Δεν Είναι Γυρολόγοι του Λόγου του Θεού

«ΠΟΥΛΟΥΣΑΜΕ τη διακονία μας για λεφτά». Αυτά είπε ένας πρώην «διάκονος για τηλεφωνικές προσευχές» όταν του πήραν συνέντευξη σε μια δημοσιογραφική έρευνα που έγινε για τους ευαγγελιστές της αμερικανικής τηλεόρασης, στα τέλη του 1991.

Αυτό το πρόγραμμα είχε ως επίκεντρό του τη διακονία τριών ευαγγελιστών της τηλεόρασης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πρόγραμμα αποκάλυψε ότι αυτοί οι τρεις και μόνο καταληστεύουν εκατομμύρια δολάρια από τους ανθρώπους κάθε χρόνο. Η «διακονία» του ενός περιγράφτηκε ως «το πιο σύγχρονο εργοστάσιο για δωρεές». Όλοι ήταν αναμειγμένοι σε αναρίθμητες απάτες. Σας συγκλονίζει αυτό;

Η Θρησκεία Εξετάζεται Προσεκτικά

Όχι μόνο οι ευαγγελιστές της τηλεόρασης αλλά ακόμα και οι ορθόδοξες, μετριοπαθείς θρησκείες εξετάζονται λεπτομερώς από κυβερνήσεις, ιδιωτικές εταιρίες ερευνών και από τους ανθρώπους γενικά. Σε μερικές περιπτώσεις οι μετοχές της εκκλησίας, τα πολιτικά συμφέροντα που υποστηρίζονται οικονομικά από τη θρησκεία και ο πολυτελής τρόπος ζωής των υψηλόμισθων κληρικών εγείρουν ερωτηματικά.

Πώς ανταποκρίνονται μερικοί θρησκευτικοί ηγέτες στην εξέχουσα περιγραφή της Χριστιανικής διακονίας, όπως αυτή δόθηκε από τον απόστολο Παύλο πριν από 2.000 περίπου χρόνια; Εκείνος έγραψε: ‘Εμείς δεν είμαστε γυρολόγοι του λόγου του Θεού, όπως είναι πολλοί άνθρωποι, αλλά μιλάμε από ειλικρίνεια, ναι, ως απεσταλμένοι του Θεού, μπροστά στα μάτια του Θεού, μαζί με τον Χριστό’. (2 Κορινθίους 2:17, ΜΝΚ) Ποιοι ανταποκρίνονται σε αυτή την περιγραφή σήμερα;

Για να σας βοηθήσουμε να σταθμίσετε τα ζητήματα, ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά στο πώς υποστηριζόταν οικονομικά η Χριστιανική διακονία του Παύλου και των συντρόφων του. Με ποιον τρόπο διέφερε αυτή από άλλες της εποχής του;

Περιοδεύοντες Κήρυκες του Πρώτου Αιώνα

Ο Παύλος δεν ήταν ο μόνος περιοδεύων κήρυκας. Εκείνη την εποχή πολλοί ταξίδευαν για να προωθήσουν τις απόψεις τους σχετικά με τη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Ο Βιβλικός συγγραφέας Λουκάς μιλάει για ‘ορισμένους από τους περιερχόμενους εξορκιστές Ιουδαίους’. (Πράξεις 19:13) Όταν ο Ιησούς Χριστός καταδίκασε τους Φαρισαίους, πρόσθεσε: «Περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν δια να κάμητε ένα προσήλυτον». (Ματθαίος 23:15) Ο ίδιος ο Ιησούς ήταν περιοδεύων διάκονος. Εκπαίδευσε τους αποστόλους και τους μαθητές του για να τον μιμηθούν με το να κηρύττουν όχι μόνο στην Ιουδαία και στη Σαμάρεια αλλά «έως εσχάτου της γης».—Πράξεις 1:8.

