τους’.

‘Οι γιοι της βασιλείας που θα πεταχτούν έξω στο σκοτάδι’ είναι οι φυσικοί Ιουδαίοι οι οποίοι δεν δέχονται την ευκαιρία που προσφέρεται πρώτα σ’ αυτούς, δηλαδή την ευκαιρία να γίνουν κυβερνήτες μαζί με τον Χριστό. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ αντιπροσωπεύουν τη διευθέτηση της Βασιλείας του Θεού. Έτσι ο Ιησούς περιγράφει πώς θα γίνουν δεκτοί Εθνικοί για να καθήσουν στο ουράνιο τραπέζι, δηλαδή, ‘στη βασιλεία των ουρανών’. Λουκάς 7:1-10· Ματθαίος 8:5-13· Πράξεις 10:28.

▪ Γιατί κάποιοι Ιουδαίοι παρακαλούν για χάρη ενός Εθνικού αξιωματικού του στρατού;

▪ Πώς εξηγείται το γιατί ο αξιωματικός δεν προσκάλεσε τον Ιησού να μπει στο σπίτι του;

▪ Τι εννοεί ο Ιησούς με τα τελευταία του σχόλια;