Κεφάλαιο 44
Μια Φοβερή Θύελλα Καταλαγιάζει
Ο ΙΗΣΟΥΣ πέρασε μια μέρα γεμάτη δραστηριότητες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και το ότι δίδαξε τα πλήθη στο γιαλό και μετά εξήγησε τις παραβολές ιδιαιτέρως στους μαθητές του. Όταν βραδιάζει, ο Ιησούς λέει: ‘Ας περάσουμε στην απέναντι όχθη’.
Στην ανατολική όχθη της Θάλασσας της Γαλιλαίας είναι η περιοχή που ονομάζεται Δεκάπολη, λέξη που βγαίνει από τις λέξεις ‘δέκα’ και ‘πόλη’. Οι πόλεις της Δεκάπολης είναι κέντρα ελληνικού πολιτισμού, αν και οπωσδήποτε μένουν εκεί και πολλοί Ιουδαίοι. Η δράση του Ιησού όμως στην περιοχή αυτή είναι πολύ περιορισμένη. Ακόμη και στην επίσκεψη αυτή, όπως θα δούμε πιο κάτω, δεν τον άφησαν να μείνει πολύ.
Όταν ο Ιησούς λέει να περάσουν απέναντι, οι μαθητές τον παίρνουν μαζί τους στο πλοιάριο. Όμως, η αναχώρησή τους δεν περνάει απαρατήρητη. Σε λίγο, κι άλλοι μπαίνουν στα πλοιάριά τους για να τους συνοδέψουν. Η απόσταση μέχρι την απέναντι όχθη δεν είναι πολύ μεγάλη. Στην πραγματικότητα, η Θάλασσα της Γαλιλαίας είναι απλώς μια μεγάλη λίμνη που έχει μήκος 21 χιλιόμετρα και πλάτος το πολύ μέχρι 12 χιλιόμετρα.
Φυσικά, ο Ιησούς είναι κουρασμένος. Γι’ αυτό, μόλις απομακρύνονται από την ακτή, πλαγιάζει στο πίσω μέρος του πλοιαρίου, βάζει ένα μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι του και πέφτει σε βαθύ ύπνο. Μερικοί απόστολοι είναι έμπειροι ναυτικοί, αφού έχουν ψαρέψει πάρα πολλές φορές στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Έτσι, αυτοί αναλαμβάνουν να κυβερνήσουν το πλοιάριο.
Αλλά το σημερινό ταξίδι δεν θα είναι εύκολο. Επειδή στην επιφάνεια της λίμνης, που είναι περίπου 210 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, κάνει ζέστη και ο αέρας στα γύρω βουνά είναι πιο κρύος, μερικές φορές φυσούν ισχυροί άνεμοι και προκαλούν ξαφνικά δυνατές ανεμοθύελλες στη λίμνη. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Σε λίγο, τα κύματα χτυπούν το πλοιάριο, αυτό αρχίζει να γεμίζει νερά και κινδυνεύει να βουλιάξει. Κι όμως, ο Ιησούς κοιμάται ακόμα!
Οι έμπειροι θαλασσινοί προσπαθούν απεγνωσμένα να κουμαντάρουν το πλοιάριο. Χωρίς αμφιβολία, τα έχουν καταφέρει σε προηγούμενες θύελλες. Αλλά αυτή τη φορά δεν βλέπουν να τα βγάζουν πέρα. Επειδή φοβούνται για τη ζωή τους, ξυπνούν τον Ιησού. ‘Δάσκαλε, δεν σε νοιάζει; Βουλιάζουμε!’ φωνάζουν. ‘Σώσε μας, θα πνιγούμε!’
Ο Ιησούς σηκώνεται και διατάζει τον άνεμο και τη θάλασσα: ‘Σώπα! Ησύχασε!’ Και ο άνεμος που λυσσομανούσε σταματάει και η θάλασσα γαληνεύει. Γυρίζει τότε στους μαθητές του, και τους ρωτάει: ‘Γιατί είστε τόσο δειλοί; Δεν έχετε καθόλου πίστη;’
Τότε, ένας αλλιώτικος φόβος σφίγγει τους μαθητές. ‘Ποιος άραγε να είναι αυτός’, ρωτάει ο ένας τον άλλον, ‘που διατάζει ακόμα και τους ανέμους και τα κύματα, και τον υπακούν;’
Τι δύναμη δείχνει ο Ιησούς! Πόσο μας καθησυχάζει να ξέρουμε ότι ο Βασιλιάς μας έχει εξουσία πάνω στα φυσικά στοιχεία και ότι, όταν στρέψει όλη του την προσοχή στη γη μας, στη διάρκεια της βασιλικής του διακυβέρνησης, όλοι οι άνθρωποι θα ζουν ασφαλείς από τις τρομακτικές φυσικές καταστροφές!
Αφού καταλαγιάζει η θύελλα, ο Ιησούς και οι μαθητές του φτάνουν σε λίγο σώοι και αβλαβείς στην ανατολική όχθη. Όμως και τα άλλα πλοιάρια μάλλον θα γλίτωσαν από τη δυνατή θύελλα και οι άνθρωποι θα γύρισαν ασφαλείς στα σπίτια τους. Μάρκος 4:35–5:1· Ματθαίος 8:18, 23-27· Λουκάς 8:22-26.
▪ Τι είναι η Δεκάπολη, και πού βρίσκεται;
▪ Ποια φυσικά φαινόμενα προκαλούν δυνατές θύελλες στη Θάλασσα της Γαλιλαίας;
▪ Τι κάνουν οι μαθητές όταν βλέπουν ότι η ναυτική τους πείρα δεν μπορεί να τους σώσει;