Στη διάρκεια των ταξιδιών τους, οι ακόλουθοι του Ιησού συνάντησαν κήρυκες που δεν ήταν Ιουδαίοι. Στην Αθήνα, ο Παύλος ήρθε σε αντιπαράθεση με τους Επικούρειους και τους Στωικούς φιλοσόφους. (Πράξεις 17:18) Σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Κυνικοί προσπαθούσαν να πείσουν τους άλλους με μεγαλοστομίες. Οι πιστοί της Ίσιδας και του Σέραπι εξάπλωναν την επιρροή τους στις γυναίκες και στους δούλους δίνοντας υποσχέσεις για θρησκευτική και κοινωνική ισότητα με τους ελεύθερους. Οι θρησκευτικές ομάδες της ανατολής που είχαν σχέση με τη γονιμότητα αποτέλεσαν αφετηρία για τις πολυάριθμες μυστηριακές θρησκείες του ελληνορωμαϊκού κόσμου. Η υπόσχεση για εξιλέωση των αμαρτιών και η επιθυμία για συμμετοχή σε θεϊκά μυστικά προσέλκυε ακολούθους στις ψεύτικες θεότητες Δήμητρα, Διόνυσο και Κυβέλη.

Πώς Καλύπτονταν τα Έξοδα;

Ωστόσο, τα ταξίδια ήταν δαπανηρά. Εκτός από τα μεταφορικά, τα διόδια και τα έξοδα των ταξιδιών με πλοίο, εκείνοι που περιόδευαν χρειάζονταν τροφή, κατάλυμα, καυσόξυλα, ρούχα και ιατρική περίθαλψη. Οι κήρυκες, οι δάσκαλοι, οι φιλόσοφοι και οι μυστικιστές κάλυπταν αυτές τις ανάγκες με πέντε βασικούς τρόπους. Αυτοί (1) δίδασκαν με μισθό· (2) εργάζονταν κάνοντας ταπεινές δουλειές και τέχνες· (3) δέχονταν φιλοξενία και εκούσιες δωρεές· (4) προσκολλούνταν σε εύπορους προστάτες, συχνά ως παιδαγωγοί· και (5) ζητιάνευαν. Για να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει εκείνους που θα αρνούνταν να τον βοηθήσουν και θα τον πρόσβαλλαν, ο φημισμένος Κυνικός επαίτης, ο Διογένης, ζητιάνευε ακόμα και από άψυχα αγάλματα.

Ο Παύλος γνώριζε ορισμένους κήρυκες οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι ήταν Χριστιανοί διάκονοι αλλά, σαν μερικούς Έλληνες φιλοσόφους, επιζητούσαν τη φιλία με τους πλούσιους και έκλεβαν τους φτωχούς. Ο Παύλος επέπληξε την εκκλησία της Κορίνθου, λέγοντας: ‘Ανέχεστε . . . όποιον κατασπαράζει ό,τι έχετε, όποιον αρπάζει ό,τι έχετε’. (2 Κορινθίους 11:20, ΜΝΚ) Ο Ιησούς Χριστός ποτέ δεν άρπαξε τίποτε, ούτε ο Παύλος και οι συνεργάτες του. Αλλά οι άπληστοι ευαγγελιστές της Κορίνθου ήταν «ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι» και διάκονοι του Σατανά.—2 Κορινθίους 11:13-15.

Οι οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του απέκλειαν τη διδασκαλία με αμοιβή. «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε», συμβούλεψε. (Ματθαίος 10:8) Αν και το να ζητιανεύει κανείς συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, αυτό ήταν κάτι που το περιφρονούσαν. Σε μια από τις παραβολές του, ο Ιησούς περιγράφει έναν οικονόμο να λέει: «Να ζητιανεύω ντρέπομαι». (Λουκάς 16:3, ΝΔΜ) Συνεπώς, ποτέ στη Βιβλική αφήγηση δεν βρίσκουμε τους πιστούς ακολούθους του Ιησού να ζητούν λεφτά ή αγαθά. Ζούσαν σύμφωνα με την αρχή: «Εάν τις δεν θέλη να εργάζηται, μηδέ ας τρώγη».—2 Θεσσαλονικείς 3:10.

Ο Ιησούς ενθάρρυνε τους μαθητές του να φροντίζουν για τις ανάγκες τους με δυο τρόπους. Πρώτον, θα μπορούσαν, όπως το έθεσε ο Παύλος, «να ζώσιν εκ του ευαγγελίου». Πώς; Με το να δέχονται τη φιλοξενία που προσφερόταν πρόθυμα. (1 Κορινθίους 9:14· Λουκάς 10:7) Δεύτερον, οι ίδιοι θα μπορούσαν να φροντίζουν για τον εαυτό τους από υλική άποψη.—Λουκάς 22:36.

Αρχές που Εφαρμόστηκαν από τον Παύλο

Πώς εφάρμοσε ο Παύλος τις αρχές που αναφέρονται παραπάνω; Ο Λουκάς έγραψε σχετικά με τη δεύτερη ιεραποστολική περιοδεία του αποστόλου: «Αποπλεύσαντες . . . από της Τρωάδος, επεράσαμεν κατ’ ευθείαν εις Σαμοθράκην και την ακόλουθον ημέραν εις Νεάπολιν και εκείθεν εις Φιλίππους, ήτις είναι πρώτη πόλις του μέρους εκείνου της Μακεδονίας, αποικία Ρωμαϊκή. Και διετρίβομεν εν τη πόλει ταύτη ημέρας τινάς». Οι ίδιοι προσωπικά φρόντισαν για όλα τα έξοδα του ταξιδιού, του φαγητού και του καταλύματος.—Πράξεις 16:11, 12.

Τελικά, μια γυναίκα που ονομαζόταν Λυδία δέχτηκε ‘τα λαλούμενα υπό του Παύλου. Αφού δε εβαπτίσθη αυτή και ο οίκος αυτής, παρεκάλεσε λέγουσα· Εάν με εκρίνατε ότι είμαι πιστή εις τον Ιεχωβά, εισέλθετε εις τον οίκον μου και μείνατε· και μας εβίασεν’. (Πράξεις 16:13-15) Είναι πιθανόν ότι τουλάχιστον εν μέρει, λόγω της φιλοξενίας της Λυδίας, ο Παύλος μπορούσε να γράψει στους ομοπίστους στους Φιλίππους: «Ευχαριστώ τον Θεόν μου οσάκις σας ενθυμούμαι, πάντοτε εν πάση προσευχή μου υπέρ πάντων υμών δεόμενος μετά χαράς, δια την εις το ευαγγέλιον κοινωνίαν [συνεισφορά, ΜΝΚ] σας από της πρώτης ημέρας μέχρι του νυν».—Φιλιππησίους 1:3-5.

Ο Λουκάς αναφέρει πολλές περιπτώσεις στις οποίες άτομα καλοδέχτηκαν αυτούς τους περιοδεύοντες Χριστιανούς εργάτες. (Πράξεις 16:33, 34· 17:7, ΝΔΜ· 21:7, 8, 16· 28:2, 7, 10, 14) Στις θεόπνευστες επιστολές του, ο Παύλος αναγνώρισε και έδωσε ευχαριστίες για τη φιλοξενία που του είχε παρασχεθεί και για τα δώρα που είχε λάβει. (Ρωμαίους 16:23· 2 Κορινθίους 11:9· Γαλάτας 4:13, 14· Φιλιππησίους 4:15-18) Ωστόσο, ούτε αυτός ούτε οι συνεργάτες του άφησαν να εννοηθεί ότι θα έπρεπε να τους δίνονται δώρα ή οικονομική υποστήριξη. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να πουν ότι αυτή η θαυμάσια στάση εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσα στους περιοδεύοντες επισκόπους τους.

Δεν Εξαρτιόταν από τη Φιλοξενία

Ο Παύλος δεν εξαρτιόταν από τη φιλοξενία. Είχε μάθει κάποια τέχνη η οποία απαιτούσε σκληρή εργασία επί πολλές ώρες, αλλά είχε χαμηλές απολαβές. Όταν ο απόστολος έφτασε στην Κόρινθο ως ιεραπόστολος, ‘βρήκε τινά Ιουδαίον ονόματι Ακύλαν, . . . και Πρίσκιλλαν την γυναίκα αυτού. . . . και επειδή ήτο ομότεχνος, έμενε παρ’ αυτοίς και ειργάζετο· διότι ήσαν σκηνοποιοί την τέχνην’.—Πράξεις 18:1-3.

Αργότερα, στην Έφεσο, ο Παύλος εξακολουθούσε να εργάζεται σκληρά. (Παράβαλε Πράξεις 20:34· 1 Κορινθίους 4:11, 12). Ίσως να είχε ειδικευτεί στη χρήση του κιλίκιου, ενός χοντρού υφάσματος που φτιαχνόταν από τρίχες κατσίκας και προερχόταν από την περιοχή όπου είχε γεννηθεί και το οποίο χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή σκηνών. Μπορούμε να φανταστούμε τον Παύλο να κάθεται σε ένα σκαμνί, σκυμμένο πάνω από τον πάγκο του, να κόβει και να ράβει μέχρι αργά τη νύχτα. Εφόσον ο θόρυβος που θα γινόταν στο εργαστήριο θα ήταν πιθανότατα πολύ μικρός, πράγμα που θα διευκόλυνε κάποιον να μιλάει ενώ θα εργαζόταν, ο Παύλος μπορεί να είχε την ευκαιρία να κηρύξει στον ιδιοκτήτη του εργαστηρίου και στους υπαλλήλους, στους δούλους, στους πελάτες και στους φίλους του ιδιοκτήτη.—Παράβαλε 1 Θεσσαλονικείς 2:9.

Ο ιεραπόστολος Παύλος αρνήθηκε να εμπορευτεί τη διακονία του ή να δώσει με οποιονδήποτε τρόπο την εντύπωση ότι ζούσε από το Λόγο του Θεού. Είπε στους Θεσσαλονικείς: «Σεις εξεύρετε πώς πρέπει να μιμήσθε ημάς, διότι δεν εφέρθημεν ατάκτως μεταξύ σας, ουδέ εφάγομεν δωρεάν άρτον παρά τινός, αλλά μετά κόπου και μόχθου, νύκτα και ημέραν εργαζόμενοι, δια να μη επιβαρύνωμεν μηδένα υμών· ουχί διότι δεν έχομεν εξουσίαν, αλλά δια να σας δώσωμεν εαυτούς τύπον εις το να μιμήσθε ημάς».—2 Θεσσαλονικείς 3:7-9.

Μιμητές στον Εικοστό Αιώνα

Μέχρι τις μέρες μας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν το θαυμάσιο παράδειγμα του Παύλου. Οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες δεν παίρνουν μισθό ή έστω κάποιο βοήθημα από τις εκκλησίες που υπηρετούν. Αντίθετα, όπως και όλοι οι άλλοι, αυτοί οι ίδιοι παρέχουν τα αναγκαία για τις οικογένειές τους, οι περισσότεροι με το να εργάζονται. Οι σκαπανείς που ασχολούνται με την ολοχρόνια διακονία φροντίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, πολλοί με το να εργάζονται μόνο όσο χρειάζεται για να καλύπτουν τις βασικές ανάγκες. Κάθε χρόνο μερικοί Μάρτυρες ταξιδεύουν με δικά τους έξοδα για να κηρύξουν σε απομακρυσμένες περιοχές στις οποίες σπάνια φτάνουν τα καλά νέα. Αν οι οικογένειες που μένουν εκεί τους προσκαλούν για φαγητό ή τους προσφέρουν κατάλυμα, το εκτιμούν αυτό αλλά δεν κάνουν κατάχρηση αυτής της φιλοξενίας.

Όλο το κήρυγμα και η διδασκαλία που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι προαιρετικά και ποτέ δεν χρεώνουν για τη διακονία τους. Ωστόσο, οι μικρές συνεισφορές που δίνονται για το έργο κηρύγματος γίνονται δεκτές και αποστέλλονται στο γραφείο τμήματος για αυτόν το σκοπό. (Ματθαίος 24:14) Η διακονία των Μαρτύρων δεν έχει καθόλου κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Ο καθένας τους μπορεί ειλικρινά να πει όπως και ο Παύλος: «Σας εκήρυξα δωρεάν το ευαγγέλιον του Θεού». (2 Κορινθίους 11:7) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι ‘γυρολόγοι του λόγου του Θεού’.

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

ΠΩΣ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

□ ΔΩΡΕΕΣ: Στην Ελλάδα, προαιρετικές συνεισφορές μπορούν να σταλούν κατευθείαν στο Θρησκευτικό Σωματείο «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά Ελλάδας» στο τοπικό Γραφείο Τμήματος. Περιουσιακά στοιχεία όπως ακίνητη περιουσία, καθώς επίσης κοσμήματα ή άλλα τιμαλφή, μπορούν επίσης να δωρηθούν. Τις συνεισφορές αυτές πρέπει να τις συνοδεύει μια σύντομη επιστολή που να δηλώνει ότι πρόκειται αποκλειστικά για συνεισφορά.

□ ΑΣΦΑΛΕΙΑ: Το Θρησκευτικό Σωματείο μπορεί να κατονομαστεί ως δικαιούχος ασφαλιστηρίων ζωής ή σε κάποιο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Το Γραφείο Τμήματος θα πρέπει να πληροφορηθεί για οποιαδήποτε διευθέτηση αυτού του είδους.

□ ΑΛΛΕΣ ΔΩΡΕΕΣ: Επίσης μπορούν να δωρηθούν ανώνυμες μετοχές ή και ονομαστικές εφόσον γίνει η νόμιμη διαδικασία μεταβίβασής τους, ομολογίες, έντοκα γραμμάτια του ελληνικού Δημοσίου ή τραπεζικά ομόλογα στον κομιστή, καθώς και περιουσιακά στοιχεία, διευθετώντας να ωφελούν το δωρητή στη διάρκεια της ζωής του ή της ζωής της. Αυτή η μέθοδος εξαλείφει τα έξοδα και τις αβεβαιότητες της επικύρωσης της διαθήκης, ενώ εξασφαλίζει το γεγονός ότι το Σωματείο θα λάβει τα περιουσιακά στοιχεία σε περίπτωση θανάτου του δωρητή.

□ ΔΙΑΘΗΚΕΣ: Περιουσιακά στοιχεία ή χρήματα μπορούν να κληροδοτηθούν στο Θρησκευτικό Σωματείο «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά Ελλάδας» μέσω μιας νόμιμα εκτελεσμένης διαθήκης. Αντίγραφο θα πρέπει να σταλεί στο Γραφείο Τμήματος.

Για περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές σχετικά με αυτά τα ζητήματα, γράψτε στο τοπικό Γραφείο Τμήματος.

[Πλαίσιο στη σελίδα 29]

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ

Η ΕΝΤΕΚΑΧΡΟΝΗ Τίφανι είναι μαθήτρια στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα των Η.Π.Α. Πρόσφατα, αυτή η νεαρή Μάρτυρας του Ιεχωβά έγραψε μια έκθεση με θέμα: «Η Εκπαίδευση στην Αμερική». Ως αποτέλεσμα, οι γονείς της, οι οποίοι είναι Μάρτυρες, έλαβαν ένα γράμμα από το διευθυντή του σχολείου:

«Την εβδομάδα της Αμερικανικής Εκπαίδευσης, διαβάζεται μια εξαιρετική έκθεση από κάθε τάξη μέσω του συστήματος ενδοσυνεννόησης. Είχα τη χαρά να χρησιμοποιήσω την έκθεση της Τίφανι αυτό το πρωί. Είναι πραγματικά μια εξαιρετική νεαρή. Είναι ισορροπημένη, γεμάτη αυτοπεποίθηση, ταλαντούχα και ευγενική. Σπάνια βλέπω ένα παιδί της έκτης τάξης με τόσες και τέτοιες ιδιότητες. Η Τίφανι είναι κεφάλαιο για το σχολείο μας».

Η Τίφανι βγήκε πρώτη στο διαγωνισμό τής έκθεσης. Κατόπιν έγραψε στην Εταιρία Σκοπιά και είπε: «Πιθανώς το ότι κέρδισα στο διαγωνισμό της έκθεσης οφείλεται αποκλειστικά στο βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις. . . . Χρησιμοποίησα τα κεφάλαια που ασχολούνται με την εκπαίδευση. . . . Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που εκδώσατε αυτό το υποβοηθητικό και ενθαρρυντικό βιβλίο. Για την έκθεσή μου, η οποία μου χάρισε τη νίκη, κέρδισα εφτά δολάρια (περ. 1.250 δρχ.). Συνεισφέρω αυτά τα 7 δολάρια και άλλα 13 (περ. 2.300 δρχ.), ένα σύνολο 20 δολαρίων (περ. 3.600 δρχ.), για το έργο κηρύγματος. . . . Όταν μεγαλώσω, ελπίζω επίσης να υπηρετήσω εθελοντικά στο Μπέθελ».

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Κατά καιρούς, ο Παύλος έβγαζε τα προς το ζην με το να φτιάχνει σκηνές